Πολιτικός Εκπασοκισμός

Έχει γραφτεί κατά κόρον, η ΝΔ του 2004-2009 ήταν ένα ΠΑΣΟΚ με γαλάζιους κόκκους, πιο κοντά στο 1981-1989 παρά στην περίοδο Σημίτη. Η διαπίστωση, όσο μένει απλά μια διαπίστωση, λειτουργεί σαν ιδιότυπο επιχείρημα, μας φανερώνει κάτι αλλά την ίδια στιγμή μας αποκρύβει την αλήθεια. Μας φανερώνει την ριζική αλλαγή αλλά συγχρόνως μας αποκρύβει τον μηχανισμό της και, όσο δεν αποδεικνύει την θέση της, γίνεται από διαπίστωση επιχείρημα της σειράς, κοινώς ρητορεία.

Το ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1981-1989 κατάφερε να ελέγξει το σύνολο του κρατικού μηχανισμού, κατάφερε να αποσπάσει υψηλότατα εκλογικά ποσοστά στον δημοσιουπαλληλικό κλάδο και να αποκτήσει προνομιακές πολιτικές σχέσεις με τα Μ.Μ.Ε. Οι δε συνδικαλιστικές οργανώσεις απετέλεσαν το μακρύ χέρι του. Έχοντας καταφέρει να κρατικοποιήσει το σύνολο της οικονομίας πέτυχε ουσιαστικά τον απόλυτο έλεγχο όχι πλέον μόνο του κράτους αλλά του συνόλου της οικονομίας από το κράτος. Είτε δημόσιος τομέας είτε ιδιωτικός τομέας το κράτος σήμαινε δουλειά και δουλειά σήμαινε στα νεοελληνικά ΠΑΣΟΚ. Ένα κόμμα που θέλει να λειτουργεί σαν προθάλαμος εξουσίας, η ΝΔ, όφειλε να μπορεί να την διεκδικήσει. Για να το πετύχει αυτό μοναδική δυνατότητα ήταν είτε η εναλλακτική πρόταση πολιτικής είτε η συμπόρευση με την λογική του ΠΑΣΟΚ. Για ευνόητους λόγους, λόγους επιβίωσης και ανυπαρξίας ουσιαστικού πολιτικού λόγου, λόγου πέραν της τεχνοκρατικής ανάλυσης και τελικά νοήματος γύρω από την πολιτική, η δεξιά παράταξη πασοκοποιήθηκε.

Εντούτοις ο εκπασοκισμός δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Χωρίς τομεακές οργανώσεις, χωρίς κινηματική βάση και πολιτικό προσωπικό που να ριζώνει στην βάση του κοινωνικού σώματος, ανθρώπους που σε προσωπικό επίπεδο να κινητοποιούν, χωρίς τελικά το ιδιότυπο ψηστήρι που χαρακτηρίζει τον Έλληνα ψηφοφόρο, αυτόν που ψηφίζει με βάση τον γείτονα που πέτυχε την καλή, ο εκπασοκισμός όχι μόνο δεν πέτυχε πολιτικά, δεν την έκανε δηλαδή ουσιαστικό αντίπαλο σε επίπεδο δημοσίου και συνδικαλιστικών οργανώσεων αλλά βύθισε το ήδη χρεωμένο ελληνικό κράτος που αδυνατούσε έτσι και αλλιώς να χρηματοδοτήσει δύο ΠΑΣΟΚ.

Από την άλλη το ΠΑΣΟΚ έχοντας τον απόλυτο έλεγχο του παιχνιδιού άρχισε να ασχολείται με την υψηλή πολιτική. Βλέποντας ότι η κυριαρχία του δεν αμφισβητείται από τον συνδικαλισμό και τους δημοσίους υπαλλήλους αναλώθηκε στην, χρήσιμη φυσικά και ουσιαστική, ανάπτυξη των ανεξάρτητων αρχών, την αναγραφή των θρησκευμάτων στις ταυτότητες και την προετοιμασία του τόπου για την είσοδο στην ΟΝΕ. Από την άλλη το αισθητήριο της αγοράς κατανόησε την λειτουργία του ΠΑΣΟΚ, κατανόησε ότι όποιος έχει κατάρτιση και φιλοδοξίες μπορεί να κάνει καριέρα στην Ελλάδα με το ΠΑΣΟΚ. Έτσι είδαμε το κόμμα που ξεκίνησε με τον Άκη και τον Λαλιώτη να πλαισιώνεται από τα καλύτερα και ικανότερα πολιτικά στελέχη που έχει η Ελλάδα, για τους υπολοίπους έμειναν οι ιδεολογικά ψεκασμένοι της Αριστεράς και οι γελωτοποιοί της λαϊκής δεξιάς.

Πολιτική λύση θα υπάρξει στην Ελλάδα όταν τα ΠΑΣΟΚ και οι παραφυάδες τους θα εκριζωθούν όχι από το πολιτικό αλλά από την πλειοψηφία του κοινωνικού πεδίου. Η ώρα ακόμη αργεί.

Vasileios Chantzos

Δημοσίευση: Απριλίου 11, 2016