Κι αν ανήκε στο Δημόσιο ο σεκιουριτάς;

Nick Paleologos / SOOC

Σε αυτόν τον γύρο της ζωής δικαιώθηκε ο Αφρικανός. Και τώρα ας δούμε την ίδια ιστορία και ας στολίσουμε τον σεκιουριτά, με τον τίτλο του δημοσίου υπαλλήλου. Θα ενεργούσε με τον ίδιο ζήλο ο ΗΣΑΠ; Θα δικαιούταν να έχει κρίση για τον υπάλληλο;

Ρέα Βιτάλη

Το είδαμε στο YouΤube. Δυο κόσμοι σε σύγκρουση. Από τη μια ένας Αφρικανός, γνώστης της ελληνικής γλώσσας, επιβάτης τρένου με μια βαλίτσα και από την άλλη ένας υπάλληλος που είχε την ευθύνη της ασφάλειας του σταθμού. Eνας Αφρικανός και ένας σεκιουριτάς. Δυο κόσμοι που είχε συσσωρεύσει ο καθένας τον δικό του θυμό. Ο Αφρικανός γιατί προφανώς είχε βαρεθεί να δέχεται πάνω του τον ρατσισμό, καλούμενος μονίμως να αποδεικνύει ότι δεν είναι ελέφαντας και ο άλλος… Ο άλλος τρέχα γύρευε! Από πού και από πότε είχε συσσωρεύσει ακυρώσεις και θυμούς στην ψυχή του. Συγκρούστηκαν λοιπόν. Στον σταθμό της Κηφισιάς. Το αποτέλεσμα; Σ΄αυτόν τον γύρο της ζωής και των δυο και με τη βοήθεια μιας γυναίκας που παρακολουθούσε αλλά και την ηπιότητα του άλλου υπαλλήλου -που δεν έχει πάρει η κάμερα- που είναι φανερό ότι δεν συμφωνεί με τον συνάδελφό του χωρίς να έχει και το θάρρος να τον συμμαζέψει… Σ΄αυτόν τον γύρο της ζωής λοιπόν, δικαιώθηκε ο Αφρικανός.

Μακάρι, η συμπαράσταση που έλαβε πλουσιοπάροχα από την κοινή γνώμη να ελαφρύνει το βάρος της καρδιάς του. Ωστόσο στο δικό μου μυαλό υπάρχει μια εκκρεμότητα… Oλοι θεωρήσαμε ανακουφισμένοι ότι μπήκαν τα πράγματα στη θέση τους. Κυρίως για τη συνέχεια της ιστορίας. Oτι ο σεκιουριτάς θα απολυθεί από την εταιρεία του. Με συνοπτικές διαδικασίες. Καθώς δεν κάνει για τη δουλειά. Δεν μπορεί να διατηρεί την ψυχραιμία που οφείλει καθώς συναλλάσσεται με κόσμο. Δεν κατορθώνει να μην τον καθοδηγούν τα προσωπικά του βιώματα. Ο ΗΣΑΠ μάλιστα, έβγαλε με απίστευτη ταχύτητα, σχεδόν αντανακλαστικού αυτοματισμού, μια ανακοίνωση ότι καταδικάζει την εν λόγω ρατσιστική συμπεριφορά και μάλιστα έκανε γνωστή την πρόθεσή του να κινηθεί νομικά κατά της εταιρείας. Μιας ιδιωτικής εταιρείας.

Και τώρα ας δούμε την ίδια ιστορία και ας στολίσουμε τον σεκιουριτά, με τον τίτλο του δημοσίου υπαλλήλου. Θα είχαν τον ίδιο αντανακλαστικό αυτοματισμό οι κινήσεις; Θα ενεργούσε με τον ίδιο ζήλο ο ΗΣΑΠ; Θα δικαιούταν να έχει κρίση για τον υπάλληλο; Βάλτε στο πλάι του σεκιουριτά το συνδικαλιστικό του «καταφύγιο», να κάνει γαργάρα την κρίση και τα λόγια του, να δηλώνει συνδικαλιστικά αιτήματα για το πόσο σκληρή είναι η δουλειά του σεκιουριτά και πόσες πιέσεις δέχεται ένας άνθρωπος σ΄αυτή τη θέση και πόσο πληρώνεται και ένα σωρό μπλα μπλα μπλα. Σκεφτείτε τι κάλυψη θα δικαιούνταν, τι κατανόηση και τι δικαίωση από τους συναδέλφους θα απολάμβανε. Σκεφτείτε ότι δεν θα απολυόταν ποτέ ότι και να έκανε.

Ανοίξτε τώρα τη βεντάλια της σκέψης και της φαντασίας σας. Κάντε τον σεκιουριτά δάσκαλο, γιατρό, βάλτε τον σε γραφείο πολεοδομίας, εφορίας, δημόσιας υπηρεσίας. Ντύστε τον από καθαρίστρια μέχρι βουλευτή. Κωλώσατε; Ή όχι ακόμα; Εξακολουθείτε να νοιώθετε ανακουφισμένοι ότι το δίκιο μπήκε στη θέση του;

Δημοσίευση: Φεβρουαρίου 17, 2016