Μεγάλοι άνδρες της ιστορίας έχουν περιγράψει την κατάσταση του χρέους με
τον πιο γλαφυρό τρόπο: «Το χρέος είναι η σκλαβιά των ελεύθερων»,
έχει γράψει ο Λατίνος Publilius Syrus. «Καλύτερα
να πέφτεις για ύπνο νηστικός παρά να ξυπνάς χρωστώντας» φέρεται να
λέει αργότερα ο Benjamin Franklin. Θα έλεγαν, άραγε, τα
ίδια οι συγκεκριμένοι κύριοι αν ζούσαν στον αιώνα της πιστωτικής
κάρτας; Αν έπεφταν και εκείνοι «θύματα της παγίδας του πλαστικού
χρήματος», όπως δικαιολογούνται πως έπαθαν εκατομμύρια άνδρες και
γυναίκες της σύγχρονης ιστορίας;
Δεν τους δικαιώνουμε. Ο σοφός λαός λέει να φροντίζουμε πάντα η κουβέρτα μας να φτάνει μέχρι εκεί που φτάνουν τα πόδια μας. Γιατί όταν την τραβήξουμε παραπάνω από όσο μπορούμε το αποτέλεσμα, αργά ή γρήγορα, θα είναι να χάσουμε τον ύπνο μας. Υπάρχει λύση;
Μιλήσαμε με τον κ. Στέφανο Κοτζαμάνη, τραπεζικό αναλυτή και διευθυντή σύνταξης της εφημερίδας ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, σχετικά με το μέγεθος του επίκαιρου προβλήματος της υπερχρέωσης των πιστωτικών καρτών από απλούς πολίτες και ζητήσαμε συμβουλές για το πώς -και αν- μπορεί να ξεχρεώσει κανείς όσο το δυνατό πιο σύντομα και πιο ανώδυνα. «Ζούμε σε μία περίοδο κατά την οποία οι αποδόσεις και τα επιτόκια είναι μικρά, οι τιμές των ακινήτων των επενδυτικών προϊόντων πέφτουν και τα επιτόκια όταν χρωστάει κανείς είναι υψηλά. Άρα η λύση για πολλούς είναι να αρχίσουν να πωλούν χρυσό (η τιμή της χρυσής λίρας αυτές τις μέρες κυμαίνεται στα 260 ευρώ - δείτε εδώ). Να εκποιούν, δηλαδή, πράγματα αξίας που έχουν προκειμένου να ξεχρεώσουν. Η ουσία, βέβαια, για να μειώσει κανείς τον δανεισμό είναι να μειώσει την κατανάλωση. Κόβεις ταξίδια, ρούχα και ό,τι άλλο κόβεται σχετικά εύκολα, προκειμένου να δώσεις τα χρήματα αυτά στην τράπεζα», συμβουλεύει για πρώτο βήμα ο κ. Κοτζαμάνης.
«Ένα ακόμα βασικό πράγμα που μπορεί κανείς, σε συνεργασία με κάποια τράπεζα, να κάνει είναι ένα πρόγραμμα μεταφοράς υπολοίπου, με το οποίο μαζεύεις τις οφειλές σου σε μία κάρτα και έχεις έτσι κάποια προνόμια στον τρόπο αποπληρωμής τους, π.χ. κάποια περίοδο χάριτος ή μειωμένα επιτόκια για ένα διάστημα», προσθέτει ο κ. Κοτζαμάνης. Εξηγεί, μάλιστα, ότι όταν ο οφειλέτης βρεθεί στην τράπεζα, μπορεί -σε συνεννόηση με τον αρμόδιο υπάλληλο- να βρει πιθανά ‘παραθυράκια’, τα οποία να τον βοηθήσουν να δείξει φερεγγυότητα απέναντι στην τράπεζα και να κερδίσει έτσι κάποια προνόμια. «Άλλωστε, κάθε τράπεζα θέλει αυτή τη στιγμή να μειώσουν το υπόλοιπό τους όσοι χρωστάνε», καταλήγει.
Αν το χρωστούμενο ποσό είναι σχετικά ελεγχόμενο όγκου, ο κ. Κουτρούμπας συμβουλεύει τον οφειλέτη να μην πληρώνει μόνο την ελάχιστη καταβολή κάθε μήνα, αλλά να προσθέτει και ένα ποσό που του περισσεύει. Ενώ, αν ο οφειλέτης είναι μισθωτός υπάλληλος, ο κ. Κουτρούμπας τον συμβουλεύει «να συνδέσει την κάρτα στην οποία χρωστά χρήματα με τον λογαριασμό μισθοδοσίας του και να ζητήσει από την τράπεζα να αποπληρώνεται από εκεί η ελάχιστη καταβολή, κάνοντας έκτακτες καταβολές με όσα χρήματα του περισσεύουν σε τακτικά χρονικά διαστήματα, ώστε να μειώνεται σιγά-σιγά το κεφάλαιο».
Αν το χρωστούμενο ποσό δεν ξεπερνά τις 40.000 ευρώ σε δάνεια και κάρτες, ο οφειλέτης μπορεί «να κάνει αίτημα μεταφοράς υπολοίπου σε άλλη τράπεζα, σε δάνειο με χαμηλότερο επιτόκιο, με σκοπό να έχει μία συγκεκριμένη δόση για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ώστε να αποπληρώνει και κεφάλαιο και τόκους με κάθε δόση». Τέλος, αν το χρωστούμενο ποσό είναι άνω των 50.000 ευρώ «ο οφειλέτης μπορεί να βάλει σε προσημείωση ένα ακίνητο και να πάρει έτσι δάνειο που θα ξεχρεώνει το χρωστούμενο ποσό, αλλά με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο».
Σε κάθε περίπτωση, καταλήγει ο κ. Κουτρούμπας, ο οφειλέτης θα πρέπει να σταματήσει να δανείζεται και να βρει κάποιον τρόπο σταδιακά να εξοφλεί στην κάρτα -πέρα από την ελάχιστη καταβολή, που είναι αυτονόητο- μέρος του κεφαλαίου. Τον ρωτάμε για την εκποίηση χρυσού, που προτείνει ο κ. Κοτζαμάνης. «Αυτό είναι μία λύση, αλλά καμία άλλη τράπεζα πέρα από την Τράπεζα της Ελλάδας, δεν πουλά ή αγοράζει χρυσό», λέει, εξηγώντας ότι τις τελευταίες μέρες είναι αρκετοί οι πελάτες που επισκέπτονται το κατάστημα ζητώντας να αγοράσουν και να ενημερωθούν για τις χρυσές λίρες.
2. Έχοντας μαζί σας τα παραπάνω στοιχεία επισκεφθείτε τράπεζες στις οποίες δεν έχετε κάρτα ή λογαριασμό και ρωτήστε για προγράμματα μεταφοράς υπολοίπου, με σκοπό να συγκεντρώσετε όλο το πόσο που χρωστάτε είτε σε μία κάρτα είτε σε ένα δάνειο (θα εξαρτηθεί από το ύψος των οφειλών).
3. Επιλέξτε την τράπεζα με το χαμηλότερο δυνατό επιτόκιο για το μεγαλύτερο δυνατό διάστημα.
4. Ξεκινήστε την αποπληρωμή: Πληρώνετε κάθε μήνα οπωσδήποτε την ελάχιστη καταβολή και, όσο αυτό είναι δυνατό, μέρος του κεφαλαίου. Αν το ποσό το οποίο χρωστάτε είναι αρκετά μεγάλο, σκεφτείτε την προοπτική εκποίησης χρυσού -αν έχετε.
5. Σταματήστε να ψωνίζετε οτιδήποτε πλην των απαραίτητων και πληρώνετε μόνο με μετρητά –αυτό σημαίνει ότι μπορείτε και πρέπει να καταργήσετε όλες τις κάρτες σας.
6. Αν είστε μισθωτός, συνδέστε τη νέα κάρτα ή το δάνειο με τον λογαριασμό μισθοδοσίας σας και ορίστε ένα ποσό -μεγαλύτερο της ελάχιστης καταβολής- το οποίο θα μεταφέρει κάθε μήνα η τράπεζα από τον λογαριασμό σας στην αποπληρωμή της κάρτας. Φροντίστε να «βγάζετε» τον υπόλοιπο μήνα με τα χρήματα που θα σας περισσεύουν.
7. Όταν πλέον θα ξεχρεώσετε την πιστωτική σας κάρτα, επισκεφθείτε το κατάστημα της τράπεζας με την οποία συνεργάζεστε και ζητήστε ακύρωση της κάρτας. Όταν σας βεβαιώσουν ότι η κάρτα ακυρώθηκε και εφόσον δεν είστε σίγουροι ότι μπορείτε να τιθασεύσετε τις καταναλωτικές σας επιθυμίες, κόψτε την, πετάξτε την στα σκουπίδια και μην την ξαναχρησιμοποιήσετε ποτέ.
Επιμέλεια: Έλενα Μπούλια
ΠΗΓΗ: in2life.gr
Δημοσίευση: Ιανουαρίου 03, 2016
- Κατηγορία:
ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Δεν τους δικαιώνουμε. Ο σοφός λαός λέει να φροντίζουμε πάντα η κουβέρτα μας να φτάνει μέχρι εκεί που φτάνουν τα πόδια μας. Γιατί όταν την τραβήξουμε παραπάνω από όσο μπορούμε το αποτέλεσμα, αργά ή γρήγορα, θα είναι να χάσουμε τον ύπνο μας. Υπάρχει λύση;
Μιλήσαμε με τον κ. Στέφανο Κοτζαμάνη, τραπεζικό αναλυτή και διευθυντή σύνταξης της εφημερίδας ΜΕΤΟΧΟΣ & ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, σχετικά με το μέγεθος του επίκαιρου προβλήματος της υπερχρέωσης των πιστωτικών καρτών από απλούς πολίτες και ζητήσαμε συμβουλές για το πώς -και αν- μπορεί να ξεχρεώσει κανείς όσο το δυνατό πιο σύντομα και πιο ανώδυνα. «Ζούμε σε μία περίοδο κατά την οποία οι αποδόσεις και τα επιτόκια είναι μικρά, οι τιμές των ακινήτων των επενδυτικών προϊόντων πέφτουν και τα επιτόκια όταν χρωστάει κανείς είναι υψηλά. Άρα η λύση για πολλούς είναι να αρχίσουν να πωλούν χρυσό (η τιμή της χρυσής λίρας αυτές τις μέρες κυμαίνεται στα 260 ευρώ - δείτε εδώ). Να εκποιούν, δηλαδή, πράγματα αξίας που έχουν προκειμένου να ξεχρεώσουν. Η ουσία, βέβαια, για να μειώσει κανείς τον δανεισμό είναι να μειώσει την κατανάλωση. Κόβεις ταξίδια, ρούχα και ό,τι άλλο κόβεται σχετικά εύκολα, προκειμένου να δώσεις τα χρήματα αυτά στην τράπεζα», συμβουλεύει για πρώτο βήμα ο κ. Κοτζαμάνης.
«Ένα ακόμα βασικό πράγμα που μπορεί κανείς, σε συνεργασία με κάποια τράπεζα, να κάνει είναι ένα πρόγραμμα μεταφοράς υπολοίπου, με το οποίο μαζεύεις τις οφειλές σου σε μία κάρτα και έχεις έτσι κάποια προνόμια στον τρόπο αποπληρωμής τους, π.χ. κάποια περίοδο χάριτος ή μειωμένα επιτόκια για ένα διάστημα», προσθέτει ο κ. Κοτζαμάνης. Εξηγεί, μάλιστα, ότι όταν ο οφειλέτης βρεθεί στην τράπεζα, μπορεί -σε συνεννόηση με τον αρμόδιο υπάλληλο- να βρει πιθανά ‘παραθυράκια’, τα οποία να τον βοηθήσουν να δείξει φερεγγυότητα απέναντι στην τράπεζα και να κερδίσει έτσι κάποια προνόμια. «Άλλωστε, κάθε τράπεζα θέλει αυτή τη στιγμή να μειώσουν το υπόλοιπό τους όσοι χρωστάνε», καταλήγει.
Ποια είναι η γνώμη της
τράπεζας;
Είναι, άραγε, τόσο
εύκολο για κάποιον που χρωστά μεγάλα ποσά σε πιστωτικές κάρτες να τα
ξεχρεώσει με την βοήθεια της τράπεζας; Ο κ. Κ. Κουτρούμπας,
τραπεζικός σύμβουλος σε υποκατάστημα της Marfin Egnatia Bank, εξηγεί καταρχήν ότι «επειδή
κάποιες τράπεζες έχουν πολύ χαμηλότερο επιτόκιο από άλλες, συμφέρει να
επιλέξει κανείς να ‘βγάλει’ κάρτα από τις πρώτες.» Επί της ουσίας,
συμφωνεί με τον κ. Κοτζαμάνη σχετικά με το πρόγραμμα μεταφοράς
υπολοίπου, διευκρινίζοντας: «Για ποσά το πολύ έως 10.000
ευρώ ο οφειλέτης μπορεί να κάνει συνέχεια μεταφορές υπολοίπου σε άλλες
τράπεζες, σε κάρτες με πολύ χαμηλότερα επιτόκια για ένα ή δύο χρόνια
–ενδεικτικά, για δύο χρόνια, αντί για 17% θα τοκίζεται με 6%, ενώ
κάποιες τράπεζες και για συγκεκριμένες περιπτώσεις δέχονται μεταφορές
άτοκα -0%- και έτσι μπορεί κανείς να αποπληρώνει μόνο το κεφάλαιο που
χρωστά». Αν το χρωστούμενο ποσό είναι σχετικά ελεγχόμενο όγκου, ο κ. Κουτρούμπας συμβουλεύει τον οφειλέτη να μην πληρώνει μόνο την ελάχιστη καταβολή κάθε μήνα, αλλά να προσθέτει και ένα ποσό που του περισσεύει. Ενώ, αν ο οφειλέτης είναι μισθωτός υπάλληλος, ο κ. Κουτρούμπας τον συμβουλεύει «να συνδέσει την κάρτα στην οποία χρωστά χρήματα με τον λογαριασμό μισθοδοσίας του και να ζητήσει από την τράπεζα να αποπληρώνεται από εκεί η ελάχιστη καταβολή, κάνοντας έκτακτες καταβολές με όσα χρήματα του περισσεύουν σε τακτικά χρονικά διαστήματα, ώστε να μειώνεται σιγά-σιγά το κεφάλαιο».
Αν το χρωστούμενο ποσό δεν ξεπερνά τις 40.000 ευρώ σε δάνεια και κάρτες, ο οφειλέτης μπορεί «να κάνει αίτημα μεταφοράς υπολοίπου σε άλλη τράπεζα, σε δάνειο με χαμηλότερο επιτόκιο, με σκοπό να έχει μία συγκεκριμένη δόση για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα ώστε να αποπληρώνει και κεφάλαιο και τόκους με κάθε δόση». Τέλος, αν το χρωστούμενο ποσό είναι άνω των 50.000 ευρώ «ο οφειλέτης μπορεί να βάλει σε προσημείωση ένα ακίνητο και να πάρει έτσι δάνειο που θα ξεχρεώνει το χρωστούμενο ποσό, αλλά με πολύ χαμηλότερο επιτόκιο».
Σε κάθε περίπτωση, καταλήγει ο κ. Κουτρούμπας, ο οφειλέτης θα πρέπει να σταματήσει να δανείζεται και να βρει κάποιον τρόπο σταδιακά να εξοφλεί στην κάρτα -πέρα από την ελάχιστη καταβολή, που είναι αυτονόητο- μέρος του κεφαλαίου. Τον ρωτάμε για την εκποίηση χρυσού, που προτείνει ο κ. Κοτζαμάνης. «Αυτό είναι μία λύση, αλλά καμία άλλη τράπεζα πέρα από την Τράπεζα της Ελλάδας, δεν πουλά ή αγοράζει χρυσό», λέει, εξηγώντας ότι τις τελευταίες μέρες είναι αρκετοί οι πελάτες που επισκέπτονται το κατάστημα ζητώντας να αγοράσουν και να ενημερωθούν για τις χρυσές λίρες.
Ξε-χρέωση
βήμα προς βήμα:
1. Συγκεντρώνετε όλες τις πιστωτικές
κάρτες στις οποίες χρωστάτε -τους τελευταίους λογαριασμούς ουσιαστικά-
και αθροίζετε το ποσό. 2. Έχοντας μαζί σας τα παραπάνω στοιχεία επισκεφθείτε τράπεζες στις οποίες δεν έχετε κάρτα ή λογαριασμό και ρωτήστε για προγράμματα μεταφοράς υπολοίπου, με σκοπό να συγκεντρώσετε όλο το πόσο που χρωστάτε είτε σε μία κάρτα είτε σε ένα δάνειο (θα εξαρτηθεί από το ύψος των οφειλών).
3. Επιλέξτε την τράπεζα με το χαμηλότερο δυνατό επιτόκιο για το μεγαλύτερο δυνατό διάστημα.
4. Ξεκινήστε την αποπληρωμή: Πληρώνετε κάθε μήνα οπωσδήποτε την ελάχιστη καταβολή και, όσο αυτό είναι δυνατό, μέρος του κεφαλαίου. Αν το ποσό το οποίο χρωστάτε είναι αρκετά μεγάλο, σκεφτείτε την προοπτική εκποίησης χρυσού -αν έχετε.
5. Σταματήστε να ψωνίζετε οτιδήποτε πλην των απαραίτητων και πληρώνετε μόνο με μετρητά –αυτό σημαίνει ότι μπορείτε και πρέπει να καταργήσετε όλες τις κάρτες σας.
6. Αν είστε μισθωτός, συνδέστε τη νέα κάρτα ή το δάνειο με τον λογαριασμό μισθοδοσίας σας και ορίστε ένα ποσό -μεγαλύτερο της ελάχιστης καταβολής- το οποίο θα μεταφέρει κάθε μήνα η τράπεζα από τον λογαριασμό σας στην αποπληρωμή της κάρτας. Φροντίστε να «βγάζετε» τον υπόλοιπο μήνα με τα χρήματα που θα σας περισσεύουν.
7. Όταν πλέον θα ξεχρεώσετε την πιστωτική σας κάρτα, επισκεφθείτε το κατάστημα της τράπεζας με την οποία συνεργάζεστε και ζητήστε ακύρωση της κάρτας. Όταν σας βεβαιώσουν ότι η κάρτα ακυρώθηκε και εφόσον δεν είστε σίγουροι ότι μπορείτε να τιθασεύσετε τις καταναλωτικές σας επιθυμίες, κόψτε την, πετάξτε την στα σκουπίδια και μην την ξαναχρησιμοποιήσετε ποτέ.
Επιμέλεια: Έλενα Μπούλια
ΠΗΓΗ: in2life.gr
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.