Χρησμοί

Tης Μαρίας Dawkinson

Δεν είμαι πολιτική αναλύτρια. Μακριά από μένα. Είναι κάτι σαν "κριτικός τέχνης", ο προσδιορισμός αυτός στην αντίληψή μου. Είμαι όμως μέντιουμ με κληρονομικό χάρισμα από τη πλευρά του μπαμπά μου, και με αυτή την ιδιότητα αυτή μιλάω.

Λοιπόν θα στα πω μπερδεμένα, όπως ακριβώς τα οραματίζομαι. Κάνε το κουμάντο σου.

Βλέπω καρναβάλι που παρατείνεται επ' αόριστο, μετά τη προχθεσινή σύνοδο κορυφής. 'Αρματα με καρναβαλΗστές παντού και για πάντα.

Βλέπω στριπ πόκερ που αντί για μάρκες και μετρητά θα ποντάρει σε είδος. Νησιά και ανθρώπους, δηλαδή. Βλέπω ξεβράκωτη τη Δύση να χάνει κατά κράτος.

Βλέπω μεθυσμένη τη γειτόνισσα να χορεύει παραληρηματικό τσιφτετέλι επί σκηνής, ενώ οι φίλες της Ευρώπη και Ελλάδα να χτυπούν παλαμάκια από κάτω σε κατάσταση οξείας οσφυαλγίας (λουμπάγκο), επίσης λιώμα. Τα ποτά που φυσικά είναι 'μπόμπες', κερασμένα δωρεάν από τον μπάρμαν Βλάντ, που δεν είναι καθόλου λιώμα.

Βλέπω προσφυγές στο ΣΤΕ για άδεια διαμερίσματα και πολυκατοικίες παντού στις πόλεις, που γεμίζουν μετανάστες, τους οποίους επανεπιστρέφει η γείτονα, λόγω μη επαρκών ταυτοποιήσεων και εγγράφων.

Βλέπω χιλιάδες να έρχονται κάθε μέρα από τα παράλια της Τουρκίας σα να μην έχει γίνει καμία σύνοδος και καμία συμφωνία μετά την Τασία.

Βλέπω όλα τα σύνορα στο βορά να είναι θεόκλειστα και με κατεβασμένα ρολά, γιατί τα de facto δεν μασάνε από de verbis.

Βλέπω μια χαμένη grande dame με ρενάρ που τη λένε Ύπατη Αρμοστία, κάπου στα βουνά της Ελβετίας να ζητά στους περαστικούς σκιέρ οδηγίες για το πως πάνε Ειδομένη.

Βλέπω Γιερούν στη γωνία με το πόδι ψηλά, σε τάξη μακροοικονομικών με καθηγητή τον Σόιμπλε.

Βλέπω Μέρκελ μπουκωμένη, σε βουλιμικό fit με άπφελ στρουντλ σε καφετέρια αεροδρομίου.

Βλέπω τύπους με εθνικές στολές και το δεξί χέρι ψηλά να κατακλύζουν συγχρονικά την Ευρωπαϊκή ήπειρο, και να μην είναι Ιωάννηδες Μελισσανίδηδες που ανακοινώνουν έναρξη ρουτίνας στο ταπί.

Αμάν! Βλέπω τη Ζαμάν να απλώνεται στο χάρτη και να αναπαράγεται σε mega πρόβλημα και βάλε.

Βλέπω τηλεόραση, αλλά δεν καταλαβαίνω τίποτα γιατί είναι όλα χωρίς υπότιτλους.

Βλέπω το ενιάμηνο των capital controls να φαντάζει σαν μια στιγμή μπροστά στην αιωνιότητα του παγωμένου τραπεζικού συστήματος.

Δεν βλέπω αντιπολίτευση και ανησυχώ.

Δεν βλέπω Χρυσή Αυγή πουθενά και αυτό είναι καλό.

Βλέπω πολλά καράβια γκρίζα με διάφορες σημαίες -δε φαίνονται για κρουαζιερόπλοια- να ρίχνουν Άγκυρα στο Αιγαίο και να κόβουν τον ήλιο από τους λουόμενους και γενικώς.

Πάω να μασήσω κι άλλη δάφνη.
Μάσησα. Επανήλθα.

Βλέπω ταμεία τόσο άδεια που ψοφάνε ποντίκια μέσα, και απόφοιτους Οξφόρδης να σκίζουν διπλώματα.

Βλέπω ινστιτούτο Φλωρεντίας να βγάζει έρευνα που διατείνεται ότι τα κόμματα που χωράνε στην ελληνική βουλή είναι το πολύ, δύο.

Βλέπω τον Ολυμπιακό να παίρνει το πρωτάθλημα που ακυρώθηκε.

Βλέπω ενφιαλτικά σενάρια για τους συνήθεις ακίνητους στόχους.

Βλέπω την τυφλή Δικαιοσύνη να κάνει μεταμόσχευση αμφιβληστροειδούς, η οποία θα είναι τέτοια αποτυχία που θα χάσει και την ακοή της.

Βλέπω την κάποιας προχωρημένης ηλικίας Δημοκρατία ως πουρολολίτα σε μπαρ, λιώμα (παίζει πολύ το λιώμα όπως παρατηρήσατε), να γίνεται ρεζίλι διεθνώς στο youtube.

Μου μυρίζουν διαμελισμοί, αλλά μπορεί να είναι και τα καλοψημένα αρνιά του Πάσχα.

Θες κι άλλα; Μόνο με συνδρομή.

Πηγή Liberal

Δημοσίευση: Μαρτίου 27, 2016