Ευτυχώς, οι προσφυγομετανάστες κρατάνε κλειστά τα σύνορα

Ότι παθαίνουμε, το αξίζουμε. Δεν φταίνε (μόνο) οι αρνησιπάτριδες πολιτικοί. Φταίμε όλοι και γι αυτό επιλέγουμε και τους χειρότερους να μας κυβερνήσουν.

Είμαστε τόσο ξεφτίλες, που πουλάμε τα εθνικά δίκαια ακόμα και για πενταροδεκάρες. Το «Μακεδονικό» με πονάει περισσότερο από όλα τα άλλα, γιατί αποδεικνύεται, ότι οποιοσδήποτε, όσο μικρός και αδύναμος να είναι, είναι αρκετός για να μας κάνει ρεζίλι, ή μάλλον να καταδείξει στην διεθνή κοινή γνώμη, πόσο ρεζίληδες είμαστε από μόνοι μας.

Τάχα δεν αναγνωρίζουμε τα Σκόπια με το όνομα «Μακεδονία», αλλά ανεχόμαστε να το κάνουν όλοι οι «εταίροι» και «σύμμαχοι». Βέβαια με τι μούτρα να διαμαρτυρηθούμε, όταν οι ίδιοι έχουμε διπλωματικές και εμπορικές σχέσεις με τους δεδηλωμένους εχθρούς μας και το μόνο που μας νοιάζει, είναι μην κλείσουν τα σύνορα και τα εμπορεύματα να περνάνε από την Βουλγαρία!!!!!!!!!!!!!! Μετράμε μία μία τις ώρες και ένα ένα τα ευρώ που χάνουμε, εξ αιτίας του κλεισίματος του δρόμου και της σιδηροδρομικής γραμμής από τους προσφυγομετανάστες!!!!!!!!!!!

Αν είχαμε μια σταλιά φιλότιμο, ο δρόμος αυτός θα ήταν κλειστός μόνιμα από εμάς τους ίδιους. Όμως, όπως σε όλα τα εθνικά θέματα, έτσι και σε αυτό, αυτό που μετράει για εμάς είναι τα φράγκα, το άμεσο κέρδος, η προσωπική μας ησυχία και ευημερία κι η πατρίδα ας κουρεύεται... Και οι χειρότεροι σε αυτόν τον εκφυλισμό είναι οι λεγόμενοι «εθνικόφρονες», που προσθέτουν την υποκρισία και την καπηλεία στο ξεπούλημα. [Ισως μερικοί θα ήθελαν να εξαιρέσουμε διάφορους έξαλλους, αλλά δεν ισχύει ούτε από την ιστορία της «εθνικόφρονος» παράταξης, ούτε από την έφεση τους στην καλοπέραση. Απλά οι πιο σκληροπυρηνικοί βρίσκονται εκτός εξουσίας από το `74 –όταν πουλήσανε την Κύπρο- και έκτοτε πουλάνε εκ του ασφαλούς πατριδοκαπηλεία. Οσο για τους λάιτ εθνικόφρονες, που μπαινοβγαίνουν στην Ν.Δ., ΑΝ.ΕΛ. κ.λ.π. η ξεφτίλα τους δεν έχει όρια.]

Το αστείο και το φαινομενικά οξύμωρο (με την περίπτωση μου) είναι ότι υπερασπίζομαι τα εθνικά μας δίκαια σε όλα τα μέτωπα, ενώ είμαι εκ πεποιθήσεως διεθνιστής. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία αντίφαση, γιατί (όπως έχω ξαναπεί) πατρίδα για εμένα είναι οι ζώντες αδελφοί μου. Η μέριμνα μου ξεκινάει από τους φίλους και τους συγγενείς, επεκτείνεται στους συντοπίτες και ακολούθως σε όλους τους Ελληνες και όλους τους ανθρώπους. Από αυτήν την διαβάθμιση δεν μπορεί να φύγει ένας κρίκος και να αποδεχτώ αδικίες σε βάρος των πλησιέστερων, γιατί τότε θα ήμουν υποκριτής ως προς τις πεποιθήσεις μου. Οποιος δεν αγαπάει τους οικείους του, αποκλείεται να αγαπάει ειλικρινά τους ξένους. Οποιος δεν υπερασπίζεται τα δίκαια της πατρίδας του δεν είναι διεθνιστής· είναι προδότης.

Εάν σε ένα εθνικό θέμα είχαμε άδικο, θα το έλεγα ξεκάθαρα και θα εναντιωνόμουν ακόμα και απέναντι σε όλους. Αν λοιπόν σε κάθε περίπτωση οφείλω να είμαι με το δίκιο, το δίκιο της πατρίδας μου οφείλω να το υπερασπιστώ ακόμα και με την ζωή μου και όχι να καλύπτομαι πίσω από ψευτοδιεθνιστικές αηδίες, όπως οι λεγόμενοι «προοδευτικοί», «Ευρωπαϊστές», «φιλειρηνιστές» κ.λ.π..

Αλλωστε, δεν πρότεινα ποτέ να κηρύξουμε πόλεμο στα Σκόπια, ή σε οποιονδήποτε άλλο. Για εμάς αυτό το κράτος δεν έπρεπε να υπάρχει. Αφού εμμένουν αδιάλλακτοι στην οικειοποίηση του ονόματος και της ιστορίας και στα αλυτρωτικά τους όνειρα, δεν έπρεπε να τους αναγνωρίζουμε ούτε με το όνομα «Π.Γ.Δ.Μ.» και φυσικά καμία σχέση οικονομική ή άλλη.

Επίσης, έπρεπε να ανταποδίδουμε τα επίχειρα στους «φίλους», που μας μαχαιρώνουν πισώπλατα. Π.χ. τους Σέρβους, που βρίσκονται πίσω από την εθνογένεση των ψευτομακεδόνων σε μεγαλύτερο βαθμό ακόμη και από τους ομοεθνείς των Σκοπιανών, τους Βούλγαρους. Αφού εκείνοι αναγνωρίζουν τα Σκόπια και μάλιστα με το όνομα «Μακεδονία», ας αναγνωρίσουμε και εμείς το Κοσσυφοπέδιο. Και τι δεν θα έδιναν οι Αλβανοί, για να τους υποστηρίξουμε στο Κοσσυφοπέδιο και την Δημοκρατία της Ιλλυρίδος. Εμείς τι θέλουμε από τους Αλβανούς; Το θέμα της Τσαμουριάς (και των δικών τους αλυτρωτικών ονειρώξεων σε βάρος της Ελλάδας) και το θέμα των Βορειοηπειρωτών. Με δεδομένο, ότι δεν διεκδικούμε την προσάρτηση της Β. Ηπείρου, αλλά την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των Ελλήνων, θα μας τα έδιναν και τα δύο και ακόμα περισσότερα. Γιατί; Γιατί στα Σκόπια και στο Κόσσοβο υπάρχει πραγματική Αλβανική γηγενής κοινότητα και εντελώς δικαιολογημένες αξιώσεις των Αλβανών.

Θεωρώ, ότι η σχέση μας με τους Αλβανούς είναι καταλυτική για την εθνική μας πορεία, γιατί είναι πολύ μεγάλο το εύρος των πιθανοτήτων. Από πολεμικό μίσος μέχρι αδελφικές σχέσεις και στο απώτερο μέλλον ακόμη και εθνική αφομοίωση. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΞΟΥΜΕ ΠΟΛΥ, γιατί το πράγμα είναι ή του ύψους, ή του βάθους. Ή της εθνικής καταστροφής, ή πολύ θετικών εξελίξεων.

Αρχίζοντας από τον κίνδυνο· δεν θέλει και πολύ σκέψη, τι θα γίνει, αν εκτός από όλους τους άλλους γείτονες τα σπάσουμε και με τους Αλβανούς. Σε περίπτωση πολέμου εκατοντάδες χιλιάδες νέοι και ακμαίοι Αλβανοί θα βρεθούν στα δικά μας μετόπισθεν. Μαζί με την Μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης και την νέα και διεσπαρμένη σε όλη την Ελλάδα μειονότητα των προσφυγομεταναστών θα διαλύσουν κάθε δυνατότητα αμυντικής γραμμής.

Αντίθετα· το καλό σενάριο μπορεί να εξελιχθεί μακροπρόθεσμα σε μία μεγάλη Αλβανία ΕΝΤΟΣ μίας μεγάλης Ελλάδας (Ελλάδα, Αλβανία, Κύπρος, Κοσσυφοπέδιο, Ιλλυρίδα). Και βραχυπρόθεσμα όμως η προσέγγιση αυτή θα αποφέρει μεγάλα κέρδη, με πιθανότερο την αποφυγή του πολέμου (με την Τουρκία) χωρίς απώλειες για την Ελλάδα. Ακόμα όμως κι αν δεν αποφευχθεί, θα έχουμε πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες νίκης.

Ας πάρουμε τα πράγματα με την σειρά. Κατ αρχάς η εθνοτική συγγένεια εκτός από εμφανής είναι ιστορικά και εθνολογικά αποδεδειγμένη, ιδίως μεταξύ Αλβανών και Ελλήνων Αρβανιτών. Δεν είναι του παρόντος άρθρου να το αναλύσω περισσότερο, γιατί, νομίζω, έχει γίνει ευρέως αποδεκτό πιά. Ακόμη κι οι χρυσαυγίτες συμφωνούν πλέον για τους γλωσσοφυλετικούς δεσμούς των δύο αρχαιότερων εθνών της Βαλκανικής. Η επαναπροσέγγιση λοιπόν των δύο εθνών, που διεκόπη βίαια από την τουρκοκρατία και τον εξισλαμισμό του μεγαλύτερου μέρους των Αλβανών, όχι μόνο δεν είναι παράταιρη, αλλά θα έλεγα ιστορικά επιβεβλημένη για την επιβίωση και των δύο λαών σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.

Αυτό που φοβούνται διάφοροι κουφιοκέφαλοι, την Αλβανοποίηση της Ελλάδας, είναι αδύνατο, γιατί οι Αλβανοί είναι έξυπνος λαός και έχουν πλήρη επίγνωση της πολιτισμικής εξέλιξης των Ελλήνων. [Γι αυτό και όσοι μένουν στην Ελλάδα, Ελληνοποιούνται με γρήγορους ρυθμούς.] Επίσης είναι ένας εξαιρετικά προσαρμοστικός λαός και ο εξισλαμισμός τους αποδεικνύεται επιδερμικός. [Εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί διαμένουν στην Ελλάδα δεκαετίες και κανένας δεν ζήτησε τζαμιά –ούτε έχουν Μουσουλμανικά ονόματα.] Βέβαια υπάρχουν και εκεί μουρλοί, αλλά θα ήταν τραγωδία και για τα δύο έθνη να επικρατήσουν.

Όπως και οι Ελληνες (έναντι των Τούρκων, Βούλγαρων, Σκοπιανών) έτσι και οι Αλβανοί έχουν αρχαιότερα δικαιώματα στις διαφιλονικούμενες περιοχές (Κοσσυφοπέδιο, Ιλλυρίδα) έναντι των Σέρβων και των Σκοπιανών. Το κυριότερο όμως είναι, ότι και σήμερα κυριαρχούν σε αυτές τις περιοχές. Δηλαδή ζούν στις περιοχές, που ζούσαν από χιλιετίες υπό Σερβική και Σκοπιανοβουλγάρικη κατοχή. Οσο για τα «ιστορικά» δικαιώματα των αντιδίκων τους, οι μεν Σέρβοι προβάλλουν την μέγιστη επέκταση τους στα μεσαιωνικά χρόνια, οι δε Σκοπιανοί τις «Μακεδονικές» αρλούμπες τους. Και βέβαια οι Σέρβοι καλά κάνουν και υπερασπίζονται τις εθνικές τους επιδιώξεις, όσο φτωχά επιχειρήματα κι αν έχουν. Εμείς γιατί γινόμαστε κωλομπότσηδες σε αυτούς που μας σκάβουν τον λάκκο στο Μακεδονικό;

Υπάρχει βέβαια συμμαχικό παρελθόν, αλλά οι Σέρβοι δεν το τιμούν, ούτε τρέφουν τόσο φιλελληνικά αισθήματα, όσο νομίζουν ορισμένοι. Για να μην αναφερθώ στα πάρα πολλά παραδείγματα του παρελθόντος, μένω στα πρόσφατα· το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου και το Μακεδονικό. Πόσο διαφορετική είναι η στάση τους από την δική μας. Ενώ εμείς ταυτιστήκαμε με τους Σέρβους (και από φιλοσερβισμό και από αντιαμερικανισμό) εις βάρος των συμφερόντων μας, αυτοί μας το «ανταποδίδουν» στηρίζοντας με κάθε τρόπο τους Σκοπιανούς.

Δημιουργήσαμε εχθρότητα με τους Αλβανούς για χάρη εκείνων, που δεν χάνουν ευκαιρία να μας δείξουν την περιφρόνηση τους (όπως τώρα με το προσφυγομεταναστευτικό, που συμπλέουν απόλυτα με όλους τους ανθέλληνες). Αναγάγαμε τον ΟΥΤΣΕΚΑ σε εχθρό της Ελλάδας. Δεν υπερασπίζομαι μία οργάνωση που δεν γνωρίζω. Πιθανότατα να αληθεύουν αυτά που της καταλογίζονται (ναρκωτικά, σχέσεις με μαφία και τζιχαντιστές) αλλά από την ιστορία δεν γνωρίζω και πολλές παράνομες οργανώσεις, που να έδρασαν «με τον σταυρό στο χέρι». Ακόμα και η Φιλική Εταιρεία ενέχεται σε δολοφονίες (Γαλάτης, Καμαρινός και άλλες απόπειρες και μη εκτελεσθείσες αποφάσεις). Αλλωστε δυόμισι δεκαετίες μετά τον Γιουγκοσλαβικό πόλεμο είναι αρκετά ασφαλές το συμπέρασμα, ότι τα περισσότερα εγκλήματα διεπράχθησαν από τους Σέρβους. Γιατί λοιπόν το παραβλέπουμε αυτό και δεν μένουμε τουλάχιστον ουδέτεροι;

Βέβαια τις βλακείες που κάναμε με τους Σέρβους δεν πρέπει να τις επαναλάβουμε με τους Αλβανούς. Δεν δίνουμε τίποτα, αν δε πάρουμε. Αμεση αποκατάσταση των μειονοτικών δικαιωμάτων των Βορειοηπειρωτών και Συνταγματική κατοχύρωση τους. Απαγόρευση και ποινικοποίηση κάθε μορφής ανθελληνικής προπαγάνδας και εδαφικών αξιώσεων έναντι της Ελλάδας, επίσημη και νομοθετημένη αποκήρυξη κάθε μορφής αξίωσης των Τσάμηδων, ενίσχυση της διδασκαλίας της Ελληνικής γλώσσας και πέραν των μειονοτικών σχολείων.

Είμαι βέβαιος, ότι όλα τα παραπάνω προβλήματα θα επιλυθούν αστραπιαία, αν υποχωρήσει ο δικός μας ανερμάτιστος φιλοσερβισμός. Η Σερβία για εμάς πρέπει να είναι επιεικώς αδιάφορη και να πάρει, πρώτη αυτή, την «αμοιβή» της για την αναγνώριση της ψευτομακεδονίας.

Οσο για τους Σκοπιανούς, είναι αυτονόητο ότι πρέπει να άρουμε την αναγνώριση ακόμα και με το όνομα «ΠΓΔΜ», να κλείσουμε οριστικά και ερμητικά τα σύνορα και να ενθαρρύνουμε την ανακήρυξη της «Δημοκρατίας της Ιλλυρίδας» (που ανεστάλη) με την υπόσχεση της αναγνώρισης της.

Τα συμφέροντα μας στο Μακεδονικό ζήτημα είναι ταυτόσημα με αυτά των Αλβανών. Η Αλβανία μαζί με την Κύπρο είναι τα μόνα Ευρωπαϊκά κράτη, που δεν αναγνωρίζουν τα Σκόπια με οποιοδήποτε όνομα. Οι Ιλλυριοί γνωρίζουν βέβαια την αίγλη του ονόματος και της ιστορίας της Μακεδονίας, αλλά δεν προσπαθούν να τα υποκλέψουν· δεν θέλουν να ονομάζονται Μακεδόνες, ούτε ζητούν εδάφη που δεν τους ανήκουν. Χαρακτηριστικά, στους χάρτες της Δημοκρατίας της Ιλλυρίδος δεν περιλαμβάνεται η Πελαγονία και το Μοναστήρι (ενώ είθισται τα αλυτρωτικά κινήματα να μεγιστοποιούν στο έπακρο τους εθνικούς τους στόχους). Και εδώ υπάρχει ένα μεγάλο ερώτημα προς τους «φίλους» μας τους Σέρβους και τους ανεγκέφαλους Ελληνες φιλοσέρβους. Η Ελληνική μειονότητα στην Αλβανία καταπιέζεται, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει· στο Μοναστήρι εξαφανίστηκε σχεδόν εντελώς!!!!!!!!!!! Ακόμη και στην Τουρκία εξακολουθούν να υπάρχουν λίγοι Ελληνες. Στο κράτος των Σκοπίων μόνο 400 δηλώνουν Ελληνες, όταν μόλις το 1990 ο ίδιος ο Γκλιγκόρωφ τους υπολόγιζε σε 100.000 (δηλαδή το 5% του συνολικού πληθυσμού), ενώ όλες οι απογραφές από το 1903 έως το 1941 τους κατέγραφαν στο 12-18% του συνολικού πληθυσμού και ισχυρή πλειοψηφεία στις μειονοτικές περιοχές (Μοναστήρι, Στρώμνιτσα, Γευγελή κ.λ.π.). Αυτή, η πιο πετυχημένη εθνοκάθαρση σε βάρος των Ελλήνων, δεν είναι πρόσφατη· δεν ξεκίνησε από τους ψευτομακεδόνες, ούτε καν από την κομμουνιστική Γιουγκοσλαβία. Ξεκίνησε από την Σερβοκρατούμενη προπολεμική Γιουγκοσλαβία με δημεύσεις Ελληνικών σπιτιών (8.000 μόνο στο Μοναστήρι) και εγκατάσταση σε αυτά Σέρβων και Βόσνιων και την απαγόρευση, όχι μόνο της διδασκαλίας, αλλά και της ομιλίας ακόμη της Ελληνικής γλώσσας σε δημόσιους χώρους!!!!!!!!!!!!!!!!!! (και κάθε μορφής διώξεις) Ο Κεμάλ αποδεικνύεται ερασιτέχνης μπροστά στους «ομόδοξους», που αθόρυβα, χωρίς την ρετσινιά της γενοκτονίας, έκαναν την ίδια δουλειά, αλλά πιο αποτελεσματικά.

Υπάρχει βέβαια ο προβληματισμός, ότι ούτε οι Αλβανοί τρέφουν φιλελληνικά αισθήματα. Αληθές· όμως στην ζωή έμαθα να κάνω τον δικηγόρο του αντιδίκου μου και αυτό εμένα ωφέλησε περισσότερο σε όλες τις περιστάσεις. Όταν λοιπόν εμείς άκριτα και απερίσκεπτα, τασσόμαστε εναντίον τους σε θέματα που έχουν δίκιο έναντι τρίτων (Κοσσυφοπέδιο) όταν αποποιούμαστε την συμμαχία τους ακόμα και έναντι του δεδηλωμένοι κοινού εχθρού (ψευτομακεδονία) γιατί περιμένουμε, να είναι φιλέλληνες; Όταν εμείς αποκαλούμε το εθνικοαπελευθερωτικό τους κίνημα ληστοσυμμορία, γιατί και οι ουτσεκάδες να μην επεκτείνουν τα αλυτρωτικά τους παραμύθια στο μέγιστο της Αλβανικής κυριαρχίας κατά την τουρκοκρατία;

Αναμασάμε σαν μηρυκαστικά (βόδια) την προπαγάνδα, πως κάποια Σερβικά μοναστήρια στο βόρειο –βορειοανατολικό Κόσσοβο τεκμηριώνουν ιστορικά δικαιώματα περί «λίκνου των Σέρβων» και γινόμαστε οι εθελοντές νεροκουβαλητές τους, ενώ εκείνοι μας φτύνουν. Γιατί λοιπόν και οι ουτσεκάδες, να μην βγάλουν το συμπέρασμα, ότι είμαστε εθελοντές καρπαζοεισπράκτορες και θέλουμε τις σφαλιάρες μας σαν υποταγμένες πουτανίτσες; Μήπως και με τους Τούρκους τι κάνουμε; Τα χαστουκάκια μας δεν τρώμε; Και ποιος δεν ρίχνει χαστουκάκια πλέον; Αυστριακοί, Σλοβένοι, Κροάτες, Σκοπιανοί, οι Βούλγαροι νταλικέρηδες, Αφγανοί, Πακιστανοί, Μαροκινοί… Δηλαδή οι Αλβανοί σε πηγάδι κατούρησαν; Η χώρα που ακόμη κι ο «θρύλος» της, με τους οπαδούς από τις «φτωχογειτονιές», κάνει εισαγωγή Σέρβων «αδελφοποιημένων» χούλιγκαν (γιατί δεν υπάρχουν πιά παλικάρια ούτε για σαματά στο γήπεδο) έχει φτάσει στην έσχατη παρακμή και μην διαμαρτυρόμαστε, γιατί ανάμεσα στους πολλούς υποψήφιους επιβήτορες είναι και οι Αλβανοί.

Μάλιστα ιδιαίτερα αυτοί που εισέπραξαν από εμάς την ξιπασμένη αλαζονεία του νεόπλουτου, του ψευτοαριστοκράτη απέναντι στο «βλαχαδερό». Πραγματικά το προκρισιακό (όπως λέμε το προπολεμικό) παρελθόν μας είναι κάτι που θα ήθελα να ξεχάσω, αλλά όπως φαίνεται είναι νωρίς, να το ξεχάσουν οι Αλβανοί και οι άλλοι πρώην δούλοι μας. Κι εδώ που τα λέμε, καλό είναι τώρα, που φάγαμε τα πρώτα χαστούκια και άρχισε η δική μας ταπείνωση, να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε, ποιά ήταν η δική μας κατάντια, πριν έλθει η τιμωρία.

Αντί να προβληματιστούμε, που δεν αρίστευαν τα δικά μας παιδιά, που είχαν περισσότερες ανέσεις και φροντιστήρια κ.λ.π., χύναμε δηλητήριο για τα παιδιά των μεταναστών: «μπορεί να αρίστευσες, αλλά δεν είσαι Ελληνας». Ζητήσαμε από τον Τσενάι, ένα παιδί τότε, να αρνηθεί την πατρίδα του, για να κρατήσει την σημαία!!!!!!!!!!!!!!! Λες και δεν είναι τιμή μας, να θέλουν κι άλλοι να κρατήσουν την σημαία μας. Λες και δεν είναι τιμή μας, που ένα ξένο παιδί αρίστευσε στα Ελληνικά γράμματα. Οι ανεγκέφαλοι ψευτοπατριώτες, που αρνήθηκαν αυτό το δικαίωμα σε ένα ξένο παιδί, που αρίστευσε στα Ελληνικά γράμματα, ζήτησαν από κανέναν Σέρβο χούλιγκαν, να αρνηθεί την Σερβική του πατρίδα, προκειμένου να κρατήσει την Ελληνική σημαία; Ή μήπως τους πειράζει να γίνεται η Ελληνική σημαία λάβαρο χουλιγκανισμών;

Μήπως και οι φιλέλληνες στην επανάσταση έπρεπε να αποποιηθούν την δική τους πατρίδα, για να κρατήσουν την Ελληνική σημαία; Ή μήπως τα Ελληνόπουλα, έπρεπε να αποποιηθούν την Ελλάδα, για να κρατήσουν την Αμερικάνικη σημαία; Το κυριότερο όμως· τι θα άξιζε σαν Ελληνας ένας αρνησίπατρις; Αν αρνιώταν έτσι εύκολα την Αλβανία, για να αποκτήσει την εύνοια κάποιων ξιπασμένων ηλίθιων, γιατί αύριο να μην αρνιώταν και την Ελλάδα για μεγαλύτερα προνόμια;

Αναρωτιέμαι αν όλοι αυτοί οι ανεγκέφαλοι Αλβανοφάγοι (και οι αντίστοιχοι Ελληνοφάγοι της Αλβανίας) είναι απλά γραφικοί, ή έστω επικίνδυνοι γραφικοί και όχι κάτι πιο ύπουλο. Προφανώς υπάρχουν και οι χρήσιμοι ηλίθιοι ανάμεσα τους, που τα πιστεύουν αυτά που λένε και ίσως εν αγνοία τους υπηρετούν τα σκοτεινά σχέδια σε βάρος και των Ελλήνων και των Αλβανών. Όπως λένε, όταν υπάρχει έγκλημα, ψάξε να βρείς, ποιός έχει συμφέρον. Ποιοι έχουν συμφέρον να τα σπάσουν Ελληνες και Αλβανοί; Το κατεβατό είναι μεγάλο. Τούρκοι (και λοιποί νοσταλγοί Μουσουλμανικών αυτοκρατοριών και χαλιφάτων) Σκοπιανοί, Βούλγαροι, Σέρβοι, Ιταλοί, Γερμανοί, Αμερικανοί. [ Οι δύο τελευταίοι για το «διαίρει και βασίλευε». Θέλουν όσο το δυνατόν περισσότερα αλληλομαχόμενα κρατίδια στην περιοχή, για να τα ελέγχουν όλα. Θέλουν την αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου, αλλά όχι την ένωση του με την Αλβανία, την οποία μάλλον παραχωρούν στην σφαίρα επιρροής της Ιταλίας.]

Με λίγα λόγια «είναι πολλά τα λεφτά», για όσους υποδαυλίζουν Ελληνοαλβανικό μίσος. Κι εδώ που τα λέμε δεν είναι χαμένα λεφτά, γιατί είναι πολύ δύσκολο να συνεννοηθούν Ελληνες με Ελληνες και Αλβανοί με Αλβανούς, πόσο μάλλον όλοι μαζί.

Π. Ρέππας

Δημοσίευση: Απριλίου 19, 2016