Της παρακμής ακολουθεί η καταστροφή

Οι Έλληνες έχουν χάσει τον πατριωτισμό τους. Η Ελλάδα έχει χάσει την ψυχή της. Θες ο ωχαδερφισμός και ταυτόχρονα ο φιλοτομαρισμός εδώ και δεκαετίες;

Θες το γεγονός ότι ο κόσμος είχε μπουκώσει στο χρήμα, τη μίζα, τη ρεμούλα, τους διορισμούς και τα ρουσφέτια; Θες η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς έχει κάνει καλά τη δουλειά της και έχει αποπολιτικοποιήσει και... απελληνικοποιήσει τον ελληνικό λαό;

Ό,τι κι αν συμβαίνει η πανελλήνια «αποχαύνωση» έχει δημιουργήσει αμφιβολίες σχετικά με το αν ισχύουν τα σενάρια περί... ψεκασμένου λαού που δεν αντιδρά σε τίποτε.

Πώς αλλιώς να εξηγηθεί αυτή η χαλαρότητα με την οποία αντιμετωπίζονται μείζονα εθνικά θέματα; Δεν είναι ο Βαρουφάκης να μετράει αριθμούς, ούτε ο Τσακαλώτος να μας εξηγεί σε... άπταιστα αγγλικά πώς θα έρθει η ανάπτυξη.

Είναι το προσφυγικό και η «μουσουλμανοποίηση» της χώρας. Είναι ότι στο Αιγαίο γίνεται τουρκικό πάρτι. Είναι ότι το ένα μετά το άλλο τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος μιλάνε για Μακεδονία και ξεφεύγουν πλήρως από την εθνική γραμμή. Δε μιλάμε για τον ΣΥΡΙΖΑ του 3% που δεν του έδινε κανείς σημασία. Μιλάμε για την κυβέρνηση που ετοιμάζεται να ξεπουλήσει και τη μάνα της προκειμένου να περάσει το ιδεολογικό αφήγημα της Αριστεράς που γράφει χρόνια τώρα και τώρα βρήκε την ευκαιρία να εφαρμόσει.

Όμως, το πρόβλημα δεν είναι τι κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι ο Μπαλτάς, ο Φίλης, ο Μπαλαούρας και τα λοιπά άξια τέκνα της Αριστεράς που εζήλωσαν τη δόξα της Ρεπούση και των εθνομηδενιστών. Δεν είναι καν ο Πάνος Καμμένος που έκανε καριέρα πολιτικού χάρη στα ψευτοπατριωτικά του συναισθήματα. Ούτε ο Τσίπρας και η παρέα του με την ωμή στρατηγική της αποϊδεολογικοποίησης της χώρας. Είναι ο ίδιος ο ελληνικός λαός και η στάση του.

Όταν τολμά κανείς να μιλήσει για πατρίδα, για κυριαρχικά δικαιώματα, για προστασία των ελληνικών συνόρων, για τους φόβους από το προσφυγικό κύμα, είναι ταυτόχρονα ακροδεξιός, φασίστας, υπερπατριώτης, πατριδοκάπηλος και άλλα ωραία κοσμητικά επίθετα που ακούγονταν μόνο στην περιοχή των Εξαρχείων.

Όποιος τολμά να κάνει κριτική στην εθνομηδενιστική πολιτική της κυβέρνησης ταυτόχρονα μπαίνει στο στόχαστρο και χλευάζεται από τα γνωστά παπαγαλάκια της Αριστεράς. Δημοσιογραφίσκους της συμφοράς που παίρνουν 3 κι 60 για να λαδώσουν το αντεράκι τους αλλά έχουν πάθει οσφυοκαμψία από το προσκύνημα. Αλλά και άνθρωποι... του πνευματικού κόσμου που έβγαλαν εκατομμύρια σε συναυλίες διαμαρτυρίας και εκδηλώσεις της.... φούντας, οργανωμένες από την Αριστερά. Και τώρα όλοι τους έχουν μετατραπεί σε «Λαζοπουλάκια» που κατακεραυνώνουν όσους τολμούν να μιλήσουν για Ελλάδα.

Αλλά ο ελληνικός λαός τι κάνει; Κοιμάται και περιμένει την εθνική τραγωδία; Έχει προβλήματα οικονομικά και δε βλέπει ότι κινδυνεύει η χώρα του; Είναι ακόμη «μπουκωμένος» και δεν μπορεί να καταπιεί για να βγάλει κραυγή απόγνωσης; Περιμένει κάποιον ηγέτη που θα μπει μπροστά και θα μιλήσει για όσα πληγώνουν την Ελλάδα;

Ό,τι κι αν συμβαίνει η πατρίδα δεν πάει καλά. Η αποϊδεολογικοποίηση, η εμμονή σε πολυπολιτισμικούς αχταρμάδες και παρλαπίπες ψευτο-αλληλεγγύης, η παραχάραξη της ιστορίας και κυρίως αυτή η δήθεν κουλτούρα που όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει χωρίς να υπολογίζει το μέλλον της χώρας και των παιδιών μας, είναι σημάδια παρακμής.

Και της παρακμής ακολουθεί η καταστροφή. Ελπίζουμε να κάνουμε λάθος, όμως, το μέλλον είναι άδηλο όσο αφήνουμε τους απάτριδες να κάνουν κουμάντο.

Πηγή Antinews

Δημοσίευση: Απριλίου 26, 2016