Αρχική
Επικοινωνία
LIVE.png){kind=small}
Ο Καιρός
ΣΚΡΥΔΛΩΦ 4
ΧΑΝΙΑ –Τ.Κ 73100
e-mail: d11111952@gmail.com
Χανιά 21-3-2016
ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Προς : Κον Αλέξη Τσίπρα , Πρωθυπουργό.
Κοινοποίηση:
Κον Προκόπη Παυλόπουλο, Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, 2) Νίκο Βούτση, Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, 3) κον Γιώργο Σταθάκη, Υπουργό Ανάπτυξης, 4) κον Ευκλείδη Τσακαλώτο, Υπουργό Οικονομικών, 5) Τ.Χ.Σ, 6)Αρχηγούς πολιτικών κομμάτων. 7) Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης 8) Δημοσιογράφοι, 9) Ημερήσιος Τύπος,10) Eπιμελητήρια, 11) Επαγγελματικές οργάνωσες και σύλλογοι 12) Εργοδοτικοί Φορείς 13) Επαγγελματικά Σωματεία , 14) Γενική Γραμματεία Καταναλωτή, 15) Ομοσπονδίες και σωματεία δανειοληπτών, 16) Mr. Jean – Claude Junker, 17) Mr.Martin Schultz, 18) Mr.Mario Draghi, 19) Mr.Donald Tusk, 20) Mr.Valntis Ntomprovskis 21) Mr.Pierre Moscovici 22) Mr.Jeroen Dijsselbloem, 23) Mrs.Christine Lagarde, 24) Mr.Poul Thomsen, 25) Declan Costello, 26) Rasmus Refer, 27) Delia Velculescu 28) Nicola Giammarioli
«ΠΑΝΤΩΝ ΔΕΙΝΟΝ ΤΟΚΟΣ ΕΣΤΙ»
Αριστοτέλης
Αξιότιμε Κύριε Πρωθυπουργέ,
Με την παρούσα επιστολή μου σας εκθέτω μια σειρά από πραγματικά περιστατικά εις βάρος των εκατομμυρίων ελλήνων δανειοληπτών , εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος και τελικά εις βάρος του Ελληνικού λαού τα οποία αφορούν τα ποσά που χρεώνουν στον λογαριασμό των οφειλετών οι τράπεζες, ως και τον τρόπο που συμπεριφέρονται αυτές με τους δανειολήπτες οφειλέτες των, στηρίζονται δε σε εκατοντάδες δικαστικές αποφάσεις εκ των όποιων ενδεικτικά επικαλούμαι 124 από αυτές στο συνημμένο έγγραφο (σχετικό 1) που έχουν εκδοθεί από τα δικαστήρια όλης της χώρας και ζητώ αφού τις διερευνήσετε να ενεργήσετε σύμφωνα με τον νόμο για το καλό του Ελληνικού Λαού.
Σύμφωνα με τις ανωτέρω 124 δικαστικές αποφάσεις, όλες οι τράπεζες είχαν ετοιμάσει και χρησιμοποιούσαν τις ίδιες προτυπωμένες συμβάσεις οι όποιες δεν αποτελούσαν αντικείμενο ατομικής διαπραγμάτευσης με τον κάθε δανειολήπτη και προορίζονταν να υπογραφτούν από απροσδιόριστο μελλοντικό αριθμό καταναλωτών που θα συμβληθούν μαζί τους και οι οποίες περιέχουν τους ίδιους άκυρους Γενικούς Όρους Συναλλαγών (ΓΟΣ). Τα ανωτέρω αποδεικνύονται επίσης απόλυτα και από την παραδοχή της ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ που έκανε ως προσθέτως παρεμβαίνουσα στην εκδίκαση συλλογικής αγωγής στη δικαστική διαμάχη μεταξύ της Τράπεζας CITYBANK και του Σωματείου με την επωνυμία "ΕΝΩΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ",(ΕΚΠΟΙΖΩ) επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθμό 1219/2001 Αμετάκλητη Απόφαση του Αρείου Πάγου ( σχετικό 5) και η όποια αναφέρει ότι : Προς θεμελίωση του εννόμου συμφέροντός της επικαλείται η προσθέτως παρεμβαίνουσα ότι η υπέρ ης η πρόσθετη παρέμβαση τράπεζα αποτελεί μέλος της και ότι η προκειμένη υπόθεση αφορά θέματα κύρους γενικών όρων συναλλαγών που διατυπώνονται ομοιόμορφα σε όλες τις επί μέρους συμβάσεις και των λοιπών τραπεζών - μελών της.
Στην συνέχεια κατά την κίνηση των δανείων οι τράπεζες σε εφαρμογή των άκυρων όρων που είχαν συνομολογηθεί στην υπογραφείσα σύμβαση καταχωρούσαν στους λογαριασμούς των δανειοληπτών παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις ως και αθέμιτα επιτόκια κατά το υπερβάλλον των θεμιτών, διογκώνοντας με αυτές τις χρεώσεις πολλαπλασιαστικά το χρέος των οφειλετών που παρουσίαζαν στα βιβλία των λόγω των ανατοκισμών που μεσολαβούσαν ενδιάμεσα, ούτος ώστε το κατάλοιπο που παρουσίαζαν στα βιβλία τους να μην είναι το πραγματικό οφειλόμενο ποσό του κάθε δανειολήπτη, καθιστώντας παράλληλα και τις συμβάσεις που είχαν συνάψει με τους δανειολήπτες, στο σύνολο τους άκυρες. ( ίδετε ανάλυση στο κεφάλαιο 1) .
Χαρακτηριστικά η υπ’ αριθμό 4444/2004 Απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ( σχετικό 4) διατάζει την διενέργεια πραγματογνωμοσύνης για να βρεθεί «το ακριβές ποσό, που οφείλει να καταβάλει η ανακόπτουσα στην καθ΄ης» από την αναφερόμενη στο ιστορικό αιτία, κατά το χρονικό διάστημα από 21/5/2002 έως 15/2/2003, χωρίς να συνυπολογίσει στην οφειλή αυτή : Α) τα ποσά της εισφοράς του ν.128/1975 και β) τα ποσά του Ειδικού Φόρου Τραπεζικών Εργασιών (Ε.Φ.Τ.Ε) και αφού υπολογίσει τους οφειλόμενους τόκους του χρονικού αυτού διαστήματος με ημερολογιακό έτος 365 ημερών όπως αυτό διαμορφώνεται, κατά το επίδικο (ως άνω) χρονικό διάστημα, με βάση, πλέον, τον εκτοκισμό των οφειλόμενων τόκων, σε εξαμηνιαία βάση υπολογισμού, και με το επιτόκιο, που έχει καθορίσει η καθής η ανακοπή, εφόσον αυτό δεν υπερβαίνει τα ανώτατα όρια των εξωτραπεζικών επιτοκίων.
Οι τράπεζες ( κρατικές, ιδιωτικές , συνεταιριστικές) , ενώ γνώριζαν ότι στις προτυπωμένες τυποποιημένες συμβάσεις που είχαν συντάξει τα νομικά τους επιτελεία και τις όποιες παρουσίαζαν για υπογραφή στους δανειολήπτες – πελάτες των, χωρίς να έχουν αυτοί την παραμικρή δυνατότητα ατομικής διαπραγμάτευσης, είχαν συμπεριλάβει συνολικά πάνω από 50 παράνομους και καταχρηστικούς όρους και μάλιστα γνωρίζοντας ότι και με δικαστικές αποφάσεις οι όροι αυτοί είχαν κριθεί ως παράνομοι και καταχρηστικοί και τα χρησιμοποιούμενα επιτόκια είχαν κριθεί αθέμιτα κατά το υπερβάλλον του θεμιτού, και οι συμβάσεις αυτές είχαν κριθεί στο σύνολο των άκυρες και γνωρίζοντας επίσης ότι η χρέωση των λογαριασμών των οφειλετών με τα ποσά που προέκυπταν από τους παράνομους και καταχρηστικούς όρους της σύμβασης, ήταν παράνομη, αυτές συνέχιζαν να χρεώνουν τα παράνομα ποσά στους λογαριασμούς των εκατομμυρίων δανειοληπτών πελατών των στα βιβλία των, με αποτέλεσμα αφ ενός να εισπράττουν παρανόμως τα ποσά αυτά , από όσους πελάτες των είχαν την οικονομική ευχέρεια και τους τα κατέβαλαν αχρεωστήτως, χωρίς να γνωρίζουν ότι δεν τα οφείλουν , πιστεύοντας ότι είχαν υποχρέωση να τα καταβάλουν αφού αυτά ήταν καταχωρημένα στα βιβλία της τράπεζας και αφετέρου να διογκώνουν πολλαπλασιαστικά λόγω των επανειλημμένων ανατοκισμών που μεσολαβούσαν, τα πραγματικά υπόλοιπα των λογαριασμών αυτών που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να τα εξυπηρετήσουν και το διογκωμένο υπόλοιπο από τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις να το παρουσιάζουν πλασματικά ως «κόκκινα δάνεια» πολλά από τα οποία ήταν ήδη εξοφλημένα εάν αφαιρούταν από αυτά οι παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις.
Από τις ανωτέρω δικαστικές αποφάσεις προκύπτει ότι τα βιβλία των τραπεζών δεν αποτυπώνουν την ύψος της πραγματικής οφειλής του κάθε δανειολήπτη αλλά την παρουσιάζουν πολλαπλασιαστικά διογκωμένη, αφού συμπεριλαμβάνουν σε αυτήν πάνω από 50 παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις οι όποιες ανατοκίστηκαν επανειλημμένα από το 1975 που άρχισε να εφαρμόζεται ο νόμος 128/1975.
Μετά την παραδοχή της ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ως παρεμβαίνουσα ( ίδετε απόφαση 1219/2001 ΑΠ) το πραγματικό γεγονός ότι όλες οι τράπεζες χρησιμοποιούσαν τους ίδιους Γενικούς Όρους Συναλλαγών ( ΓΟΣ) στις συμβάσεις τους με τους δανειολήπτες και τους οποίους οι 124 επικαλούμενες δικαστικές αποφάσεις έκριναν ότι είναι άκυροι, παράνομοι και καταχρηστικοί προκύπτει ότι ΟΛΕΣ οι τραπεζικές συμβάσεις είναι ΑΚΥΡΕΣ, το πραγματικό υπόλοιπο των οφειλετών δεν είναι αυτό που παρουσιάζουν οι τράπεζες στα βιβλία τους ( κατάλοιπο) αλλά είναι αυτό που θα προκύψει μετά την ΑΦΑΙΡΕΣΗ των ποσών των παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων και των αθέμιτων επιτοκίων κατά το ποσό που αυτά υπερέβαιναν τα θεμιτά επιτόκια που είχαν καταχωρήσει οι τράπεζες στους λογαριασμούς των οφειλετών, ΟΛΕΣ οι αχρεώστητες καταβολές των οφειλετών που έγιναν ΟΛΕΣ οι περιοδικές αναγνωρίσεις των δανειοληπτών , ΟΛΕΣ οι πτωχεύσεις, ΟΛΕΣ οι διαταγές πληρωμής, ΟΛΟΙ οι πλειστηριασμοί, ΟΛΕΣ οι ρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης και τις ρυθμίσεις του νόμου Κατσέλη, ΟΛΕΣ οι ρυθμίσεις που επιχειρούνται τώρα στα πλαίσια του Νόμου 4224/2013 (Κώδικας Δεοντολογίας) ΟΛΑ τα αποτελέσματα των stress test στις τράπεζες, ΟΛΕΣ ανακεφαλοποιήσεις των τραπεζών που έγιναν με δάνεια του Ελληνικού Δημοσίου στα πλαίσια των μνημονίων , ΟΛΕΣ οι πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις που επίσης λήφθεισαν στα πλαίσια των μνημονίων, και οι όποιες στηρίζονται στην βάση ότι το υπόλοιπο που παρουσιάζουν η τράπεζες στα βιβλία τους είναι η πραγματική οφειλή του κάθε οφειλέτη, ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΙΣΘΕΙ ΕΠΙ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΟΦΕΙΛΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΑΚΥΡΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΟΥΝ-ΑΝΑΘΕΩΡΗΘΟΥΝ.
Η ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΥΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ - όπως αυτή περιγράφεται στις 124 επικαλούμενες δικαστικές αποφάσεις -(σχετικό 1) είχε ΤΡΑΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ για την Ελλάδα αφού της κόστισε το κλείσιμο πάνω από 400.000 επιχειρήσεων, πάνω από 2.000.000 ανέργους ( στους 1.500.000 ανέργους των καταστάσεων του ΟΑΕΔ πρέπει να προστεθούν και οι επιχειρηματίες των επιχειρήσεων που έκλεισαν και που συνήθως απασχολούμενοι σε αυτές ήταν οι ίδιοι και η γυναίκα των και δεν φαίνονται στις καταστάσεις του ΟΑΕΔ) την μετανάστευση 200.000 ελλήνων και πάνω από 6.000 αυτοκτονίες. Της κόστισε επίσης την απώλεια της ανταγωνιστικότητας όλης της οικονομίας της Ελλάδος (αφού ο Έλληνας επιχειρηματίας δανειζόταν με επιτόκια 469% παραπάνω από τον ανταγωνιστή ομοειδών προϊόντων που βρισκόταν σε άλλη χώρα της ευρωζώνης - όπως αναφέρω στο σχετικό κεφάλαιο 11 της παρούσης ) την στέρηση από την Ελληνική οικονομία του τεράστιου ποσού των 233 δις 939 εκατ. 615 χιλιάδες ευρώ μόνο για το χρονικό διάστημα 2002 έως 2015 το οποίο κατέβαλαν αχρεωστήτως οι οφειλέτες στις τράπεζες χωρίς να γνωρίζουν ότι δεν το οφείλουν ( ίδετε κεφάλαιο 14) . Είναι αυτονόητο ότι εάν το ποσό αυτό δεν είχε αφαιρεθεί όπως φαίνεται από τις τράπεζες με τους παράνομους τρόπους που αναφέρουν οι 124 δικαστικές αποφάσεις και βρισκόταν εντός της Ελληνικής αγοράς , η χώρα και οι Έλληνες θα βρισκόταν σε ανάπτυξη και όχι σε εξαθλίωση που είναι τώρα, της κόστισε επίσης 3 μνημόνια που δεν θα χρειαζόταν εάν τα ποσά αυτά ήταν στην ελληνική οικονομία (εκτός ίσως κάποιων απαραίτητων μεταρρυθμίσεων, που και αυτές όμως δεν θα γινόταν με τον βίαιο τρόπο που γίνονται τώρα). Της κόστισε επίσης τρείς ανακεφαλαιώσεις τραπεζών ποσού γύρω στα 50 δις που αναγκάστηκε να δανειστεί το Ελληνικό δημόσιο για να αποκτήσουν κεφαλαιακή επάρκεια σε σχέση με το ποσό των «κόκκινων δανείων» που παρουσίαζαν στα βιβλία τους αφού εάν τα «κόκκινα δάνεια» δεν ήταν πολλαπλασιαστικά διογκωμένα και αντιπροσώπευαν το σύνολο των πραγματικών οφειλών των δανειοληπτών το υπόλοιπο τους δεν θα ήταν σήμερα 115 δις που τα παρουσιάζουν οι τράπεζες αλλά κάτω από 43 δις και συνεπώς ένα πολύ μεγάλος αριθμός από αυτά θα ήταν είτε εξοφλημένα είτε το πραγματικό οφειλόμενο ποσό θα ήταν μικρό και αφ΄ ενός θα εξυπηρετούνται από τους οφειλέτες των στην συντριπτική πλειοψηφίας των και αφ’ εταίρου θα ήταν σε τέτοιο μικρό ποσό που δεν θα απειλούσαν την επάρκεια κεφαλαίων των τραπεζών και συνεπώς δεν θα χρειαζόταν οι τράπεζες τις ανακεφαλαιώσεις που τους έγιναν ( ιδετε συνημμένο κεφάλαιο 15)
Πλήρη νομική τεκμηρίωση και νομολογία στα ανωτέρω και στην οποία στηρίχτηκαν τα δικαστήρια για να εκδώσουν τις εκατοντάδες αυτές δικαστικές αποφάσεις παραθέτω στο επισυναπτόμενο κεφάλαιο 2.
Από τις ανωτέρω δικαστικές αποφάσεις προκύπτει ότι οι τράπεζες χρησιμοποιούν πάνω από 50 διαφορετικές περιπτώσεις παράνομων χρεώσεων στους λογαριασμούς των δανειοληπτών των ήτοι ενδεικτικά χρησιμοποιούν τον τρίμηνο ανατοκισμό της οφειλής αντί του νομίμου εξαμήνου, χρεώνουν τον οφειλέτη με τον Ε.Φ.Τ.Ε ( Ειδικό Φόρο Τραπεζικών Εργασιών ) που είναι δική τους φορολογική υποχρέωση, μετακυλύουν και ανατοκίζουν παράνομα την εισφορά του Ν. 128/1975 στον οφειλέτη ενώ είναι δική τους υποχρέωση η κατάθεση της στον ειδικό λογαριασμό που τηρείτε στην τράπεζα της Ελλάδος, εκτοκίζουν το δάνειο βάση το έτος των 360 ημερών αντί του νομίμου 365 ημερών, χρεώνουν παράνομα στο λογαριασμό του οφειλέτη προμήθειες, έξοδα φακέλου, εξέταση αιτήματος που είναι δικά τους λειτουργικά έξοδα, εκτοπίζουν το δάνειο με αθέμιτα επιτόκια κλπ. Για να έχετε μια τάξη μεγέθους των παράνομων χρεώσεων σας γνωρίζω ότι η υπ’ αριθμό 257/2015 απόφαση του Μονομελούς πρωτοδικείου Κω ( συνημμένο 8) αναφέρει ότι το ποσό της εισφοράς 128/1975 που οι τράπεζες έπρεπε να καταθέτουν εξ΄ ιδίων στον ειδικό λογαριασμό της τράπεζας της Ελλάδος ανέρχεται σε 600 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, που σημειωτέον είναι μια από τις μικρότερες παράνομες χρεώσεις των τραπεζών. Συνεπώς οι τράπεζες μόνο από αυτήν την παράνομη πράξη εισέπραξαν παράνομα από τους οφειλέτες στην διάρκεια των 40 ετών από τότε που άρχισε να εφαρμόζεται ο νόμος αυτό το ποσό των 24 δις ευρώ ( 40 έτη Χ 600 εκατ= 24 δις), δηλαδή οι τράπεζες αφαίρεσαν παράνομα από τα εκατομμύρια των ελλήνων δανειοληπτών που στην πραγματικότητα είναι όλος ο Ελληνικός Λαός ποσό κατά πολύ μεγαλύτερο από το άθροισμα και των 3 μνημονίων. Σημειώνεται ότι όπως αναλύω στο επισυναπτόμενο κεφάλαιο 2 και στα υποκεφάλαια 2.3.1, 2.3.2 και 2.3.3. το ποσό που αφαιρέθηκε από τον Ελληνικό Λαό μόνο για αυτό τον λόγο είναι κατά πολύ μεγαλύτερο και ανέρχεται στο ποσό των 41 δις 750 εκατ.
ΕΠΙΤΟΚΙΑ : Στο συνημμένο κεφάλαιο 2 και στο υποκεφάλαιο 2.9 αναφέρομαι αναλυτικά στο θέμα των επιτοκίων. Περιληπτικά σας γνωρίζω ότι στην Ελλάδα υπάρχουν δύο είδη επιτοκίων. Τα εξωτραπεζικά που είναι για χρέη μεταξύ των ιδιωτών και τα όποια προσδιορίζονται διοικητικώς από την Τράπεζα της Ελλάδος και σήμερα είναι 5,30% (σχετικό 30) (http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/Statistics/rates_markets/monetary/exotrapezika.aspx) και τα τραπεζικά επιτόκια στα οποία έχει γίνει απελευθέρωσης από το 1994 με σκοπό ο ανταγωνισμός να τα ρίξει κάτω από τα εξωτραπεζικά. Ο ανταγωνισμός λειτούργησε στην αρχή αλλά μετά οι τράπεζες τα ανέβασαν κατά πολύ πάνω από τα εξωτραπεζικά και έτσι σήμερα ο μέσος ορός του συμβατικού επιτοκίου για τα επαγγελματικά δάνεια με κυμαινόμενο επιτόκιο είναι περίπου στο 9,15%. Σε αυτό το ήδη πολύ υψηλό επιτόκιο οι τράπεζες προσθέτουν τις διάφορες παράνομες χρώσεις των (εισφορά Ν.128/1975, ΕΦΤΕ, Προμήθειες κλπ) με αποτέλεσμα το επιτόκιο να ανέρχεται περίπου στο 12%.
Κομβικό σημείο στην εξέλιξη των επιτοκίων ήταν η είσοδος της χώρας στην ενιαία τραπεζική αγορά της ευρωζώνης την 1-1-2002 γιατί αφ΄ ενός οι τράπεζες απέκτησαν πρόσβαση στο φτηνό χρήμα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και αφ’ εταίρου ο ανταγωνισμός των επιχειρήσεων ξέφυγε από τα στενά εθνικά όρια της κάθε χώρας και επεκτάθηκε στο όρια της ενιαίας τραπεζικής αγοράς των 18 χωρών της ευρωζώνης. Οι Ελληνικές Τράπεζες ενώ επωφελήθηκαν για τον δικό τους δανεισμό τόσο από το φτηνά επιτόκια του EURIBOR που σήμερα είναι - 0,15% (σχετικό 11) (http://www.hba.gr/epitokia/euribor.asp) και το επιτόκιο αναφοράς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με το όποιο δανειζόταν συνήθως οι Ελληνικές Τράπεζες από αυτήν και το οποίο από τον Σεπτέμβριο 2014 είναι 0,05% ( σχετικό 60) http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/Statistics/rates_markets/ektepitokia.aspx) διατηρούσαν επί χρόνια το επιτόκια χορηγήσεων των ελληνικών επιχειρήσεων στα υψηλότατα επίπεδα των 9,15% που με τις παράνομες χρεώσεις έφθανε περίπου 12%. Δηλαδή το Μικτό Εμπορικό Κέρδος των τραπεζών εν μέσω κρίσεως και μνημονίων, εάν αυτό υπολογιστεί σε σχέση με το συμβατικό επιτόκιο 9,15% ανερχόταν σε 18200% ανώτερο του επιτοκίου αναφοράς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (0,05 Χ 18200% = 9,10 + 0,05 =9,15%) και εάν υπολογιστεί σε σχέση με το τελικό επιτόκιο 12% περίπου ανερχόταν σε 23000% ανώτερο του επιτοκίου αναφοράς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (0,05 Χ 23000% = 11,50 + 0,05 = 12,00%)
Επίσης ενώ ο μέσος ορός των συμβατικών επιτοκίων όλων των τραπεζών της ευρωζώνης που θεωρείται ότι είναι το θεμιτό επιτόκιο είναι σήμερα 2,65% ( σχετικό 9) (http://sdw.ecb.europa.eu/quickview.do?SERIES_KEY=124.MIR.M.U2.B.A2A.F.R.0.2240.EUR.N )
οι ελληνικές τράπεζες χρεώνουν τους δανειολήπτες οφειλέτες των με 9,15% (επειδή δε η τράπεζα θα του συνυπολογίσει επιπλέον τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις της εισφοράς του νόμου 128/75, θα εκτοκίσει το δάνειο με βάση το έτος των 360 ημερών, κλπ κλπ το τελικό επιτόκιο της θα διαμορφωθεί πάνω από 12% ) , και έτσι προκύπτει :
Α) εάν υπολογιστεί σε σχέση με το συμβατικό επιτόκιο ότι οι τράπεζες χρέωναν τους δανειολήπτες οφειλέτες των 3,45 φορές παραπάνω από ότι χρεώνουν τον δικό τους δανειολήπτη - επιχειρηματία οι τράπεζες των υπολοίπων 17 χωρών της ευρωζώνης 2,65 Χ = 3,45= 9,15 ή ποσοστιαία 345% (2,65 Χ 345% = 9,15%)
Β) εάν υπολογιστεί σε σχέση με το τελικό επιτόκιο 12% που διαμορφωνόταν μετά τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις των τραπεζών προκύπτει ότι ελληνικές τράπεζες χρέωναν τους δανειολήπτες οφειλέτες των τεσσεράμισι 4,5 φορές παραπάνω από ότι χρεώνουν τον δικό τους δανειολήπτη - επιχειρηματία οι τράπεζες των υπολοίπων 17 χωρών της ευρωζώνης 2,65 Χ = 4,5= 12,00% ή ποσοστιαία 450% (2,65 Χ 450% = 12%) παραπάνω από ότι χρεώνουν τον δικό τους δανειολήπτη - επιχειρηματία οι τράπεζες των υπολοίπων 17 χωρών της.
Συμπληρωματικά σας γνωρίζω ότι ακόμη και το επιτόκιο ELA με το οποίο για λίγους μήνες λόγω ειδικών συνθηκών δανειζόταν οι τράπεζες ήταν 1,55% και συνεπώς και αυτό ήταν πάρα πολύ μικρό σε σύγκριση με τα επιτόκια 12% που ανερχόταν τα επιτόκια των επιχειρηματικών δανείων με τα οποία χρέωναν οι τράπεζες τους οφειλέτες των μετά την καταχώρηση στους λογαριασμούς των , των παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων των .
Επίσης ο εκάστοτε μέσος όρος των επιτοκίων των τραπεζών της ευρωζώνης θεωρείται ότι είναι το θεμιτό επιτόκιο ανωτάτης τραπεζικής τοκολυψιας και μάλιστα με αυτό το επιτόκιο ( σημερα 2,65%) οι ελληνικές τράπεζες πλεονεκτούν έναντι των άλλων τραπεζών γιατί αφενός όλες οι τράπεζες της ευρωζώνης έχουν το ίδιο κόστος δανεισμού , αφού όλες δανείζονται από την ίδια πηγή (ΕΚΤ) με το ίδιο επιτόκιο δανεισμού που σήμερα είναι 0,05 αλλά τα γενικά έξοδα των ελληνικών τραπεζών (Ενοίκια, μισθοί, Διαφημίσεις κλπ) είναι κατά πολύ λιγότερα από τα αντίστοιχα γενικά έξοδα των τραπεζών των υπόλοιπων χωρών της Ευρωζώνης, αφού αφ ενός πάντοτε οι μισθοί και τα ενοίκια στην Ελλάδα ήταν μικρότερα από τις άλλες χώρες της ευρωζώνης πολύ δε περισσότερο που τα τελευταία 6 χρόνια με τα μνημόνια είναι γνωστό ότι υπήρξαν τεράστιες περικοπές στους μισθούς, και στα ενοίκια αφού η εμπορική αξία των ακινήτων είχε μειωθεί δραματικά, και ο πληθωρισμός ήταν πλέον μηδενικός για 3 χρόνια (σχετικό 10). . ( ίδετε πλήρη ανάλυση στο κεφάλαιο 2, υποκεφάλαιο 2.9)
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ : Όπως προκύπτει από την ανάλυση μου στο συνημμένο κεφάλαιο 11 για την ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ οι ελληνικές επιχειρήσεις δανείζονται σήμερα από ελληνικές τράπεζες με επιτόκιο 9,15% περίπου το οποίο με τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις ανερχόταν στο 12% περίπου την ίδια στιγμή που οι ανταγωνιστικές των επιχειρήσεις στις υπόλοιπες 17 χώρες της ευρωζώνης δανείζονται με επιτόκιο 2,65% (σχετικό 9) (http://sdw.ecb.europa.eu/quickview.do?series_key=124.mir.m.u2.b.a2a.f.r.0.2240.eur.n), δηλαδή οι ελληνικές επιχειρήσεις δανείζονται με επιτόκιο 345% υψηλότερο από ότι δανείζονται όλες οι άλλες ανταγωνιστικές των επιχειρήσεις στις υπόλοιπες 17 χώρες της ευρωζώνης (2,65 Χ 345% = 9,15%).
Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα επιδίωξε να συμμετάσχει στην ενιαία αγορά της ευρωζώνης επειδή ήταν ένα περιβάλλον υγιούς ανταγωνισμού για να μπορούν οι ελληνικές επιχειρήσεις να ανταγωνίζονται επί ίσης όροις τις ανταγωνιστικές επιχειρήσεις των υπολοίπων 17 χωρών. Αυτό το πλεονέκτημα της εθνικής οικονομίας οι τράπεζες το μετέτρεψαν σε μειονέκτημα για τους δικούς τους κερδοσκοπικούς λόγους.
Επίσης στην ανωτέρω μελέτη της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ συγκρίθηκαν δυο ισόποσα επιχειρηματικά δάνεια κυμαινομένου επιτοκίου ποσού 100.000 ευρώ για το χρονικό διάστημα από 1-1-2002 που ιδρύθηκε η ευρωζώνη έως 31-12-2015 και που το ένα χορηγήθηκε από ελληνική τράπεζα σε ελληνική επιχείρηση και στην κίνηση του οποίου χρησιμοποιήθηκαν μόνο 3 από τις 50 και πλέον παράνομες χρεώσεις των τραπεζών και το άλλο από μια τράπεζα της ευρωζώνης σε επιχείρηση χώρας της ευρωζώνης. Την 31-12-2015 το υπόλοιπο του δανείου της Ελληνικής επιχείρησης έχει υπόλοιπο 443.259,37 ευρώ, δηλαδή έχει επιβαρυνθεί με 343.259,37 ευρώ. ( Δάνειο 100.000 + τόκοι και επιβαρύνσεις 343.259.37 = 443.259,37) (σχετικό 31) ενώ το δάνειο από τράπεζα της ευρωζώνης έχει υπόλοιπο 174.324,16 ευρώ, δηλαδή έχει επιβαρυνθεί με 74.324,16 ευρώ. (σχετικό 32)
Δηλαδή με το δάνειο της η Ελληνική Τράπεζα έχει επιβαρύνει τον έλληνα επιχειρηματία 469% παραπάνω από ότι επιβαρύνθηκε ένας ευρωπαίος επιχειρηματίας για ιδίου ποσού και διάρκειας δανείου. ( 74.324,16 Χ 469% = 343.377).
Κύριε Πρωθυπουργέ, σας έχουμε ακούσει πάρα πολλές φορές να ανακοινώνεται στον Ελληνικό Λαό ότι μετά την αξιολόγηση θα έλθουν οι επενδύσεις και η ανάπτυξη. Πολύ φοβάμαι ότι σφάλετε στην άποψη σας αυτή, γιατί ουδεμία απολύτως σοβαρή ξένη επένδυση δεν πρόκειται να έλθει στην Ελλάδα, αλλά ούτε και καμιά σοβαρή επένδυση θα γίνει από ελληνικές επιχειρήσεις αφού είναι καταδικασμένη εκ των προτέρων σε αποτυχία γιατί εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστική πληρώνοντας έκτος της υψηλής φορολογία και 469% περισσότερα για χρεολυσία έναντι των ανταγωνιστών της στις υπόλοιπες 17 χώρες της ευρωζώνης.
Δεν γνωρίζω εάν η τράπεζες διέπραξαν κάποιο ποινικό αδίκημα αφαιρώντας στον βωμό του κέρδους των την ανταγωνιστικότητα από το σύνολο της εθνικής οικονομίας, αλλά σίγουρα είναι ένα έγκλημα κατά του ελληνικού έθνους.
ΑΧΡΕΩΣΤΗΤΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ : Για τον υπολογισμό του ποσού που οι δανειολήπτες κατέβαλαν αχρεωστήτως στις τράπεζες λόγω των παράνομων χρεώσεων που αναφέρουν οι επικαλούμενες 124 δικαστικές αποφάσεις σας παραθέτω τον κάτωθι πίνακα.
Χαρακτηριστικά η υπ’ αριθμό 4444/2004 Απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ( σχετικό 4) διατάζει την διενέργεια πραγματογνωμοσύνης για να βρεθεί «το ακριβές ποσό, που οφείλει να καταβάλει η ανακόπτουσα στην καθ΄ης» από την αναφερόμενη στο ιστορικό αιτία, κατά το χρονικό διάστημα από 21/5/2002 έως 15/2/2003, χωρίς να συνυπολογίσει στην οφειλή αυτή : Α) τα ποσά της εισφοράς του ν.128/1975 και β) τα ποσά του Ειδικού Φόρου Τραπεζικών Εργασιών (Ε.Φ.Τ.Ε) και αφού υπολογίσει τους οφειλόμενους τόκους του χρονικού αυτού διαστήματος με ημερολογιακό έτος 365 ημερών όπως αυτό διαμορφώνεται, κατά το επίδικο (ως άνω) χρονικό διάστημα, με βάση, πλέον, τον εκτοκισμό των οφειλόμενων τόκων, σε εξαμηνιαία βάση υπολογισμού, και με το επιτόκιο, που έχει καθορίσει η καθής η ανακοπή, εφόσον αυτό δεν υπερβαίνει τα ανώτατα όρια των εξωτραπεζικών επιτοκίων.
Οι τράπεζες ( κρατικές, ιδιωτικές , συνεταιριστικές) , ενώ γνώριζαν ότι στις προτυπωμένες τυποποιημένες συμβάσεις που είχαν συντάξει τα νομικά τους επιτελεία και τις όποιες παρουσίαζαν για υπογραφή στους δανειολήπτες – πελάτες των, χωρίς να έχουν αυτοί την παραμικρή δυνατότητα ατομικής διαπραγμάτευσης, είχαν συμπεριλάβει συνολικά πάνω από 50 παράνομους και καταχρηστικούς όρους και μάλιστα γνωρίζοντας ότι και με δικαστικές αποφάσεις οι όροι αυτοί είχαν κριθεί ως παράνομοι και καταχρηστικοί και τα χρησιμοποιούμενα επιτόκια είχαν κριθεί αθέμιτα κατά το υπερβάλλον του θεμιτού, και οι συμβάσεις αυτές είχαν κριθεί στο σύνολο των άκυρες και γνωρίζοντας επίσης ότι η χρέωση των λογαριασμών των οφειλετών με τα ποσά που προέκυπταν από τους παράνομους και καταχρηστικούς όρους της σύμβασης, ήταν παράνομη, αυτές συνέχιζαν να χρεώνουν τα παράνομα ποσά στους λογαριασμούς των εκατομμυρίων δανειοληπτών πελατών των στα βιβλία των, με αποτέλεσμα αφ ενός να εισπράττουν παρανόμως τα ποσά αυτά , από όσους πελάτες των είχαν την οικονομική ευχέρεια και τους τα κατέβαλαν αχρεωστήτως, χωρίς να γνωρίζουν ότι δεν τα οφείλουν , πιστεύοντας ότι είχαν υποχρέωση να τα καταβάλουν αφού αυτά ήταν καταχωρημένα στα βιβλία της τράπεζας και αφετέρου να διογκώνουν πολλαπλασιαστικά λόγω των επανειλημμένων ανατοκισμών που μεσολαβούσαν, τα πραγματικά υπόλοιπα των λογαριασμών αυτών που δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να τα εξυπηρετήσουν και το διογκωμένο υπόλοιπο από τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις να το παρουσιάζουν πλασματικά ως «κόκκινα δάνεια» πολλά από τα οποία ήταν ήδη εξοφλημένα εάν αφαιρούταν από αυτά οι παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις.
Από τις ανωτέρω δικαστικές αποφάσεις προκύπτει ότι τα βιβλία των τραπεζών δεν αποτυπώνουν την ύψος της πραγματικής οφειλής του κάθε δανειολήπτη αλλά την παρουσιάζουν πολλαπλασιαστικά διογκωμένη, αφού συμπεριλαμβάνουν σε αυτήν πάνω από 50 παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις οι όποιες ανατοκίστηκαν επανειλημμένα από το 1975 που άρχισε να εφαρμόζεται ο νόμος 128/1975.
Μετά την παραδοχή της ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ως παρεμβαίνουσα ( ίδετε απόφαση 1219/2001 ΑΠ) το πραγματικό γεγονός ότι όλες οι τράπεζες χρησιμοποιούσαν τους ίδιους Γενικούς Όρους Συναλλαγών ( ΓΟΣ) στις συμβάσεις τους με τους δανειολήπτες και τους οποίους οι 124 επικαλούμενες δικαστικές αποφάσεις έκριναν ότι είναι άκυροι, παράνομοι και καταχρηστικοί προκύπτει ότι ΟΛΕΣ οι τραπεζικές συμβάσεις είναι ΑΚΥΡΕΣ, το πραγματικό υπόλοιπο των οφειλετών δεν είναι αυτό που παρουσιάζουν οι τράπεζες στα βιβλία τους ( κατάλοιπο) αλλά είναι αυτό που θα προκύψει μετά την ΑΦΑΙΡΕΣΗ των ποσών των παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων και των αθέμιτων επιτοκίων κατά το ποσό που αυτά υπερέβαιναν τα θεμιτά επιτόκια που είχαν καταχωρήσει οι τράπεζες στους λογαριασμούς των οφειλετών, ΟΛΕΣ οι αχρεώστητες καταβολές των οφειλετών που έγιναν ΟΛΕΣ οι περιοδικές αναγνωρίσεις των δανειοληπτών , ΟΛΕΣ οι πτωχεύσεις, ΟΛΕΣ οι διαταγές πληρωμής, ΟΛΟΙ οι πλειστηριασμοί, ΟΛΕΣ οι ρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένης και τις ρυθμίσεις του νόμου Κατσέλη, ΟΛΕΣ οι ρυθμίσεις που επιχειρούνται τώρα στα πλαίσια του Νόμου 4224/2013 (Κώδικας Δεοντολογίας) ΟΛΑ τα αποτελέσματα των stress test στις τράπεζες, ΟΛΕΣ ανακεφαλοποιήσεις των τραπεζών που έγιναν με δάνεια του Ελληνικού Δημοσίου στα πλαίσια των μνημονίων , ΟΛΕΣ οι πολιτικές και οικονομικές αποφάσεις που επίσης λήφθεισαν στα πλαίσια των μνημονίων, και οι όποιες στηρίζονται στην βάση ότι το υπόλοιπο που παρουσιάζουν η τράπεζες στα βιβλία τους είναι η πραγματική οφειλή του κάθε οφειλέτη, ΕΧΟΥΝ ΛΟΓΙΣΘΕΙ ΕΠΙ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗΣ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΟΦΕΙΛΗΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΑΚΥΡΩΝ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΥΡΩΘΟΥΝ-ΑΝΑΘΕΩΡΗΘΟΥΝ.
Η ΠΑΡΑΝΟΜΗ ΑΥΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ - όπως αυτή περιγράφεται στις 124 επικαλούμενες δικαστικές αποφάσεις -(σχετικό 1) είχε ΤΡΑΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ για την Ελλάδα αφού της κόστισε το κλείσιμο πάνω από 400.000 επιχειρήσεων, πάνω από 2.000.000 ανέργους ( στους 1.500.000 ανέργους των καταστάσεων του ΟΑΕΔ πρέπει να προστεθούν και οι επιχειρηματίες των επιχειρήσεων που έκλεισαν και που συνήθως απασχολούμενοι σε αυτές ήταν οι ίδιοι και η γυναίκα των και δεν φαίνονται στις καταστάσεις του ΟΑΕΔ) την μετανάστευση 200.000 ελλήνων και πάνω από 6.000 αυτοκτονίες. Της κόστισε επίσης την απώλεια της ανταγωνιστικότητας όλης της οικονομίας της Ελλάδος (αφού ο Έλληνας επιχειρηματίας δανειζόταν με επιτόκια 469% παραπάνω από τον ανταγωνιστή ομοειδών προϊόντων που βρισκόταν σε άλλη χώρα της ευρωζώνης - όπως αναφέρω στο σχετικό κεφάλαιο 11 της παρούσης ) την στέρηση από την Ελληνική οικονομία του τεράστιου ποσού των 233 δις 939 εκατ. 615 χιλιάδες ευρώ μόνο για το χρονικό διάστημα 2002 έως 2015 το οποίο κατέβαλαν αχρεωστήτως οι οφειλέτες στις τράπεζες χωρίς να γνωρίζουν ότι δεν το οφείλουν ( ίδετε κεφάλαιο 14) . Είναι αυτονόητο ότι εάν το ποσό αυτό δεν είχε αφαιρεθεί όπως φαίνεται από τις τράπεζες με τους παράνομους τρόπους που αναφέρουν οι 124 δικαστικές αποφάσεις και βρισκόταν εντός της Ελληνικής αγοράς , η χώρα και οι Έλληνες θα βρισκόταν σε ανάπτυξη και όχι σε εξαθλίωση που είναι τώρα, της κόστισε επίσης 3 μνημόνια που δεν θα χρειαζόταν εάν τα ποσά αυτά ήταν στην ελληνική οικονομία (εκτός ίσως κάποιων απαραίτητων μεταρρυθμίσεων, που και αυτές όμως δεν θα γινόταν με τον βίαιο τρόπο που γίνονται τώρα). Της κόστισε επίσης τρείς ανακεφαλαιώσεις τραπεζών ποσού γύρω στα 50 δις που αναγκάστηκε να δανειστεί το Ελληνικό δημόσιο για να αποκτήσουν κεφαλαιακή επάρκεια σε σχέση με το ποσό των «κόκκινων δανείων» που παρουσίαζαν στα βιβλία τους αφού εάν τα «κόκκινα δάνεια» δεν ήταν πολλαπλασιαστικά διογκωμένα και αντιπροσώπευαν το σύνολο των πραγματικών οφειλών των δανειοληπτών το υπόλοιπο τους δεν θα ήταν σήμερα 115 δις που τα παρουσιάζουν οι τράπεζες αλλά κάτω από 43 δις και συνεπώς ένα πολύ μεγάλος αριθμός από αυτά θα ήταν είτε εξοφλημένα είτε το πραγματικό οφειλόμενο ποσό θα ήταν μικρό και αφ΄ ενός θα εξυπηρετούνται από τους οφειλέτες των στην συντριπτική πλειοψηφίας των και αφ’ εταίρου θα ήταν σε τέτοιο μικρό ποσό που δεν θα απειλούσαν την επάρκεια κεφαλαίων των τραπεζών και συνεπώς δεν θα χρειαζόταν οι τράπεζες τις ανακεφαλαιώσεις που τους έγιναν ( ιδετε συνημμένο κεφάλαιο 15)
Πλήρη νομική τεκμηρίωση και νομολογία στα ανωτέρω και στην οποία στηρίχτηκαν τα δικαστήρια για να εκδώσουν τις εκατοντάδες αυτές δικαστικές αποφάσεις παραθέτω στο επισυναπτόμενο κεφάλαιο 2.
Από τις ανωτέρω δικαστικές αποφάσεις προκύπτει ότι οι τράπεζες χρησιμοποιούν πάνω από 50 διαφορετικές περιπτώσεις παράνομων χρεώσεων στους λογαριασμούς των δανειοληπτών των ήτοι ενδεικτικά χρησιμοποιούν τον τρίμηνο ανατοκισμό της οφειλής αντί του νομίμου εξαμήνου, χρεώνουν τον οφειλέτη με τον Ε.Φ.Τ.Ε ( Ειδικό Φόρο Τραπεζικών Εργασιών ) που είναι δική τους φορολογική υποχρέωση, μετακυλύουν και ανατοκίζουν παράνομα την εισφορά του Ν. 128/1975 στον οφειλέτη ενώ είναι δική τους υποχρέωση η κατάθεση της στον ειδικό λογαριασμό που τηρείτε στην τράπεζα της Ελλάδος, εκτοκίζουν το δάνειο βάση το έτος των 360 ημερών αντί του νομίμου 365 ημερών, χρεώνουν παράνομα στο λογαριασμό του οφειλέτη προμήθειες, έξοδα φακέλου, εξέταση αιτήματος που είναι δικά τους λειτουργικά έξοδα, εκτοπίζουν το δάνειο με αθέμιτα επιτόκια κλπ. Για να έχετε μια τάξη μεγέθους των παράνομων χρεώσεων σας γνωρίζω ότι η υπ’ αριθμό 257/2015 απόφαση του Μονομελούς πρωτοδικείου Κω ( συνημμένο 8) αναφέρει ότι το ποσό της εισφοράς 128/1975 που οι τράπεζες έπρεπε να καταθέτουν εξ΄ ιδίων στον ειδικό λογαριασμό της τράπεζας της Ελλάδος ανέρχεται σε 600 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, που σημειωτέον είναι μια από τις μικρότερες παράνομες χρεώσεις των τραπεζών. Συνεπώς οι τράπεζες μόνο από αυτήν την παράνομη πράξη εισέπραξαν παράνομα από τους οφειλέτες στην διάρκεια των 40 ετών από τότε που άρχισε να εφαρμόζεται ο νόμος αυτό το ποσό των 24 δις ευρώ ( 40 έτη Χ 600 εκατ= 24 δις), δηλαδή οι τράπεζες αφαίρεσαν παράνομα από τα εκατομμύρια των ελλήνων δανειοληπτών που στην πραγματικότητα είναι όλος ο Ελληνικός Λαός ποσό κατά πολύ μεγαλύτερο από το άθροισμα και των 3 μνημονίων. Σημειώνεται ότι όπως αναλύω στο επισυναπτόμενο κεφάλαιο 2 και στα υποκεφάλαια 2.3.1, 2.3.2 και 2.3.3. το ποσό που αφαιρέθηκε από τον Ελληνικό Λαό μόνο για αυτό τον λόγο είναι κατά πολύ μεγαλύτερο και ανέρχεται στο ποσό των 41 δις 750 εκατ.
ΕΠΙΤΟΚΙΑ : Στο συνημμένο κεφάλαιο 2 και στο υποκεφάλαιο 2.9 αναφέρομαι αναλυτικά στο θέμα των επιτοκίων. Περιληπτικά σας γνωρίζω ότι στην Ελλάδα υπάρχουν δύο είδη επιτοκίων. Τα εξωτραπεζικά που είναι για χρέη μεταξύ των ιδιωτών και τα όποια προσδιορίζονται διοικητικώς από την Τράπεζα της Ελλάδος και σήμερα είναι 5,30% (σχετικό 30) (http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/Statistics/rates_markets/monetary/exotrapezika.aspx) και τα τραπεζικά επιτόκια στα οποία έχει γίνει απελευθέρωσης από το 1994 με σκοπό ο ανταγωνισμός να τα ρίξει κάτω από τα εξωτραπεζικά. Ο ανταγωνισμός λειτούργησε στην αρχή αλλά μετά οι τράπεζες τα ανέβασαν κατά πολύ πάνω από τα εξωτραπεζικά και έτσι σήμερα ο μέσος ορός του συμβατικού επιτοκίου για τα επαγγελματικά δάνεια με κυμαινόμενο επιτόκιο είναι περίπου στο 9,15%. Σε αυτό το ήδη πολύ υψηλό επιτόκιο οι τράπεζες προσθέτουν τις διάφορες παράνομες χρώσεις των (εισφορά Ν.128/1975, ΕΦΤΕ, Προμήθειες κλπ) με αποτέλεσμα το επιτόκιο να ανέρχεται περίπου στο 12%.
Κομβικό σημείο στην εξέλιξη των επιτοκίων ήταν η είσοδος της χώρας στην ενιαία τραπεζική αγορά της ευρωζώνης την 1-1-2002 γιατί αφ΄ ενός οι τράπεζες απέκτησαν πρόσβαση στο φτηνό χρήμα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και αφ’ εταίρου ο ανταγωνισμός των επιχειρήσεων ξέφυγε από τα στενά εθνικά όρια της κάθε χώρας και επεκτάθηκε στο όρια της ενιαίας τραπεζικής αγοράς των 18 χωρών της ευρωζώνης. Οι Ελληνικές Τράπεζες ενώ επωφελήθηκαν για τον δικό τους δανεισμό τόσο από το φτηνά επιτόκια του EURIBOR που σήμερα είναι - 0,15% (σχετικό 11) (http://www.hba.gr/epitokia/euribor.asp) και το επιτόκιο αναφοράς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με το όποιο δανειζόταν συνήθως οι Ελληνικές Τράπεζες από αυτήν και το οποίο από τον Σεπτέμβριο 2014 είναι 0,05% ( σχετικό 60) http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/Statistics/rates_markets/ektepitokia.aspx) διατηρούσαν επί χρόνια το επιτόκια χορηγήσεων των ελληνικών επιχειρήσεων στα υψηλότατα επίπεδα των 9,15% που με τις παράνομες χρεώσεις έφθανε περίπου 12%. Δηλαδή το Μικτό Εμπορικό Κέρδος των τραπεζών εν μέσω κρίσεως και μνημονίων, εάν αυτό υπολογιστεί σε σχέση με το συμβατικό επιτόκιο 9,15% ανερχόταν σε 18200% ανώτερο του επιτοκίου αναφοράς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (0,05 Χ 18200% = 9,10 + 0,05 =9,15%) και εάν υπολογιστεί σε σχέση με το τελικό επιτόκιο 12% περίπου ανερχόταν σε 23000% ανώτερο του επιτοκίου αναφοράς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (0,05 Χ 23000% = 11,50 + 0,05 = 12,00%)
Επίσης ενώ ο μέσος ορός των συμβατικών επιτοκίων όλων των τραπεζών της ευρωζώνης που θεωρείται ότι είναι το θεμιτό επιτόκιο είναι σήμερα 2,65% ( σχετικό 9) (http://sdw.ecb.europa.eu/quickview.do?SERIES_KEY=124.MIR.M.U2.B.A2A.F.R.0.2240.EUR.N )
οι ελληνικές τράπεζες χρεώνουν τους δανειολήπτες οφειλέτες των με 9,15% (επειδή δε η τράπεζα θα του συνυπολογίσει επιπλέον τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις της εισφοράς του νόμου 128/75, θα εκτοκίσει το δάνειο με βάση το έτος των 360 ημερών, κλπ κλπ το τελικό επιτόκιο της θα διαμορφωθεί πάνω από 12% ) , και έτσι προκύπτει :
Α) εάν υπολογιστεί σε σχέση με το συμβατικό επιτόκιο ότι οι τράπεζες χρέωναν τους δανειολήπτες οφειλέτες των 3,45 φορές παραπάνω από ότι χρεώνουν τον δικό τους δανειολήπτη - επιχειρηματία οι τράπεζες των υπολοίπων 17 χωρών της ευρωζώνης 2,65 Χ = 3,45= 9,15 ή ποσοστιαία 345% (2,65 Χ 345% = 9,15%)
Β) εάν υπολογιστεί σε σχέση με το τελικό επιτόκιο 12% που διαμορφωνόταν μετά τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις των τραπεζών προκύπτει ότι ελληνικές τράπεζες χρέωναν τους δανειολήπτες οφειλέτες των τεσσεράμισι 4,5 φορές παραπάνω από ότι χρεώνουν τον δικό τους δανειολήπτη - επιχειρηματία οι τράπεζες των υπολοίπων 17 χωρών της ευρωζώνης 2,65 Χ = 4,5= 12,00% ή ποσοστιαία 450% (2,65 Χ 450% = 12%) παραπάνω από ότι χρεώνουν τον δικό τους δανειολήπτη - επιχειρηματία οι τράπεζες των υπολοίπων 17 χωρών της.
Συμπληρωματικά σας γνωρίζω ότι ακόμη και το επιτόκιο ELA με το οποίο για λίγους μήνες λόγω ειδικών συνθηκών δανειζόταν οι τράπεζες ήταν 1,55% και συνεπώς και αυτό ήταν πάρα πολύ μικρό σε σύγκριση με τα επιτόκια 12% που ανερχόταν τα επιτόκια των επιχειρηματικών δανείων με τα οποία χρέωναν οι τράπεζες τους οφειλέτες των μετά την καταχώρηση στους λογαριασμούς των , των παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων των .
Επίσης ο εκάστοτε μέσος όρος των επιτοκίων των τραπεζών της ευρωζώνης θεωρείται ότι είναι το θεμιτό επιτόκιο ανωτάτης τραπεζικής τοκολυψιας και μάλιστα με αυτό το επιτόκιο ( σημερα 2,65%) οι ελληνικές τράπεζες πλεονεκτούν έναντι των άλλων τραπεζών γιατί αφενός όλες οι τράπεζες της ευρωζώνης έχουν το ίδιο κόστος δανεισμού , αφού όλες δανείζονται από την ίδια πηγή (ΕΚΤ) με το ίδιο επιτόκιο δανεισμού που σήμερα είναι 0,05 αλλά τα γενικά έξοδα των ελληνικών τραπεζών (Ενοίκια, μισθοί, Διαφημίσεις κλπ) είναι κατά πολύ λιγότερα από τα αντίστοιχα γενικά έξοδα των τραπεζών των υπόλοιπων χωρών της Ευρωζώνης, αφού αφ ενός πάντοτε οι μισθοί και τα ενοίκια στην Ελλάδα ήταν μικρότερα από τις άλλες χώρες της ευρωζώνης πολύ δε περισσότερο που τα τελευταία 6 χρόνια με τα μνημόνια είναι γνωστό ότι υπήρξαν τεράστιες περικοπές στους μισθούς, και στα ενοίκια αφού η εμπορική αξία των ακινήτων είχε μειωθεί δραματικά, και ο πληθωρισμός ήταν πλέον μηδενικός για 3 χρόνια (σχετικό 10). . ( ίδετε πλήρη ανάλυση στο κεφάλαιο 2, υποκεφάλαιο 2.9)
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ : Όπως προκύπτει από την ανάλυση μου στο συνημμένο κεφάλαιο 11 για την ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ οι ελληνικές επιχειρήσεις δανείζονται σήμερα από ελληνικές τράπεζες με επιτόκιο 9,15% περίπου το οποίο με τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις ανερχόταν στο 12% περίπου την ίδια στιγμή που οι ανταγωνιστικές των επιχειρήσεις στις υπόλοιπες 17 χώρες της ευρωζώνης δανείζονται με επιτόκιο 2,65% (σχετικό 9) (http://sdw.ecb.europa.eu/quickview.do?series_key=124.mir.m.u2.b.a2a.f.r.0.2240.eur.n), δηλαδή οι ελληνικές επιχειρήσεις δανείζονται με επιτόκιο 345% υψηλότερο από ότι δανείζονται όλες οι άλλες ανταγωνιστικές των επιχειρήσεις στις υπόλοιπες 17 χώρες της ευρωζώνης (2,65 Χ 345% = 9,15%).
Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα επιδίωξε να συμμετάσχει στην ενιαία αγορά της ευρωζώνης επειδή ήταν ένα περιβάλλον υγιούς ανταγωνισμού για να μπορούν οι ελληνικές επιχειρήσεις να ανταγωνίζονται επί ίσης όροις τις ανταγωνιστικές επιχειρήσεις των υπολοίπων 17 χωρών. Αυτό το πλεονέκτημα της εθνικής οικονομίας οι τράπεζες το μετέτρεψαν σε μειονέκτημα για τους δικούς τους κερδοσκοπικούς λόγους.
Επίσης στην ανωτέρω μελέτη της ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ συγκρίθηκαν δυο ισόποσα επιχειρηματικά δάνεια κυμαινομένου επιτοκίου ποσού 100.000 ευρώ για το χρονικό διάστημα από 1-1-2002 που ιδρύθηκε η ευρωζώνη έως 31-12-2015 και που το ένα χορηγήθηκε από ελληνική τράπεζα σε ελληνική επιχείρηση και στην κίνηση του οποίου χρησιμοποιήθηκαν μόνο 3 από τις 50 και πλέον παράνομες χρεώσεις των τραπεζών και το άλλο από μια τράπεζα της ευρωζώνης σε επιχείρηση χώρας της ευρωζώνης. Την 31-12-2015 το υπόλοιπο του δανείου της Ελληνικής επιχείρησης έχει υπόλοιπο 443.259,37 ευρώ, δηλαδή έχει επιβαρυνθεί με 343.259,37 ευρώ. ( Δάνειο 100.000 + τόκοι και επιβαρύνσεις 343.259.37 = 443.259,37) (σχετικό 31) ενώ το δάνειο από τράπεζα της ευρωζώνης έχει υπόλοιπο 174.324,16 ευρώ, δηλαδή έχει επιβαρυνθεί με 74.324,16 ευρώ. (σχετικό 32)
Δηλαδή με το δάνειο της η Ελληνική Τράπεζα έχει επιβαρύνει τον έλληνα επιχειρηματία 469% παραπάνω από ότι επιβαρύνθηκε ένας ευρωπαίος επιχειρηματίας για ιδίου ποσού και διάρκειας δανείου. ( 74.324,16 Χ 469% = 343.377).
Κύριε Πρωθυπουργέ, σας έχουμε ακούσει πάρα πολλές φορές να ανακοινώνεται στον Ελληνικό Λαό ότι μετά την αξιολόγηση θα έλθουν οι επενδύσεις και η ανάπτυξη. Πολύ φοβάμαι ότι σφάλετε στην άποψη σας αυτή, γιατί ουδεμία απολύτως σοβαρή ξένη επένδυση δεν πρόκειται να έλθει στην Ελλάδα, αλλά ούτε και καμιά σοβαρή επένδυση θα γίνει από ελληνικές επιχειρήσεις αφού είναι καταδικασμένη εκ των προτέρων σε αποτυχία γιατί εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστική πληρώνοντας έκτος της υψηλής φορολογία και 469% περισσότερα για χρεολυσία έναντι των ανταγωνιστών της στις υπόλοιπες 17 χώρες της ευρωζώνης.
Δεν γνωρίζω εάν η τράπεζες διέπραξαν κάποιο ποινικό αδίκημα αφαιρώντας στον βωμό του κέρδους των την ανταγωνιστικότητα από το σύνολο της εθνικής οικονομίας, αλλά σίγουρα είναι ένα έγκλημα κατά του ελληνικού έθνους.
ΑΧΡΕΩΣΤΗΤΗ ΚΑΤΑΒΟΛΗ : Για τον υπολογισμό του ποσού που οι δανειολήπτες κατέβαλαν αχρεωστήτως στις τράπεζες λόγω των παράνομων χρεώσεων που αναφέρουν οι επικαλούμενες 124 δικαστικές αποφάσεις σας παραθέτω τον κάτωθι πίνακα.
Από τον ανωτέρω πίνακα προκύπτει ότι οι οφειλέτες κατέβαλαν στις τράπεζες μόνο για το χρονικό διάστημα από 2002 έως 2015 λόγω των παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων και των αθέμιτων κατά το υπερβάλλον επιτοκίων το ποσό των 233 δίς, 939 εκατομμύρια, 615 χιλιάδες ευρώ . Το ποσοστό των παράνομων χρεώσεων που αναφέρεται στον ανωτέρω πίνακα πρόεκυψε από ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ που προκύπτει από τα επιτόκια που συνήθως χρέωναν οι ελληνικές τράπεζες στο κάθε έτος της μελέτης με το θεμιτό επιτόκιο που είναι ο μέσος ετήσιος όρος των επιτοκίων που χρησιμοποιούσαν οι τράπεζες της ευρωζώνης (σχετικό 9) και ως εκ τούτου το ποσό των 233.939.615.000 είναι μόνο το ποσό των παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων που χρέωσαν οι τράπεζες σύμφωνα με τις επικαλούμενες 124 δικαστικές αποφάσεις.
Πλήρη ανάλυση του ανωτέρω πίνακα ως και της μεθόδου υπολογισμού που χρησιμοποιήθηκε αναφέρω στο συνημμένο κεφάλαιο 14. ΜΗ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕΝΑ ΔΑΝΕΙΑ ( ΚΟΚΚΙΝΑ ΔΑΝΕΙΑ): Δια τον υπολογισμό κατά προσέγγιση του πραγματικού ύψους των μη εξυπηρετούμενων δανείων (κόκκινων δανείων) τα οποία η ειδησεογραφία τα προσδιορίζει σήμερα στο ποσό των 110-115 Δίς ευρώ, ακολουθήθηκε η κάτωθι μέθοδος:
A) Έγινε σύγκριση της καρτέλας δύο νέων ισόποσων επιχειρηματικών δανείων με κυμαινόμενο επιτόκιο ποσού 100.000 από 1-1-2002 έως 31-12-2015 (δηλαδή από τότε που δημιουργήθηκε η ευρωζώνη στην οποία συμμετείχε και η Ελλάδα) που το ένα το έχει χορηγήσει Ελληνική Τράπεζα σε έλληνα επιχειρηματία και το άλλο το έχει χορηγήσει τράπεζα της ευρωζώνης σε επιχειρηματία της χώρας του και από την σύγκριση αυτή προκύπτουν τα κάτωθι:
1) Το δάνειο της Ελληνικής Τράπεζας υπολογίστηκε με τα επιτόκια που χρησιμοποιούσαν οι Ελληνικές Τράπεζες για νέα επιχειρηματικά δάνεια με κυμαινόμενο επιτόκιο, με περίοδο εκτοκισμού 360 ήμερες στο οποίο έχει προστεθεί και η εισφορά του Ν.128/1975 σε ποσοστό 0,60% δηλαδή υπολογίσθηκε ότι έχει επιβαρυνθεί μόνο με 3 από τις 50 και πλέον παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις που επιβάρυναν οι τράπεζες τους λογαριασμούς των δανείων των δανειοληπτών προκύπτει ότι το δάνειο αυτό την 31-12-2015 θα έχει κατάλοιπο 443.259,37 ευρώ, (σχετικό 31)
2) Το δάνειο από την τράπεζα της ευρωζώνης υπολογίστηκε με επιτόκιο τον μέσο όρο των επιτοκίων της ευρωζώνης για νέα επιχειρηματικά δάνεια με κυμαινόμενο επιτόκιο και με περίοδος εκτοκισμού 365 ήμερες προκύπτει ότι αυτό το δάνειο αυτό την 31-12-2015 έχει κατάλοιπο 174.324,16 ευρώ, (σχετικό 32)
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι το κατάλοιπο του δανείου που είχε χορηγήσει η Ελληνική Τράπεζα στον έλληνα επιχειρηματία είναι διογκωμένο κατά 60,5%, έναντι του καταλοίπου του δανείου που είχε χορηγήσει η Τράπεζα της ευρωζώνης στον επιχειρηματία της χώρας ευρωζώνης. (443.259,37 - 174.324,16 = διαφορά 268.935,21) και 443.259,37 Χ 60,5 % = 268,171,91. Συνεπώς σύμφωνα με την ανωτέρω μαθηματική σκέψη το ύψος των παρουσιαζόμενων δανείων σε καθυστέρηση ( κόκκινα δάνεια) δεν είναι 110 Δις αλλά είναι κατά 60,5% λιγότερα και συνεπώς είναι 43.450.000.000 ευρώ περίπου ( σαράντα τρία δισεκατομμύρια, τετρακόσια πενήντα εκατομμύρια ευρώ ( 110 δις Χ 60,5% = 66.550.000.000) και 110 Δις – 66.550.000.000= 43.450.000.000 ευρώ. .
Συνεπώς πάρα πολλά από τα παρουσιαζόμενα σήμερα ως κόκκινα δάνεια είναι ήδη εξοφλημένα ( ανύπαρκτη οφειλή) ενώ για τα υπόλοιπα κόκκινα δάνεια το πραγματικό ποσό οφειλής των οφειλετών, δεν είναι το εμφανιζόμενο ποσό, αλλά είναι πάρα πολύ μικρότερο.
Πλήρη ανάλυση του θέματος αυτού αναφέρω στο επισυναπτόμενο κεφάλαιο 15.
Δεδομένου ότι όπως προκύπτει από την παραδοχή της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ότι ΟΛΕΣ οι τράπεζες χρησιμοποιούσαν τους ίδιους Γενικούς Όρους Συμβάσεων (ΓΟΣ) τους οποίους εκατοντάδες δικαστικές αποφάσεις, εκ των όποιων ενδεικτικά επικαλούμαι 124 από αυτές ( σχετικό 1) έκριναν τους όρους αυτούς καταχρηστικούς και ΣΥΝΕΠΩΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΧΡΕΩΣΕΙΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΒΑΣΕΙ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΑΚΥΡΩΝ ΟΡΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΕΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι οι ΟΛΕΣ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ από το 1975 που εφαρμόστηκε ο νόμος 128/1975 για την ειδική εισφορά, ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ ΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ ( είτε έχουν εξοφλήσει τα δάνεια των, είτε έχουν ενήμερα δάνεια, είτε έχουν κόκκινα δάνεια) ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ με τον τρόπο αυτό, ΑΝΑΤΟΚΙΖΟΜΕΝΑ ΚΑΘΕ ΤΡΙΜΗΝΟ ή ΕΞΑΜΗΝΟ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΠΙΤΟΚΙΟ ΠΟΥ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΕΙΧΑΝ ΕΚΤΟΚΙΣΕΙ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΩΝ.
Σήμερα οι τράπεζες εξακολουθούν να καταχωρούν τα δάνεια των οφειλετών με τις παράνομες χρεώσεις των και έτσι κάθε ημέρα αυξάνουν όπως φαίνεται παράνομα τα ενήμερα δάνεια κατά 26.119.178 ευρώ (ενήμερα δάνεια 115.000.000.000 Χ 8,25% παράνομες χρεώσεις = 9.533.500.000 : 365 ημέρες = 26.119.178 ευρώ. Με το ίδιο ποσό των 26.119.178 ευρώ χρεώνουν κάθε ημέρα παράνομα και τα κόκκινα δάνεια αφού η σχέσης ενήμερα με κόκκινα είναι περίπου 50%-50%. ( Ίδετε κεφάλαιο 14)
Κύριε Πρωθυπουργέ, ο Ελληνικός Λαός σας έδωσε την εντολή που του ζητήσατε και συνεπώς εσείς και η κυβέρνηση σας έχετε την υποχρέωση να μεριμνήσετε αφ’ ενός να σταματήσουν ΑΜΕΣΑ οι τράπεζες να χρεώνουν με παράνομες χρεώσεις των 52.238.356 ευρώ ( 26.119.178 Χ 2 = 52.238.356 ) κάθε μέρα τους λογαριασμούς των οφειλετών ως επίσης αφενός ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΕΣ τα 233 δις 939 εκατομμύρια 615 χιλιάδες ευρώ που οι οφειλέτες κατέβαλαν στις τράπεζες ως δάνεια που εξοφλήθησαν ή ως δάνεια που είναι ενήμερα (ίδετε κεφάλαιο 14) και αφετέρου ΝΑ ΑΦΑΙΡΕΘΟΥΝ από τα κόκκινα δάνεια οι παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις, ποσού περίπου 66 δις 550 εκατομμύρια ευρώ (ίδετε κεφάλαιο 15) .
Κύριε Πρωθυπουργέ μέχρι σήμερα ίσως είχατε το ελαφρυντικό ότι δεν γνωρίζατε το πρόβλημα, από αύριο όμως δεν θα έχετε εσείς και η κυβέρνηση σας πλέον το ελαφρυντικό αυτό αλλά θα έχετε την πλήρη, ηθική, πολιτική και ποινική ευθύνη για κάθε ημέρα καθυστέρησης του ποσού των 52.238.356 ευρώ και της επιστροφής στον Ελληνικό Λαό των 233 δις 939 εκατομμύρια 615 χιλιάδες για την αντίστοιχη μείωση των δανείων του.
Για να γίνουν τα ανωτέρω φαίνεται ότι υπάρχουν δύο τρόποι. Ο ένας είναι ο κάθε οφειλέτης είτε εάν έχει εξοφλήσει το δάνειο του, είτε το δάνειο του είναι ενήμερο είτε είναι σε καθυστέρηση όσον αφορά το αστικό τμήμα της υπόθεσης να καταθέσει αγωγή και να ζητά να του αποδώσει η τράπεζα εντόκως αυτά που του οφείλει και για το ποινικό σκέλος να καταθέσει παράλληλα μήνυσης αφού όπου υπάρχει παράνομη χρέωση όπως αναφέρουν οι 124 δικαστικές αποφάσεις στοιχειοθετείται και ποινικό αδίκημα. Ο ανωτέρω τρόπος δεν φαίνεται να είναι ο ενδεδειγμένος αφού θα πρέπει να κατατεθούν πάνω από 2.000.000 αγωγές (δάνεια εξοφλημένα, ενήμερα και σε καθυστέρηση) και άλλα 2.000.000 μηνύσεις που θα εκδικαστούν σίγουρα τουλάχιστον σε δύο βαθμούς και έτσι θα υπάρχουν 8.000.000 δίκες που με την υποδομή που έχει το δικαστικό σύστημα της Ελλάδος θα χρειαστούν πιθανώς πάνω από 200 χρόνια.
Ο δεύτερος τρόπος που είναι κατά την άποψη μου ο ενδεδειγμένος, είναι να ταχτοποιηθεί το θέμα αυτό νομοθετικά με αναδρομική ισχύ από την έναρξη κάθε δανείου και οι τράπεζες να προβούν σε αναμόρφωση όλων των λογαριασμών των οφειλετών, αφαιρώντας όλες τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις που του έχουν καταχωρήσει και έτσι στους οφειλέτες που ήδη έχουν εξοφλήσει να τους επιστραφούν εντόκως οι παράνομες χρεώσεις που είχαν καταχωρηθεί στους λογαριασμούς των και σε αυτούς που έχουν ενήμερα δάνεια και σε καθυστέρηση δάνεια να αφαιρεθούν οι παράνομες χρεώσεις και να μείνει ως οφειλή των το πραγματικό οφειλόμενο ποσό. ( ίδετε κεφάλαιο 14.2.2 και 14.3.2).
Ελπίζω η Κυβέρνηση σας να επιλέξει την δεύτερη λύση γιατί εάν επιλέξει την πρώτη θα φαίνεται στα ματιά του ελληνικού λαού ότι η Κυβέρνηση σας επέλεξε αυτή την λύση που στην πραγματικότητα είναι αδύνατον να εφαρμοστεί προκειμένου οι τράπεζες να παρακρατήσουν οι τράπεζες για πάντα τα παράνομα ποσά με τα οποία είχαν επιβαρύνει τους λογαριασμούς των δανειοληπτών διογκώνοντας τεχνηέντως τα δάνεια των.
Κατά την άποψη μου τα ανωτέρω εκτός της αποκατάστασης της δικαιοσύνης αφού σε καμία περίπτωση η Κυβέρνηση σας δεν θα πρέπει να επιβραβεύσει τις παράνομες πράξεις που περιγράφουν οι 124 επικαλούμενες δικαστικές αποφάσεις σε βάρος των θυμάτων οφειλετών θα βοηθήσουν τα μέγιστα τη χώρα αφού:
1) Εάν τα αχρεωστήτως καταβληθέντα 233 δις 939 εκατομμύρια 615 χιλιάδες που εισέπραξαν οι τράπεζες επιστρέψουν στους δικαιούχους των δηλαδή στον ελληνικό Λαό, δεν θα είναι απαραίτητο να περιμένετε τους ξένους επενδυτές, γιατί αυτά τα χρήματα θα επενδυθούν από τους ίδιους τους Έλληνες στην εθνική οικονομία και έτσι θα δείτε καταστήματα να ξανανοίγουν και την ανεργία να μειώνεται σε γρήγορους ρυθμούς,
2) Οι τράπεζες να χρηματοδοτούν τον Ελληνικό Λαό με όρους-, συμβατικά επιτόκια ( σήμερα 2,65%) , επιτόκια υπερημερίας, και τόκους επί τόκων - με ότι ισχύει κατά μέσο όρο στις τράπεζες της ευρωζώνης. Αυτό δεν θα επηρεάσει την βιωσιμότητα τους γιατί θα επιβιώνουν όπως ακριβώς επιβιώνουν και όλες οι άλλες τράπεζες τις ευρωζώνης άλλα απλώς θα μειώσει τα υπερκέρδη που είχαν εις βάρος της εθνικής οικονομίας.
3) Έως τώρα οι Ελληνικές επιχειρήσεις επιβίωναν με δυσκολία έχοντας να ανταγωνιστούν με άνισους όρους και πολλαπλάσια επιτόκια δανεισμού τις ομοειδείς ευρωπαϊκές επιχειρήσεις της ευρωζώνης . Εάν έχουν το ίδιο επιτόκιο 2,65% αντί του 12% που έχουν σήμερα με τις παράνομες χρεώσεις θα δείτε σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα την απογείωση της Ελληνικής οικονομίας στην πράξη και όχι σε ευχολόγια, τόσο από τις ελληνικές επιχειρήσεις όσο και από ξένες επενδύσεις αφού θα έχουν εκλείψει πλέον τα απαγορευτικά επιτόκια που ήταν και μία κυρία αιτία της ύφεσης.
4) Με την ανωτέρω ανάπτυξη θα επιτραπεί να γίνουν αναλογικές αυξήσεις των μισθών οι οποίοι θα ανατροφοδοτήσουν πάλι την ανάπτυξη και η χώρα θα βγει από το σπιράλ της εξαετούς ύφεσης.
5) Θα αυξηθεί κατά πολύ το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν που θα βοηθήσει στην αύξηση των εσόδων του κράτους και κατά συνέπεια να γίνουν κατά πολύ μεγαλύτερες κοινωνικές παροχές αντί των μονίμων περικοπών που έχουμε επί 6 χρόνια και επισης θα καταστήσει και το δημόσιο χρέος βιώσιμο.
6) Θα αποτραπεί ο κίνδυνος νέων μνημονίων ( ίδετε κεφάλαιο 17) και νέων μέτρων που φαίνονται αναπόφευκτα, αφού όλες οι συμφωνίες που γίνονται σήμερα με την τρόικα γίνονται με την προϋπόθεση ανάπτυξης, που όμως στην πραγματικότητα εάν επιτραπεί στις τράπεζες να έχουν αυτά τα αθέμιτα επιτόκια και να συνεχίσουν να καταχωρούν στα δάνεια των δανειοδοτουμένων με παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις, δεν πρόκειται ποτέ να επιτευχθεί.
7) Από το 2008 μέχρι και σήμερα οι τράπεζες έχουν απορροφήσει πάνω από 238 δις ευρώ για κεφαλαιακές των ανάγκες . ήτοι :
Με τον νόμο Ν 3723 9/12/2008 ( άρθρα 2, 3, 4, 5 ) επί Κ. Καραμανλή δόθηκαν εγγυήσεις κατ αρχήν στις τράπεζες 23 δις αποκλειστικά για χορήγηση στεγαστικών δανείων , κεφάλαια κινήσεως στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και επιχειρήσεις ζωτικής σημασίας .
Κατόπιν επί Γ. Παπανδρέου δόθηκαν ακόμη 140 δις για τον ίδιο λόγο όπως φαίνεται κατωτέρω :
N. 3845 6- 5- 2010 ( άρθρα 4 παράγραφος 8 ) 15 δισεκατομμύρια
Ν. 3864 21- 7- 2010 ( άρθρα 3 παράγραφος 1 ) 10 δισεκατομμύρια
Ν. 3872 3- 9- 2010 ( άρθρο 7 ) 25 δισεκατομμύρια
Ν. 3965 18- 5- 2011 ( άρθρο 19 παράγραφος 1 ) 30 δισεκατομμύρια
Ν. 4031 9-12-2011 ( άρθρα 1 , 2 ) 60 δισεκατομμύρια
8) Και ….. επί κυβερνήσεων συνεργασίας ακόμα 70 δις ευρώ
Ν. 4056 12- 3-2012 ( άρθρο 21 ) 30 δισεκατομμύρια
Ν. 4079 19- 9-2012 ( άρθρο 1 παράγραφος 1 ) 40 δισεκατομμύρια
9) Με την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση του 2015 δόθηκαν επίσης άλλα 5 δις περίπου δηλαδή δόθηκαν συνολικά 238 δις. Τα ανωτέρω είναι δάνεια του ελληνικού δημοσίου και αποτελούν περίπου το 70% του δημόσιου χρέους.
Μετά την αναμόρφωση των λογαριασμών των δανείων που σήμερα παρουσιάζονται ως «κόκκινα δάνεια» και την αφαίρεση από αυτούς των παράνομων χρεώσεων και των αθέμιτων επιτοκίων θα βρεθεί το πραγματικό οφειλόμενο ποσό του κάθε οφειλέτη ως και ποιες ήταν οι πραγματικές ανάγκες για κεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Το ποσό που δεν χρειάζεται μπορεί να επιστραφεί από τις τράπεζες και να ξεπληρώσει δημόσιο χρέος και έτσι να επιτευχτεί ένα σημαντικότατο «κούρεμα» αυτού.
10) Με την αναμόρφωση των λογαριασμών των «κόκκινων δανείων» θα μειωθεί η αξία τους και έτσι αφενός θα εξυγιανθούν οι ισολογισμοί των τραπεζών γιατί θα έχουν μειωθεί οι ζημίες και οι προβλέψεις των και οι μετοχές των , οι τράπεζες θα έχουν κεφαλαιακή επάρκεια και θα ανακτήσουν την πραγματική αξία των.
11) Επειδή η δράση φέρνει πάντοτε την αντίδραση έτσι και στην προκειμένη περίπτωση οι παράνομες πράξεις των τραπεζών όπως αυτές περιγράφονται στις 124 επικαλούμενες δικαστικές αποφάσεις, οδήγησαν στην ποινική αντίδραση των οφειλετών: Έτσι όπως έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο έχουν κατατεθεί οι κάτωθι μηνύσεις :
Α) Έχει κατατεθεί μήνυση κατά Των Τραπεζών: 1) «ΕΘΝΙΚΗΣ», Αιόλου 86, Αθήνα, 2) Alpha Bank, 3) Εurobank, Λεωφ. Αμαλίας 20, Αθήνα και 4) Τράπεζα Πειραιώς, Αμερικής 4, Αθήνα, νομίμως εκπροσωπουμένων
Για Απάτη (ΠΚ 386), Εκβίαση (ΠΚ 385), Απειλή (ΠΚ 333), Νομιμοποίηση Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες σε βαθμό ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ (ν. 3932/2011 και ν.3691/2008) και Σύσταση Εγκληματικής Οργάνωσης (ΠΚ 187). Διότι τα κόκκινα δάνεια των οφειλετών έχουν πλήρως εξοφληθεί από τις γενόμενες ανακεφαλαιοποιήσεις και ως εκ τούτου δεν έχουν δικαίωμα να τα αναζητούν για δεύτερη φορά από τους οφειλέτες των. ( σχετικό 46) https://justiceforgreece.wordpress.com/%CE%BC%CE%B7%CE%BD%CF%8D%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82-2/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC-%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%80%CE%B5%CE%B6%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7-alpha-bank-%CE%B5urobank-%CF%80/
Όπως φαίνεται από το διαδίκτυο επί της μηνύσεως αυτής έχει ασκηθεί η ποινική δίωξη εις βάρος των ανωτέρω 4 συστημικων τραπεζών. (σχετικό 47) https://justiceforgreece.wordpress.com/2014/09/15/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%B7%CF%83%CE%B7-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BA%CE%BF%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%B1-%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%B9/
Β) Στο διαδίκτυο είναι επίσης αναρτημένη σχετική μήνυση του πρώην εισαγγελέα Ι.ΣΑΚΚΑ (σχετικό 27) κατά τράπεζας (http://www.ithacanet.gr/article/%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B9-%CE%BF%CE%B9-%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CE%BB%CE%AE%CF%80%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%BD%CE%B1-%CE%B6%CE%B7%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%86%CE%AC%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%BF-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82-%CE%B8%CE%B1-%CE%B2%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%85%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B5%CF%87%CF%81%CE%AD%CF%89%CF%83%CE%B7 με την οποία μηνύει Πρόεδρο, Διευθύνων Σύμβουλο, Διοικητικό Συμβούλιο και επιτελικά στελέχη διότι κατάρτισαν πανελλαδικής εμβέλειας σχέδιο εξαπάτησης των δανειοληπτών με την βοήθεια των νομίμων αντιπροσώπων τους (διευθυντών) εις τα τραπεζικά τους καταστήματα για το αδίκημα της κακουργηματικής απάτης, την σύσταση εγκληματικής οργάνωσης και ζητά την Δήμευση της περιουσίας της κατά άρθρο 238 και της παραγράφου 8 του άρθρου 187 ΠΚ αναφέροντας σχετικά « τα εξ απάτης και τοκογλυφίας αποκτηθέντα περιουσιακά στοιχεία (παράνομοι εισπραχθέντες τόκοι σε βάρος της περιουσίας μας) και οφέλη που απορρέουν από τα εν λόγω προϊόντα εγκλήματος, να κατασχεθούν αυτεπαγγέλτως από τα διαθέσιμα (μετρητά) της τράπεζας ή άλλως να κατασχεθούν άλλα περιουσιακά στοιχεία της τράπεζας, προκειμένου να μας επιστραφούν σε εμάς τα θύματα των τραπεζών αντίστοιχα με τη ζημία που υποστήκαμε έκαστος από τις παράνομες πράξεις (απάτης και τοκογλυφίας) της τράπεζας σε βάρος μας.» ….
ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ: Οι τράπεζες χρησιμοποιούν τις «ρυθμίσεις» των δανείων ως ένα αλάνθαστο τρόπο να νομιμοποιούν τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις με τις όποιες είχαν διογκώσει τους λογαριασμούς δανείων των οφειλετών όπως αυτές περιγράφονται τις 124 επικαλούμενες δικαστικές αποφάσεις. Αφενός διογκώνουν τις οφειλές του καταχωρώντας στο λογαριασμό του οφειλέτη παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις και αφετέρου τον πιέζουν ασφυκτικά, με επιστολές, τηλεφωνήματα και με εισπρακτικές εταιρείες απορροφώντας του ότι εισόδημα έχει αυτός, η οικογένεια του και το φιλικό του περιβάλλον που προσπαθούν να κρατήσουν ενήμερο το δάνειο, ούτος ώστε η ρύθμιση του δανείου που θα του πρότειναν στην συνέχεια και που συνήθως είναι μια έντοκη επιμήκυνση στην διάρκεια του δανείου να είναι πλέον η μοναδική για αυτόν λύση του. Με την ρύθμιση ο οφειλέτης αναγνωρίζει το ποσό της οφειλής που έχει η τράπεζα στα βιβλία της στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και όλες οι παράνομες χρεώσεις και τα αθέμιτα επιτόκια κατά το υπερβάλλον των θεμιτών που οι τράπεζες έχουν συμπεριλάβει στον λογαριασμό του διογκώνοντας αυτόν πολλαπλασιαστικά λόγω και των επανειλημμένων ανατοκισμών με αποτέλεσμα το κατάλοιπο που του παρουσίασαν και αναγνώρισε ο οφειλέτης να μην είναι το πραγματικό οφειλόμενο ποσό του οφειλέτη. Με την γενόμενη «ρύθμιση» η τράπεζα νομιμοποίησε όλες τις παράνομες χρεώσεις που είχε συμπεριλάβει στο κατάλοιπο του προηγούμενου δανείου αφού ο οφειλέτης τις αναγνώρισε και συνεπώς δεν μπορεί πλέον να τις διεκδικήσει και παράλληλα συνεχίζει στο νέο δάνειο να του χρεώνει εκ νέου τις ίδιες παράνομες χρεώσεις.
Έτσι φαίνεται πως κάθε ρύθμιση που γίνεται με βάση το κατάλοιπο που παρουσιάζουν οι τράπεζες στα βιβλία τους και χωρίς να έχουν αφαιρεθεί οι παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις που περιγράφουν οι 124 δικαστικές αποφάσεις και συνεπώς να μην έχει βρεθεί πρώτα το πραγματικό οφειλόμενο ποσό του οφειλέτη είναι εκ του πονηρού και αποσκοπεί να νομιμοποιούσουν οι τράπεζες τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις με τις όποιες έχουν διογκώσει τον λογαριασμό του οφειλέτη. ΝΟΜΟΣ 3869/2010 ( ΝΟΜΟΣ ΚΑΤΣΕΛΗ): Η ίδια μέθοδος ακολουθήθηκε και στον γνωστό νόμο 3869/2010 ( Νόμος ΚΑΤΣΕΛΗ) και τις τροποποιήσεις του, με το επιπλέον στοιχείο ότι στην μαζική αυτή περίπτωση «ρύθμισης» χρησιμοποιήθηκε όπως φαίνεται και το στοιχείο του εκβιασμού του οφειλέτη, αφού συνοδευόταν από την απειλή ότι εάν ο οφειλέτης δεν ρύθμιζε την οφειλή του με τον ανωτέρω νόμο θα έχανε και το σπίτι του. Έτσι φαίνεται ότι οι ρυθμίσεις που έγιναν σε εφαρμογή του νόμου ΚΑΤΣΕΛΗ με τον οποίον έγιναν μαζικές «ρυθμίσεις» οι όποιες συμπεριλάμβαναν και μείωση οφειλής (κούρεμα) χωρίς να έχει βρεθεί πρώτα το πραγματικό οφειλόμενο ποσό, το «κούρεμα» αυτό αφορούσε προφανώς ένα μόνο τμήμα των παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων και των αθέμιτων και παράνομων τόκων με τα οποία είχαν διογκώσει προηγουμένως το δάνειο. Ως εκ τούτου εάν είχε βρεθεί το πραγματικό οφειλόμενο ποσό προφανώς θα φαινόταν ότι ένα μεγάλο τμήμα των δανείων αυτών θα ήταν ήδη εξοφλημένα ενώ για το υπόλοιπο τμήμα των δανείων απλώς μείωσαν ένα τμήμα του «καπέλου» όπως λέει και ο λαός που είχαν βάλει στο δάνειο και νομιμοποίησαν όλες τις υπόλοιπες παράνομες χρεώσεις των. Από τα ανωτέρω φαίνεται ότι ο νόμος Κατσέλη δεν έγινε στην πραγματικότητα για ωφέλεια των δανειοληπτών όπως παρουσιάστηκε αλλά έγινε για εξυπηρέτηση των Τραπεζών οι οποίοι θυσιάζοντας ένα μικρό ποσοστό από τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις και από τα έσοδα από τα αθέμιτα επιτόκια εξασφάλισαν την νομιμοποίηση των παρανόμων αυτών χρεώσεων, εξυγίαναν τους ισολογισμούς των, και παράλληλα εισπράττουν ποσά από την εξυπηρέτηση των δάνειων της ρύθμισης σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό και από ανύπαρκτα χρέη.
ΝΟΜΟΣ 4224/2013 ( ΦΕΚ 2289/27-8-2014) -ΚΩΔΙΚΑΣ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ: Σε εφαρμογή του νόμου αυτού, ο οποίος υπογράφεται από τον Πρόεδρο της Τράπεζας της Ελλάδας Ι. Στουρνάρα, οι τράπεζες απέστειλαν 1.000.000 επιστολές με το κατάλοιπο του λογαριασμού που εμφάνιζαν στα βιβλία των σε δανειολήπτες που είχαν κόκκινα δάνεια ( σχετικό 15) και τους γνωστοποιούσαν ότι εάν δεν προσέλθουν να ρυθμίσουν την οφειλή που είχαν στην τράπεζα θα χαρακτηριστούν ως ΜΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΜΟΙ με αποτέλεσμα να χάσουν και την 1η κατοικία τους.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι τελικό ζητούμενο για τις τράπεζες ΕΙΝΑΙ Η ΡΥΘΜΙΣΗ της οφειλής των οφειλετών με το κοινοποιηθέν σε αυτούς κατάλοιπο που εμφανίζουν στα βιβλία και στο οποίο συμπεριλαμβάνονται και όλες οι καταχρηστικές και παράνομες χρεώσεις που είχαν κάνει στους λογαριασμούς των ως και τα ποσά που πρόεκυψαν από τον εκτοκισμό του δανείου με αθέμιτα και παράνομα επιτόκια που έχουν ως αποτέλεσμα το αναφερόμενο κατάλοιπο της τράπεζας στις επιστολές της προς τους οφειλέτες που τους καλούσαν σε ρύθμιση να μην είναι το πραγματικό υπόλοιπο του λογαριασμού των αφού ο λογαριασμός των αυτός έχει ήδη διογκωθεί πολλαπλασιαστικά από τους ανατοκισμούς που επί χρόνια γινόταν από τις ανωτέρω παράνομες χρεώσεις. Για να δελεάσει δε η τράπεζα τους οφειλέτες να συναινέσουν στην ρύθμιση του δανείου νομιμοποιώντας έτσι όλες τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις που επί χρόνια καταχωρούσαν στους λογαριασμούς των, τους προσφέρει κάποιες δευτερεύοντες ελαφρύνσεις όπως πληρωμή μόνο τόκων για ένα διάστημα, μειωμένη δόση με αύξηση της διάρκειας του δανείου οι οποίοι τους προσφέρουν μια πρόσκαιρη διευκόλυνση κλπ. απειλώντας τους ταυτόχρονα ότι εάν δεν συναινέσουν θα χαρακτηρισθούν ως «Μη συνεργάσιμοι» με αποτέλεσμα να κινδυνεύει να τους ρευστοποιηθεί ακόμη και η πρώτη κατοικία των.
Σημειώνεται ότι εάν αφαιρεθούν οι παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις και τα ποσά που πρόεκυψαν από τους αθέμιτους και παράνομους τόκους και βρεθεί έτσι το πραγματικό οφειλόμενο ποσό σύμφωνα με τις προσκομιζόμενες δικαστικές αποφάσεις, φαίνεται ότι ποσό των κόκκινων δανείων δεν είναι 110 Δις αλλά είναι κατά 60,5% λιγότερα και είναι 43.450.000.000 ( σαράντα τρία δισεκατομμύρια, τετρακόσια πενήντα εκατομμύρια ευρώ ( 110 δις Χ 60,5% = 66.550.000.000) και 110 Δις – 66.550.000.000= 43.450.000.000 ευρώ και συνεπώς ένα πολύ μεγάλο μέρος των δάνειων αυτών είναι ανύπαρκτο χρέος αφού θα είναι ήδη εξοφλημένο ενώ για τα υπόλοιπα δάνεια το πραγματικό οφειλόμενο ποσό θα είναι κατά πολύ μικρότερο από το ποσό που εμφανίζουν οι τράπεζες στα βιβλία τους και στις επιστολές που έστειλαν. (Ίδετε κεφάλαιο 15).Είναι γνωστό ότι λόγω των μνημονίων και της κρίσεως που ακολούθησε οι οφειλέτες αδυνατούσαν να εξυπηρετούν τα δάνεια των και συνεπώς οι τράπεζες έχουν βρεθεί σήμερα με ένα τεράστιο αριθμό δανείων ύψους κατά την ειδησεογραφία περίπου 110-115 δις, τα οποία εμπεριέχουν επίσης τεράστιο ποσό παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων των και τα οποία οι τράπεζες επείγονται άμεσα να νομιμοποιήσουν και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με αναγνώριση του χρέους και ρύθμιση και για αυτό βέβαια τον λόγο έστειλαν 1.000.000 επιστολές.
Είναι σίγουρο ότι ακόμη και στην ιδανική περίπτωση που ερχόταν και το 1.000.000 των οφειλετών να ρύθμιζαν τις οφειλές των, είναι σίγουρο ότι την επομένη ημέρα που θα έληγε η 1η δόση τους θα ήταν πάλι σε καθυστέρηση αφού τα πραγματικά οικονομικά των Ελλήνων πολιτών σήμερα λόγω της εξαετούς κρίσεως και της ύφεσης δεν θα τους επέτρεπαν να τα εξυπηρετούσαν.
Από τα ανωτέρω προκύπτουν εύλογα ερωτηματικά γιατί η Τράπεζα της Ελλάδος δημιούργησε τον νόμο αυτό με τον οποίο όπως φαίνεται επιτυγχάνεται η νομιμοποίηση των παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων των τραπεζών αφού τόσο από τους έλεγχους που έκανε στις τράπεζες σε εκτέλεση των καθηκόντων της βάσει του άρθρου 55Α του καταστατικού της ( σχετικό 62) ως και από τις εκατοντάδες δικαστικές αποφάσεις και δημοσιεύσεις στο τύπο και στο διαδίκτυο, γνώριζε ότι το κατάλοιπο που θα καλούσαν οι τράπεζες να ρυθμίσουν τους εξαναγκαζόμενους με απειλή οφειλέτες, σε εφαρμογή του Νόμος 4224/2013 που είχε η ίδια θεσπίσει, δεν ήταν το πραγματικό υπόλοιπο οφειλής του οφειλέτη αλλά ήταν διογκωμένο από παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις και εκτοκισμό με αθέμιτα κατά το υπερβάλλον επιτόκια. Όπως προκύπτει από την ειδησεογραφία (σχετικό 18) την 10-2-2016 έγινε σύσκεψη με το προεδρείο της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών και με τις διοικήσεις των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στην οποία συμμετείχε από την μεριά της Κυβέρνησης ο Αντιπρόεδρος της κος Γιάννης Δραγασάκης και ο υπουργός οικονομικών κος Ευκλείδης Τσακαλώτος στην όποια συμφωνήθηκε να υπάρξει κοινή γραμμή στην διαχείριση των κόκκινων δανείων, με βάση το νομοθετικό πλαίσιο που βρίσκεται σε ισχύ.(δηλαδή στο πλαίσιο του Ν.4224/2013 ( ΦΕΚ 2289/27-8-2014) - κώδικας δεοντολογίας).
Από τα ανωτέρω δημιουργείται το εύλογο ερώτημα γιατί το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης σας δημιουργεί κοινή γραμμή με τις τράπεζες στην εφαρμογή του κώδικα δεοντολογίας αφού γνωρίζει και όφειλε να γνωρίζει, ότι σύμφωνα με τον νόμο αυτό οι υποτιθέμενοι οφειλέτες εξαναγκάζονται με χρήση απειλής να χαρακτηριστούν μη συνεργάσιμοι και να χάσουν και την 1η κατοικία των, να ρυθμίσουν τα υποτιθέμενα χρέη των και έτσι οι τράπεζες να νομιμοποιήσουν όλες τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις που επί χρόνια έχουν καταχωρήσει στους λογαριασμούς των, σύμφωνα με τις επικαλούμενες 124 δικαστικές αποφάσεις ποσού περίπου 66 δις (ίδετε συνημμένο κεφάλαιο 15)
Κατά την άποψη μου πρέπει να σταματήσετε ΑΜΕΣΑ την εφαρμογή του Ν.4224/2013 ( ΦΕΚ 2289/27-8-2014) – (κώδικας δεοντολογίας) μέχρι να κάνουν οι τράπεζες αναμόρφωση όλων των λογαριασμών των οφειλετών, αφαιρώντας όλες τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις που τους έχουν καταχωρήσει ( ίδετε κεφάλαιο 14.2.2 και 14.3.2). Μετά την αναμόρφωση μπορεί να επανέλθει η εφαρμογή του, τροποποιημένος ούτως ώστε ο κώδικας δεοντολογίας να λειτουργεί αμφίπλευρα και να μην έχουν ποινές μόνο οι οφειλέτες αλλά και οι τράπεζες, ενδεικτικά σε κάθε περίπτωση που οι τράπεζες έχουν προσθέσει στο λογαριασμό του οφειλέτη παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις και αθέμιτα επιτόκια να θεωρείται ότι η οφειλή αυτή έχει πλήρως εξοφληθεί, παράλληλα με την ανάκληση της άδειας λειτουργίας της.
Κύριε Πρωθυπουργέ οι εμπνευστές του Νόμου Ν.4224/2013 ( κώδικας Δεοντολογίας) όπως φαίνεται στην προσπάθεια τους να νομιμοποιήσουν τις παράνομες χρεώσεις των τραπεζών όπως αυτές περιγράφονται στις 124 δικαστικές αποφάσεις δεν υπολόγισαν ότι ο μαζικός αυτός εξαναγκασμός που συνοδευόταν από την απειλή να χαρακτηριστούν μη συνεργάσιμοι, θα οδήγησε 1.000.000 οφειλέτες στους δικηγόρους των προκειμένου να προστατευθούν νομικά. Είναι απολύτως σίγουρο ότι οι δικηγόροι τους θα τους συμβουλέψουν για τα δικαιώματα τους και τις ενδεδειγμένες νόμιμες κινήσεις που πρέπει να κάνουν που στην προκειμένη περίπτωση συνοψίζονται στα εξής.
Α) Να κάνουν μέσω κάποιου λογιστή μια πραγματογνωμοσύνη- αναμόρφωση του λογαριασμού των στην οποία από την μία μεριά θα εμφανίζεται ποιός είναι ο λογαριασμός που παρουσιάζει η τράπεζα στα βιβλία της με τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις που έχει καταχωρίσει και στην άλλη μεριά ή σε ανεξάρτητη καρτέλα θα παρουσιάζεται ο λογαριασμός που έπρεπε να είναι δηλαδή μετά την αφαίρεση όλων των παράνομων χρεώσεων και χρησιμοποιώντας τα θεμιτά επιτόκια που είναι ο μέσος ορος των επιτοκίων της ευρωζώνης και να βρεθεί έτσι το πραγματικό οφειλόμενο ποσό. Από την σύγκριση αυτών των δυο λογαριασμών αφενός θα εντοπίζονται τα ποσά των παράνομων χρεώσεων που θα ζητά να αφαιρεθούν και αφετέρου θα καταλήγει στο πραγματικό οφειλόμενο ποσό του οφειλέτη το οποίο θα ζητά να του αναγνωριστεί ως οφειλή του.
Α.1) Εάν προκύψει ότι ο λογαριασμός των είναι ήδη εξοφλημένος θα τους ενημερώσουν ότι έχει επέλθει ήδη δεδικασμένο εις βάρος των τραπεζών δεδομένου ότι οι βασικότερες παράνομες χρεώσεις ως και τα αθέμιτα επιτόκια κατά το υπερβάλλον των θεμιτών έχουν εκδοθεί επί συλλογικών αγωγών, (ίδετε κεφάλαιο 2.11 ) και συνεπώς σύμφωνα με το άρθρο άρθρο 10, παραγρ. 20 του νόμου Νόμος 2251/1994 (ΦΕΚ 191 Α’ /16-11-1994) (σχετικό 17) το οποίο αναφέρει ότι έννομες συνέπειες που προκύπτουν από την απόφαση αυτή ισχύουν έναντι πάντων, και αν δεν ήταν διάδικοι. Το δεδικασμένο απόφασης που δέχεται εν όλω ή εν μέρει αγωγή της περίπτωσης δ’ της παραγράφου 16 ισχύει και υπέρ των ζημιωθέντων καταναλωτών, έστω και αν αυτοί δεν είχαν συμμετάσχει στη σχετική δίκη.
Σε αυτή την περίπτωση θα τους συμβουλέψουν σίγουρα να στείλουν εξώδικο στην τράπεζα μαζί με την αναμόρφωση του λογαριασμού που έχουν κάνει ζητώντας τα χρήματα που έχουν καταβάλει παραπάνω λόγω των παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων αχρεωστήτως, αφού σύμφωνα με τον νόμο εφόσον καταστεί αμετάκλητη η δικαστική απόφαση επί συλλογικής αγωγής της περίπτωσης δ` της παραγράφου 16, του Ν. 2251/1994 ο ζημιωθείς καταναλωτής μπορεί, με βάση την απόφαση αυτή, να γνωστοποιήσει εγγράφως στον προμηθευτή, κατά του οποίου εκδόθηκε η εν λόγω απόφαση, την απαίτηση του, αναφέροντας τα στοιχεία που την προσδιορίζουν. Μετά την άπρακτη παρέλευση τριάντα (30) ημερών από την έγγραφη γνωστοποίηση, ο καταναλωτής, εφόσον δεν ικανοποιηθεί, μπορεί να ζητήσει την έκδοση διαταγής πληρωμής για την απαίτηση του από το δικαστήριο, εφόσον αυτή είναι εκκαθαρισμένη ή μπορεί ευχερώς να εκκαθαριστεί.
Α.2) Εάν από την αναμόρφωση του λογαριασμού τους προκύψει ότι υπάρχει ακόμη οφειλή θα τους συμβουλέψουν να καταθέσουν μια αναγνωριστική αγωγή (αρνητική αγωγή) και να ζητούν από το δικαστήριο να αφαιρέσει τις συγκεκριμένες παράνομες χρεώσεις και να αναγνωρίσει ότι οφείλουν μόνο το ποσό που πρόεκυψε από την αναμόρφωση του λογαριασμού των.
Επίσης στην περίπτωση αυτή σίγουρα θα τους συμβουλέψει να καταθέσουν ταυτόχρονα αίτημα για περαιτέρω μείωση τις οφειλής ή για μείωση του θεμιτού επιτοκίου που σήμερα είναι 2,65% και για περίοδο χάριτος και επιμήκυνση της διάρκειας του δανείου των κάνοντας χρήση των άρθρων 288 και 388 ΑΚ της ανυπαίτιας απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών, αφού δεν φταίνε οι οφειλέτες ούτε για τα μνημόνια, ούτε για τα 6 χρόνια της ύφεσης ούτε για τα capital control.
Κύριε Πρωθυπουργέ, έχω την άποψη ότι πρέπει να νομοθετήσετε άμεσα για να αποφύγετε την οργή του Λαού. Δεν μπορείτε με την οποιανδήποτε δικαιολογία να αφήσετε τους οφειλέτες να τους παίρνουν το σπίτι τους ενώ έχουν ήδη εξοφλήσει ή χρωστούν πολύ λιγότερα από ότι εμφανίζουν οι τράπεζες στα βιβλία τους.
Είναι επίσης πασίγνωστο ότι οι τράπεζες κατά την τελευταία εξαετία των μνημονίων πίεζαν ασφυκτικά όλους τους οφειλέτες είτε ήταν ενήμεροι είτε ήταν σε καθυστέρηση για να εγγράψουν επιπλέον εμπράγματες εξασφαλίσεις ( υποθήκες) με το αιτιολογικό ότι η εμπορική αξία των ακινήτων που είχαν υποθηκεύσει για την εξασφάλιση της απαίτησης των, είχε μειωθεί και δεν κάλυπτε την αξία του δανείου, η οποία όμως είχε διογκωθεί με τις παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις και τα αθέμιτα επιτόκια που του είχαν χρεώσει. Αποτέλεσμα της συμπεριφοράς αυτής των τραπεζών είναι σήμερα να ελέγχουν μέσω των δανείων και των υποθηκών σχεδόν όλη την αγροτική περιοχή της Ελλάδος από τα δάνεια και τις υποθηκεύσεις που είχαν κάνει οι αγρότες στην πρώην Αγροτική Τράπεζα που ως γνωστό εξαγοράσθηκε από την Τράπεζα Πειραιώς , όλες τις εμπορικές, βιοτεχνικές, βιομηχανικές και ξενοδοχειακές επιχειρήσεις της Ελλάδας, όλη την προσωπική περιουσία των ελλήνων που είχαν πάρει στεγαστικά δάνεια, και όλη την περιουσία των ελλήνων που χρησιμοποιούσαν πιστωτικές κάρτες δεδομένου ότι σε όλες αυτές τις κατηγορίες των δανείων οι τράπεζες δεν αρκούνταν μόνο στις υποθήκες αλλά λάμβαναν και προσωπικές εγγυήσεις των ιδιοκτητών αλλά και των συγγενικών και φιλικών προσώπων των δανειοληπτών ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΣΗΜΕΡΑ ΟΛΗ ΣΧΕΔΟΝ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΕΤΑΙ ΜΕΣΩ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΘΗΚΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ, συμπεριλαμβανομένων και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, του τύπου αλλά και αυτών των πολιτικών κομμάτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι ακόμη και τα πανίσχυρα Μέσα Μαζικής ενημέρωσης ελέγχονται μέσω των δανείων που έχουν λάβει από τις τράπεζες, όπως αναφέρεται και στον τίτλο «Ανήκομεν …. στις Τράπεζες» του πρωτοσέλιδου της εφημερίδας των συντακτών της 17-10-2015. ( σχετικό 13).
Κύριε Πρωθυπουργέ, τόσο εσείς όσο και όλα τα μέλη της κυβερνήσεως σας έχετε εκφράσει την ικανοποίηση σας από την τελευταία επιτυχή ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και η οποία κατά εσάς είναι ψήφος εμπιστοσύνης των ξένων επενδυτών στην Ελλάδα. Πολύ φοβάμαι ότι τα πραγματικά γεγονότα σας διαψεύδουν. Τα κερδοσκοπικά κεφάλαια που ήρθαν στην Ελλάδα και εξαγόρασαν το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδος ήρθαν γιατί δυστυχώς η Ελλάδα σήμερα είναι η μοναδική χώρα της ευρωζώνης που τους επιτρέπει να έχουν πρόσβαση στις φτηνές χρηματοδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας με επιτόκιο 0,05% που τους επιτρέπει να κερδοσκοπούν σε βάρος του Ελληνικού Λαού αποκομίζοντας μεικτό εμπορικό κέρδος 23000% , είναι η μοναδική χώρα που τους επιτρέπει να παρανομούν ατιμώρητα και να χρεώνουν στους οφειλέτες πάνω από 50 είδη παράνομων χρεώσεων, είναι η μοναδική χώρα της ευρωζώνης που τους επιτρέπει με κατάφορο τρόπο να αγνοούν τις δικαστικές αποφάσεις, και είναι η μοναδική χώρα της ευρωζώνης που τους επιτρέπει να διογκώνουν με παράνομες χρεώσεις (όπως αναφέρουν οι 124 δικαστικές αποφάσεις) τα «κόκκινα δάνεια» των υποτιθεμένων οφειλετών και να εκπλειστηριάζουν με συνοπτικές δικαστικές διαδικασίες τα ακίνητα των δανειοληπτών ακόμη και όταν αυτοί δεν οφείλουν καθόλου ή οφείλουν πολύ λιγότερα και στην συνέχεια τα ίδια αυτά άτομα που τους εκπλειστηρίασαν τα σπίτια τους να εξοφλούν με την ιδιότητα του φορολογούμενου τα δάνεια που είχε πάρει το ελληνικό δημόσιο και τα είχε δώσει στις τράπεζες για να ανακεφαλαιωθούν.
Τα κερδοσκοπικά αυτά κεφάλαια εξαγοράζοντας τις τράπεζες αντί μισού πινακίου φακής στην πραγματικότητα αγόρασαν όλη την Ελλάδα αφού έχοντας πλέον στην κατοχή των τον έλεγχο όλων των τραπεζών, ελέγχουν πλήρως μέσω των δανείων και των υποθηκών και των προσωπικών εξασφαλίσεων όλη την αγροτική περιοχή της Ελλάδος, όλες τις εμπορικές, βιοτεχνικές, βιομηχανικές και ξενοδοχειακές επιχειρήσεις της Ελλάδας, όλη την προσωπική περιουσία των ελλήνων που είχαν πάρει στεγαστικά δάνεια, η χρησιμοποιούσαν πιστωτικές κάρτες, όλο τον τύπο και τα μέσα Μαζικής ενημέρωσης και όλα τα πολιτικά κόμματα που έχουν χρηματοδοτηθεί από τις τράπεζες με μικρά ή μεγάλα ποσά.
Κύριε Πρωθυπουργέ, η ΕΛΛΑΣ ΕΑΛΩ, και η άλωσης έγινε εκ των έσω, επί Πρωθυπουργίας Αλέξη Τσίπρα.
Ο Ελληνικός Λαός παρακολούθησε πριν από λίγες ημέρες την συνέντευξη σας στον κον Χατζηνικολάου στην οποία αναφερόμενος στην διαπλοκή, την περιγράψατε γενικά ως ένα τρίπολο που το αποτελούσαν τα ΜΜΕ, το πολιτικά κόμματα και οι τράπεζες, χωρίς όμως να κατονομάζεται πρόσωπα. Στην συνέντευξη σας αυτή είπατε ότι για να λύσετε το πρόβλημα της διαπλοκής θα προχωρήσει η Κυβέρνηση σας στη αδειοδότηση των τηλεοπτικών καναλιών, δηλαδή θα πάρετε μέτρα κατά του ενός μόνο πόλου της διαπλοκής, αλλά δεν είπατε στον Ελληνικό Λαό τι μέτρα θα πάρετε κατά των τραπεζών και των πολιτικών κομμάτων που κατά την άποψη σας αποτελούν τους άλλους δύο πόλους της διαπλοκής.
Εάν οι υπηρεσίες της Κυβέρνησης σας διενεργήσουν σχετική έρευνα στα τραπεζικά δάνεια των ΜΜΕ και των κομμάτων θα αποδειχτεί ποια από αυτά δεν κάνανε ρυθμίσεις και στους λογαριασμούς των δεν χρεώνονται παράνομες χρεώσεις ( εισφορά 128/1975, έξοδα κλπ) ότι ο λογαριασμός δεν εκτοκίζεται με βάση το έτος των 365 ημερών και ότι το τελικό επιτόκια είναι μικρότερο από το 2,65% που είναι σήμερα ο μέσος όρος των επιτοκίων των τραπεζών της ευρωζώνης τότε θα έχετε βρει τους διαπλεκόμενους τους οποίους και θα μπορείτε να κατονομάσετε στον Ελληνικό Λαό. Εάν δεν βρείτε κανένα πολίτικο κόμμα και κανένα ΜΜΕ να έχει την ανωτέρω συνεργασία με τις τράπεζες, τότε κατά την άποψη μου σημαίνει πως δεν υπάρχει το τρίπολο της διαπλοκής που περιγράψατε αλλά υπάρχει παντοκρατορία των τραπεζών που έχει καταστήσει ακόμα και τα ΜΜΕ και τα πολιτικά κόμματα, θύματα και αυτά της τραπεζικής κερδοσκοπίας της.
Κύριε Πρωθυπουργέ, οι τράπεζες για δικούς τους λόγους απαξίωσαν την αξία τους στο ποσό των 500-700 εκατομμυρίων ευρώ, που βέβαια δεν είναι η πραγματική τους αξία αφού τους ανήκει και ελέγχουν όλη την Ελλάδα. Η δική μου άποψη είναι να τις αγοράσει το ελληνικό δημόσιο ή το ΤΧΣ στο ποσό αυτό που οι ίδιες προσδιόρισαν την αξία τους. Να αλλάξετε τις διοικήσεις των με αξιοκρατικά και όχι κομματικά κριτήρια, να κάνετε τις ενδεδειγμένες κινήσεις με τα κόκκινα δάνεια, να λύσετε τυχόν προβλήματα που θα υπάρξουν με την ΕΚΤ για την προσωρινή κρατικοποίηση των τραπεζών , και σε λιγότερο από 2 χρόνια θα μπορέσετε να ανακτήσετε την συμμετοχή του ΤΧΣ που σήμερα έχει εξαϋλωθεί, και να τις πουλήσετε σε υγιή κεφάλαια του ιδιωτικού τομέα αντί πολλαπλάσιας αξίας γιατί τα κεφάλαια τους θα είναι επαρκεί σε σχέση με τις πραγματικές επισφάλειες των.
ΤΡΟΪΚΑ-ΜΝΗΜΟΝΙΑ : Είναι γνωστό ότι όταν τέθηκε θέμα δημοσιονομικής προσαρμογής της Ελλάδος το 2010, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από τότε μέχρι σήμερα, διαπραγματευόταν με την Τρόικα τα μέτρα που έπρεπε να ληφθούν. Νομίζω ότι τότε έγινε ένα μεγάλο λάθος, διότι δεν ερεύνησαν επαρκώς τόσο η Τρόικα όσο και οι Ελληνικές Κυβερνήσεις για να βρουν το πραγματικό «ΑΙΤΙΟ» που οδήγησε την χώρα σε αυτήν την δυσμενή θέση. Και οι δύο πλευρές αρκέστηκαν σε μία επιφανειακή έρευνα και υιοθέτησαν ότι αιτία του προβλήματος ήταν διάφορες αιτίες χρηματισμού κάποιων ατόμων , τις γνωστές «μίζες» σε προμήθειες του κράτους κλπ. Βέβαια υπήρχαν τα φαινόμενα αυτά, αλλά τα χρήματα που έχασε ο Ελληνικός λαός από τις ανωτέρω αιτίες ήταν απειροελάχιστα μπροστά στα πλέον των 233 Δις που είχαν αφαιρέσει από αυτόν οι τράπεζες με την διόγκωση των λογαριασμών των εκατομμυρίων οφειλετών (δηλαδή το σύνολο σχεδόν του Ελληνικού λαού) με παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις ως και με χρεώσεις αθέμιτων κατά το υπερβάλλον των νόμιμων επιτοκίων, όπως φαίνεται και από τις 124 επικαλούμενες δικαστικές αποφάσεις τα οποία οι οφειλέτες που ήταν ενήμεροι κατέβαλαν αχρεωστήτως στις τράπεζες χωρίς να γνωρίζουν ότι δεν τα οφείλουν. ( ίδετε κεφ.14) Δηλαδή τόσο η Τρόικα όσο και όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις , είδαν το δένδρο αλλά δεν είδαν το δάσος. Έκτοτε η Τρόικα επέβαλε μέτρα περικοπών δαπανών ή και φορολογικά μέτρα τα οποία οι ελληνικές κυβερνήσεις διαπραγματευόταν απλώς να βρουν κάποια ισοδύναμα, δηλαδή στην ουσία διαπραγματευόταν πως θα ελαφρυνθεί μια κοινωνική ομάδα για να επιβαρυνθεί μία άλλη ή πως θα μεταφέρουν το πρόβλημα στο μέλλον χωρίς όμως να το λύνουν.
Αξιολογώντας σήμερα ορισμένα από τα βασικά μέτρα που επέβαλε η Τρόικα για να λύσει τα διάφορα προβλήματα είναι εμφανές ότι επέβαλε τα μέτρα αυτά ΜΗ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ τι συνέβαινε με το Ελληνικό Τραπεζικό σύστημα και τα ποσά που είχε αφαιρέσει από τον Ελληνικό λαό με τις παράνομες και καταχρηστικές χρώσεις και τα αθέμιτα επιτόκια κατά το υπερβάλλον των νομίμων με τα οποία διόγκωσε τα δάνεια και ως εκ τούτου οι οφειλέτες που είχαν ταμειακή ευχέρεια κατέβαλαν αχρεωστήτως στις τράπεζες πλέον των 233 δις τους λογαριασμούς των οφειλετών ( ίδετε κεφ.14) , και ΜΗ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ότι η αξία των κόκκινων δανείων δεν ήταν 110-115 δις που παρουσιάζουν σήμερα οι τράπεζες, η Τράπεζα της Ελλάδος και η Ελληνική Ένωση Τραπεζών αλλά είναι λιγότερα από 43 δις.
Ενδεικτικά:
16.1) Για να αντιμετωπιστεί η έλλειψη ανταγωνιστικότητας της χώρας η τρόικα επέβαλε μείωση των μισθών κατά 30% περίπου. Δεν έχει λογική ότι η χώρα θα αποκτούσε την ανταγωνιστικότητας με μείωση της μισθοδοτικής δαπάνης των επιχειρήσεων κατά 30% την ίδια στιγμή που ΔΕΝ ΜΕΙΩΘΗΚΑΝ κατ’ ελάχιστον τα χρηματοδοτικά έξοδα των επιχειρήσεων τα οποία στην χρονική διάρκεια της εξυπηρέτησης των δανείων των ήταν 469% παραπάνω από ότι ήταν τα αντίστοιχα έξοδα των άλλων ομοειδών ανταγωνιστικών επιχειρήσεων της ευρωζώνης. ( ίδετε κεφ.11) . Δεν έχει επίσης λογική ότι η τρόικα εις γνώση της άφησε ένα μόνο κράτος της ευρωπαϊκής ένωσης να μη ισχύουν οι κανόνες ανταγωνισμού που η ίδια είχε θεσπίσει με το άρθρο 101 και 102 της ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΓΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Της ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ως και ,στο καταστατικό του Ευρωπαϊκού Σύστημα Κεντρικών Τραπεζών, (ΕΣΚΤ) που αναφερόμενο στην , Νομισματική πολιτική στο Άρθρο 105 αναφέρει ότι Το ΕΣΚΤ
ενεργεί σύμφωνα με την αρχή της οικονομίας της ανοιχτής
αγοράς με ελεύθερο ανταγωνισμό.
16.2) Η τρόικα χορήγησε το 2012 χαμηλότοκο δάνειο στο Ελληνικό Δημόσιο περίπου 50 Δις με σκοπό την ανακεφαλαίωση των ελληνικών τραπεζών, οι όποιες κρίθηκαν ότι δεν είχαν επάρκεια κεφαλαίων για να αντιμετωπίσουν τα καθυστερημένα δάνεια των οφειλετών των ( κόκκινα δάνεια) τα οποία παρά την ανακεφαλαίωση ανέρχονται σήμερα στο ποσό των 115 Δις. Δεν έχει λογική τα κοινοβούλια των χωρών της ευρωζώνης να δανείζουν χαμηλότοκα το Ελληνικό Δημόσιο για την ανακεφαλαίωση των ελληνικών τραπεζών εάν γνώριζαν ότι τα καθυστερημένα δάνεια των οφειλετών δεν ήταν στην πραγματικότητα 115 δις όπως τα εμφάνιζαν οι τράπεζες αλλά ήταν 43 Δις 450 εκατομμύρια περίπου , δηλαδή κατά πολύ λιγότερα ( ίδετε κεφάλαιο 15) που συνεπάγεται ότι οι τράπεζες δεν είχαν ανάγκη κεφαλαιοποίησης ή είχαν ανάγκες πολύ μικρότερου ποσού από τα 50 Δις που τους είχαν χορηγήσει για τον σκοπό αυτό.
16.3) Η Τρόικα πιέζει για περικοπές στο ασφαλιστικό κόστους 1,8 δις κάθε έτος και αύξηση φορολογίας 2 δις περίπου κάθε χρόνο κλπ. Δεν έχει λογική να θέλει να επιβάλει η τρόικα αυτά τα μέτρα εάν γνώριζε ότι οι τράπεζες είχαν αφαιρέσει παράνομα από τον ελληνικό λαό τα προηγούμενα χρόνια αλλά και κατά την διάρκεια των μνημονίων το ποσό των 233.939.615.000 ευρώ ( ίδετε κεφάλαιο 14) δηλαδή πολλαπλάσια από τις ανάγκες των μνημονίων. Το λογικό είναι ότι εάν το γνώριζαν δεν θα επέβαλαν μνημόνια με περικοπές δαπανών και υπέρογκες φορολογίες και να χορηγούν δάνεια στο ελληνικό δημόσιο για να ανταπεξέλθει που δεν τα χρειαζόταν, αλλά θα ελάμβαναν μέτρα ούτος ώστε τα ποσά αυτά με τα οποία όπως φαίνεται οι τράπεζες είχαν παράνομα διογκώσει τα δάνεια εκατομμυρίων δανειοληπτών σύμφωνα με τις επικαλούμενες 124 δικαστικές αποφάσεις και τα οποία με αυτό τον παράνομο τρόπο τα αφαίρεσαν από τον ελληνικό λαό αφού οι δανειολήπτες τους τα κατέβαλαν χωρίς να γνωρίζουν ότι δεν τα οφείλουν να επιστραφούν στον Ελληνικό Λαό. Είναι φανερό ότι εάν το ποσό των 233.939.615.000 ευρώ που είχαν αφαιρέσει οι τράπεζες επέστρεφε στην ελληνική αγορά, η Ελλάδα δεν θα χρειαζόταν καθόλου μνημόνια γιατί το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν θα ήταν πολύ υψηλό, οι οικονομία θα ήταν σε ανάπτυξη οπότε δεν θα υπήρχαν 300.000 λουκέτα σε επιχειρήσεις και 1.500.000 περίπου άνεργοι, και συνεπώς οι εισπραττόμενες ασφαλιστικές εισφορές θα ήταν αρκετές για να καλύψουν τα χρήματα που σήμερα λείπουν από το ασφαλιστικό, δεν θα χρειαζόταν η επιβολή νέων εξαντλητικών φόρων αφού τα έσοδα από την οικονομία που θα ήταν σε ανάπτυξη θα ήταν υπέρ αρκετά για να καλύψουν τα έξοδα του κράτους και συνεπώς δεν θα χρειαζόταν η λήψης πρόσθετων μέτρων δημοσιονομικής προσαρμογής , εκτός ίσως από κάποιες μεταρρυθμίσεις.
16.4) Η τρόικα επέβαλε σειρά μέτρων προκειμένου στην Ελλάδα, να γίνουν νέες επενδύσεις και η χώρα να οδηγηθεί στην ανάπτυξη οπότε θα είναι βιώσιμες και όλες οι άλλες μεταρρύθμισες που επέβαλαν π.χ Ασφαλιστικό. Δεν έχει λογική η επιβολή αυτών των μέτρων εάν γνώριζε η τρόικα ότι σήμερα ο μέσος όρος των νέων επιχειρηματικών δανείων με κυμαινόμενο επιτόκιο στις χώρες της ευρωζώνης είναι 2,65% και στην Ελλάδα μετά την καταχώρηση από τις τράπεζες στους λογαριασμούς των δανειοληπτών των παράνομων και καταχρηστικών χρεώσεων στις οποίες αναφέρονται οι 124 επικαλούμενες δικαστικές αποφάσεις τα αντίστοιχα επιτόκια είναι περίπου 12%, δηλαδή είναι αυξημένα κατά 450% ( ίδετε κεφάλαιο 2.8) και συνεπώς είναι αυτονόητο ότι ουδέποτε θα έλθουν οι αναμενόμενες επενδύσεις και ουδέποτε πρόκειται να έλθει ποτέ στην Ελλάδα η ανάπτυξη χάριν τις όποιας επιβλήθηκαν όλα αυτά τα μέτρα. Επίσης από τα ανωτέρω προκύπτει ότι θα αποτύχουν και όλα τα μέτρα που σχεδιάστηκαν από την Τρόικα αφού όλα στηρίζονται στην μελλοντική ανάπτυξη που όμως δεν θα έλθει και θα είναι απαραίτητη η λήψη κατά τακτά χρονικά διαστήματα και άλλων μέτρων και μνημονίων για να καλύπτεται το κενό.
16.5) Η Τρόικα πιέζει για πώληση των κόκκινων δανείων σε distress funds ( κερδοσκοπικά κεφάλαια) τα οποία θα αγοράσουν τα κόκκινα δάνεια από της τράπεζες σε κάποια χαμηλή τιμή, ( συζητείται στα ΜΜΕ για αγορά από 3-20% του κατάλοιπου) για να κινήσουν στην συνέχεια τις διαδικασίες είσπραξης κατ’ ευθείαν από τους οφειλέτες. Δεν έχει λογική να θέλει να επιβάλει η τρόικα την πώληση των δανείων αυτών, εάν γνώριζε ότι στην συντριπτική τους πλειοψηφία αυτά είναι ανύπαρκτα χρέη ή χρέη που το πραγματικό οφειλόμενο ποσό είναι κατά πολύ μικρότερο από ότι τους εμφάνιζε η τράπεζα όταν τους τα πουλούσε, αφού είναι απολύτως σίγουρο ότι όταν τα distressed funds ( κερδοσκοπικά κεφάλαια) επιχειρήσουν την δικαστική είσπραξη των δανείων ζητώντας την έκδοση διαταγής πληρωμής, οι οφειλέτες θα καταθέσουν αίτηση αναστολής και ανακοπή, διότι η απαίτηση δεν είναι βεβαία και εκκαθαρισμένη, επειδή στο προσκομιζόμενο κατάλοιπο συμπεριλαμβάνονται παράνομα και καταχρηστικά έξοδα ως και αθέμιτοι τόκοι κατά το υπερβάλλον των θεμιτών τόκων, με αποτέλεσμα το κατάλοιπο να μην είναι η πραγματική οφειλή του οφειλέτη και έτσι η διαταγή πληρωμής να ακυρωθεί όπως ακριβώς έγινε και με τις διαταγές πληρωμής στις επικαλούμενες δικαστικές αποφάσεις. Αποτέλεσμα βέβαια της πώλησης των κόκκινων αυτών δανείων με τα ανύπαρκτα χρέη ή με χρέη κατά πολύ μικρότερων ποσών από ότι αγοράστηκαν θα είναι αφενός να συκοφαντηθεί η Ελλάδα διεθνώς, οι Ελληνικές Τράπεζες, η Τράπεζα της Ελλάδος και η Ελληνική Κυβέρνηση που ενώ γνώριζαν το θέμα επέτρεψαν την ανωτέρω άπατη, και να ακολουθήσει σειρά αστικών δικών δια καταβολή αποζημιώσεων στα distress funds ως και σειρά ποινικών δικών για την άπατη που έγινε εις βάρος των.
16.6) Η Τρόικα επέβαλε τον νέο Κώδικα Πολίτικης Δικονομίας ο οποίος έχει ταχύτατες διαδικασίες είσπραξης των τραπεζικών απαιτήσεων και μάλιστα κατά προτεραιότητα από της απαιτήσεις του Δημοσίου και πιέζει επίσης για πλειστηριασμούς ακινήτων προκειμένου οι τράπεζες να εισπράξουν άμεσα τις απαιτήσεις των. Δεν έχει λογική να επιβάλει η τρόικα με αυτόν τρόπο την είσπραξη απαιτήσεων από τις τράπεζες για ανύπαρκτα χρέη ή για χρέη κατά πολύ λιγότερα από ότι εμφανίζουν στα βιβλία τους οι τράπεζες, αφού δεν συνάδει σε ένα κράτος δικαίου και έτσι να παραβιάσει η ίδια η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ένα από τους βασικούς πυλώνες της ίδρυσης της όπως και αναφέρεται στο άρθρο 120Υ, παράγ. 2 της ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΕΝΩΣΗ όπου αναφέρεται ότι « Η κοινοτική πολιτική στον τομέα αυτόν συμβάλει στο γενικό στόχο της ανάπτυξης και της εδραίωσης της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου καθώς και στο στόχο του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών( http://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:11992M/TXT&from=EL)
16.7) Όπως είναι φυσικό τα δάνεια των 50 δις ευρώ που χορήγησε η τρόικα στο ελληνικό δημόσιο για την ανακεφαλαίωση των ελληνικών τραπεζών θα εξοφληθούν κατά την λήξη των από το Ελληνικό Δημόσιο δηλαδή από τους έλληνες φορολογουμένους. Δεν έχει λογική και είναι πέρα από κάθε έννοια κράτους δικαίου που εγκαθιδρύει η Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι η τρόικα χορήγησε τα δάνεια αυτά ενώ γνώριζε ότι οι τράπεζες δεν χρειαζόταν ανακεφαλαίωση διότι τα κόκκινα δάνεια δεν ήταν 115 δις όπως τα παρουσίαζαν οι τράπεζες και στην συνέχεια για εξόφληση των κόκκινων δανείων που σε πολύ μεγάλο βαθμό ήταν ανύπαρκτα χρέη ή χρέη σε πολύ μικρότερα όμως ποσά από ότι τα εμφάνιζαν οι τράπεζες , να εκπλειστηριάζουν τα ακίνητα των φερόμενων οφειλετών και τελικά τα ίδια άτομα που τους διόγκωσαν τις οφειλές με παράνομους τρόπους, που τους εκπλειστηρίασαν τα ακίνητα των , να εξοφλούσαν το δάνειο που το ελληνικό δημόσιο είχε λάβει για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών, μέσω της φορολογίας που θα πλήρωνε, αφού ο φερόμενος εν καθυστερήσει οφειλέτης είναι ταυτόχρονα και φορολογούμενος
Από τα ανωτέρω φαίνεται ότι η χώρα μπήκε στην περιπέτεια των Μνημονίων επειδή αφενός οι τράπεζες κατά τα προηγούμενα έτη είχαν αφαιρέσει από τον ελληνικό λαό πάνω από των 233 Δις ευρώ έχοντας διογκώσει με παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις ως και με χρεώσεις αθέμιτων κατά το υπερβάλλον των νόμιμων επιτοκίων τα δάνεια των οφειλετών, όπως φαίνεται και από τις επικαλούμενες 124 δικαστικές αποφάσεις, τα οποία οι οφειλέτες που ήταν ενήμεροι τους τα κατέβαλαν αχρεωστήτως χωρίς να γνωρίζουν ότι δεν τα οφείλουν. ( ίδετε κεφάλαιο.14) και παράλληλα με την ανωτέρω μέθοδο των παράνομων χρεώσεων είχαν διογκώσει επίσης τα κόκκινα δάνεια τα οποία δεν ήταν στην πραγματικότητα 115 δις όπως τα εμφάνιζαν αλλά ήταν 43 Δις 450 εκατομμύρια ( ίδετε κεφάλαιο 15) και αφετέρου διότι οι ίδιες οι Ελληνικές Τράπεζες, η Ελληνική Ένωση Τραπεζών , η Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία σημειωτέον έχοντας εποπτικό ρόλο επί του συνόλου του Ελληνικού Τραπεζικού συστήματος σύμφωνα με το άρθρο 55Α του καταστατικού της γνώριζε τα ανωτέρω, ΔΕΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΝ ως όφειλαν τις Ελληνικές Κυβερνήσεις, την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για να ληφθούν τα σωστά και αναγκαία μέτρα επιστροφής των χρημάτων στους δικαιούχους και μείωσης των κόκκινων δανείων και αποφυγής των μνημονίων αλλά τους οδήγησαν σε λάθος μέτρα περικοπής δαπανών και αύξησης της φορολογίας με τις γνωστές δραματικές επιπτώσεις στον Ελληνικό λαό.
Κατόπιν των ανωτέρω δημιουργούνται τα έξης εύλογα ερωτήματα:
A) Γιατί Οι Ελληνικές Τράπεζες, η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, η Τράπεζα της Ελλάδος αλλά και οποιοσδήποτε άλλος τρίτος είχε την ευθύνη δεν ενημέρωσαν τις Ελληνικές Κυβερνήσεις ως και την Τρόικα ότι οι τράπεζες κατά τα προηγούμενα έτη είχαν αφαιρέσει από τον Ελληνικό Λαό πάνω από των 233 Δις ευρώ έχοντας διογκώσει με παράνομες και καταχρηστικές χρεώσεις ως και με χρεώσεις αθέμιτων κατά το υπερβάλλον των νόμιμων επιτοκίων τα δάνεια των οφειλετών, όπως αναφέρουν οι 124 επικαλούμενες δικαστικές αποφάσεις, ( ίδετε κεφάλαιο 14) και παράλληλα με την ανωτέρω μέθοδο των παράνομων χρεώσεων είχαν διογκώσει επίσης τα κόκκινα δάνεια τα οποία δεν ήταν στην πραγματικότητα 110-115 δις όπως τα εμφάνιζαν αλλά ήταν 43 Δις 450 εκατομμύρια ( ίδετε κεφάλαιο 15) για να ληφθούν τα σωστά και αναγκαία μέτρα επιστροφής των χρημάτων στους δικαιούχους και μείωσης των κόκκινων δανείων και αποφυγής των μνημονίων αλλά τους οδήγησαν σε λάθος μέτρα περικοπής δαπανών και αύξησης της φορολογίας με τις γνωστές δραματικές επιπτώσεις στον Ελληνικό λαό.
B) Για ποιο λόγο δεν προτάθηκε πρώτα στους ίδιους τους έλληνες οφειλέτες να αγοράσουν οι ίδιοι τα κόκκινα δάνεια των στην ίδια τιμή που θα τα αγοράσουν τα κερδοσκοπικά κεφάλαια (distress funds) και να αποφευχθεί ο αφελληνισμός της ελληνικής περιουσίας. ΝΕΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ: Oπως προκύπτει και από το σχετικό γράφημα που παραθέτω στο κεφάλαιο 17 τα ενήμερα δάνεια, τα κόκκινα δάνεια, η επάρκεια κεφαλαίων των τραπεζών και οι ανάγκες κεφαλαιοποιήσεις των μέσω δανεισμού από νέα μνημόνια, λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία.
Όσο μειώνονται τα εξυπηρετούμενα δάνεια τόσο αυξάνονται τα κόκκινα δάνεια.
Όσο αυξάνονται τα κόκκινα δάνεια και για τα οποία οι τράπεζες εγγράφουν προβλέψεις στα βιβλία τους ή και ζημίες τόσο μειώνεται η κεφαλαιακή τους επάρκεια.
Όσο πιο πολύ μειώνεται η επάρκεια κεφαλαίων των τραπεζών τόσο αντίστοιχη είναι και οι ανάγκες των τραπεζών να ανακεφαλαιοποιηθούν.
Όσο πιo μεγάλο ποσό απαιτείται για να ανακεφαλαιοποιηθουν οι τράπεζες τόσο πιο μεγάλο ποσό είναι το δάνειο που πρέπει να λάβει το Ελληνικό Δημόσιο για το σκοπό αυτό μέσω μνημονίων.
Από τα ανωτέρω προκύπτει ότι :
Α) Εάν δεν υπήρχαν διογκωμένα τα κόκκινα δάνεια δεν θα υπήρχε ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και συνεπώς δεν θα υπήρχαν δάνεια του ελληνικού δημοσίου μέσω των μνημονίων για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών.
Β) Κάθε χρόνο ένα 15% των ενήμερων γίνεται κόκκινα ( ήτοι 115 δις Χ 15% = 17.250 δις). Δεδομένου ότι τα ήδη κόκκινα δάνεια τοκίζονται από τις τράπεζες με ένα μέσο επιτόκιο περίπου 14,5% διότι στο σύνολο τους εκτός των παράνομων χρεώσεων και των επιτοκίων επιβαρύνονται και με το επιτόκιο υπερημερίας +2,50% ( ήτοι 115 δις Χ 14,5% = 16.675 δις) σημαίνει ότι κάθε χρόνο τα κόκκινα δάνεια θα αυξάνονται 33.925 δις ευρώ ( 17.250+16.675 = 33.925 ) που σημαίνει ότι κάθε 2 χρόνια θα υπάρχει έλλειμμα επάρκειας κεφαλαίων των τραπεζών 67.850 δις ( 33.925 Χ 2= 67.850 δις) που θα πρέπει να καλυφθεί από ισόποσο νέο δάνειο που κάθε 2 χρόνια θα συνάπτει το Ελληνικό Δημόσιο για να ανακεφαλαιωθούν οι τράπεζες δηλαδή νέα μνημόνια.
ΕΠΙΤΟΚΙΟ ΥΠΕΡΗΜΕΡΙΑΣ: Με την υπ’ αριθμό 2393/15-7-1996 ΠΡΑΞΗ ΔΙΟΙΚΗΤΗ της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ορίστηκε το επιτόκιο υπερημερίας σε +2,50% πάνω στο συμβατικό επιτόκιο.
Τα εξωτραπεζικά επιτόκια που όριζε η Τράπεζα της Ελλάδος την 15-7-1996 που εξεδόθη η ανωτέρω πράξη και θεωρείτο το ανώτατο ύψος νόμιμης και ηθικής τοκολυψίας ήταν καθορισμένο διοικητικά σε ποσοστό 26% ( σχετικό 30) και συνεπώς το επιτόκιο υπερημερίας που ως γνωστό είναι «ποινή» για τον μη συνεπή οφειλέτη οριζόμενο σε 2,5% ήταν το 9,6% του εξωτραπεζικού επιτοκίου. (σχετικό 60)
Το επιτόκιο υπερημερίας +2,5% πάνω στο εκάστοτε συμβατικό επιτόκιο ισχύει μέχρι σήμερα αφού ουδεμία μεταβολή έχει γίνει στην υπ΄ αριθμό 2393/15-7-1996 ΠΡΑΞΗ ΔΙΟΙΚΗΤΗ της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
Σήμερα όμως , που εν τω μεταξύ δημιουργήθηκε η ενιαία τραπεζική αγορά με κοινό νόμισμα το ευρώ και χώρα μας συμμετέχει ως ισότιμο μέλος μαζί με άλλες 17 χώρες, έχει δημιουργηθεί η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα και η τράπεζα της Ελλάδος είναι μέλος στο Ευρωσύστημα και στην ευρωζώνη το ανώτερο θεμιτό ποσοστό τραπεζικής τοκολυψίας είναι ο μέσος όρος των επιτοκίων όλων των χωρών της ευρωζώνης που σήμερα είναι 2,65% (σχετικό 9).
Συνεπώς ο τόκος υπερημερίας σήμερα που εξακολουθεί να είναι +2,50% ισοδυναμεί με «ποινή» που ανέρχεται στο 95% του θεμιτού συμβατικού τόκου ( 2,65% Χ 95%=2,50%) και προκαλεί την κοινή λογική.
Σημειωτέον ότι η διατήρηση του επιτοκίου σε αυτά τα υψηλά επίπεδα δίνει στις τράπεζες το νόμιμο δικαίωμα να εκτοκίζουν τα καθυστερημένα δάνεια με 2,50% επιπλέον του συμβατικού τόκου αυξάνοντας αντίστοιχα τις οφειλές των οφειλετών.
Συνεπώς οι τράπεζες κάθε χρόνο αυξάνουν λόγω του υψηλού ποσοστού του τόκου υπερημερίας 2,75 δις ευρώ τα έσοδα των από τόκους που θα μπουν στα ταμεία τους όταν τα δάνεια αυτά εξοφληθούν ή ρυθμιστούν. (110 δις κόκκινα δάνεια Χ 2,5% =2,75 δις ευρώ).
Σημειώνεται ότι με την υπ αριθμό 178/19-7-2004 Απόφαση της Επιτροπής Τραπεζικών και Πιστωτικών Θεμάτων της Τράπεζας της Ελλάδος, τονίζεται ότι δεν επιτρέπεται διοικητικός καθορισμός ανωτάτου ορίου στα τραπεζικά επιτόκια. Δηλαδή η Τράπεζα της Ελλάδος ενώ με την ανωτέρω απόφαση της τονίζει ότι δεν επιτρέπεται διοικητικός καθορισμός ανωτάτου ορίου στα τραπεζικά επιτόκια την ίδια στιγμή, η ίδια εξακολουθεί να καθορίζει διοικητικά το επιτόκιο υπερημερίας σε +2,5% αφού δεν κατάργησε την υπ’ αριθμό 2393/15-7-1996 ΠΡΑΞΗ ΔΙΟΙΚΗΤΗ της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ.
Τα ανωτέρω δημιουργούν το εύλογο ερωτηματικό γιατί η Τράπεζα της Ελλάδος δεν κατάργησε το διοικητικό ορισμένο επιτόκιο υπερημερίας +2,50% μέχρι σήμερα, παρόλο ότι τώρα και 14 χρόνια η χώρα έγινε μέλος της ενιαίας τραπεζικής αγοράς της ευρωζώνης που δεν ισχύουν τα διοικητικά ορισμένα επιτόκια και να αντικαταστήσει αυτό με ότι αντίστοιχο επιτόκιο υπερημερίας ισχύει στην ευρωζώνη, δίνοντας έτσι στις τράπεζες ένα νόμιμο έσοδο 2,75 δις το έτος εις βάρος των οφειλετών, αυξάνοντας παράλληλα κατά αυτό το ποσό τα κόκκινα δάνεια.
Κατά την άποψη μου πρέπει να καταργηθεί το διοικητικά ορισμένο επιτόκιο υπερημερίας +2,5% και να αντικατασταθεί με ότι ισχύει στην ευρωζώνη. Επίσης πρέπει με ΚΥΑ ή με άλλο νόμιμο τρόπο να χαρακτηριστεί άκυρος και ο Γενικός Όρος Συναλλαγών (ΓΟΣ) που έχουν συμπεριλάβει οι τράπεζες στις συμβάσεις των και αναφέρει ότι σε περίπτωση κατάργησης του διοικητικά ορισμένου επιτοκίου υπερημερίας +2,5% συμφωνείται με τους δανειολήπτες ότι θα ισχύει πάλι επιτόκιο υπερημερίας +2,5%.
ΕΙΣΠΡΑΞΗ ΦΠΑ: Σύμφωνα με την ειδησεογραφία η Κυβέρνηση για την πάταξη της φοροδιαφυγής θα αναγνωρίζονται πλέον ως δαπάνες μόνο όσες συναλλαγές γίνονται με πιστωτικές ή χρεωστικές κάρτες (σχετικό 58) http://www.protothema.gr/economy/article/551367/agnosto-akoma-to-poies-apodeixeis-tha-odigoun-stin-ekptosi-forou/Ενώ το μέτρο αυτό προβάλλεται και επιβάλλεται για την πάταξη της φοροδιαφυγής, η οποία είναι αμφίβολο εάν θα επιτευχτεί με αυτό για πολλούς λόγους, όπως ενδεικτικά ότι αυξάνει σημαντικότατα τα έξοδα των επιχειρήσεων εφόσον θα πληρώνουν προμήθεια στις τράπεζες όχι στο ποσό του ΦΠΑ αλλά στο τελικό ποσό πώλησης του προϊόντος ή της υπηρεσίας που συμπεριλαμβάνει το κόστος κτήσεως , τα γενικά τους έξοδα, κλπ ως επίσης ότι το σύνολο των εισπράξεων, θα πηγαίνουν στο τραπεζικό λογαριασμό που μπορεί όμως να υπάρχει ήδη δέσμευση για χρέη προς το Δημόσιο, ΙΚΑ κλπ ή ανά πάσα στιγμή να υπάρξει τέτοια δέσμευση, ή ότι δεν θα μπορεί να κάνει ανάληψη ο φορολογούμενος λόγω capital control φαίνεται με τον τρόπο που γίνεται ότι είναι μια τεράστια εξυπηρέτηση από την κυβέρνηση στις τράπεζες αφού :
A) Οι τράπεζες χρεώνουν συνήθως προμήθεια από 1,5% έως 4,5% ανάλογα με την κάρτα ( American express) και τον τζίρο της κάθε επιχείρησης, ήτοι κατά ένα εύλογο μέσο όρο και μετά από πιέσεις της κυβέρνησης σύμφωνα με την ειδησεογραφία θα παρακρατούν προμήθεια περίπου 2%. Δεδομένου όμως ότι με το ανωτέρω σύστημα που θεσπίζει η Κυβέρνηση τελικά θα περάσει μέσω των καρτών σχεδόν όλο το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) που είναι περίπου 180 δις, σημαίνει ότι οι τράπεζες θα έχουν πρόσθετα έσοδα από το μέτρο αυτό της κυβέρνησης 3,6 δις. (180 δις Χ 2% = 3,6 δις).
Β) Δηλαδή ενώ οι τράπεζες θα κερδίσουν χωρίς έξοδα (αφού η εργασία αυτή θα γίνεται αυτοματοποιημένα στο ήδη υπάρχον σε αυτές μηχανογραφικό σύστημα ) το ποσό των 3,6 δις ευρώ περίπου , οι επιχειρηματίες που θα εξαναγκαστούν με την απειλή προστίμου μέχρι 1.000.000 ευρώ ( σχετικό 58) να πουλάνε τα προϊόντα και τις υπηρεσίες των μέσω χρεωστικών ή πιστωτικών καρτών θα επιβαρυνθούν επί πλέον με το ποσό αυτό των 3.6 δις ευρώ πλέον του κόστους του μηχανήματος που θα πρέπει να αγοράσουν.
Γ) Είναι γνωστό ότι οι επιχειρήσεις με βιβλία Γ’ κατηγορίας αποδίδουν τον ΦΠΑ του μηνός που έκαναν τις πωλήσεις σε δυο δόσεις τον επόμενο και τον μεθεπόμενο μήνα και οι υπόλοιπες επιχειρήσεις αποδίδουν κάθε τρίμηνο πάλι σε 2 δόσεις τον επόμενο και μεθεπόμενο μήνα του τρίμηνου. Συνεπώς οι τράπεζες θα έχουν στα ταμεία τους και θα εκμεταλλεύονται τα χρήματα που έχουν εισπράξει μέσω των πιστωτικών και χρεωστικών καρτών κατά μέσο όρο περίπου τέσσερις μήνες ήτοι θα έχουν μια συνεχή πρόσθετη δωρεάν ρευστότητα χρήματος 60 δις περίπου ( ΑΕΠ 180 Δις : 3 = 60 δις). Και ο ποιό αδαής περί τα οικονομικά καταλαβαίνει ότι δεν είναι φυσιολογικό να προσφέρει η κυβέρνηση στις τράπεζες αυτήν την τεράστια ρευστότητα χωρίς να έχει εξασφαλίσει ότι οι τράπεζες θα προσφέρουν αυτήν την υπηρεσία προς τις επιχειρήσεις και τα ανάλογα μηχανήματα POS τουλάχιστον δωρεάν.
Σημειώνεται ότι εάν υλοποιηθεί τελικά η διαδικασία αυτή η συντριπτική πλειοψηφία των κινήσεων θα γίνεται με χρεωστικές κάρτες που τις εκδίδουν οι ίδιες οι τράπεζες χωρίς να πληρώνουν προμήθειες σε τρίτη εταιρεία αλλά ακόμη και εάν οι τράπεζες έχουν κάποια μικροέξοδα στις κάρτες που ανήκουν σε ξένες εταιρείες για την έκδοση των πιστωτικών καρτών το όφελος από την τεραστία ρευστότητα που θα αποκτήσουν οι τράπεζες υπέρ αποσβαίνει το έξοδο αυτό. Αν και υπάρχουν άλλοι τρόποι είσπραξης όχι μόνο του ΦΠΑ αλλά και των εισοδημάτων που διαφεύγουν με την φοροδιαφυγή που είναι ανέξοδοι και πολύ ποιό εύκολοι και αποτελεσματικοί, εάν η Κυβέρνηση σας θέλει να αφήσει τις τράπεζες να έχουν αυτά τα πρόσθετα έσοδα, και δεδομένου ότι ο ήδη επιβαρυμένος φορολογούμενος επιχειρηματίας με έξη χρόνια ύφεσης δεν φταίει σε τίποτα να επιβαρυνθεί και με τα έξοδα είσπραξης του ΦΠΑ που είναι ευθύνη του κράτους, θα πρέπει να θεωρηθεί ότι κάθε ποσό που κρατά η τράπεζα ως προμήθεια ως και το κόστος αγοράς του POS γίνεται ως καταβολή έναντι του ΦΠΑ του φορολογούμενου, και η τράπεζα να αποδίδει στο υπουργείο οικονομικών την διαφορά από τα χρήματα που έχουν εισρεύσει στον λογαριασμό του φορολογούμενου από την χρήση των καρτών.
Δ
ΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ : Για να υπάρχει μία τάξη μεγέθους παραθέτω στην παρούσα επιστολή μου διάφορους υπολογισμούς και διευκρινίζω ότι τα ποσά που αναφέρω είναι κατά προσέγγιση , στηρίζονται στους νόμους του κράτους, στην υπάρχουσα νομολογία, στην ειδησεογραφία και σε άπλες μαθηματικές πράξεις. Το τελικό και σωστό ποσό κάθε περίπτωσης θα εξαχτεί από τις υπηρεσίες σας μετά την έρευνα που θα κάνουν, αφού αυτές έχουν την δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε πηγές που εγώ εκ των πραγμάτων αδυνατώ να έχω.
Επίσης η μελέτη βασίζεται σε νέα επιχειρηματικά δάνεια κυμαινόμενου επιτοκίου διότι δίνουν ένα ικανοποιητικό μέσο όρο αφού εφ΄ ενός είναι η μεγαλύτερη κατηγορία δανείων και τα επιτόκια τους είναι χαμηλότερα από τα επιτόκια των δανείων καταναλωτικής πίστης (πιστωτικές κάρτες) και υψηλοτέρα από τα στεγαστικά δάνεια.
Διευκρινίζω επίσης ότι όλα τα αναφερόμενα σε αυτήν την επιστολή μου είναι προσωπικές μου κρίσεις και απόψεις που στηρίζονται στα αναγραφόμενα στις 124 δικαστικές αποφάσεις που επικαλούμαι στο σχετικό 1, στους νόμους του κράτους και στην απλή λογική.
Επίσης όλα τα εύλογα ερωτηματικά που θέτω στηρίζονται στις ανωτέρω 124 δικαστικές αποφάσεις και προκύπτουν από αυτές σε συνάρτηση με τα πραγματικά γεγονότα και τους νόμους του κράτους.
Διευκρινίζω επίσης ότι όλοι οι χαρακτηρισμοί και η φρασεολογία που χρησιμοποιώ δεν είναι δικοί μου χαρακτηρισμοί αλλά είναι οι χαρακτηρισμοί και η φρασεολόγια που αναφέρεται στις 124 επικαλούμενες δικαστικές αποφάσεις στο σχετικό 1.
Σας γνωρίζω επίσης ότι δια την διερεύνηση τυχόν ποινικών αδικημάτων σχετικά με την συμπεριφορά και τις πράξεις των τραπεζών, έχω καταθέσει την από 21-3-2016 ΜΗΝΥΤΗΡΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ μου στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου.
Είμαι στην διάθεση σας για όποια τυχόν διευκρίνηση ζητήσετε.
Με εκτίμηση
Δ. Κωστάκης
0 Σχόλια για την ανάρτηση: "ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ: Προς κύριο Αλέξη Τσίπρα Πρωθυπουργό"Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.