Οι «αυταπάτες» τιμωρούνται, κ. Τσίπρα!

Κι όμως, ο Τσίπρας, άρχισε πια να απολογείται!

--Όχι λέει, δεν είπαμε ψέματα στον κόσμο, απλώς είχαμε… «αυταπάτες»!

Πράγμα που σημαίνει ότι η κατηγορία σε βάρος τους ότι είναι «ψεύτες», άρχισε να τους «κολλάει»…

Βοά όλη η κοινωνία πλέον.

Και γίνεται μια πελώρια και ανεξίτηλη «ρετσινιά»!

Προσπαθούν, λοιπόν, απεγνωσμένα να την αποσείσουν:

--Δεν είπαμε λέει (συνειδητά) ψέματα. Απλώς είχαμε αυταπάτες!

Και λοιπόν;

Τι θα πει «αυταπάτες»;

* Ότι πιστεύατε πράγματα που δεν υπήρχαν!

Κι ας σας προειδοποιούσαν γι’ αυτό οι άλλοι:

--Δεν υπήρχε άλλος δρόμος εξόδου από την κρίση…

Νομίζατε ότι υπήρχε και πέσατε ακόμα πιο βαθιά στην κρίση!

--Δεν υπήρχε δυνατότητα να… συνασπίσει η υπερ-χρεωμένη Ελλάδα ολόκληρη την Ευρώπη εναντίον του Βορρά!

Πήγατε να το κάνετε, απομονωθήκατε και τώρα γίνατε «πειθήνιοι» στα κελεύσματα του Βορρά, πέσατε στα τέσσερα και υπογράφετε πράγματα που στην προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχαν τολμήσει ούτε να τα ζητήσουν (όπως το «αυτόματο κόφτη»)…

* Ακόμα «είχατε αυταπάτες» σημαίνει ότι δεν βλέπατε ολοφάνερους κινδύνους που πραγματικά υπήρχαν.

Και για τους οποίους, επίσης σας προειδοποιούσαν οι άλλοι:

--Υπήρχε κίνδυνος grexit! Σας προειδοποιούσαν γι’ αυτό.

Εσείς τότε λέγατε ότι ήταν… «κινδυνολογία»!

Μετά ανακαλύψατε πως, όχι μόνο ήταν «υπαρκτός ο κίνδυνος», αλλά αυτό επιδίωκαν κάποιοι «υπερσυντηρητικοί κύκλοι» στην Ευρώπη!

--Υπήρχε κίνδυνος να κλείσουν οι τράπεζες και να επιβληθούν capital controls.

Σας προειδοποιούσαν και γι’ αυτό.

Εσείς λέγατε ότι κι αυτό ήταν «κινδυνολογία»…

Τελικά έγινε πραγματικότητα.

--Υπήρχε κίνδυνος, αν ανοίγατε τα σύνορα, να σαρωθεί η Ελλάδα από αληθινό «τσουνάμι» λαθρομεταναστών και (κάποιων πραγματικών) προσφύγων.

Σας προειδοποιούσαν και γι’ αυτό. Εσείς δεν το πιστεύατε…

Τελικά σαρώθηκε η Ελλάδα…

Και τώρα αντιμετωπίζει ταυτόχρονα εθνικούς κινδύνους στο Αιγαίο και τεράστιο πρόβλημα εσωτερικής ασφάλειας και κοινωνικής συνοχής.


Αυτά κάνατε! Και νομίζετε πως θα ξεμπερδέψετε με ένα σκέτο:

--Είχαμε αυταπάτες, δεν υπολογίσαμε σωστά τους συσχετισμούς κλπ;

--Η Ελλάδα έβγαινε από την κρίση! Και με τις «αυταπάτες» σας, που σήμερα τις ομολογείτε, τη βάλατε πολύ πιο βαθιά…

--Η Ελλάδα έβγαινε από το μνημόνια, και με τις «αυταπάτες» σας, που σήμερα τις παραδέχεστε, τη βάλατε σε νέα μνημόνια, ακόμα χειρότερα…

--Η Ελλάδα είχε καταφέρει να ελέγξει τις ροές στα σύνορά της και με τις αυταπάτες σας, που σήμερα τις αποδέχεστε, την καταντήσατε ένα απέραντο hot spot…

--Η Ελλάδα είχε επιτύχει να καταστήσει το υψηλό της χρέος «βιώσιμο» (κατά ομολογία του ΔΝΤ στα τέλη του 2014 μπορεί να μην χρειαζόταν πια «βοήθεια χρέους») και καταφέρατε να το καταστήσετε ΜΗ βιώσιμο!

Μια ερώτηση:

Ευθύνες έχετε για όλα αυτά;

Ή μας πετάξατε ένα «είχαμε αυταπάτες» και νομίζετε ότι… «καθαρίσατε»;

Στην επιστήμη των «ορθολογικών επιλογών» υπάρχει η διάκριση ανάμεσα στο «συγγνωστό» λάθος και στο «μη συγγνωστό»:

--Αν με τα στοιχεία που έχεις τη στιγμή που παίρνεις μιαν απόφαση αυτό ήταν «το καλύτερο» (το πιο ορθολογικό) που μπορούσες να κάνεις,αλλά με όσα έγιναν μετέπειτααποδεικνύεται πως ήταν «λάθος», τότε σου συγχωρείται! Θεωρείται «συγγνωστό σφάλμα».

Και δεν τιμωρείσαι, ή πέφτεις στα μαλακά…

Γιατί πάλι στην ίδια κατάσταση αν ερχόσουν, με τα ίδια δεδομένα στη διάθεσή σου, την ίδια απόφαση θα έπρεπε να πάρεις…

--Αν όμως με τα στοιχεία που έχεις όταν αποφασίζεις είναι εμφανές σε άλλους πως οδηγείς στην καταστροφή, και στο λένε και σε προειδοποιούν κι εσύ επιμένεις, τότε το σφάλμα σου είναι ασυγχώρητο (μη συγγνωστό)και οι ευθύνες τεράστιες.

Και τότε το σφάλμα τιμωρείται παραδειγματικά.

--Αν ένας καπετάνιος βρέθηκε μετά από καταιγίδα σε αχαρτογράφητα νερά, του έχει χαλάσει η πυξίδα, δεν έχει ορατότητα και η θαλασσοταραχή εξακολουθεί να μαίνεται, οπότε προσκρούσει το καράβι στα βράχια, ασφαλώς κι έχει ευθύνες, αλλά έχει και ισχυρά «ελαφρυντικά»…

--Αν όμως πηγαίνει ολόισια στα βράχια, ενώ έχει και χάρτη και ορατότητα, αν οι άλλοι του το λένε, τον προειδοποιούν, αν η τρικυμία έχει κοπάσει, ο καιρός βελτιώνεται, κι αυτός εξακολουθεί να πηγαίνει στα βράχια και τελικά το… «στουκάρει» το καράβι, τότε δεν έχει απλώς κάποιες «ευθύνες»! Είναι εγκληματίας!

Δεν μπορεί να επικαλεστεί… «αυταπάτες».

Ούτε, βέβαια, θα παραμείνει στο τιμόνι.

Τον απομακρύνουν «σηκωτό» και τον ρίχνουν στο «μπαλαούρο» (αν είναι τυχερός).

Αλλιώς, τον κρεμάνε από το κατάρτι ή τον ρίχνουν στα σκυλόψαρα…

Βέβαια αυτοί ήταν κάποτε οι σκληροί κανόνες της ναυτοσύνης.

Οι δημοκρατίες είναι πολύ πιο επιεικείς.

Αλλά ανεύθυνο που παρέσυρε με τις αυταπάτες του μιαν ολόκληρη χώρα, κι ύστερα τις παραδέχθηκε και… συνεχίζει να ψεύδεται ασυστόλως, δεν τον αφήνουν στο τιμόνι. Με τίποτε…

Το προεκλογικό φιλμάκι της Νέας Δημοκρατίας τον Ιανουάριο του 2015, αποτελεί μιαν δραματική απόδειξη, πως για όλα αυτά που σήμερα ονομάζετε «αυταπάτες» σας είχαν προειδοποιήσει!

Σαφώς, σαφέστατα και με ανατριχιαστική ακρίβεια…

Κι εσείς τότε καταγγέλλατε «κινδυνολογία».

Για να τα πω διαφορετικά:

--Εντάξει, να συζητήσουμε τι θα κάνουμε με αυτούς που είχαν εγκληματικές αυταπάτες και μας έσυραν στο βάραθρο…

Θα τους τιμωρήσουμε παραδειγματικά;

Θα δείξουμε επιείκεια απέναντί τους;

Θα τους συγχωρήσουμε, κάποια στιγμή στο μέλλον,

αν, στο μεταξύ, δείξουν «ειλικρινή μεταμέλεια»;

Θα δούμε…

--Με τους άλλους, όμως τι θα γίνει;

Με αυτούς, δηλαδή, που ΔΕΝ είχαν αυταπάτες, τι θα κάνουμε;

Με αυτούς που προειδοποιούσαν για τις αυταπάτες του ΣΥΡΙΖΑ, τι πρέπει να κάνουμε ως κοινωνία;

Θα εξακολουθούμε να τους «τιμωρούμε»; Ή θα τους αποκαταστήσουμε;

Πως θα προχωρήσει μια κοινωνία, αν δεν τιμωρήσει όσους κατέστρεψαν τη χώρα κι αν δεν αποκαταστήσει πλήρως, όσους την ωφέλησαν και προειδοποίησαν για τους κινδύνους;

Αυτό δεν είναι νομικό ζήτημα (μόνο)…

Δεν είναι καν απλώς «πολιτικό» πρόβλημα…

Είναι αληθινά υπαρξιακό ερώτημα για ολόκληρη την κοινωνία!

Να μου το θυμάστε:

Οι ΣΥΡΙΖΑίοι Θα φύγουν κακήν κακώς! Και μάλιστα σύντομα…

Κατά βάθος το ξέρουν.

Γι’ αυτό και μετά το πρώτο 24ωρο των… «πανηγυρισμών»για το Eurogroup, τώρα δείχνουν «μουδιασμένοι». Σε λίγο θα είναι και «ζεματισμένοι»!

Χθες το βράδυ ο Βασίλης Λεβέντης, μέσα σε ένα τηλεοπτικό παραλήρημα, ανάμεσα σε ένα σωρό αφελείς υπέρ-απλουστεύσεις

και… χαριτωμένους, πλην τετριμμένους, λαϊκισμούς, με τα οποία διανθίζει το λόγο του, προέβλεψε πως: ο Τσίπρας «θα έχει κακό τέλος»!

Και σύντομα μάλιστα…

Ποιος; Ο Λεβέντης που κατά δήλωσή του «συμπαθεί» τον Τσίπρα!

Τον συμπαθεί, αλλά, επιτέλους, τον κατάλαβε. Ακόμα κι ο Λεβέντης…

Εμείς που δεν συμπαθούμε τον Τσίπρα, ούτε τον μισούμε, βέβαια, απλώς τον θεωρούμε επιζήμιο, και τον είχαμε καταλάβει εξ αρχής,

ξέρουμε ότι το τέλος αυτό πλησιάζει.

Όταν οι ιδεοληπτικοί ομολογούν τις αυταπάτες τους,αυτό είναι η αρχή του τέλους τους…

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Μαΐου 14, 2016