Φιάσκο το τρίτο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ - Πολιτικό αδιέξοδο ενόψει…

Η διαπραγμάτευση εξελίσσεται σε φιάσκο ολκής. Ύστερα από τη σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας στην Ουάσιγκτον και την πληροφορία που επιβεβαίωσε ουσιαστικά η ελληνική κυβέρνηση ότι ζητούνται περαιτέρω μέτρα 3 δις με ορίζοντα το 2018 είναι πολύ πιο σοβαρή η κατάσταση από όσο φαντάζεται κανείς εκ πρώτης όψεως.

Αυτό σημαίνει ότι οι δανειστές και ιδίως το ΔΝΤ ζητάει εκ των προτέρων δέσμευση για τήρηση του μνημονίου και μετά την τριετία λήξης του προγράμματος που συμφωνήθηκε το περασμένο καλοκαίρι. Ζητάει δηλαδή δεσμεύσεις από την Ελλάδα που ξεπερνούν το παρόν τρίτο μνημόνιο και υπερβαίνουν κατά πολύ τον ορίζοντα της παρούσας κυβέρνησης. Σε απλά ελληνικά και επί της ουσίας ζητείται από τώρα η υπογραφή και δέσμευση σε στόχους ενός τέταρτου μνημονίου, μέσω της αναθεώρησης των στόχων του τρίτου μνημονίου και την παροχή εγγυήσεων για την επίτευξη των όσων έχουν ήδη συμφωνηθεί από το περασμένο καλοκαίρι.

Αυτό εξηγεί και γιατί τελικά ο Τσίπρας το τελευταίο διάστημα επαναλάμβανε σχεδόν μονότονα ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να υλοποιήσει τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από τη συμφωνία του περασμένου Ιουλίου. Τα πράγματα τελικά είναι πιο σοβαρά από όσο αρχικά φαίνονταν, η συμφωνία για το τρίτο μνημόνιο είναι στον αέρα και το σενάριο της πιστωτικής και χρηματοδοτικής ασφυξίας το καλοκαίρι παραμένει στο τραπέζι.

Σ’ αυτό το πλαίσιο τώρα γίνεται σαφές τι επιχειρεί να αποφύγει για πολιτικούς λόγους η κυβέρνηση του Τσίπρα. Την ίδια στιγμή όμως αφήνει παράθυρο ανοιχτό να δεχτεί τα επιπλέον μέτρα για να διασφαλιστεί η επίτευξη του πρωτογενούς πλεονάσματος το 2018 υπό την προϋπόθεση να ρυθμιστεί το χρέος. Ουσιαστικά πρόκειται για την ίδια γραμμή της συνθηκολόγησης δια της γενικής εφόδου και αντεπίθεσης που έκανε και πέρσι ο Τσίπρας.

Σε κάθε περίπτωση όμως το αδιέξοδο του ΣΥΡΙΖΑ είναι σοβαρό και σχεδόν αξεπέραστο. Καταρρίπτεται η όποια ρητορική του για τον περσινό αναγκαίο συμβιβασμό που έκανε λόγο ο Τσίπρας και αποδεικνύεται για ακόμα μια φορά πως ο κατήφορος δεν έχει πάτο. Σ’ αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να ενεργοποιούνται πολιτικά αντανακλαστικά στην Κουμουνδούρου και δεν είναι τυχαία η επισημοποίηση της διακριτικής παρουσίας μιας νέας εσωκομματικής αντιπολίτευσης εντός του ΣΥΡΙΖΑ που λέει πως είναι προτιμότερη η πτώση από την κυβέρνηση παρά η περαιτέρω εμπλοκή με το μνημόνιο.

Καθόλου άσχετη δεν πρέπει να θεωρείται και η άρθρωση φωνών βουλευτών που αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο παραίτησής τους. Υπ’ αυτό το πρίσμα, παρά τις διαψεύσεις του Μαξίμου, το σενάριο της πολιτικής αστάθειας είναι στα επιχειρήματα του Τσίπρα έναντι των δανειστών. Πιθανόν ο πρωθυπουργός να θελήσει «να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται» πολιτικά και κομματικά εξαντλώντας τα περιθώρια της παραμονής του στο Μαξίμου, αλλά όπως εξελίσσονται τα πράγματα είναι δύσκολο να αποφευχθούν πολιτικές εξελίξεις και μοιραία επανέρχονται στο προσκήνιο εκλογικά σενάρια από την στιγμή που με τα ως τώρα δεδομένα δύσκολα μπορεί να δώσει λύση παρούσα βουλή.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Απριλίου 21, 2016