Για πρώτη φορά: Φοβάται!

Σε απόγνωση βρίσκεται ο Τσίπρας. Σε αληθινή απόγνωση…
Δεν είναι μόνο ότι ποτέ δεν είχε Πρόγραμμα... και τώρα πια φαίνεται…
Δεν είναι απλώς που τίποτε πια δεν του «βγαίνει»…
Είναι που το «αφήγημά» του έχει καταρρεύσει πλήρως.

Κι αυτό είναι θανάσιμη απειλή.
Είναι «ανήκεστος βλάβη»…
Για τα ακραία ιδεοληπτικά κόμματα, λαϊκιστικού χαρακτήρα, το «αφήγημα της εξουσίας» έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι το «πρόγραμμα διακυβέρνησης».

«Αφήγημα» είναι μια σειρά από μυθολογικές δοξασίες που αφορούν το παρελθόν (και τους άλλους), αλλά και το μέλλον (και τους ίδιους).
- Οι άλλοι «απέτυχαν» σε όλα.
- Εμείς θα «επιτυγχάνουμε» τη μία «νίκη» μετά την άλλη.
Όσο αυτό το «αφήγημα» στέκεται, ένα τέτοιο κόμμα έχει τεράστιες δυνατότητες να διαχειρίζεται κάθε αντιξοότητα…
Αλλά όταν το αφήγημά του «καταρρεύσει», τότε τίποτε δεν το σώζει!

Τώρα λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στην εξαιρετικά δυσχερή θέση όλοι να βλέπουν, όλοι να νιώθουν κι όλοι να καταλαβαίνουν, ότι οι «προηγούμενοι» τα είχαν καταφέρει πολύ καλύτερα. Κι ότι επί των ημερών του τα πράγματα πήγαν πολύ χειρότερα.
Οπότε το μισό «αφήγημά» του (που αφορά το παρελθόν και τους «άλλους») έχει ήδη διαλυθεί…
Τις τελευταίες μέρες καταρρέει και το άλλο μισό «αφήγημά» του: που αφορά το παρόν και το μέλλον το δικό του. Και τις νίκες του.

Λοιπόν, δεν υπάρχει μέλλον για το ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχει ούτε παρόν. Και από «νίκες»… άστα να πάνε!

Ήθελε να κλείσει την «αξιολόγηση» του δικού του Μνημονίου, με σχετικά μικρές επιβαρύνσεις. Πάει αυτό…
Τα νέα μέτρα ήταν εξ αρχής δυσβάστακτα.
Κι ύστερα του ζήτησαν κι άλλα ακόμα πιο δυσβάστακτα.
Και έκανε οδυνηρές υποχωρήσεις, αλλά του ζητάνε κι άλλα.
Δεν ξέρει πια, αν μπορεί να περάσει στη Βουλή αυτά που έχει ήδη αποδεχθεί.
Πολύ περισσότερο αυτά που δεν έχει αποδεχθεί ακόμα κι εξακολουθούν και του ζητάνε…

Και η «αξιολόγηση» δεν κλείνει (παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις εδώ και μήνες).
Ρόμπα έχουν γίνει οι άνθρωποι.

Ύστερα η προσδοκώμενη «ρήξη» Ευρώπης-ΔΝΤ, που θα την προκαλούσε, υποτίθεται, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και έτσι θα χαλάρωνε τη λιτότητα, αλήθεια το θυμάστε αυτό το παραμύθι; Ξεχάστε το! «Άνθραξ ο Θησαυρός»…

Ή το άλλο: ότι μετά την «αξιολόγηση» θα μας έδιναν ονομαστικό κούρεμα χρέους; Πάει κι αυτό. Το απέκλεισαν οι πάντες.

Κι ύστερα το… «καλυτερότερο»: Ότι μετά την αξιολόγηση θα βγούμε πια από τα Μνημόνια! Το θυμάστε;
Τώρα τους λένε πως θα υπογράψουν και πρόσθετο Μνημόνιο με το ΔΝΤ! Σκληρότερο από αυτό που έχουν υπογράψει ήδη με τους Ευρωπαίους!
Και ακόμα σκληρότερο από εκείνο που έληγε πέρσι με την προηγούμενη κυβέρνηση…

- Θυμάστε το άλλο; Ότι από το καλοκαίρι «θα αρχίσει η ανάκαμψη»;
Ξέρετε τι είναι «ανάκαμψη»: όταν αρχίζει η ανάπτυξη της οικονομίας με θετικούς ρυθμούς. Δηλαδή αυτό που είχε αρχίσει από την προηγούμενη κυβέρνηση και το ματαίωσαν οι ΣΥΡΙΖαίοι, ξαναγυρνώντας στην ύφεση.
Τώρα τους λέει το ΔΝΤ πως κι ολόκληρη η φετινή χρονιά, όπως και η περσινή θα είναι σε ύφεση. Μάλιστα φέτος μεγαλύτερη ύφεση απ’ ότι πέρσι. Και η περσινή, όταν θα κλείσουν οριστικά τα νούμερα, θα είναι, μάλλον, ακόμα μεγαλύτερη…

- Θυμάστε που έλεγαν ότι όπου να ’ναι να αρθούν τα capital controls;
Ξεχάστε το κι αυτό!
Του χρόνου και βάλε…

- Για να μη μιλήσουμε για το μεταναστευτικό. Που τα έκαναν μπάχαλο και τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν…
Εκθείαζαν τις ΜΚΟ. Και τώρα ομολογούν ότι πολλές ΜΚΟ είναι δικοί τους… «μπαχαλάκηδες» που ξεσηκώνουν τους λαθρομετανάστες εναντίον της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και όσων συμφώνησε με τους Ευρωπαίους!
Έλεγαν πως «ποτέ δεν θα χρησιμοποιήσουν αστυνομική βία. Και τώρα βλέπουν να μπαίνουν οι Σκοπιανοί αστυνομικοί να χρησιμοποιούν βία στην Ειδομένη για να «ηρεμήσουν» τους ξεσηκωμένους από τις ΜΚΟ λαθρομετανάστες.
Κι έρχονται εκπρόσωποι των ίδιων των Σύρων Ελλάδος και ζητάνε από την κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει αστυνομική βία στον Πειραιά και στο Ελληνικό κατά των Αφγανών και Μαροκινών λαθρομεταναστών που καταπιέζουν αγρίως κάθε βράδυ τους Σύρους πρόσφυγες.

Κι έχουν αρχίσει ήδη οι αιματηρές συμπλοκές μεταξύ τους.
Με την κυβέρνηση των ανικάνων ιδεοληπτικών να μην ξέρει και να μην μπορεί να αντιδράσει…

Δεν είπαν τίποτε που να τους «βγήκε»…
Το «αφήγημα» τους έγινε αληθινός εφιάλτης.
Για τη χώρα βεβαίως. Αλλά, τώρα πια, και για τους ίδιους…

Πήρε λοιπόν, των ομματιών του ο Τσίπρας και τρέχει στην Ευρώπη να παρακαλέσει τους Ευρωπαίους να τον βοηθήσουν.
Να τους κλαφτεί ότι ο ίδιος θέλει να κλείσει την αξιολόγηση, αλλά κάθε φορά που πάει να κλείσει έρχεται η Τρόϊκα και τους βάζει κι άλλα.
Να τους πει ακόμα, ότι ο ίδιος θέλει να κλείσει, αλλά οι δικοί τους δεν είναι σίγουρο πως θα ακολουθήσουν.
Οπότε να κοιτάξουν να βάλουν και οι εταίροι μας «ένα χεράκι», άλλος από το Κεντροδεξιό ΕΛΚ, άλλος από τη Σοσιαλιστική Ομάδα στην Ευρώπη, να πιέσουν όλοι μαζί ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι, μπας και πειστεί η αντιπολίτευση να ψηφίσει.
Γιατί αλλιώς, δεν περνάει από τη Βουλή.

Όμως, οι Ευρωπαίοι πια δεν τον εμπιστεύονται.
Κάτι που δεν μπορεί να μαζέψει το μεταναστευτικό, κάτι με τα WikiLeaks που πήγε να τους βάλει να τσακωθούν με το ΔΝΤ, κάτι οι ασυναρτησίες των υπουργών του, πάνω που πάει να γίνει κάποια ιδιωτικοποίηση, όπως έγινε με το Δρίτσα και την Cosco…
Έχει χαλάσει η «μαγιονέζα» για τους Ευρωπαίους!
Σου λέει καλό είναι να τα υπογράψει όλα ο Τσίπρας, αλλά εδώ κι όταν υπογράφει δεν τα τηρεί.
Κι όταν θέλει, υποτίθεται, να τα τηρήσει ο ίδιος, «δεν τραβάνε» οι δικοί του!
Μήπως ποντάραμε σε εντελώς «ψόφιο άλογο»;

Κι ύστερα με το ΙΣΙΣ να απειλεί πια ολόκληρη την Ευρώπη, με την κοινή γνώμη στις υπόλοιπες χώρες μας να μετακινούνται προς τα ακροδεξιά, με τους λαϊκιστές στην Ισπανία ξανά προ των πυλών, με το δημοψήφισμα για το Brexit στην Βρετανία να έρχεται, μήπως είναι ώρα να πάψουμε να στηρίζουμε τον Τσίπρα;

Και με τα ποσοστά του να υποχωρούν συνεχώς μέσα στην Ελλάδα και να έχουν πέσει στο μισό όσων πήρε στις εκλογές πριν έξη μήνες, μήπως και να θέλει, το παλληκάρι, δεν μπορεί πια;

Αυτά τα ξέρει ο Τσίπρας.
Και βρίσκεται σε αληθινό αδιέξοδο…
Είναι πιθανό πια να τους προτείνει (ή να του προτείνουν) να παραιτηθεί για να πέσει «στα μαλακά».

Σου λέει, αγόρι μου, μπάχαλο τα ’κανες. Δεν μπορείς να σηκώσεις τις συνέπειες αυτών που προκάλεσες ούτε να εφαρμόσεις αυτά που δεσμεύτηκες…
Δεν κάνεις πέρα, να αναλάβει κάνας άλλος «να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά», κι εσύ να στηρίζεις απ’ έξω, αντί να «πελαγοδρομείς» μόνος σου;
Κι ύστερα νέος είσαι, αν σωθεί η «παρτίδα» μας (και η πατρίδα σου) θα μπορείς να λες στη συνέχεια ότι συνέβαλες κι εσύ για να σωθεί.
Ενώ αν καταρρεύσει το σύμπαν και σας πάμε για grexit, θα έχεις προλάβει να φορτώσεις τις ευθύνες σε άλλον.
Μετά νέος είσαι, σε δέκα χρόνια θα είσαι «πενηντάρης», μπορείς να έχεις δεύτερη ευκαιρία.
Φύγε τώρα που μπορείς να κρατήσεις κάποιες δυνάμεις για το μέλλον.
Γιατί κινδυνεύεις, αν δεν φύγεις τώρα, σε δύο μήνες να καταρρεύσεις πλήρως και να μην έχεις υπάρχει ωκεανός να σε «ξεπλύνει»…

Μεταξύ μας, αυτές τις σκέψεις μάλλον και ο ίδιος ο Τσίπρας τις έχει κάνει. Δεν είναι εύκολο. Και θα είναι ασφαλώς οδυνηρό.
Αλλά αν παραιτηθεί και δεχθεί να στηρίξει άλλο Πρωθυπουργό, μπορεί ακόμα να (ελπίζει ότι θα) γλιτώσει τα χειρότερα…
Αν φύγει μόνος του και στηρίξει μια μεταβατική κυβέρνηση για να περάσει τα δύσκολα, ασφαλώς και το κόμμα του θα διασπαστεί ξανά, ασφαλώς και θα γίνουν εκλογές λίγο αργότερα, αλλά μπορεί να ελπίζει σήμερα ότι ένα 16-20% θα το κρατήσει τελικά.
Στο κάτω-κάτω, θα μπορεί να μας το παίζει «υπεύθυνος» από δω και μπρός (ώστε να ξεχαστούν τα αίσχη του μέχρι τώρα).
Αλλά αν δεν φύγει μόνος του τώρα και καταρρεύσει μετά από δύο-τρεις μήνες, με τα ταμεία άδεια να μη μπορούν να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις, με απότομη καθίζηση στα πάντα (τη μυρίζονται όλοι στον αέρα πια), τότε ούτε 10% δεν θα κρατήσει στις εκλογές που θα ακολουθήσουν.
Κι από κει η κατάρρευση στο 4% θα είναι ραγδαία.
Και η «επάνοδος» αδιανόητη…

Τώρα λοιπόν, τον εκλογικό στόχο για 20% μπορεί να τον ελπίζει.
Σε δύο μήνες η εξαφάνιση θα είναι πολύ πιο άμεση, ραγδαία και αναπόφευκτη.
Ύστερα τι του έμεινε;
Να συνεχίσει έτσι, μάλλον δεν μπορεί…
Την ανοχή των Ευρωπαίων, μάλλον την έχει χάσει…
Άμεσες εκλογές, δεν τολμάει…
Οικουμενική υπό τον ίδιο το Τσίπρα ως Πρωθυπουργό, δεν παίζει…
Μεταβατική κυβέρνηση με άλλον Πρωθυπουργό, ίσως τη σκέπτονται στην Ευρώπη. Και ασφαλώς είναι δύσκολο να την απορρίψει ο ίδιος.
Πριν μερικούς μήνες ούτε που τη συζητούσε.

Τώρα είναι το καλύτερο απ’ όσα έχει να ελπίζει.
Το πραγματικό πρόβλημα για τον Τσίπρα, δεν είναι πια ΑΝ θα φύγει…
Αλλά ΠΩΣ θα πέσει στα «μαλακά»…

Βέβαια αυτά όλα δεν είναι απαραίτητο να γίνουν κιόλας...
Ακόμα κι αν γίνουν, δεν σημαίνει ότι θα καταφέρει ο ίδιος να πέσει «στα μαλακά»…
Δεν σημαίνει ότι θα δεχθούν τα άλλα κόμματα τέτοια «διέξοδο».
Δεν σημαίνει ότι και με παραίτηση Τσίπρα και με άλλη κυβέρνηση απ’ αυτή τη Βουλή τα μέτρα μπορούν να «περάσουν».

Όμως το βασικό αυτή τη στιγμή είναι να φύγει.
Να σπάσει το «απόστημα».
Γιατί αυτή τη στιγμή ολόκληρη η Ελληνική κοινωνία βουλιάζει στο φόβο και την απελπισία.
Το μόνο παρήγορο είναι ότι, τώρα πια, και ο ίδιος ο Τσίπρας νιώθει και την απελπισία και το φόβο.
Ίσως μάλιστα αυτός περισσότερο από κάθε άλλο…

Πηγή Antinews

Δημοσίευση: Απριλίου 15, 2016