Καταντήσαμε Ποντιακό ανέκδοτο

του Γιάννη Λαζάρου

Σας ομιλώ ως ένα από τα στερεότυπα που έχουν κρατήσει τη χώρα μας σε μια ζωή χαμένων ευκαιριών, όπως τόνισε ο Φίλης, συνεχίζοντας την διατεταγμένη υπηρεσία του για στροφή της κοινής γνώμης σε άλλα χωράφια. Μπορεί και να ομιλώ ως χουλιγκάνος διότι δεν αποτελώ πηγή έμπνευσης διαλόγου μετά τις δηλώσεις της αποτρόπαιας φάτσας (πάντα ήμουν ρατσιστής με την πνευματική ασχήμια) που φέρει Ελληνικό ονοματεπώνυμο και υπουργεύει της Γενιτσαροποιημένης Ελληνικής Παιδείας. Εκείνο που είναι σίγουρο είναι το ότι όπως και αν ομιλώ η προσπάθεια για ψήγματα λογικής θα κυριαρχήσει της οργής για την απάθεια του αποκαλούμενου Ελληνικού λαού αλλά και για την συνεχόμενη αναλγησία κοινωνικών σαπρόφυτων που αναρριχήθηκαν δολοφονώντας ιδέες, αγώνες και ανθρώπους.
Με τους χαρακτηρισμούς που απέδιδαν σε κάθε άνθρωπο, ο οποίος δεν υπέκυπτε στις ορέξεις τους, προχώρησαν αρκετοί Έλληνες τα τελευταία εβδομήντα χρόνια. Από το συμμορίτες φτάσαμε στο, λαϊκιστής, γραφικός, χουλιγκάνος και εθνικιστής. Όλες οι εξουσίες στην Ελλάδα διαχώριζαν πάντα την θέση τους από αυτούς που φοβότανε ρίχνοντάς τους το ανάθεμα διότι πάντα υπήρχε ο φόβος να ακολουθήσουν κι άλλοι τα μαύρα πρόβατα. Γεγονός πάντως είναι ένα, πως οι χαρακτηρισμένοι μόνο για ανθρώπινα ιδανικά ενδιαφέρονταν. Ήθελαν να έχουν πατρίδα, αξιοπρέπεια, κοινωνική δικαιοσύνη και ό,τι άλλο διέπει την ανθρώπινη έλλογη υπόσταση.
Με την τελευταία ενέργεια του Φίλη αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά η ένδεια ταγών που θα δείξουν για μια- έστω μια φορά- στον λαό το πραγματικό πρόβλημα από το οποίο θα έπρεπε να απαλλαγεί εδώ και χρόνια. Τα κροκοδείλια δάκρυα της αντιπολίτευσης αλλά και το κάλεσμα των Ποντίων στο Σύνταγμα να διαμαρτυρηθούν για τον Φίλη δείχνουν το μέγεθος του Ποντιακού ανέκδοτου που είναι από τα κακά, τα άσχημα και όχι από τα γεμάτα σπιρτάδα που φτιάχνουν οι Πόντιοι για τον εαυτό τους.
Τι θα επιτύχουν δείχνοντας την αντίθεσή τους με τον Φίλη; Θα κατεβάσουν τα λάβαρα και θα ηχήσει ο κεμεντζές, θα βγάλουν πύρινους λόγους για την γενοκτονία των προγόνων μας και μετά ήσυχοι για το επαναστατικό κατόρθωμα θα γυρίσουν στα σπίτια τους συμφωνώντας με όλη την υπόλοιπη πολιτική που εκφράζεται από Φίλιδες και την κομπανία τους.
Κανένα από τα σωματεία -μα κανένα- στην Ελλάδα δεν ανέδειξε ποτέ τα προβλήματα που έχουν οι Πόντιοι, οι Βλάχοι, οι Σαρακατσαναίοι, οι Νησιώτες και άλλες ομάδες του Ελληνισμού. Τραγουδάκια, στολές, γευσιγνωσία και χορούς, αυτά κάνουν εδώ και πολλά χρόνια εκμεταλλευόμενοι το συναίσθημα για να οδηγούν στην κάλπη οτιδήποτε ξεφεύγει από το γενικό βόλεμα. Η ζημιά που έχουν κάνει ακόμη και στην παράδοση είναι αναλυμένη εδώ και πολλά χρόνια από τον αείμνηστο καθηγητή Μουτσόπουλο.
Ως άλλη ΓΣΣΕ και ΑΔΕΔΥ λοιπόν, καλούν για μια αγωνιστική γυμναστική τον λαό, ενώ την ίδια στιγμή οι πραγματικοί λόγοι για τους οποίους ο κάθε άπατρις Φίλης κάνει αυτά που κάνει, είναι σε πλήρη ανάπτυξη. Να φωνάξετε και για τον Σκουρλέτη που κι αυτός πήρε την θέση του Φίλη, να φωνάξετε και για τον ακροφιλελεύθερο Α. Ανδριανόπουλο που με αφορμή τον Φίλη μάς μιλά σήμερα με πύρινα άρθρα για διαφορά της γενοκτονίας από την εθνοκάθαρση.
Όπως διαπιστώνετε οι ακραιφνείς φιλοευρωπαϊστές γίνονται γροθιά όταν εκτελούν εντολές. Από την άκρα δεξιά με εθνοπατριώτες τύπου Ανδριανόπουλου, μπουμπούκου, Μιχαλολιάκου, κ.λπ, μέχρι αριστερά ανεμομαζώματα τύπου Φίλη, Ρεπούση, Σκουρλέτη, Αναγνωστοπούλου κ.λπ.
Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν για να σταματήσει η Παμποτιακή και άλλα σωματεία να ομιλούν για γενοκτονία Ποντιακού Ελληνισμού, αλλά να ομιλούν για γενοκτονία Ελλήνων. Σε τι διαφέρετε από τον άνοο που ομιλεί για Ρωσσοπόντιους και άλλα τέτοια ωραία; Ο τόπος καταγωγής δεν προσδιορίζει την Εθνικότητα. Αν ήταν έτσι θα ομιλούσαμε για Ελληνοκρητικούς, Ελληνοχιώτες, Ελληνοθρακιώτες, Ελληνοηπειρώτες και πάει λέγοντας. Άλλο ποντιακή κουζίνα και άλλο Ελληνικό κύτταρο. Το Ελληνικό κύτταρο μπορεί να έχει Κρητική, Ηπειρώτικη, Μακεδονίτικη, Νησιώτικη, Πελοπονησσιακή, Θρακιώτικη κουζίνα (ήθη και έθιμα), αλλά παραμένει Ελληνικό.
Εκτός από τα σωματεία έχουμε και μεμονωμένες φωνές αγανάκτησης από Πόντιους και δή επώνυμους που τα έβαλαν με τον Φίλη. Αυτά τα κακόμοιρα που μέχρι χτες έγλυφαν τον Σύριζα να γίνουν βουλευτές και υπουργοί δεν είχαν πάρει χαμπάρι τίποτε. Δεν καταλάβαιναν με ποιους έχουν να κάνουν, άσχετα αν πέρασαν εδώ και πάρα πολλά χρόνια από την τρυφερή ηλικία των 5 - 10 ετών που θα μπορούσαν άνετα να τους κοροϊδέψουν με μια σοκολάτα. Δάκρυ πικρό χύνουν και φωνάζουν να ακουστεί η φωνή τους αφού ο καθένας θα κάνει αισθητή την παρουσία του και θα βοηθήσει και την όποια καριέρα κάνει εις βάρος του λαού πάντοτε.
Καταντήσαμε ανέκδοτο, λοιπόν. Ένα ανέκδοτο που φέρνει δάκρυα και πόνο ψυχής αν αναλογιστεί κανείς πως θέλουνε σωματείο να θυμόμαστε πως είμαστε Πόντιοι, Βλάχοι, Σαρακατσαναίοι κ.λπ. Πιο μεγάλο πόνο φέρνει στην ψυχή το ότι κανένας ποτέ μα ποτέ δεν σκέφτηκε αυτά όλα τα σωματεία να τα κάνει ένα φέρον το όνομα "Ελλάδα".
Μια Ελλάδα που υβρίζεται καθημερινά χειρότερα από τις αναφορές Φίλη για την γενοκτονία και δεν αντιδρά κανείς αν δεν έχει συμφέρον υλικό και γενεαλογικό προσδιορισμό για να μπορεί να κορδώνεται για πράξεις και συμπεριφορές προγόνων.
Μια Ελλάδα που δυστυχώς δεν διαθέτει λαό αλλά φυλές κατακερματισμένες από συμφέροντα, αφελληνισμένες και παραδομένες στις ορέξεις προσφυγοπατέρων.-

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 18, 2015