"Βουλιάξτε τους φελλούς" !!!

Το γράφω σήμερα που έχει περάσει μια ημέρα για να μην θεωρηθεί ότι με ενδιαφέρει επ ουδενί η αριθμητική των φοιτητικών εκλογών. Και το γράφω γιατί δυστυχώς δεν είδα από κανέναν την οποιαδήποτε αντίδραση. Μιλάω για την αφίσα της παράταξης που πρόσκειται στην ΝΔ και φέτος βγήκε ανασύροντας ένα παλιό σχέδιο (από τη δεκαετία του 80) ελαφρώς τροποποιημένο. Η αφίσα απεικονίζει ένα βαρέλι στο οποίο επιπλέουν διάφοροι φελλοί πάνω στους οποίους είναι καρφωμένες σημαίες κόκκινες και μαύρες. Το μήνυμα που αιωρείται πάνω από το βαρέλι συνοψίζει μια προτροπή: βουλιάξτε τους φελλούς!

Δεν έχει πολύ νόημα να σχολιάσω το προφανές περιεχόμενο της αφίσας. Πρόκειται για μια ακόμα οπαδικού τύπου διαφημιστική προπαγάνδα, που αποσκοπεί στην μείωση του αντιπάλου μέσα από την κατηγοριοποίηση του ως "αφελούς" ή "βλάκα", ούτε το γεγονός πως στην τωρινή εκδοχή της υπάρχουν και μαύρες σημαίες εκτός από κόκκινες (που υπήρχαν στην παλιά εκδοχή της). Άλλωστε είναι γνωστή η θεωρητική εμμονή της φιλελεύθερης φιλολογίας να επιτίθεται στους αντιπάλους της επικαλούμενη την "κοινή λογική", βάση της οποίου κάθε παρέκκλιση από το φιλελεύθερο κανόνα σκέψης είναι ...παραλογισμός και ο φορέας του διανοητικά λειψός. Θα μπορούσε λοιπόν να είναι αστείο, αλλά δεν είναι.

Δεν είναι γιατί καθημερινά οικογένειες για να γλυτώσουν από τη φρίκη του πολέμου πνίγονται στα νερά της Μεσογείου ή στα στενά της βόρειας θάλασσας προσπαθώντας να φτάσουν σε μια ακτή. Δεν είναι γιατί το σύνθημα “βουλιάξτε τους” διεγείρει την φασιστική ορμή της μικροαστικής καθαριότητας που ζητάει “καθαρές ακτές”. Γιατί ομάδες κομάντο “εθελοντών” σε διάφορες χώρες (Σουηδία, Ιταλία, Αγγλία. Υπάρχουν και για την Ελλάδα αντίστοιχες καταγγελίες) συντονίζονται στο θεάρεστο έργο του πνιγμού ανθρώπων, θεωρώντας έτσι ότι διασφαλίζουν τα φανταστικά τους σύνορά από τη πολιτιστική αλλοίωση. Και δεν είναι αστείο όταν μια παράταξη παρακινεί χιλιάδες νέους ανθρώπους κάνοντας υποσυνείδητη επίκληση στα πιο απάνθρωπα και μισαλλόδοξα ένστικτα.

Το άλλο μισό της βαρβαρότητας είναι πως την ανεχόμαστε. Η μη αντίδραση σε ένα τόσο χυδαίο σύνθημα που γέμισε όλα τα πανεπιστήμια της χώρας μου θύμισε ξανά μια σκηνή από το 1984 του Όργουελ.
“Χθες βράδυ στο σινεμά. Όλο πολεμικά έργα, ένα πολύ καλό, έδειχνε ένα πλοίο γεμάτο πρόσφυγες που βομβαρδιζόταν κάπου στη Μεσόγειο. Οι θεατές διασκέδαζαν πολύ με τα πλάνα ενός μεγαλόσωμου, χοντρού ανθρώπου που προσπαθούσε να ξεφύγει κολυμπώντας ενώ ένα ελικόπτερο τον κυνηγούσε. Πρώτα, τον έβλεπες να τσαλαβουτάει στα νερά σαν δελφίνι, ύστερα, ανάμεσα από τις ριπές των πολυβόλων που έριχναν τα ελικόπτερα, μετά γέμισε τρύπες και η θάλασσα γύρω του κοκκίνισε και βυθίστηκε σαν να μπήκε το νερό από τις τρύπες. Οι θεατές ούρλιαζαν από το γέλια όταν βυθιζόταν.”

Sotiris Lycourghiotis

Δημοσίευση: Μαΐου 20, 2016