Ο καπετάν Στέφανος που έσωσε 200 ζωές στο Αιγαίο (video)

Ο Στέφανος Ζαννίκος, ο «θαλασσόλυκος» της Χίου, αψήφησε για άλλη μία φορά τα 8 μποφόρ την περασμένη εβδομάδα και έπεσε στα μανιασμένα κύματα, σώζοντας 80 ψυχές, ανάμεσά τους 20 βρέφη και παιδιά που επέβαιναν σε δύο πλαστικές λέμβους, οι οποίες πήραν νερά και ήταν έτοιμες να βουλιάξουν στην περιοχή των Μενητών, νοτιοανατολικά του νησιού.

Εσπασε η καρδιά μου όταν νεαρές μανούλες γονάτισαν μπροστά μου και μου φιλούσαν τα χέρια και τα πόδια» λέει με φωνή που σπάει ο ιδιοκτήτης της μηχανότρατας «Αγιος Ιωάννης». Μια έγκυος γυναίκα είχε βραχεί ως το κόκαλο και έτρεμε σαν το ψάρι. «Τη σκέπασα με μια κουβέρτα, αλλά συνέχισε να τρέμει. Εβγαλα τις κάλτσες μου και τις έδωσα στο κορίτσι. Εγώ αντέχω, εκείνη είχε μελανιάσει από το κρύο», συμπληρώνει.

Το τελευταίο διάστημα ο 49χρονος καπετάνιος από τον Βροντάδο της Χίου έχει κληθεί 4 φορές από το Λιμενικό Σώμα να βοηθήσει και έχει σώσει πάνω από 200 άτομα από τη φουρτουνιασμένη θάλασσα.

Την Παρασκευή το πρωί ήταν η πιο δύσκολη από όλες. Είχε βγει για να ψαρέψει κουτσομούρες και καλαμάρια στους Μενήτες, όταν έλαβε εντολή από τον θάλαμο επιχειρήσεων του υπουργείου Ναυτιλίας να σπεύσει σε ένα σημείο που έχει μεγάλο κυματισμό, όπου κινδύνευαν άνθρωποι και κάποιοι είχαν πέσει στη θάλασσα.

«Είχε 7-8 μποφόρ. Τα σκάφη του Λιμενικού δεν μπορούσαν να προσεγγίσουν. Είπα στα 7 μέλη του πληρώματος ?σήμερα θα βγάλουμε το πιο χρυσό μεροκάματο. Θα σώσουμε κόσμο. Μαζέψτε τα δίχτυα, φουλάρετε τις μηχανές? και πήγαμε στο σημείο που μας έδωσαν. Κόλαση. Δύο πλαστικά σκαφάκια δέρνονταν από μανιασμένα κύματα. Ο κόσμος ούρλιαζε», δεν μπορεί να συνεχίσει την περιγραφή. Σαν καρυδότσουφλα οι λέμβοι χάνονταν στα κύματα και μετά εμφανίζονταν ξανά. Πλησίασε με τη μηχανότρατα και την έφερε με επιδέξιους χειρισμούς παράλληλα με τις βάρκες. Φώναξε στα αγγλικά «πρώτα τα παιδιά, πρώτα τα παιδιά, μετά οι γυναίκες και τελευταίοι οι άντρες».

Σαν… μπάλες του μπάσκετ οι άντρες πετούσαν τα μωρά στη μηχανότρατα, καθώς η κουπαστή έχει ύψος 3 μέτρα και δεν μπορούσαν αλλιώς να τα πάρουν. Είκοσι βρέφη και παιδιά μάζεψαν. Ενα αγοράκι ήταν μόλις 3 ημερών και είχε γεννηθεί στις ακτές της Τουρκίας. Το μεγαλύτερο από τα παιδιά ήταν 5 χρόνων και έκλαιγε συνεχώς μέχρι να βρει τους γονείς τους, μόνο στην αγκαλιά τους ηρέμησε. Αμέσως μετά ανέβηκαν προσεχτικά οι γυναίκες, ακολούθησαν οι άντρες που είχαν πέσει στο νερό και στο τέλος όσοι είχαν απομείνει στις βάρκες και τα υπάρχοντα των προσφύγων, που δήλωσαν ότι είναι από τη Συρία.

Τους έδωσαν ό,τι είχαν

Στη μηχανότρατα εκτυλίχθηκαν σκηνές συγκινητικές, δυνατές, αξέχαστες. Το πλήρωμα επιστράτευσε κουβέρτες, όσα ρούχα είχαν, ακόμη και τα δικά τους μπουφάν και πουλόβερ έβγαλαν και έδωσαν, αλλά και νιτσεράδες για να σκεπάσουν τους πρόσφυγες. Τους έδωσαν ψωμί, τυρί, ντομάτες, ό,τι είχαν από τρόφιμα.

«Νερό ζητούσαν όλοι. Ηθελαν να πιουν νερό, δεν προλάβαμε να ψαρέψουμε για να φτιάξουμε μια ζεστή κακκαβιά», λέει ο καπετάνιος που για τρεις ώρες μάζευε ανθρώπους από τη θάλασσα. Οταν ολοκληρώθηκε η επιχείρηση ενημέρωσε το Λιμενικό Σώμα και πήρε την άδεια να φύγει. Επειτα από 1,5 ώρα μέσα σε θαλασσοταραχή έφτασαν στο λιμάνι της Χίου. Ασθενοφόρα παρέλαβαν όσους είχαν ανάγκη, γιατροί και εθελοντές προσέφεραν κάθε δυνατή βοήθεια.

«Γύρισα στο σκάφος. Χάιδεψα το ξύλινο σκαρί. Για άλλη μία φορά με έβγαλε ασπροπρόσωπο. Δάκρυσα, δεν σκέφτηκα ούτε μία στιγμή το μεροκάματο που έχασα, γύρισα πίσω με τα κασόνια άδεια και την ψυχή γεμάτη», μας εξομολογείται.

Από τα 14 του χρόνια «οργώνει» το Βόρειο Αιγαίου με τη μηχανότρατα «Αγιος Ιωάννης» -έχει άλλο ένα σκάφος το «Γεώργιος»- και έχει προσφέρει αρκετές φορές τη βοήθειά του, ειδικά τους χειμερινούς μήνες σε έκτακτα περιστατικά. Αυτό που συμβαίνει φέτος ωστόσο δεν έχει προηγούμενο. Τέσσερις φορές κλήθηκε σε πολύ σοβαρά περιστατικά. Εκεί που δεν μπορούσε να φτάσει το Λιμενικό και οι ομάδες διάσωσης. Τον ξέρουν όλοι με το μικρό του όνομα και τον καλούν όποτε υπάρχει ανάγκη.

Πατέρας τριών παιδιών, ηλικίας 12-25 χρόνων, σοκάρεται όταν βλέπει στη θάλασσα μικρά παιδιά. Και δεν δειλιάζει να πέσει στο νερό και να τα σώσει. «Η θάλασσα είναι άγριο πράγμα. Τα μποφόρ δεν καταλαβαίνουν ποιον καταπίνουν. Κι εγώ τα φοβάμαι, αλλά δεν θα αντέξω τις τύψεις για μια ζωή που θα χαθεί εξαιτίας του δικού μου φόβου. Αυτό δεν επιτρέπω στον εαυτό μου» λέει.

Πηγή: ΕΘΝΟΣ

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 04, 2015