Αρχική
Επικοινωνία
LIVE.png){kind=small}
Ο Καιρός
Mετά την επίδειξη στα Σκόπια σταμάτησαν στο hot spot για φωτό με duck face.
Δεν εκμεταλλεύεσαι κάποιον μόνο για να κερδίσεις χρήματα, αλλά και για να νιώσεις καλύτερα -πιο έξυπνος, πιο όμορφος, πιο cool.
Ακριβώς όπως παλιά το τηλεοπτικό κοινό παρακολουθούσε φανατικά τα ριάλιτι του Ανδρέα Μικρούτσικου με καλεσμένους ανθρώπους της διπλανής πόρτας με προβλήματα όπως, «Τα έχω με τον αδερφό του άντρα μου και τα τρία παιδιά μας είναι δικά του», «Ο πατέρας μου τα έφτιαξε με τη θεία μου και το έμαθε η μάνα μου και έβαλε να τον πλακώσουν στο ξύλο» κ.α.
Αποτέλεσμα; Ένας εφησυχασμός και μια πλήρης αποχαύνωση που οδηγούσε πάντα σε προφανή συμπεράσματα: Αφού αυτός που βλέπω έχει χειρότερα θέματα να αντιμετωπίσει από τα δικά μου, κάνω το σταυρό μου που είμαι πολύ καλύτερα, ανάβω κι ένα ακόμα κεράκι στην εκκλησία, φορτώνω το ψυγείο μου και τα ντουλάπια μου με φαγητό και συνεχίζω την ζωούλα μου...
Τα χρόνια μπορεί να έχουν περάσει, όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται. Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας είναι πια οι πρόσφυγες και οι εκπομπές-ωδή στην τηλεθέαση έχουν αντικατασταθεί από τα social media που προβάλλουν συνεχώς τα δικά τους... προβλήματα που δεν έχουν να κάνουν με το κέρατο, αλλά με την επιβίωση.
Στα social media οι απόκληροι της πραγματικής ζωής προωθούν μια φαντεζί και λουσάτη καθημερινότητα με πολλά ντεσιμπέλ, αντίθετη από την αξιοπρέπεια που είναι πάντα αθόρυβη
Ναι, τα social media είναι το έδαφος που έψαχνε ο κάθε πικραμένος και απόκληρος της πραγματικής ζωής για να νιώθει ισορροπημένο μέρος του συνόλου.
Προωθώντας μια πλασματική καθημερινότητα, φαντεζί και λουσάτη με πολλά ντεσιμπέλ, τελείως αντίθετη από την αξιοπρέπεια που έχει μάθει να ζει πάντα στο... αθόρυβο.
Το νοιάξιμο για όσα συμβαίνουν γύρω μικρό, η ανάγκη όμως για το φαίνεσθαι μεγάλη -πώς αλλιώς θα έρθουν περισσότεροι followers;
Ναι, άλλοι να πνίγονται στο Αιγαίο και άλλοι να φωτογραφίζονται στα εξώφυλλα περιοδικών αγκαλιά με σωσίβια.
Ναι, άλλοι να πεινάνε στον Πειραιά και άλλοι να κάνουν τα ξημερώματα check in στις αποβάθρες -όποιος πάει πιο νωρίς θα συγκεντρώσει και τα περισσότερα likes, και θα γίνει share με κινηματογραφική ταχύτητα, απλά μαθηματικά είναι.
Άλλοι με στεγνωμένα μάγουλα στην Ειδομένη να κάνουν όνειρα για το πώς θα περάσουν τα σύνορα και να καταντούν να γίνονται το background στις σέλφι ξεχασμένων celebrities που αναζητούν λίγα ακόμα λεπτά δημοσιότητας δείχνοντας στους λογαριασμούς τους στο Instagram τον ανθρώπινο πόνο, αλλά και βολεμένων τύπων που το image τους είναι απόρροια της εξής φράσης: «Ναι, μπορεί εγώ να περνάω τέλεια παιδιά, να είμαι επιτυχημένος, με δουλειά και λεφτά, όμως υπάρχει και αυτή η ζωή».
Ακριβώς όπως έκανε ο Βασίλειος Κωστέτσος με αρυτιδίαστο πρόσωπο και duck face δίπλα στον Τρύφωνα Σαμαρά που πόζαρε προφίλ -έτσι κρύβονται σωστά τα μάγουλα από τις φωτογραφίες – στο δρόμο της επιστροφής, μετά την επίδειξη στα Σκόπια.
Ακριβώς όπως παλιά που πηγαίναμε όλοι με το ΚΤΕΛ στη Θεσσαλονίκη και κάναμε στάση για τουαλέτα, τσιγάρο και καφέ στον Μώλο.
Με μια σειρά από hashtag όπως.... #kolonaki, #kifisia -ε, βέβαια για να το δει και όλος ο καλός ο κόσμος, να πατήσουν την καρδούλα οι πελάτισσές τους που αγοράζουν φορέματα και πηγαίνουν για ντεκαπάζ- και #supermodels, ναι, στο μυαλό του σχεδιαστή τα hot spot είναι τα νέα catwalks.
Μάθαμε όλοι μας να θεωρούμε φυσιολογική την εξαιρετικά αφύσικη ζωή που ζούμε
Και τέλος βαρύγδουπες και φανταχτερές λεζάντες, όπως «Η ζωή δεν είναι μόνο φλας, χαμόγελα, σαμπάνιες... Κατέρρευσα».
Τι άλλο να πούμε πια... Κάθε μέρα και κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό, κάτι που δίνει νέες διαστάσεις στην έννοια της ξεφτίλας.
Κάτι που μπορεί να μας εξαγριώνει και να μας βγάζει για λίγο από τα ρούχα μας, αλλά δεν μας στερεί στιγμή την ηρεμία του ύπνου.
Δημοσίευση: Απριλίου 27, 2016
- Κατηγορία:
ΑΠΟΨΕΙΣ
Δεν εκμεταλλεύεσαι κάποιον μόνο για να κερδίσεις χρήματα, αλλά και για να νιώσεις καλύτερα -πιο έξυπνος, πιο όμορφος, πιο cool.
Ακριβώς όπως παλιά το τηλεοπτικό κοινό παρακολουθούσε φανατικά τα ριάλιτι του Ανδρέα Μικρούτσικου με καλεσμένους ανθρώπους της διπλανής πόρτας με προβλήματα όπως, «Τα έχω με τον αδερφό του άντρα μου και τα τρία παιδιά μας είναι δικά του», «Ο πατέρας μου τα έφτιαξε με τη θεία μου και το έμαθε η μάνα μου και έβαλε να τον πλακώσουν στο ξύλο» κ.α.
Αποτέλεσμα; Ένας εφησυχασμός και μια πλήρης αποχαύνωση που οδηγούσε πάντα σε προφανή συμπεράσματα: Αφού αυτός που βλέπω έχει χειρότερα θέματα να αντιμετωπίσει από τα δικά μου, κάνω το σταυρό μου που είμαι πολύ καλύτερα, ανάβω κι ένα ακόμα κεράκι στην εκκλησία, φορτώνω το ψυγείο μου και τα ντουλάπια μου με φαγητό και συνεχίζω την ζωούλα μου...
Τα χρόνια μπορεί να έχουν περάσει, όμως η ιστορία επαναλαμβάνεται. Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας είναι πια οι πρόσφυγες και οι εκπομπές-ωδή στην τηλεθέαση έχουν αντικατασταθεί από τα social media που προβάλλουν συνεχώς τα δικά τους... προβλήματα που δεν έχουν να κάνουν με το κέρατο, αλλά με την επιβίωση.
Στα social media οι απόκληροι της πραγματικής ζωής προωθούν μια φαντεζί και λουσάτη καθημερινότητα με πολλά ντεσιμπέλ, αντίθετη από την αξιοπρέπεια που είναι πάντα αθόρυβη
Ναι, τα social media είναι το έδαφος που έψαχνε ο κάθε πικραμένος και απόκληρος της πραγματικής ζωής για να νιώθει ισορροπημένο μέρος του συνόλου.
Προωθώντας μια πλασματική καθημερινότητα, φαντεζί και λουσάτη με πολλά ντεσιμπέλ, τελείως αντίθετη από την αξιοπρέπεια που έχει μάθει να ζει πάντα στο... αθόρυβο.
Το νοιάξιμο για όσα συμβαίνουν γύρω μικρό, η ανάγκη όμως για το φαίνεσθαι μεγάλη -πώς αλλιώς θα έρθουν περισσότεροι followers;
Ναι, άλλοι να πνίγονται στο Αιγαίο και άλλοι να φωτογραφίζονται στα εξώφυλλα περιοδικών αγκαλιά με σωσίβια.
Ναι, άλλοι να πεινάνε στον Πειραιά και άλλοι να κάνουν τα ξημερώματα check in στις αποβάθρες -όποιος πάει πιο νωρίς θα συγκεντρώσει και τα περισσότερα likes, και θα γίνει share με κινηματογραφική ταχύτητα, απλά μαθηματικά είναι.
Άλλοι με στεγνωμένα μάγουλα στην Ειδομένη να κάνουν όνειρα για το πώς θα περάσουν τα σύνορα και να καταντούν να γίνονται το background στις σέλφι ξεχασμένων celebrities που αναζητούν λίγα ακόμα λεπτά δημοσιότητας δείχνοντας στους λογαριασμούς τους στο Instagram τον ανθρώπινο πόνο, αλλά και βολεμένων τύπων που το image τους είναι απόρροια της εξής φράσης: «Ναι, μπορεί εγώ να περνάω τέλεια παιδιά, να είμαι επιτυχημένος, με δουλειά και λεφτά, όμως υπάρχει και αυτή η ζωή».
Ακριβώς όπως έκανε ο Βασίλειος Κωστέτσος με αρυτιδίαστο πρόσωπο και duck face δίπλα στον Τρύφωνα Σαμαρά που πόζαρε προφίλ -έτσι κρύβονται σωστά τα μάγουλα από τις φωτογραφίες – στο δρόμο της επιστροφής, μετά την επίδειξη στα Σκόπια.
Ακριβώς όπως παλιά που πηγαίναμε όλοι με το ΚΤΕΛ στη Θεσσαλονίκη και κάναμε στάση για τουαλέτα, τσιγάρο και καφέ στον Μώλο.
Με μια σειρά από hashtag όπως.... #kolonaki, #kifisia -ε, βέβαια για να το δει και όλος ο καλός ο κόσμος, να πατήσουν την καρδούλα οι πελάτισσές τους που αγοράζουν φορέματα και πηγαίνουν για ντεκαπάζ- και #supermodels, ναι, στο μυαλό του σχεδιαστή τα hot spot είναι τα νέα catwalks.
Μάθαμε όλοι μας να θεωρούμε φυσιολογική την εξαιρετικά αφύσικη ζωή που ζούμε
Και τέλος βαρύγδουπες και φανταχτερές λεζάντες, όπως «Η ζωή δεν είναι μόνο φλας, χαμόγελα, σαμπάνιες... Κατέρρευσα».
Τι άλλο να πούμε πια... Κάθε μέρα και κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό, κάτι που δίνει νέες διαστάσεις στην έννοια της ξεφτίλας.
Κάτι που μπορεί να μας εξαγριώνει και να μας βγάζει για λίγο από τα ρούχα μας, αλλά δεν μας στερεί στιγμή την ηρεμία του ύπνου.
Γιατί πολύ απλά μάθαμε να θεωρούμε φυσιολογική την εξαιρετικά αφύσικη ζωή που ζούμε.
O Βασίλειος Κωστέτσος με αρυτιδίαστο πρόσωπο και duck face δίπλα στον Τρύφωνα Σαμαρά που πόζαρε προφίλ -έτσι κρύβονται σωστά τα μάγουλα από τις φωτογραφίες –μπροστά από τους πρόσφυγες της Ειδομένης.
0 Σχόλια για την ανάρτηση: "Η αβάσταχτη ελαφρότητα της σέλφι Κωστέτσου-Σαμαρά στην Ειδομένη"Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.