Εκεί μας κατάντησαν οι Ελύτες…

Γεγονός νούμερο ένα: Θεολόγος από την Πάτρα κατήγγειλε πριν λίγες μέρες στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος χιουμοριστική σελίδα στο Facebook με το όνομα «Ελύτης, ο ποιητής του Αιγαίου». Γεγονός νούμερο δυο, λίγο μπαγιάτικο, αλλά με έναν τρόπο επίκαιρο: Ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Χρήστος Παππάς, έκανε ερώτηση στη Βουλή αναφέροντας ότι ο ο δημιουργός της σελίδας «Γέροντας Παστίτσιος», «υβρίζει, ειρωνεύεται και προσπαθεί να ευτελίσει την ιερή μορφή της Ελληνορθοδοξίας, τον Γέροντα Παΐσιο». Η ερώτηση αυτή οδήγησε στην άρση του απορρήτου των τηλεπικοινωνιών και στις 21 Σεπτεμβρίου 2012 έγινε η σύλληψη του Φίλιππου Λοΐζου ως διαχειριστή της σελίδας με την κατηγορία της βλασφημίας, ο οποίος καταδικάστηκε σε 10 μήνες φυλάκιση με αναστολή. Υπάρχει ακόμα κάτι που δεν καταλαβαίνεις;

Γράφει ο Κώστας Βαϊμάκης

Θέλετε να γελάσουμε λιγάκι; «Ζούμε στη χώρα η οποία γέννησε τη Δημοκρατία». Κι αφού ευθυμήσαμε, πάμε παρακάτω: ζούμε στη χώρα όπου ένας Βουλευτής της Χρυσής Αυγής, επαναλαμβάνω, της Χρυσής Αυγής, καταφέρνει να οδηγήσει στην άρση απορρήτου των τηλεπικοινωνιών, το Facebook δίνει τα στοιχεία στη Διώξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος έπειτα από ένταλμα των ελληνικών αρχών χωρίς να γνωρίζει την κατηγορία. Ζούμε επίσης στη χώρα όπου ένας Θεολόγος από την Πάτρα, ο Παναγιώτης Ανδριόπουλος, επειδή αποφασίζει ότι δεν γουστάρει το χιούμορ ενός ανθρώπου που έχει φτιάξει μια σελίδα στο Facebook, προσέφυγε στη Δικαιοσύνη. Προσοχή, δεν είναι συγγενής του Οδυσσέα Ελύτη, αλλά ένας άνθρωπος που έγραψε – μεταξύ άλλων – στο προσωπικό του ιστολόγιο: «το ζήτημα δεν είναι μόνο ότι μπορεί να παραπλανηθεί ο κάθε αδαής και να νομίσει ότι αυτά τα έχει γράψει ή τα έχει πει ο Ελύτης, αλλά ότι το κίνητρο του τρολαρίσματος – και μάλιστα συστηματικά – προσβάλλει τελικά βάναυσα τη μνήμη του ποιητή, ο οποίος ήταν λάτρης της Ιδιωτικής Οδού και σε καμία περίπτωση δεν επεδίωκε την άσκοπη και άχρηστη έκθεση». Μπορεί να παραπλανηθεί ο κάθε αδαής και να νομίσει ότι αυτά τα έχει γράψει ή τα έχει πει ο Ελύτης... Μάλιστα... Δεν περιγράφω άλλο!

Προσωπικά δηλώνω μεγάλος φαν και του Γέροντα Παστίτσιου και του «Ελύτη». Τους βρίσκω υπέροχα εμπνευσμένους, έχω γελάσει πολύ με αυτά που κατά καιρούς έχουν γράψει, σε εποχές όπου λίγα πράγματα μπορούν πλέον να σε κάνουν να γελάσεις όχι από ευγένεια ή υποχρέωση, αλλά επειδή σου βγαίνει αυθόρμητα. Δεν νιώθω ότι προσβάλουν την αισθητική, την Ελλάδα, τη θρησκεία, τα χρηστά ήθη και έθιμα ή την κοινή λογική. Φαντάζομαι ότι αρέσει και σε πολλούς άλλους ανθρώπους, αντιλαμβάνομαι ότι δεν αρέσει σε κάποιους άλλους συνανθρώπους μας. Απόλυτα σεβαστό - και σε μένα άλλωστε υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν μου αρέσει να βλέπω, να ακούω ή να διαβάζω. Ξέρετε τι κάνω; Δεν τα βλέπω, δεν τα διαβάζω, δεν τα ακούω. Και κυρίως, όταν κάτι με εκνευρίζει και με απωθεί, δεν είμαι συνέχεια από πάνω, να ψάχνω να βρω πώς μπορώ να του κάνω κακό, τι πρέπει να κάνω για να το κλείσω, για να το εξαφανίσω από προσώπου γης. Απλά το αγνοώ.

Να συζητήσουμε για το προφανές; Για τη Δημοκρατία; Για την ελευθερία έκφρασης; Για τη στενομυαλιά; Για την υποκρισία; Να πούμε για ανθρώπους χωρίς χιούμορ, που νομίζουν πως έχουν το δικαίωμα να καταδυναστεύουν τη σκέψη και να τη βάζουν στα δικά τους, μίζερα και ασφυκτικά καλούπια; Να πούμε για τον Βουλευτή της Χρυσής Αυγής και τον Πατρινό Θεολόγο ή γι' αυτούς που είπαν «μπράβο, επιτέλους κάποιος έκανε κάτι για τον αλήτη τον Παστίτσιο και τον άλλο που παριστάνει τον Ελύτη»; Τι να πρωτοπεί κανείς; Και πώς να αντιμετωπίσεις με λογική όλον αυτόν τον παραλογισμό που ζούμε; Πόση Βόρεια Κορέα αντέχουμε ακόμα;

Σε μια χώρα βαθιά μνημονιακή, η ύφεση προφανώς δεν είναι μόνο οικονομική. Είναι πρωτίστως ηθική και πνευματική. Έχουμε χάσει πολύ περισσότερα από χρήματα, θέσεις εργασίας, εισοδήματα και προνόμια του παρελθόντος. Έχουμε χάσει ένα κομμάτι της ψυχής μας. Έχουμε χάσει το χιούμορ μας, τα απλά πράγματα της καθημερινότητας που μας έκαναν να χαμογελάμε, την μικρή απόλαυση που μπορούσαμε (κάποτε) να βρούμε σε ένα ντέρμπι ποδοσφαίρου ή μπάσκετ, σε ένα πολιτικό καλαμπούρι, σε ένα ανέκδοτο, κάποιοι ακόμα και σε μια χιουμοριστική ιστοσελίδα ή ένα ψεύτικο προφίλ στο Facebook. Δεν σου αρέσει κάτι που διαβάζεις; Ξεσηκώνεις τους «πιστούς», τους «ταλιμπάν» και τους «μουτζαχεντίν» με επιχειρήματα γεμάτα θρησκεία, ηθική, αρχαία Ελλάδα, ένδοξο παρελθόν και χαμένες πατρίδες. Στο ίδιο μοτίβο πάνω – κάτω με την άλλη λογική, που λέει «δεν σου αρέσει η κριτική; Κλείσε μερικά κανάλια και μοίρασε τέσσερις τηλεοπτικές άδειες, σαν ντίλερ σε χαρτοπαικτική λέσχη». Υπουργός Επικρατείας, ακούει;

Τι να λέμε τώρα; Ότι σε μια χώρα που – θέλει να – λέγεται δημοκρατική, μπορούν και πρέπει να υπάρχουν όλοι, τηλεοπτικά κανάλια και ραδιόφωνα, εφημερίδες και sites, blogs και χιουμοριστικά προφίλ και ο καθένας μας να έχει το δικαίωμα να επιλέξει τι θα δει, τι θα διαβάσει, τι θα ακούσει και τι θα «πετάξει», χωρίς αναθέματα, κατάρες και μηνύσεις; Ή να αναρωτηθούμε ποιος άλλος έχει σειρά από δω και πέρα; Ο «δικός μας» Κιμ Γιονγκ Ουν; Ο Περικλής Φέλλος; Ο Ιωάννης Τσιλιγγίρης; Προς Θεού, όχι τον Τσιλιγγίρη...

Δημοσίευση: Φεβρουαρίου 21, 2016