Αφεντικά και δούλοι σ.... γινήκαν ούλοι (παροιμία του λαού)

Στο συλλαλητήριο της Πέμπτης δεν κατέβηκα ,γιατί χρόνια τώρα έχω καταλάβει ότι ή δύναμη του πολίτη είναι στο χέρι του ,την ώρα που μπαίνει μέσα στο μπλε παραβάν. Ή πολιτική ήττα της κυβέρνησης ,που ψηφίστηκε με πρόγραμμα υπέρ του λαού και πράττει τα αντίθετα ,κατέβασε τον κόσμο στον δρόμο και πολύ σωστά. Άνθρωποι που έχασαν τις δουλειές τους ,την ασφάλεια τους,τις συντάξεις τους τις κοινωνικές παροχές βγήκαν για να υπενθυμίσουν στους κυβερνήτες τα ψέμματα που είπαν για να πάρουν την εξουσία.

Είχα όμως και την ευκαιρία να δω από φωτογραφίες, πρόσωπα που τα τελευταία χρόνια ήταν παράγοντες των κυβερνήσεων που πέρασαν ,και δεν έκαναν τίποτα για να σταματήσουν πριν τον γκρεμό, τη καταστροφή της πατρίδας μας. Είδα τους περισσότερους που εξέδωσαν άδειες οικοδομικές παράνομων κτηρίων με αποτέλεσμα να χαθούν εκατομμύρια εισφορών στο ΙΚΑ. Είδα γιατρούς που όταν με εξέτασαν ποτέ δεν έδωσαν μια απόδειξη με αποτέλεσμα να μην μπαίνουν στα ταμεία του κράτους χρήματα που θα πήγαιναν για την στήριξη των κοινωνικών δομών. Ήταν εκεί και πολλοί που την περίοδο των τρελών δανείων που χορηγούσαν οι τράπεζες ,προκειμένου να κερδίσουν, δεν τόλμησαν να προστατέψουν τους ανίδεους που έπαιρναν τα δάνεια και σήμερα βρίσκονται καταχρεωμένοι ,ενώ έχουν ορκισθεί ότι θα υπηρετούν το δίκαιο. Επαγγελματίες είδα που την ταμειακή μηχανή την έχουν για μπιμπελό στο μαγαζί τους . Πολλοί από τους παραπάνω ο φακός τους απαθανάτισε την ώρα που από την πολλή στεναχώρια τους χασκογελάνε.

Είδα όμως νέους επιστήμονες με πολλούς τίτλους σπουδών που πραγματικά δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα. Δεν πρέπει όμως να ξεχνούν ότι οι άνθρωποι της συντεχνίας τους φταίνε που τόσα χρόνια ενώ έβλεπαν ότι έρχεται το κακό νόμιζαν ότι αυτούς δεν θα τους άγγιζε. Πρώτη φορά μεροκαματιάρηδες φτωχοί συνταξιούχοι με πάμπλουτους συμπολίτες κατέβηκαν στον δρόμο για τον ίδιο λόγο, το συνταξιοδοτικό .Οι πρώτοι για το ξεροκόμματο οι δεύτεροι για το παντεσπάνι. Σχήμα οξύμωρο ακόμα και σαν εικόνα.

Που να ήξερα ότι όταν ήμουν είκοσι χρόνων στην Καλαμάτα ,κάτω από ένα μπαλκόνι με δύο μωρά, ότι ο πολιτικός που μιλούσε στο μπαλκόνι και έλεγε για δωρεάν παιδεία, υγεία, περήφανα γηρατειά, θα έβρισκε πολλούς από αυτούς που είδα στις φωτογραφίες σήμερα, συνεργούς για να φέρουν την καταστροφή στην χώρα και την υποδούλωση μας στους δανειστές. Το περίεργο είναι ότι σε οποίο κόμμα και αν ανήκαν, η διαπλοκή τους ένωνε,και έτσι το πανηγύρι κράτησε σαράντα χρόνια . Αυτοί που ήταν στην πρώτη γραμμή της διάλυσης της Ελλάδας για ίδιον όφελος σήμερα φιγουράρουν σε πρώτο πλάνο με τα πλακάτ.

Θα μπορούσα να χαμογελάσω με αυτήν την εικόνα αλλά ή θλίψη που μου έφεραν τα φαιδρά πρόσωπα τους δεν επέτρεψαν ούτε σε έναν μυ να συσπαστεί. Καημένη πατρίδα οι περισσότεροι που προθυμοποιήθηκαν να σε υπηρετήσουν σε πούλησαν και τώρα ζητούν το διάφορο.Η ήττα της "πρώτη φορά αριστερά"γκρέμισε τις επιθυμίες μας ,τις ελπίδες μας ,όμως είμαι σίγουρη ,θα βρεθούν άνθρωποι που θα γυρίσουν πίσω στις αξίες και θα κλείσουν όλους αυτούς στο χρυσό τους ντουλάπι να μην τους ξαναδούμε.

Το κακό είναι ότι θα κατακρημνιστούν ζωές εν τω μεταξύ.

Μαρία Χρισταρά-Σπυρογιαννάκη

http://denleei.blogspot.gr/2016/02/blog-post.html

Δημοσίευση: Φεβρουαρίου 05, 2016