Κάτι πρέπει να γίνει και πρέπει να γίνει άμεσα!

Δεν χρειάζονται πολλά για να καταλάβει κανείς σε τι κατάσταση βρίσκεται η Ελλάδα. Μια ματιά να ρίξει στην επικαιρότητα θα διαπιστώσει ότι η χώρα είναι ένα βήμα από το εμφύλιο σπαραγμό. Και δεν είναι καθόλου υπερβολή. Ο φόβος ενός δραματικού διχασμού που θα μας γυρίσει πολλά χρόνια πίσω είναι προ των πυλών.

Επικρατεί ένα απόλυτο μπάχαλο το οποίο όχι μόνο γίνεται χειρότερο αλλά διαχέεται σε όλη την ελληνική κοινωνία.

Ασφαλώς και υπάρχουν διαχρονικές ευθύνες. Βεβαίως και φταίει όλο το πολιτικό σύστημα, τα μεγάλα κόμματα, οι πολιτικοί και οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν. Κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί από την πραγματικότητα που λέει ότι από τη μεταπολίτευση και μετά ο ελληνικός λαός γαλουχήθηκε με έναν τέτοιο τρόπο ζωής που κάποια στιγμή ήταν θέμα χρόνο να «κρασάρει» το σύστημα.

Όμως, είναι βαρύτατες και οι ευθύνες της Αριστεράς που σήμερα κυβερνά. Δε λέμε ότι το έκαναν επίτηδες. Πιστεύουμε ότι είχαν καλές προθέσεις. Όμως, ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με τέτοιες καλές προθέσεις. Η βουλιμία για την εξουσία, η ανωριμότητα να αναλάβουν τόσο μεγάλες ευθύνες, η ανικανότητα να διαχειριστούν τόσο μεγάλα και τόσα πολλά θέματα μαζί και μια αίσθηση εκδίκησης με την οποία ανέβηκαν στο γκουβέρνο, φέρνουν τα τραγικά αποτελέσματα που ζούμε.

Είναι οι τελευταίες ημέρες της ελληνικής Πομπηίας; Είναι η αρχή μιας μεγάλης εθνικής καταστροφής, 70 χρόνια μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο πόλεμο; Μακάρι να είμαστε υπερβολικοί και να βγούμε ψεύτες, όμως, φαίνεται ότι η κατάσταση είναι πολύ άσχημη. Ρίξτε μόνο μια ματιά στην επικαιρότητα.

Η Ελλάδα είναι κομμένη σε πολλά κομμάτια από τους αγρότες οι οποίοι για πρώτη φορά έχουν μαζί τους και όλες τις επαγγελματικές ομάδες. Και για πρώτη φορά δεν υπάρχουν εργατοπατέρες, δεξιοί, αριστεροί ή Πασόκοι. Είναι όλοι μαζί, κυρίως είναι όλοι όσοι αισθάνονται κορόιδα γιατί τους δούλεψε ο ΣΥΡΙΖΑ. Βεβαίως έχουν και οι ίδιοι το μερίδιο της ευθύνης τους. Σε μια χώρα χρεοκοπημένη, που ξέρεις ότι δεν υπάρχουν λεφτά πρέπει να μην εμπιστεύεσαι όσους σου λένε απροκάλυπτα ψέματα και σου υπόσχονται παράδεισους που ποτέ δεν μπορούν να υλοποιήσουν; Το αποτέλεσμα το βλέπουμε όλοι: Αγρότες αποκλείουν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στα καφενεία και τους λένε: «Μαζί δεν ήμασταν στα μπλόκα και φωνάζαμε τους άλλους γερμανοτσολιάδες; Τώρα τι έρχεσαι να μας πεις;»

Ο διχασμός είναι φανερός πλέον. Η λογική του γερμανοτσολιά, η τακτική της συκοφάντησης του αντιπάλου, πάνω στην οποία στηρίχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει κυβέρνηση, τώρα γυρίζει μπούμερανγκ. Αλλά και διχάζει τόσο πολύ. Οι αγρότες λένε ότι δεν δέχονται μέτρα, οι μισθωτοί φωνάζουν γιατί δεν αντέχουν άλλα μέτρα, οι συνταξιούχοι έχουν υποστεί μεγάλες μειώσεις, οι ελεύθεροι επαγγελματίες είναι με την πλάτη στο τοίχο και κανείς δεν θέλει να υποστεί το βάρος των δραματικών μεταρρυθμίσεων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε και την ατυχία να πέσει πάνω στο Προσφυγικό. Έβαλε το χεράκι του βεβαίως και ο ίδιος με τη λογική των «ανοικτών συνόρων». Όταν κάποιος μιλούσε για πιο δυναμική αντιμετώπιση του προβλήματος τον χαρακτήριζαν «ακροδεξιό», «φασίστα», «ρατσιστή» ή ότι θέλεις να πνίγουμε τους ξένους στο Αιγαίο. Οποιαδήποτε αντίθετη άποψη αντιμετωπιζόταν από την Αριστερά περίπου ως «μίασμα» που πρέπει να παταχθεί.

Τώρα ήρθε η ώρα της πληρωμής. Η Ελλάδα γέμισε μετανάστες και πρόσφυγες, οι ξένοι μας κλείνουν τα σύνορα και η κυβέρνηση δείχνει ανίκανη να διαχειριστεί ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα. Ούτε καν μια σωστή διαπραγμάτευση με τους ξένους δεν έχει καταφέρει να κάνει. Με σκυμμένο το κεφάλι, με τον Μουζάλα μόνο του και χωρίς καμιά βοήθεια να προσπαθεί να αντιμετωπίζει το τέρας με τα πολλά κεφάλια. Και τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Διχάζει τον ελληνικό λαό, ο ένας βρίζει τον άλλον και λέει να μην έρθουν τα hot spots στην περιοχή του. Η Κως λέει να πάνε στη Λέρο τα στρατόπεδα, το Σχιστό λέει να πάνε στην Εκάλη, η Εκάλη να πάνε στην Παλλήνη και σε λίγο θα παίζουμε ξύλο για το ποιος θα πάρει τους πρόσφυγες. Γιατί να μην τους πάρει η κυρά Τασία που ξέρει από φιλοξενία; Θυμάστε τι γινότανε όταν έφτιαχναν οικισμούς στο Βοτανικό ή στο Ελληνικό και διαφήμιζαν πόσο καλά φερόμαστε στους ξένους; «Ελάτε φίλοι Σύροι, Αφγανοί και Μαροκινοί. Θα σας δώσουμε στέγη, τροφή… αριστερή αγάπη και φιλία». Τώρα βλέπουμε τα αποτελέσματα μιας άφρονης πολιτικής.

Κι ενώ συμβαίνουν όλα αυτά και η χώρα βρίσκεται σε διαρκή κοινωνική ένταση ο πρωθυπουργός είναι απών. Πάει στο Ιράν να φέρει επενδύσεις αντί να δει τα προβλήματα και σαν ηγέτης να πάρει αποφάσεις. Αλλά το χειρότερο; Αφήνει τα «σκυλιά» του να διαρρέουν ότι θα σηκωθεί και θα φύγει αν τον πιέσουν. Τι λες βρε Αλέξη; Τώρα που διαλύεται η χώρα θα τα παρατήσεις; Θα δημιουργήσεις πολιτική κρίση; Θα αφήσεις πίσω σου καμένη γη για να έρθει κάποιος άλλος να μαζέψει τα «βρωμόρουχά σου»; Αυτός είναι ο ηγέτης της Αριστεράς; Δεν καταλαβαίνει ότι κάνει τεράστια ζημιά στην Ελλάδα αφήνοντας να διακινούνται τέτοια σενάρια ενώ η χώρα βράζει; Τέτοιος κυνισμός και τέτοια απάθεια για την πατρίδα;

Κάτι πρέπει να γίνει και πρέπει να γίνει άμεσα. Μια εθνική πρωτοβουλία, μια Οικουμενική, ένας άνθρωπος που θα πάρει πάνω του τη σωτηρία της χώρας, εκλογές; Δεν μπορεί κανείς με σιγουριά να πει τι θα άλλαζε την πορεία της Ελλάδας προς τον γκρεμό. Όμως, πριν είναι αργά πρέπει να κινητοποιηθούν οι υγιείς δυνάμεις του τόπου. Δεν πάει άλλο.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Φεβρουαρίου 10, 2016