Αndrei Τarkovsky - «Σμιλεύοντας τον χρόνο»

Ο άνθρωπος είναι απασχολημένος να κυνηγά φαντάσματα και να προσκυνά είδωλα.

Στο τέλος όλα καταλήγουν σ’ ένα, και μάλιστα απλό στοιχείο, το μόνο στο οποίο μπορεί να υπολογίζει στη ζωή του: την ικανότητα να αγαπάει.

Το στοιχείο αυτό μπορεί να αναπτυχθεί μες στη ψυχή και να γίνει ο υπέρτατος παράγοντας που καθορίζει το νόημα της ζωής ενός ανθρώπου.


Έργο μου είναι να κάνω το θεατή που βλέπει τις ταινίες μου να συνειδητοποιήσει την ανάγκη του να αγαπάει και να τον αγαπούν, να καταλάβει ότι τον καλεί η ομορφιά κοντά της.

[...]

Ό,τι κι αν συμβεί, το νόημα της ταινίας, αυτό που έδωσε σε κάποιον την αρχική ιδέα να τη γυρίσει, δεν πρέπει να «χυθεί» στο δρόμο, στην πορεία της δουλειάς, κυρίως εφόσον η σύλληψη παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τον κινηματογράφο, δηλαδή χρησιμοποιώντας εικόνες της ίδιας της πραγματικότητας η σύλληψη πρέπει να ζωντανέψει στην ταινία μόνο μέσα από την άμεση επαφή με τον πραγματικό,απτό κόσμο...

Είναι σοβαρό λάθος, θα έλεγα μοιραίο, να ακολουθεί μια ταινία πιστά, ό,τι είναι γραμμένο στο χαρτί, να μεταφέρει κανείς στην οθόνη δομές που τις έχει μελετήσει από πριν με τρόπο εγκεφαλικό. Αυτό το απλό επιχείρημα μπορεί να το διεκπεραιώσει κάθε επαγγελματίας τεχνίτης.

Η καλλιτεχνική δημιουργία είναι ζωντανή διαδικασία και απαιτεί ικανότητες για άμεση παρατήρηση του συνεχώς μεταβαλλόμενου, αεικίνητου υλικού κόσμου.

Ο ζωγράφος με τα χρώματα, ο συγγραφέας με τις λέξεις και ο συνθέτης με τους ήχους αναλαμβάνουν έναν αδυσώπητο,φθοροποιό αγώνα, για να υποτάξουν το υλικό στο οποίο βασίζεται η δουλειά τους.

Ο κινηματογράφος εμφανίστηκε σαν μέσο καταγραφής της κίνησης της πραγματικότητας, μιας κίνησης υπαρκτής, συγκεκριμένης, χρονικά καθορισμένης και μοναδικής.

«Σμιλεύοντας τον χρόνο», Αndrei Τarkovsky (Αντρέι Ταρκόφσκι)
Εκδόσεις Νεφέλη

CoverPhoto: Αndrei Τarkovsky

Δημοσίευση: Μαρτίου 22, 2016