Το Καζίνο των 12 Θεών στον Αστέρα Βουλιαγμένης

Η άγνωστη επένδυση του Alex Spanos και το πελατειακό κράτος

Eίθισται οι νοσηροί κρατιστές Ελληνες πρωθυπουργοί με το που αναλαμβάνουν την καρέκλα του Μαξίμου να πραγματοποιούν πρώτα ένα ταξίδι στην Κύπρο και στην συνέχεια να ταξιδεύουν στις ΗΠΑ και να ζητούν την βοήθεια του ελληνοαμερικανικού lobby. Να καλούν δηλαδή τους ομογενείς επιχειρηματίες να επενδύσουν στην Ελλάδα. Αναρωτιέται ο κοινός νους γιατί οι Ελληνες μετανάστες στις ΗΠΑ (όπως και οι Ιταλοί, οι Γερμανοί (γερμανοί μετανάστες στις ΗΠΑ ήταν και οι γονείς του Τράμπ) κατάφεραν να μεγαλουργήσουν στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού και όχι στην Ελλάδα. Την ώρα δηλαδή που ο ΓΑΠ, ο Σαμαράς, ο Τσίπρας καλούν τους ομογενείς να επενδύσουν στην Ελλάδα γιατί δεν αναρωτιούνται πως κατάφεραν να γίνουν τεράστιοι στις ΗΠΑ; Γιατί δεν παίρνουν ένα μάθημα από το γεγονός αυτό;

Από τον Βασίλη Μπόνιο

Γιατί για παράδειγμα ο Τσίπρας-που είναι και νέος άνθρωπος- δεν αναρωτιέται τι σκατά φταίει και οι Ελληνες τα καταφέρνουν εκεί που βρίσκουν γόνιμο έδαφος; Φυσικά ο Τσίπρας πλέον ξέρει την απάντηση: Στην Αμερική υπάρχει ένα συγκεκριμένο φορολογικό καθεστώς και ο επιχειρηματικός κόσμος δεν βρίσκεται στο έλεος κάθε άσχετου κλαρινογαμπρού Κατρούγκαλου, ο οποίος από αγανακτισμένος επαναστάτης της πλατείας Συντάγματος έφτασε να κάνει κουμάντο στις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων μέσα από το τερατούργημα του Ασφαλιστικού και του Φορολογικού που ω του θαύματος ενέκριναν και οι εξίσου κατσιαπλιάδες δανειστές. Ποιος σωστός επιχειρηματίας θα επενδύσει σ΄αυτό το κράτος του Κατρούγκαλου ρε συ Αλέξη; Ποιος επιχειρηματίας θα επενδύσει σε ένα πελατειακό κράτος που είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα μιας κλίκας κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών οι οποίοι σαν μαφία ταξιτζήδων στο Αεροδρόμιο δεν αφήνουν να μπει άλλος στα πόδια τους, εκτός κι αν ο νεοφερμένος είναι πιο μαφιόζος από τους ίδιους και εξαγοράζει με μεγαλύτερη άνεση διεφθαρμένους δικαστές όπως θάλεγε και ο σύντροφος Πολάκης;

Και για να μην τα φορτώνουμε όλα στο εγχώριο κράτος, την Κολομβία των Βαλκανίων, εξίσου νοσηρό και πελατειακό είναι και το γερμανικό κράτος το οποίο στα χρόνια της μεταπολίτευσης μάς δίδαξε τι μίζα, το λάδωμα, τις στημένες αναθέσεις με τους αχυρανθρώπους του στην Ελλάδα. Η Γερμανία είναι εξίσου πελατειακό κράτος που επιβιώνει επειδή καταφέρνει ως ένα βαθμό να κρύβει τα σκατά του κάτω από το χαλί. Λέμε ως ένα βαθμό γιατί για παράδειγμα η μέθοδος δωροδοκιών της Siemens οδηγήθηκε στην Δικαιοσύνη από την κυβέρνηση των ΗΠΑ όταν η γερμανική πολυεθνική επιχείρησε με λάδωμα να πάρει μερίδιο από την κινέζικη αγορά των αξονικών τομογράφων στην οποία κυριαρχούσε η General Electric. Κάτι αντίστοιχο έγινε και με την περίπτωση του λογισμικού της VW. Oπως επίσης και με την Deutsche Bank (η πλέον μοχλευμένη τράπεζα της Ευρώπης) η οποία αφού έκρυψε κάτι από το χαλί τις ζημίες της ύψους δις ευρώ λόγω μεγάλης απομείωσης στους τομείς εταιρικής τραπεζικής και χρεογράφων, έρχεται να κλείσει περισσότερα από 200 από τα 723 υποκαταστήματα στη Γερμανία. Η Ευρώπη λοιπόν βρίσκεται στο έλεος του γερμανικού πελατειακού κράτους στα πρότυπα του οποίου αναπτύχθηκε και η άθλια γραφειοκρατία των Βρυξελλών, μια πόλη η οποία κατέληξε εκτροφείο των πλέον αποτυχημένων πολιτικών στις χώρες τους που βολεύονται με το ευρωπαικό κοστούμι ώστε να μην προκαλούν κραδασμούς στα πολιτικά κόμματα από τα οποία προέρχονται. Πάρτε παράδειγμα το πολιτικό προσωπικό που στέλνει η Ελλάδα στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.Ολος ο ανεπρόκοπος κατιμάς που θέλουν να ξεφορτωθούν οι αρχηγοί των κομμάτων καταλήγει στις Βρυξέλλες με παχυλούς μισθούς. Αρχηγός των ανεπρόκοπων γραφειοκρατών της Ευρώπης ο μέθυσος Γιουνκέρ. Αυτή είναι η Ευρώπη για την οποία καλούνται να ψηφίσουν σήμερα οι Βρετανοί πολίτες. Η γερμανική πελατειακή Ευρώπη του λαδώματος και τις μίζας. Καμμία σχέση με την λογική που έκανε την Αμερική δεκαετίες τώρα ονειρικό προορισμό των ανθρώπων που θέλουν να δοκιμάσουν τα όριά τους και να αφήσουν το σημάδι τους στη ζωή αντί να πεθάνουν σαν όργανα ενός πελατειακού κράτους.

Ηταν πρωθυπουργός ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης όταν ο ελληνοαμερικανόςμεγαλοκατασκευαστής Alex Spanos (δεν ζει πια) θέλησε να κάνει μια επένδυση στηνΚολομβία των Βαλκανίων.

Η επένδυση αφορούσε στη δημιουργία Καζίνο στον “Αστέρα της Βουλιαγμένης”.

Μάλιστα ο μεγαλοεπενδυτής μετά και από την παρότρυνση του τότε πωθυπουργού είχε ετοιμάσει και τα σχετικά σχέδια ενώ ήρθε σε επαφή και με Ελληνες υποεργολάβους για το κατασκευαστικό κομμάτι της δουλειάς.

Σύμφωνα με πληροφορίες είχε ξοδέψει με το καλημέρα και 30 εκατομμύρια δραχμές μόνο για να υποβάλλει τα σχέδια που στο μεταξύ είχε ετοιμάσει.

Σε συνεργασία δε με φημισμένα Καζίνο του Λας Βέγκας εκπαίδευε στελέχη του για να αναλάβουν την οργάνωση στην Ελλάδα.

Ο καιρός όμως περνούσε και η ελληνική γραφειοκρατία του έβαζε διαρκώς εμπόδια παρότι είχε το ok από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.

Ο Alex Spanos ήρθε σε επαφή με Ελληνες δικηγόρους προκειμένου να διερευνήσει γιατί δεν προχωράει η διαδικασία ώστε να εξασφαλίσει τις σχετικές άδειες.

Ενας δικηγόρος του είπε την αλήθεια για το πως μπορεί να επενδύσει κανείς στη Κολομβία των Βαλκανίων-από τότε ήταν.

Σας υπενθυμίζω ότι βρισκόμαστε στο 1990-92.

Είπε λοιπόν ο δικηγόρος στον μεγαλοεπενδυτή που ονειρεύονταν να κάνει το Καζίνο των 12 Θεών στον Αστέρα της Βουλιαγμένης.

-Κε Σπάνο μην ταλαιπωρήστε άδικα. Εάν θέλετε να κάνετε δουλειά στην Ελλάδα πρέπει να αγοράσετε ποδοσφαιρική ομάδα, να γίνετε δημοφιλής, να κατανοήσετε την ελληνική πραγματικότητα, φυσικά να κάνετε αντίστοιχα “δωράκια” στους αρμοδίους των υπηρεσιών που εμπλέκονται και έτσι θα έχετε κάποιες πιθανότητας να κάνετε το Καζίνο.

Τελικά το Καζίνο ποτέ δεν έγινε και ο συγχωρεμένος Alex Spanos έλεγε και ξανάλεγε:

-Eχω κάνει δουλειές σε πάρα πολλές χώρες του κόσμου. Στην Ελλάδα μόνο έχασα λεφτά και δουλειά δεν έγινε…

Αυτή η διδακτική ιστορία είναι αποκαλυπτική για το πόσο η Κολομβία των Βαλκανίων δεν αλλάξει.

Δημοσίευση: Ιουνίου 24, 2016