Το δίπολο ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ ξανά στο προσκήνιο

Αυτό το Σαββατοκύριακο που πέρασε επιβεβαίωσε την πλήρη αποτυχία της Κεντροαριστεράς, εκτός ΣΥΡΙΖΑ, να γίνει ένα ενιαίο κόμμα που θα διεκδικήσει κάτι καλύτερο για τον συγκεκριμένο χώρο. Απέδειξε επίσης ότι αυτό που θα γίνει στις επόμενες εκλογές, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, είναι η αναβίωση ενός σκληρού διπολισμού το οποίο θα σβήσει οτιδήποτε άλλο, δηλαδή θα υπάρξουν δύο ισχυροί πόλοι και ορισμένοι μικροί δορυφόροι.

Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να γίνει ξανά κυρίαρχος στον μεσαίο χώρο και θα παραμείνει ένα κόμμα στα επίπεδα του 5%-7%. Άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος των «επαγγελματιών» της μεγάλης πασοκικής σχολής έχει μετακομίσει στον ΣΥΡΙΖΑ που είναι… καλύτερη εκδοχή του παλαιού ΠΑΣΟΚ. Αυτό το κόμμα θα έπρεπε να έχει διαλυθεί εδώ και καιρό, να αλλάξει όνομα, να αναβαπτιστεί από τις παλιές αμαρτίες του και μετά να διεκδικήσει την ψήφο ξανά του κόσμου.

Ο Σταύρος Θεοδωράκης ξεκίνησε καλά, το πάλεψε ως εναλλακτικός κεντροαριστερός, φιλελεύθερος πόλος, αλλά απέδειξε ότι οι ετερόφωτοι, όσοι δεν έχουν τίποτε περισσότερο από μια καλή παρουσία αλλά είναι κενοί περιεχομένου, κάποια στιγμή σκάνε σαν καρπούζι. Το Ποτάμι θόλωσε γρήγορα, αφού προσπαθούσε να ψαρέψει από παντού. Είχε κάποιες καλές μεταρρυθμιστικές ιδέες, είχε μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση της πραγματικότητας, προσπάθησε να γίνει η εναλλακτική διέξοδος για τους πολίτες που σιχάθηκαν τα παλαιά κόμματα, ωστόσο, έπασχε από ηγεσία και κυρίως από ιδέες που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν. Άλλωστε, και το Ποτάμι ήταν ένα κίνημα που ταυτίστηκε με το παλαιό ΠΑΣΟΚ. Σιγά – σιγά ξέφτισε και τώρα είναι αμφίβολο αν θα υπάρχει στις επόμενες εκλογές. Ο Θεοδωράκης μάλλον θα ξαναγίνει δημοσιογράφος ή… εστιάτορας.

Γύρω – γύρω από το κέντρο υπάρχουν διάφοροι… πλανήτες με… Αρειανούς και λοιπούς εξωγήινους που διεκδικούν μερίδιο από την πίτα του χώρου, απ’ όση αφήνει ο Τσίπρας και απ’ όση θα αφήσει όταν θα σκάσει με πάταγο. Ασφαλώς το κέντρο είναι μια ισχυρή και υπολογίσιμη δύναμη την οποία πρέπει κάθε παράταξη να έχει μαζί του για να έχει μια αυτοδύναμη διακυβέρνηση. Δηλαδή ο Τσίπρας που ξεκίνησε περίπου ως ακροαριστερός, κατάφερε με τα ψέματά του να κερδίσει το κέντρο, το παλαιό ΠΑΣΟΚ κι ένα μέρος από τη ΝΔ και γι’ αυτό κυριαρχεί τα τελευταία χρόνια. Ομοίως και η ΝΔ οφείλει να λειτουργεί ως διέξοδος για τους απογοητευμένους κεντρώους. Όχι εκείνους που πιστεύουν σε ένα κομματικό, πασοκικό κράτος, πλήρως αδιαφανές και αναξιοκρατικό. Αλλά εκείνους που πιστεύουν στις μεταρρυθμίσεις, σε μια χώρα σύγχρονη που θα σέβεται τον πολίτη αλλά πάνω απ’ όλα θα βάζουν την πατρίδα τους. Αφού βεβαίως η ΝΔ καταφέρει να κερδίσει το δικό της χώρο, τη δεξιά και δεν μεταλλαχθεί σε ένα κεντρώο κόμμα που απλά θα παίρνει και λίγες ψήφους από τα δεξιά. Το αντίθετο πρέπει να συμβεί, αλλιώς καλύτερα η ΝΔ να μετονομαστεί σε… Ποτάμι για να τελειώνουμε μια και καλή.

Η αποτυχία του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού, της Δράσης, της Δημοκρατικής Αριστεράς και δεν ξέρουμε ποιων άλλων, να γίνουν μια ενιαία παράταξη που θα διεκδικήσει ξανά την εξουσία, αποδεικνύει ότι οι συμμαχίες ευκαιρίας, οι συμπράξεις απλά και μόνο για το θεαθήναι δεν… φτουράνε. Ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχουν ηγέτες που θα ακτινοβολούν, που θα τραβήξουν τον κόσμο, που θα δείχνουν ότι μπορούν να υλοποιούν τις υποσχέσεις που δίνουν.

Οι επόμενες εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, θα είναι σκληρές. Μέσα σε κλίμα πόλωσης, μέσα σε μια χώρα βαθιά διχασμένη η οποία θα έχει να αντιμετωπίσει τους… Ταλιμπάν του καθεστώτος του ΣΥΡΙΖΑ και όσους βλέπουν την καταστροφή που έγινε και θέλουν κάτι διαφορετικό. Παρά το γεγονός ότι η ΝΔ έπρεπε να έχει αλλάξει εδώ και καιρό, έπρεπε να έχει ανανεωθεί σε πρόσωπα και ιδέες, είναι σίγουρο ότι θα αποτελέσει τη διέξοδο των εξοργισμένων. Εκείνων που αισθάνονται προδομένοι, για να μην πούμε… κορόιδα, από τον Τσίπρα. Και των δεξιών βεβαίως που δεν μπορούν να βλέπουν την πατρίδα να διαλύεται, και των κεντρώων που εξαπατήθηκαν σε ότι αφορά τις μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν ποτέ.

Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ θα συγκεντρώσει όλους τους λαϊκιστές, το λεγόμενο σοσιαλιστικό λαϊκισμό, εκείνους που βολεύτηκαν τον τελευταίο καιρό, όσους βγάζουν χρήματα από αυτή την κατάσταση. Θα μαζέψει ακόμη κι εκείνους που φλερτάρουν με το χώρο της κεντροαριστεράς και δεν βρίσκουν άλλο κόμμα για να εκφραστούν.

Ο Τσίπρας αναμένεται να προχωρήσει σε κινήσεις διεύρυνσης προς το κέντρο, προκειμένου να τσιμπολογήσει από τον διαλυμένο αυτό χώρο.

Υπό κανονικές συνθήκες, κι εφόσον ο κόσμος δεν πάθει καμιά νέα… αυταπάτη ο ελληνικός λαός θα «μαυρίσει» τον Τσίπρα. Όμως, για να μπορέσει η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης να γίνουν κυρίαρχος χώρος στο πολιτικό σκηνικό οφείλουν να αλλάξουν ακόμη πολλά. Κυρίως να ξεκαθαρίσει το κόμμα τι θέλει, σε ποιους απευθύνεται, πως θα το υλοποιήσει, πότε θα βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο. Πρέπει να έχει ξεκάθαρες κι όχι θολές γραμμές, ένα όραμα για την Ελλάδα με ημερομηνία υλοποίησής του. Αν το πετύχει αυτό τότε στις κάλπες που θα στηθούν κάποια στιγμή δεν θα υπάρχουν πολλά περιθώρια κι επιλογές. Η σκληρή πόλωση θα επικρατήσει, όπως και το ότι η Ελλάδα θα χρειάζεται ξεκάθαρες απαντήσεις. Αριστερά (αν αυτό το πράμα λέγεται αριστερά) ή Δεξιά θα είναι το δίλημμα. Το παλαιό δίπολο ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ θα βγει ξανά στο προσκήνιο και τα «πράσινα και μπλε καφενεία» θα ξανάρθουν στην επικαιρότητα. Και ο κόσμος θα πρέπει να ψηφίσει για το μέλλον του έχοντας στο μυαλό του ότι οι καταστροφές έρχονται όταν δεν υπάρχει πολύ σκέψη για τις συνέπειες που προκαλούν οι αυταπάτες των πολιτών.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Μαΐου 29, 2016