Aίμα, selfies, καταμέτρηση νεκρών

«Τα social media, το Face Time, το Internet νίκησαν και έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο»!

Από την Νίκαια στην Κωνσταντινούπολη και στην Άγκυρα. Απ’ το Παρίσι και τις Βρυξέλλες στη Σμύρνη και στα διεθνή αεροδρόμια της Ανατολής. Και μετά απλή καταμέτρηση! Λες και είναι οι νεκροί γκολ σε αγωνιστική! 84 στη Γαλλία. 60 στη Τουρκία. 200 τραυματισμοί. Πόσοι σοβαρά; 754 συλλήψεις στρατιωτικών! Μια Βρετανίδα παραπονείται στα social media πως το τρομοκρατικό χτύπημα δεν την άφησε να κάνει τα ψώνια της στη Γαλλία. Ένα ζευγάρι, βγάζει στην Τουρκία, selfie, αγκαλιά, όλο γλυκά χαμόγελα. Πίσω περνούν τανκς και έχει ερημιά και νύχτα.

Από την Αλεξάνδρα Τσόλκα

«Έχουμε χαραμίσει την Ιστορία σαν μια παρέα μεθυσμένων που ρίχνουν ζάρια, πίσω στις αντρικές τουαλέτες του τοπικού μπαρ».

Η φράση του Μπουκόφσκι αιωρείται από πάνω τους. Όμως, οι Αμερικανοί συμπαρίστανται στην Γαλλία! Μετά περιμένουν να δουν ποιος θα κερδίσει στην Τουρκία, ποιο θα ναι το σκορ για να ταχθούν υπέρ της δημοκρατίας, όπως και να χει. Στα τανκς γύρω μαζεύονται οι λύκοι. Οι γκρίζοι. Σε αγέλες. Αλυχτούν για θηράματα κάνοντας το σήμα τους. Ο πρόεδρος της δικής μας δημοκρατίας επικοινωνεί με την θυσιασμένη στους αιώνες των αιώνων Κύπρο. Έχουμε ανακλαστικά δημοκρατικά μια φορά, ε; (Φανταστικοί διάλογοι: -Ζέστη και εκεί; Αστα και εδώ καμίνι! –Τα λέμε! – Φιλιά στο σπίτι, ρε).

Ο κόσμος στη Τουρκία ξεχύνεται στις πλατείες και στους δρόμους. Αλαχ Ακμπάρ, λέει. Από την Πενσυλβανία, την πολιτεία των Κουάκερων που και εκεί ο προτεστάντης Θεός, είναι μεγάλος και της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, ο εξόριστος ιμάμης λέει «δε στηρίζω το πραξικόπημα». Οι Γερμανοί σιωπούν ως το ξημέρωμα. Με τους δρόμους γεμάτους νεκρούς, παίρνουν και αυτοί θέση για τα μάτια του κόσμου.

Υπέρ της δημοκρατίας, φυσικά! Και οι άλλοι, οι συνταγματάρχες όπως πάντα, για την ειρήνη, βρε κουτά, τα έκαναν όλα! Για την μαυροειρήνη πυροβολούσαν πολίτες πάνω στο Βόσπορο, ντε!

«Η αληθινή Ιστορία είναι φτιαγμένη από τη σιωπή των νεκρών» είπε κάποιος φιλόσοφος ή συγγραφέας ή και τα δύο, που δεν θυμάμαι τώρα, πάντως δικό μου δεν είναι, αν και πόσο θλιβερά και μοναχικά αληθινό είναι!

Η ιστορία θα γραφεί, ούτως η άλλως απ τους νικητές, αλλά εμείς την παρακολουθούμε μη κατανοώντας ότι ανασαίνει δίπλα μας σαν φάντασμα, βλέποντας μας κόκκους άμμου, στο πέρασμα της, τόσο ενοχλητικούς σα να της λερώνουμε τα αρχαία της σανδάλια.

«Ο λαός της Τουρκίας νίκησε το πραξικόπημα». «Δεν ξανάγινε ο κόσμος να αντιμετωπίζει το στρατό» -ναι; Τόσα χρονιά αυτοκτονούσαν οι δικτατορίες δηλαδή; «Τα social media, το Face Time, το Internet νίκησαν και έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο»! -θυμάστε που τα έκλεινε ο Ερντογάν –απ τη πολύ δημοκρατία του!…

Μην ανησυχείτε: Σε λίγες ώρες η δημοκρατία θα νικήσει. Σε τρεις ώρες μόνο νεκροί, απλοί πολίτες, θα χουν μείνει. Όπως και εχθές. Οι σημαντικοί θα χαίρουν άκρας υγείας. Θα σκάνε από ευρωστία, δημοκρατία και δικαίωση. Μόνο πίσω από μας, οι σκιές στο σκοτάδι αναδιπλώνονται σαν αρπακτικά χέρια απ τον Κάτω Κόσμο, γιατί έρχονται οι μεγάλες αλλαγές και εμείς δε είμαστε προετοιμασμένοι, πότε δεν ήμασταν και πότε δε θάμαστε για χαλασμό και ήττες.

Τρεις ώρες σε ζωντανή σύνδεση ένας εμφύλιος και μια χούντα εν εξελίξει. Το περασμένο βράδυ ένα φορτηγό, που ο οδηγός είπε πως θα πουλήσει παγωτά, αφέθηκε να περάσει ανάμεσα στο κόσμο και να σκορπίσει θάνατο, γιατί είναι σε μεγάλη επιφυλακή και οι αποτελεσματικές Γαλλικές αρχές.

Ακούμε τους νεκρούς και πείθουμε εαυτούς πως είναι πολύ μακριά, πως δεν κινδυνεύουμε εμείς, ας κάνουμε πως δεν τη μετράμε την οδύνη, με σώματα πραγματικά. Και ανατριχίλες διαπερνάνε τη σπονδυλική στήλη.

Λες και κάποιος περπατάει στο τάφο μας, όπως λένε οι Αμερικανοί στη Πενσυλβανία και σε άλλες πολιτείες, μιας και τους αναφέραμε πιο πάνω. Ύπνος, απ’ αυτούς τους κωματώδεις της κατάθλιψης και της φυγής σε όνειρα. Έχει μουσική υπόκρουση απόψε, Μικρούτσικο και Τριπολίτη:

«… Δήλωσε η τσούλα η ιστορία ότι γεράσαμε
τις εμμονές μας περισυλλέγουνε τα σκουπιδιάρικα
όνειρα ξένα ράκη αλλότρια ζητωκραυγάσαμε
και τώρα εισπράττουμε απ’ την εξέδρα μας βροχή δεκάρικα
Ξέσκισε η πόρνη η ιστορία αρχαία οράματα
τώρα για σέρβις μας ξαποστέλνει και για χαμόμηλο
την παρθενιά της επανορθώσαμε σφιχτά με ράμματα
την κουβαλήσαμε και μας κουβάλησε στον ανεμόμυλο».

Δημοσίευση: Ιουλίου 18, 2016