Θα αποσύρουν Κατρούγκαλο, Τσακαλώτο αντί των νομοσχεδίων

Του Γιώργου Κράλογλου

Η συντρόφισσα Ζωή δεν μετράει τα λόγια της, αλλά και δεν τα μασάει. Τα περί δικτατορίας που αποκάλυψε, ως απειλή από τον Τσίπρα, στο διάλογό της, τον περασμένο Ιούλιο, έχουν την ερμηνεία τους. Το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑ δεν αφήνει την εξουσία. Θα φέρει την αξιολόγηση των δανειστών αποσύροντας αντί του ασφαλιστικού - φορολογικού τους Κατρούγκαλο - Τσακαλώτο.

Οι καρέκλες και η εξουσία πάνω απ' όλα. Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνουν βήμα πίσω τώρα που πολιόρκησαν το κράτος με τις θέσεις εξουσίας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της διαπλοκής και των συμφερόντων.

Στα χέρια του "ασυμβίβαστου αριστερού" συντρόφου Σκουρλέτη τα κρατικά μονοπώλια ενέργειας, τα κρατικά ενεργειακά τιμολόγια, οι κρατικές ενεργειακές επενδύσεις, οι κρατικές διασυνδέσεις με τους αγωγούς, οι εισαγωγές ενέργειας για την κάλυψη των μονίμων κενών της χώρας, το κρατικό φυσικό αέριο, οι διανομές του και οι κρατικές έρευνες υδρογονανθράκων.

Στα χέρια του συντρόφου Παππά οι σχέσεις με επιχειρηματικές Οργανώσεις και με όσους έχουν ενδιαφέροντα για τις όποιες κρατικές επενδύσεις και ιδιωτικοποιήσεις.

Στα χέρια του "παντός καιρού" συντρόφου Σταθάκη τα κόκκινα δάνεια, τα ΕΣΠΑ, οι ρυθμίσεις επιχειρηματικών οφειλών, το πρόγραμμα κρατικών προμηθειών, οι σχέσεις με Επιμελητήρια .

Στα χέρια του συντρόφου Σπίρτζη οι υποδομές της χώρας και οι πάσης φύσεως μεταφορές και συγκοινωνίες στις οποίες τοποθετούνται Μυλόπουλοι και άλλοι κομισάριοι έτοιμοι να υπηρετήσουν τυφλά το καθεστώς.

"Ψευτοκαπεταναίοι" και "ψευτοαγωνιστές" σκορπίζονται σε Οργανισμούς που δεν προσφέρουν τίποτε το ιδιαίτερο αλλά είναι κλειδιά στο κύκλωμα κρατικών προμηθειών στην άμυνα, στην υγεία, στην τροφοδοσία και στην κάλυψη αναγκών των ενόπλων δυνάμεων.

Ο λόγος είναι πάντα ίδιος. Χρειάζονται άνθρωποι της εμπιστοσύνης μας. Χρειάζονται αυτοί που αντιλαμβάνονται το όραμα της αριστεράς και τις ανάγκες του λαού.

Το "καθεστώς" δεν στήνεται και δεν οργανώνεται αν έχει στο νου του τις εκλογές και την αναμέτρησή του με την αντιπολίτευση.

Η εισβολή των περίπου 4000 μπολσεβίκων στις θέσεις των "μετακλητών" δεν γίνεται παραμονές "εμφυλίου" με την κοινωνία και με φόβο πτώσης της κυβέρνησης.

Η εισβολή των ταγμάτων κατοχής από τους μπολσεβίκους έχει τη σημασία της και το χρονοδιάγραμμά της.

Ούτε εκλογές. Ούτε οικουμενική. Ούτε συνεργασίες με την αντιπολίτευση βολεύει τον ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά τον Τσίπρα εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα με την κατάρα του λαού και την κατακραυγή των πάντων.

Η διέξοδος στα πάμπολλα αδιέξοδα του Τσίπρα θα είναι (από όσα ακούγονται ένθεν και ένθεν) ένα νέο γερό δούλεμα του λαού με νταούλια και με χορούς για άλλη μια αριστερή νίκη...

Το μήνυμα των δανειστών από την Ουάσιγκτον μέχρι τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο "...σύντροφε θα εφαρμόσεις αυτά που προτείνεις εσύ και ακόμη περισσότερα και στο ασφαλιστικό και στο φορολογικό..." είναι η αφορμή για τον επόμενο αριστερό αγώνα. Τον τέταρτο γύρο του Τσίπρα.

Η κυβέρνηση αντί να αποσύρει το ασφαλιστικό και το φορολογικό θα αποσύρει... (μαζί και με άλλους για να φανεί ανασχηματισμός) τους αναλώσιμους Τσακαλώτο και Κατρούγκαλο τους οποίους περιέσωσε από την αφάνεια και τους έβαλε να παριστάνουν τους "μεταρρυθμιστές" της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας.

Ειδικά τον Κατρούγκαλο για τον οποίο ο Τσίπρας προσωπικά φάνηκε πολύ..., μα πάρα πολύ, γενναιόδωρος...

Ο Τσίπρας θα επιδιώξει στη συνέχεια να προκαλέσει σύγχυση στο λαό μοιράζοντας σανό... ότι έφυγαν οι κακοί και αρχίζουμε διάλογο εμείς οι καλοί...

Και το "θεαματικότερο". Θα προσθέσει (όπως όλα δείχνουν) και άλλους "καλούς και κάλους" στην κυβέρνηση ανοίγοντας τις πόρτες του ΣΥΡΙΖΑ σε πικραμένους και σε όσους είναι ένα βήμα από την επιστροφή στο σπίτι τους...

Με τις αριστερές αυτές "αλχημείες" ο "καταφερτζής" Τσίπρας θα μπερδέψει πάλι του ψηφοφόρους του.

Για αυτό, από τις επόμενες ημέρες, η προπαγάνδα θα καλλιεργεί και πάλι σενάρια grexit, που τους είναι χρήσιμα, καθώς η έξοδος από ευρώ και Ευρωπαϊκή Ένωση δικαιολογούν τους "φόβους" Τσίπρα για τη δικτατορία με την οποία "φοβέριζε" και τη συντρόφισσα Ζωή.

Αυτά τα καραγκιοζιλίκια βλέπει και ο Σοίμπλε και σπάει πλάκα δημοσίως, μαζί μας, μιλώντας για τον ανδριάντα που θα του οφείλουμε αν τα καταφέρουμε μέσα στο ευρώ.

Τι λείπει όμως από το τελευταίο αυτό (σχεδόν βέβαιο) plan τάδε... του Τσίπρα που ελπίζει να φέρει πάλι τα πάνω-κάτω;

Λείπει η σωστή εκτίμηση (λόγω του ερασιτεχνισμού του) για τη λαϊκή αντίδραση. Γιατί ο χθεσινός ξεσηκωμός, από όλα τα λαϊκά επίπεδα και την εξαθλιωμένη (μισητή από τους αριστερούς) μεσαία τάξη, δείχνει ότι η κοινωνία κατέβηκε για τα καλά στο πεζοδρόμιο. Και δεν θα την μαζέψουν ούτε οι εμπρηστές της παραχαϊδεμένης από τον ΣΥΡΙΖΑ αλητείας των Εξαρχείων.

george.kraloglou@capital.gr

Δημοσίευση: Φεβρουαρίου 06, 2016