Το πραγματικό αμάρτημα του κου Φίλη

[Η συμμετοχή του στην κυβέρνηση Τσίπρα και η συνεργασία του με την ακροδεξιά]

Του Αναγνώστη Λασκαράτου

Ο κ.Φίλης είπε ευθαρσώς αυτά που πιστεύει. Η σφαγή των Ποντίων από τους Τούρκους εθνικιστές (και όχι γενικά από τους Τούρκους όπως τόσο ύπουλα και ανακριβώς γράφεται) δεν ήταν Γενοκτονία, όπως το Ολοκαύτωμα, ήταν Εθνοκάθαρση. Η Εθνοκάθαρση είναι ένα τερατώδες έγκλημα, ο κ.Φίλης δεν μετρίασε τη φρίκη, την περιέγραψε με ακρίβεια, απόλυτη ή σχετική, λίγοι μπορούν να το πουν με βεβαιότητα. Η παρέμβαση του κ.Φίλη προκάλεσε πολλές αντιδράσεις. Από πολύ χυδαίες, των πατριδοκάπηλων μέχρι ηπιότερες των «αριστερών» με αφελή επιχειρήματα, τα γνωστά και χιλιοειπωμένα. «Δεν είναι αρμόδιος, ξέρετε, το timing …., τι ήθελε κι αυτός να ταρακουνήσει το τέλμα κλπ, όλα στη λογική πως η πραγματική πολιτική τόλμη είναι κουταμάρα, πως η αλήθεια είναι κακό πράγμα να λέγεται. Αρμόδιοι όμως να έχουν γνώμη είναι όλοι οι πολίτες, χρόνος για να πει κάποιος δημόσια την αλήθεια είναι η κάθε στιγμή, οι τίμιοι άνθρωποι όταν μιλάνε δεν έχουν ύποπτες σκοπιμότητες, κάθε αλήθεια όταν λέγεται είναι σπόρος για περισσότερη αλήθεια. Αυτό το τελευταίο πανικοβάλει τους επαγγελματίες του εθνικιστικού μίσους, που δεν αντέχουν το διάλογο, αυτόν ακριβώς που απαιτεί το πατριωτικό μας συμφέρον.

Η Βουλή, για την ακρίβεια η εκάστοτε πλειοψηφία που διαμορφώνεται εκεί, δεν έχει τα εχέγγυα για να εκφράσει την ιστορική αλήθεια, έχει κάθε δικαίωμα να πει τη γνώμη της, δεν μπορεί όμως να ποινικοποιήσει τον αντιρρητικό λόγο, δεν μπορεί να μου στερήσει το δικαίωμα να πω τη δική μου γνώμη. Ούτε η τουρκική ούτε η ελληνική Βουλή δικαιούνται να νομοθετούν την ιστορική αλήθεια! Προσωπικά αναγνωρίζω μόνο μια περίπτωση όπου μπορεί να ποινικοποιηθεί η γνώμη για κάποιο ιστορικό γεγονός, αυτή των κακόβουλων αρνητών του Ολοκαυτώματος. Μιλάμε για το μέγιστο έγκλημα της ανθρώπινης Ιστορίας, για μια απίστευτη κτηνωδία που όμοιά της δεν ακούστηκε ποτέ, για ένα διαβολικό κακούργημα των εχθρών της ανθρωπότητας, βασισμένο σε μια τεράστια προϊστορία διαδεδομένου βάρβαρου αντισημιτισμού. Παρ’όλο που πιστεύω στην υποχρέωση όλων των Κοινοβουλίων να θεσπίσουν αυτήν την απαγόρευση, σέβομαι τις δικαιολογημένες αντιρρήσεις πολλών δημοκρατικών ανθρώπων, μπορεί εγώ να κάνω λάθος, αλλά αυτό πιστεύω. Αυτά όσον αφορά στις αρμοδιότητες των Κοινοβουλίων, τα οποία κατά κανόνα, με πρωταγωνιστή το ελληνικό, ψηφίζουν με πελατειακά-ψηφοθηρικά κριτήρια και χαϊδεύουν αυτιά. Αυτή είναι μια αναπόφευκτη σχεδόν αδυναμία κάθε αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας χαμηλής ποιότητας, δεν θα τη λύσουμε εδώ.
Θέλω να σταθώ στην ποικιλία αυτών που καταδίκασαν τον κ.Φίλη. Χ.Α. και ΑΝΕΞΕΛ μου είναι απόλυτα αδιάφοροι. Λυπάμαι για τη ΝΔ που δεν μπορεί να γίνει κεντροδεξιό ευρωπαϊκό κόμμα. Πρόβλημά της αλλά και πρόβλημα της χώρας μας. Λυπάμαι πολύ για το ΠΑΣΟΚ, που δεν μπορεί να απαγκιστρωθεί από τις πατριδοκαπηλικές του παραδόσεις. Είναι θλιβερή η στάση του μειρακίου που υποδύεται τον πρωθυπουργό, αλλά αναμενόμενη και μπορώ να πω ότι σε ένα βαθμό τη δικαιολογώ. Τέτοιες ώρες τέτοια λόγια, σημειώνοντας όμως ότι αυτός όφειλε και μπορούσε να είχε διαμορφώσει άλλο κλίμα στην κοινή γνώμη. Αυτός όμως επέλεξε την Ραχήλ Μακρή, τους Λαφαζάνηδες της Σρεμπρένιτσα, την Κωνσταντοπούλου, τους ΑΝΕΞΕΛ, το Γλέζο, τον Κοτζιά, αυτός ανέχεται τους ύμνους του Κουρή, αυτός συνομιλούσε με τον Τράγκα, αυτός είναι αιχμάλωτος των επιλογών του, της ρητορικής του, της φρεναπάτης που σκόρπισε, πράγματα που μαθηματική ακρίβεια τον τραβάνε στο γκρεμό. Είναι θέμα χρόνου.

Για το ετερόκλητο και παρδαλό πλήθος των επιτιθέμενων στον κ.Φίλη, αιωρείται ένα ερώτημα. Ποιο είναι το κίνητρό σας στην καταδίκη Φίλη; Πιστεύετε στα δίκαια όλων των ανθρώπων ή μόνο στα δίκαια των Ελλήνων; Ασφαλώς στο πρώτο θα μου απαντήσετε. Ας πούμε λοιπόν πως η αγανάκτησή σας γιατί ο κ.Φίλη έριξε λίγους τόνους πιο κάτω από εσάς την καταδίκη των κτηνωδιών του τουρκικού εθνικισμού κατά του ποντιακού ελληνισμού, έχει κίνητρο την αγάπη στην ιστορική αλήθεια και την συμπαράσταση στον άδικο ανθρώπινο πόνο. Δείξτε μου σας παρακαλώ ένα άρθρο σας στο οποίο καταδικάζετε με το ίδιο πάθος ή έστω με το ένα δέκατο του τωρινού σας πάθους τις κτηνωδίες του ελληνικού στρατού κατά των αθώων Τούρκων αμάχων το 1922.

Αυτοί δεν είχαν ψυχή, δεν ήταν άνθρωποι, δεν ήταν αθώοι, δεν πονούσαν, δεν υπέφεραν, δεν χάθηκαν άδικα; Τι είδους Χριστιανοί είσαστε εσείς; Τι είδους διεθνιστές και κομμουνιστές είναι οι υπόλοιποι που γαυριούν μαζί σας; Δείξτε μου μισό σας άρθρο με το οποίο αποδοκιμάζετε τη στάση των Λαφαζαναραίων, του Γλέζου του Κωνσταντόπουλου, του Κουβέλη, της Παπαρήγα, που μαζί με δεσποτάδες, με τον Ψωμιάδη, τον Παπαθεμελή, τον Καρατζαφέρη, με δεκάδες βουλευτές του ΝΔΣΟΚ διαμαρτύρονταν για τη δίκη των φονιάδων ακόμη και εκατοντάδων παιδιών της Σρεμπρένιτσα. Δείξτε μου μισό σας άρθρο με το οποίο ζητάτε, έστω και τώρα, τη δίκη των Ελλήνων Χρυσαυγιτών που φέρονται με στοιχεία πως πήραν μέρος στο μεγαλύτερο μακελειό που έγινε στην Ευρώπη μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, δίπλα στην πόρτα μας.

Ειδικά για όσους από εσάς είστε κομμουνιστές, δείξτε μου μια έναρθρη ενυπόγραφη αποδοκιμασία σας για τις τερατουργίες του σταλινισμού ακόμη και σε βάρος κομμουνιστών και σε βάρος Ελλήνων και σε βάρος Ποντίων, τους οποίους συμπονάτε ιδιαίτερα και κατ’εξαίρεσιν (με τόσες πολλές ψήφους που έχουν, είναι κατανοητή η ευαισθησία σας). Κίνητρό σας δεν είναι ο ανθρωπισμός, δεν είναι η αγάπη στον αδικημένο, δεν είναι η πίστη σας σε χριστιανικά ή ουμανιστικά ιδανικά, δεν είναι ούτε ο πατριωτισμός γιατί εθνικό (όφειλε να) είναι το αληθές, όπως λέει ο ποιητής μας.

Ο κ.Φίλης δεν είναι αθώος, αλλά όχι για αυτά που του καταλογίζετε. Είναι συναυτουργός της γέννησης του υπό τον κ.Τσίπρα τέρατος ΣΥΡΙΖΕΛ, που φέρνει το τέλος της πολιτικής και των ιδεολογιών, που διαβρώνει, ασχημονεί και καταστρέφει συστηματικά, δυσφημίζοντας για δεκαετίες την Αριστερά και διαφθείροντας ανεπανόρθωτα τους πολίτες, που εθίζονται στην αντίληψη ότι όλα επιτρέπονται, ότι όλοι είναι ίδιοι. Ο κ.Φίλης δεν δικαιούται να διαμαρτύρεται για τη σιωπή των συντρόφων του, για την έμμεση αποδοκιμασία του από το νάνο που είναι αρχηγός του, για τις κραυγές των ακροδεξιών συμμάχων του με πρώτη την κυρία Μακρή. Συμμετείχε στο στήσιμο αυτού του σκηνικού, με την ανοχή του ή τη συνενοχή του απέναντι στην νεοελληνική πρωτοτυπία των μιλιταριστικών μαθητικών παρελάσεων και των πανηγυριών στο Σύνταγμα, απέναντι στην παγκόσμια μοναδικότητα της ορκωμοσίας της Βουλής από τον αντιευαγγελικό αρχιεπίσκοπο, απέναντι στα κόκκινα χαλιά, στις παράτες και στα ελικόπτερα των ΑΝΕΞΕΛ, απέναντι στην απόλυτη άρνηση του πρωθυπουργού για νομοθέτηση οποιασδήποτε προοδευτικής θεσμικής μεταρρύθμισης, απέναντι στη συκοφαντική δαιμονοποίηση της Δύσης, απέναντι στα ανοίγματα στην αυταρχική Ανατολή, απέναντι στα προκλητικά ανοίγματα στη διεφθαρμένη εκκλησιαστική Ιεραρχία και προς τον υπόκοσμο της Χ.Α. Επί 9 μήνες ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνάει σαν κόμμα του αυριανισμού και της λαϊκής Δεξιάς. Έχει στρώσει το δρόμο και ο κ.Φίλης στη δημιουργία του παρανοϊκού σκηνικού, συμμετέχει στην ίδια ανίερη κυβερνητική συμμαχία με ανθρώπους σαν τον Χαϊκάλη, το Νικολόπουλο, τους Πάνο και Δημήτρη Καμμένο, μόλις προχτές συνεννοήθηκε θαυμάσια για νέες οπισθοδρομήσεις με τον Αρχιεπίσκοπο Λαυρεντιάδη, Κυριακίδη, Κατάρ, «Αλληλεγγύης-Αποστολής»-ΣΔΟΕ και Βουλιαγμένης. Δεν θυμάμαι ο κ.Φίλης να είχε δυσανασχετήσει δημόσια όταν ο αρχιρασοφόρος μιλούσε άπρεπα για τις κυρίες Ρεπούση και Αναγνωστοπούλου, αριστερές καθηγήτριες της Ιστορίας, ο καλόγερος του Βοιωτοπεδίου που δεν βρήκε μισή λέξη να αποδοκιμάσει τους Ελληνορθόδοξους Σατανιστές σαν τον Μιχαλολιάκο, το Λαγό, τον Παναγιώταρο και τον Κασιδιάρη και τους ιερείς που ευλογούν τις φωλιές τους.

Η χώρα δεν χρειάζεται αντιφατικούς και παλινωδούντες πολιτικούς σαν τον κ.Φίλη, χρειάζεται μια γενναία ριζική προοδευτική ευρωπαϊκή μεταρρύθμιση και έναν πραγματικό Διαφωτισμό, που θα βγάλει τη χώρα από τα βαλκανικά και ανατολίτικα δεσμά της και σε επίπεδο οικονομικών μηχανισμών και σε επίπεδο θεσμών και σε επίπεδο νοοτροπιών. Σε ότι αφορά στους γείτονες, η ακριβοδίκαιη αλήθεια σώζει, η εν πολλαίς αμαρτίαις χρεοκοπημένη πατρίδα μας, δεν έχει την πολυτέλεια των υπερεξοπλισμών και του τυφλού εθνικιστικού μίσους που στηρίζεται σε αφόρητα μονομερείς οπτικές. Οι πραγματικά μεγάλοι μας πολιτικοί, το ήξεραν αυτό πολύ καλά, αλλά σήμερα ζούμε την εποχή των πολιτικών ρεταλιών. Αυτό πρέπει να αλλάξει.

ΥΓ
Προδότης κι αυτός;
Η επιστολή του Ελευθερίου Βενιζέλου στην Σουηδική Ακαδημία με την οποία πρότεινε τον Κεμάλ Ατατούρκ για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης !

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 07, 2015