Πως να χάσεις ένα κόμμα

Η προεκλογική στρατηγική που ακολούθησε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης είναι case study. Θα πρέπει να διδάσκεται στα αμφιθέατρα των πολιτικών επιστημών ως παράδειγμα προς αποφυγή. Τέτοια τακτική αντιμετώπισης των κρίσιμων καταστάσεων και της σημασίας της εκλογικής διαδικασίας δεν έχει ξαναδεί ο τόπος.

Ούτε καν ο Βαγγέλης Βενιζέλος δεν έκανε τέτοια λάθη στην προεκλογική του εκστρατεία για την εκλογή του ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Φαίνεται ότι το έχουν οι... Βαγγέληδες να καταστρέφουν τους εαυτούς τους, να διαλύουν κάθε πλεονέκτημα που έχουν, να χάνουν από τα αουτσάιντερ και να είναι οι μονίμως ηττημένοι.

Για σκεφτείτε μόνο τι έχει κάνει ο Β. Μεϊμαράκης κι εκνεύρισε τους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας. Ούτε... επίτηδες να το έκανε, λες και δεν ήθελε να εκλεγεί.

Κατ' αρχάς, έξι μήνες περίπου στην αρχηγία της ΝΔ και διέλυσε το κόμμα. Συγκρούστηκε με τους πάντες, έριξε τα «γαλλικά» του σε όλους και τελικά από «αγαθός, λαϊκός, με προφίλ που πέρναγε στην κοινωνία και υπηρέτης του κόμματος», έγινε «προκλητικός, εριστικός και διχαστικός».

Στη συνέχεια ο κ. Μεϊμαράκης, παρ' ότι πανίσχυρος και με τον μηχανισμό δικό του, δεν κατάφερε να συνθέσει μια πρόταση για τη ΝΔ και τη χώρα. Ούτε ένας ψηφοφόρος δεν τον ψήφισε για τις ιδέες του γιατί απλά δεν είχε. Δεν έκανε τον κόπο να αποκτήσει μια συγκροτημένη άποψη για τα πολιτικά πράγματα. Η λογική του «χαρούμενου μουστακαλή, μάγκα» «πούλησε» για μερικές εβδομάδες και μετά... το χάος. Ούτε που μάθαμε ποτέ ποιο ήταν το σχέδιό του για τη ΝΔ και για τη χώρα.

Επίσης, στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος μέχρι την τελευταία ημέρα ο Βαγγέλας ασχολούταν με το πώς θα πλακωθεί με τον Παπαμιμίκο. Ο κόσμος της ΝΔ ζητούσε απαντήσεις και ο Μεϊμαράκης είχε μετατρέψει τη ΝΔ σε ρινγκ. Δεν έχει σημασία αν ήταν δίκιο αυτό που έκανε, αν ο γραμματέας είχε άδικο. Σημασία έχει ότι με ευθύνη ενός ανθρώπου που επί 40 χρόνια βρίσκεται στη ΝΔ, η παράταξη είχε γίνει περίγελος του καθενός. Για να μην πούμε για την πιο ντροπιαστική ημέρα της ΝΔ, όταν αναβλήθηκαν οι εκλογές, ένα Βατερλό που χρεώνεται και στον κ. Μεϊμαράκη.

Το μεγαλύτερο πολιτικό λάθος του Βαγγέλα ασφαλώς ήταν η πλήρης ταύτισή του με τον Καραμανλή. Πήγαινε να πάρει τις εκλογές απλά και μόνο με τις πλάτες του ονόματος του πρώην πρωθυπουργού. Κι όπως ξέρουμε και από το ποδόσφαιρο, με τις φανέλες δεν κερδίζονται τα ματς. Χρειάζονται και καλοί παίκτες, ικανοί μπαλαδόροι.

Ο Μητσοτάκης δεν θα μπορούσε να χάσει από έναν τέτοιο πολιτικό, τουλάχιστον όπως αποδείχθηκε αυτούς τους μήνες της προεκλογικής περιόδου. Ο νέος αρχηγός νίκησε γιατί διατήρησε την ψυχραιμία του όταν τον χτυπούσαν από παντού. Παρέμεινε σταθερός στις θέσεις του, ακόμη κι αν αυτές ήταν αντιδημοφιλείς. Προσπέρασε την πολεμική του Μεϊμαράκη και του συστήματος Καραμανλή. Πήρε ξεκάθαρες θέσεις για ζητήματα που ακόμη και στη ΝΔ ήταν ταμπού. Διότι για παράδειγμα μπορεί στην κεντροδεξιά να μην αρέσει το σύμφωνο συμβίωσης, ωστόσο, ο Μητσοτάκης το ψήφισε. Μπορεί η ΝΔ να ψήφισε τον Προκ. Παυλόπουλο και τώρα να το μετανιώνει γιατί έγινε ο κολαούζος του Τσίπρα, αλλά ο Μητσοτάκης δεν τον ψήφισε.

Μπορεί στη ΝΔ να μην έλεγαν κουβέντα για τις βαριές πολιτικές ευθύνες του Βαρουφάκη, αλλά ο Μητσοτάκης κίνησε θέμα ειδικού δικαστηρίου. Και μπορεί κάποιοι να θεωρούν ακόμη πρόβλημα να ασκήσουν κριτική στην καραμανλική διακυβέρνηση 2004-2008, αλλά ο Μητσοτάκης τόλμησε να το πράξει.

Όπως και τόλμησε να κλείσει συμφωνία με τον Άδωνι Γεωργιάδη χωρίς να φοβηθεί μην τον πουν... πολύ δεξιό. Αλλά και με τον Τζιτζικώστα η ανεπίσημη συμφωνία του έδωσε τη νίκη στη Βόρεια Ελλάδα.

Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός ότι ο Μεϊμαράκης πήρε λιγότερες ψήφους απ' ότι την πρώτη Κυριακή, το γεγονός ότι ο Καραμανλισμός «απέθανε» ακόμη και στη Θεσσαλονίκη, ακόμη και στις Σέρρες και το γεγονός ότι οι νεοδημοκράτες ψήφισαν με σύνεση, δείχνει ότι ο Βαγγέλας δεν είχε καμιά τύχη.

Το φιλότιμο του νεοδημοκράτη ψηφοφόρου θίχτηκε όταν κατάλαβε ότι ο Καραμανλής και η παρέα του είχαν κλείσει υπόγειο deal με το σύστημα Τσίπρα. Όταν η ίδια η Αυγή έγραφε ύμνους για τον Βαγγέλα και τον πρώην πρωθυπουργό και έβριζε τον Μητσοτάκη. Εκεί χάθηκε οριστικά το παιχνίδι για τον κ. Μεϊμαράκη. Ήταν όπως τότε που ο... τρελός Ρέλος πέταξε τον φραπέ στον Βενιζέλο κι αυτός κατήγγειλε συνωμοσία. Τότε έλαβε τέλος, κι ευτυχώς ο ψεύτικος καραμανλισμός. Η ΝΔ απελευθερώθηκε από τα δεσμά του πρώην πρωθυπουργού απλά και μόνο γιατί το φιλότιμο δεν μπορείς να το ξεριζώσεις από την καρδιά και την ψυχή του δεξιού ψηφοφόρου.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Ιανουαρίου 15, 2016