Από το αντικειμενικό The press project των 1101: "Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι τρελός και φασίστας και ο Λεβέντης γραφικός" !!!

Τις τελευταίες ημέρες στο ThePressProject δεχόμαστε μια διαδικτυακή «επίθεση» από τους φίλους του ΕΠΑΜ και του Δημήτρη Καζάκη, οι οποίοι κυριολεκτικά δεν έχουν αφήσει άρθρο χωρίς σχόλιο και ώρα να περάσει χωρίς μια ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα σχετικά με τη «φίμωση» του ηγέτη αυτού της αριστεράς από το TTP. Επιτρέψτε μου να σας εξηγήσω γιατί ο κύριος Καζάκης δεν έχει κληθεί μέχρι σήμερα στο πλατό μας.

του Κώστα Εφήμερου

Ας ξεκινήσουμε πρώτα απ' όλα από τα πολύ απλά. Η δημοσιογραφική δεοντολογία δεν υπαγορεύει πουθενά ότι όλοι θα έχουν ίσο χρόνο. Στο TPP άλλωστε έχουμε πάρει ομόφωνη απόφαση να μην προβάλουμε π.χ. τις θέσεις της Χρυσής Αυγής, αφενός γιατί το κήρυγμα μίσους και φασισμού (και ορισμένες φορές ξεκάθαρου ναζισμού) δεν πρόκειται ποτέ να μεγεθυνθεί μέσω του έργου μας και αφετέρου γιατί οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής δικάζονται στο σύνολό τους για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης.

Παρόλο που η περίπτωση του Δημήτρη Καζάκη δεν εμπίπτει στην παραπάνω κατηγορία, την αναφέρω προκειμένου οι φίλοι μας να κατανοήσουν την πολυπλοκότητα που παρουσιάζει η «ελευθερία του Τύπου».

Τα κριτήρια με τα οποία επιλέγουμε τους καλεσμένους μας είναι πολλά. Άλλους τους θέλουμε επειδή δεν μιλάνε συχνά, όπως η κυρία Βαλαβάνη, άλλους επειδή πιστεύουμε ότι δεν τους έχει δοθεί αρκετός χρόνος να εξηγήσουν σε βάθος την πολιτική τους πρόταση, όπως ο κύριος Λαπαβίτσας, άλλους επειδή έζησαν από κοντά την διαπραγμάτευση, όπως ο κύριος Βαρουφάκης, άλλους επειδή το ορίζει η επικαιρότητα, όπως η κυρία Χριστοδουλοπούλου, και άλλους επειδή υπηρετούν νεοφιλελεύθερες πολιτικές θέσεις και θέλουμε να αντιπαραθέσουμε τα επιχειρήματά μας.

Δεν είναι μόνο οι παραπάνω λόγοι. Ο κύριος Παφίλης θα έρθει εδώ για να απαντήσει σε δύσκολα ερωτήματα που γεννάει η στάση του ΚΚΕ στα θέματα της ενότητας της αριστεράς, κάτι που έκανε ήδη ο κύριος Χάγιος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αλλά και πάλι, υπάρχουν και άλλοι λόγοι για να καλέσουμε κάποιον στο πλατό μας. Όπως για παράδειγμα το Κόμμα Πειρατών Ελλάδας, που δεν θα έχει πολλές δυνατότητες να προβληθεί πουθενά, όπως και το ΚΚΚ (μ-λ) -  (Μ-Λ) ΚΚΕ.

Στην εξίσωση προσθέστε τώρα και τα πρόσωπα και τις θέσεις. Για παράδειγμα, ο κύριος Βαρβιτσιώτης ήταν καλεσμένος μας αλλά ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν θα κάτσει σε καρέκλα του ThePressProject. Αντίθετα, τις επόμενες ημέρες θα έχουμε τον Νίκο Δένδια, ο οποίος δεν θα ήταν εδώ αν δεν έπαιζε έναν ισχυρό ρόλο στο μετεκλογικό παιχνίδι της Νέας Δημοκρατίας.

Είδαμε, λοιπόν, μερικούς λόγους να καλέσουμε κάποιον: Το πρόσωπο, οι θέσεις του, η θέση του, η εμπειρία του, η συγκυρία, η ανάγκη δημοσίευσης...

Ας δούμε τώρα γιατί κάποιοι δεν είναι καλεσμένοι στο TPP.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι τρελός και φασίστας. Φωνάζει και χτυπιέται. Θεωρεί τον εαυτό του έξυπνο στο μυαλό και έξυπνο επικοινωνιακά και δεν αντιλαμβάνεται ότι η επικοινωνιακή του εξυπνάδα βασίζεται στην επικοινωνιακή ηλιθιότητα των γύρω του. Η δημοσιογραφία που υπηρετούμε εδώ δεν βασίζεται στις φωνές. Δεν κερδίζει όποιος αποστομώσει τον άλλο. Δεν καλούμε τους «κακούς» για να τους «βάλουμε στη θέση τους», πολύ απλά αφού γνωρίζουμε άλλωστε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι στην πραγματικότητα δυνατό, όχι σε μια χώρα που ο πολιτικός δεν νιώθει κανένα σεβασμό για τον δημοσιογράφο που έχει απέναντί του.

Επίσης ο Λεβέντης δεν έχει πρόσβαση στο TPP. Δεν υπάρχει και λόγος. Ο άνθρωπος αυτός είναι γραφικός και η πολιτική του σταδιοδρομία και θέσεις ένα απέραντο ανέκδοτο. Τον είδα με τα μάτια μου πριν από λίγες ημέρες σε συνέντευξη «σοβαρού» ΜΜΕ να υποστηρίζει ότι, αν εκλεγεί αυτός, θα τελειώσουν τα μνημόνια γιατί έχει τα τηλέφωνα μερικών πολύ καλών του φίλων που μπορούν να τα σταματήσουν. Η ψήφος της γελοιότητας ως βαλβίδα αποσυμπίεσης του συστήματος δεν αφορά το ThePressProject.

Πάμε τώρα και στον Δημήτρη Καζάκη. Για ποιό λόγο να τον προβάλει το ThePressProject; Ο κύριος Καζάκης έχει καθημερινή εκπομπή και στο ραδιόφωνο. Βλέπω στο διαδίκτυο ότι έκανε 6 τηλεοπτικές εμφανίσεις τον τελευταίο καιρό και έχει δώσει περισσότερες από 10 συνεντεύξεις. Τώρα κάποιοι φωνάζουν ότι τον αποκλείουν τα συστημικά ΜΜΕ, αλλά θα τους πρότεινα να θυμηθούν πως τον έμαθαν. Ήταν τότε που το σύστημα τον χρειαζόταν και έκανε παρελάσεις από τα πλατό των «μεγάλων» τηλεοπτικών σταθμών. Σε κάθε περίπτωση, η παρουσίαση των θέσεων του Καζάκη δεν είναι προβληματική. Έχει ιστοσελίδα, έχει εκδώσει βιβλία, περιοδικά και πρόσφατα και μια εφημερίδα. Όλοι όσοι ζητάτε να του πάρουμε συνέντευξη ξέρετε ήδη πολύ καλά τις θέσεις του.

Το επιχείρημα ότι δεν θέλουμε να προβάλουμε την πρόταση του για εθνικό νόμισμα σκοντάφτει λίγο στην ίδια την ίδρυση του TPP, το οποίο, όταν ξεκίνησε το 2010, ήταν το πρώτο (και το μόνο που συνέχισε μέχρι σήμερα) που μίλησε για την ανάγκη διεύρυνσης της συζήτησης γύρω από το εθνικό νόμισμα και το κατά πόσο αυτό είναι νομοτελιακά μπροστά μας.

Ας μην αξιολογήσω εγώ τις θέσεις του κύριου Καζάκη, που από οικονομολογικής άποψης έχουν κάποια προβλήματα. Ας υποθέσουμε ότι σε αυτό θα μπορούσε να απαντήσει ο ίδιος.

Δεν καλώ τον Καζάκη για τον ίδιο λόγο που δεν καλώ τον Άδωνι Γεωργιάδη, παρόλο που με ενδιαφέρουν οι πολιτικές της Νέας Δημοκρατίας. Επειδή, έχοντας ακούσει κάποιες από τις εκπομπές του και τις συνεντεύξεις του, έχω αντιληφθεί ότι φωνάζει περισσότερο διαλύοντας το διάλογο. Επειδή χαρακτηρίζει «αγράμματο», «ρουφιάνο», «προδότη» όποιον αμφισβητεί το πρόγραμμά του. Επειδή χαρακτηρίζει «γερμανοτσολιά» και «ηλίθιο» όποιον υποστηρίζει το Ευρώ. Επειδή θεωρεί φυσιολογικό να πει φωνάζοντας «θα έρθει η ώρα σας και έχουμε ιδανικά κονσερβοκούτια για εσάς» και επειδή κάνει σχόλια όπως το «κάντε μια επανάληψη στο πρόγραμμά μας, ακόμα και τους αυτιστικούς τους βοηθάει η επανάληψη». Επειδή θεωρεί ότι έχει το προνόμιο της απόλυτης ιδεολογικής καθαρότητας, παρόλο που το 2012 έκανε εκλογική κάθοδο συνεργαζόμενος με το τον Στέλιο Παπαθεμελή (!).

Εν συντομία, ο Δημήτρης Καζάκης δεν έχει κάτι νέο να πει, ό,τι έχει πει το έχει καταγεγραμμένο, έχει καθημερινή πρόσβαση στο κοινό του και τέλος έχει έναν, ας πούμε, πολύ έντονο χαρακτήρα. Για όλους αυτούς τους λόγους, λοιπόν, δεν θεωρώ ότι υπάρχει λόγος να κληθεί από το ThePressProject.

Σε μια δύσκολη περίοδο για μένα, την ώρα που εργάζομαι 20 ώρες την ημέρα προκειμένου το ThePressProject να αποτελέσει ένα σημαντικό πόλο ενημέρωσης, σπατάλησα για τελευταία φορά πολύτιμο χρόνο προκειμένου να σας εξηγήσω ότι κανείς δεν έχει την απόλυτη αλήθεια. Είναι πολύ πιθανό να διαφωνείτε με ένα σωρό από τα παραπάνω επιχειρήματα (και είμαι σίγουρος ότι θα το κάνετε). Είναι επίσης πολύ πιθανό να κάνω λάθος στην απόφασή μου. Ωστόσο η απόφαση αυτή έχει ληφθεί με επιχειρήματα και όχι επειδή «τα παίρνω» από κάποιον. Και πραγματικά, με το επιθετικό ύφος και τις απαράδεκτες κατηγορίες που επιμένουν οι οπαδοί του στα σχόλια έχουν καταφέρει να με πείσουν ακόμα περισσότερο.

Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς της πολιτικής αστάθειας και καχυποψίας, ακούμε καθημερινά απίστευτα πράγματα. Ότι τα παίρνουμε από το ΣΥΡΙΖΑ, ότι είμαστε συνεργάτες του Λαφαζάνη, ότι είμαστε τα παραπαίδια του Βαρουφάκη, ότι γλείφουμε τη Νέα Δημοκρατία και άλλα πολλά ωραία. Θεωρώ προσωπικά ότι αυτή η επιφανειακή κριτική αποδεικνύει την ανεξάρτητη ματιά του ThePressProject.

Παρόλα αυτά, κανείς από όσους μας κατηγορούν καθημερινά για όλα αυτά τα αστεία πράγματα δεν έχει την επιμονή, το ύφος και την επιθετικότητα των φίλων του Δημήτρη Καζάκη. Νισάφι.

Υ.Γ. επειδή στα σχόλια ιδίως στο Facebook γράφουν ότι υπερβάλλω και δεν είναι γραφικός ο Καζάκης και δεν υβρεολογεί:

@ips1987 Εκτός των άλλων και πούστης! Προφανώς η ξεφτίλα του αδελφάτου. Άντε βολέψου με κανά κωλοδάκτυλο και ηρέμησε.

— Δημήτρης Καζάκης (@Dimitriskazaki) July 12, 2015

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 01, 2015