Η παράνοια των Βρυξελλών αποδομεί την Ευρώπη

Θανατηφόροι τεχνοκρατικοί ανορθολογισμοί

Γράφει ο Παναγιώτης Ήφαιστος

Η είδηση αυτή εάν είναι ακριβής σημαίνει ότι αυτό που ονομάζεται ΕΕ είναι ένα πεδίο όπου άχρωμοι, άοσμοι, πολιτικά ανεξέλεγκτοι και συχνά αισθητικά αποκρουστικοί τεχνοκράτες επιδίδονται στο άθλημα παράλογων και ανορθολογικών πράξεων. Είμαι ο τελευταίος που θα υπερασπιστεί την Βρετανική διπλωματία σε αξιολογική – υποκειμενική βάση. Δεν μιλάμε γι αυτό, όμως. Μιλάμε για πολιτικό και στρατηγικό ορθολογισμό ο οποίος όπως φαίνεται εκμηδενίστηκε στην Ευρώπη, γεγονός που επιβεβαιώνει απόλυτα την θέση ότι το ένστικτο των Βρετανών ψηφοφόρων λειτούργησε ορθότατα.

Πρώτον, ποιος είναι ο οποιοσδήποτε κ. Τουσκ και η διεθνική παρέα του ή οι εναλλασόμενες παρέες του στα παρασκήνια του κοινωνικοπολιτικά ανεξέλεγκτου κοινοτικού πεδίου να αποκλείει ένα κράτος μέλος από θεσμικές συζητήσεις που το αφορούν ζωτικά;

Δεύτερον, αυτό το κράτος μέλος δεν είναι οποιοδήποτε κράτος-μέλος. Είναι μια από τις τρεις μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης και, επιτρέψτε μου να πω μετά βεβαιότητας (κεφ. 4 του «Διπλωματία και Στρατηγική των Μεγάλων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων, Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία») ο κύριος Αρχιτέκτονας της μεταπολεμικής Ευρωπαϊκής και Ευρωατλαντικής συμμαχικής δομής.

Τρίτον και ακόμη πιο εξωφρενικό, ενώ το Η.Β. είναι πλήρες μέλος και το ποια θα είναι η σχέση του με την ΕΕ (ή ακόμη και εάν θα αποχωρήσεις καθότι το δημοψήφισμα δεν είναι νομικά δεσμευτικό) οι τεχνοκράτες της θηριώδους τεχνόσφαιρας των Βρυξελλών… απέβαλαν το Η.Β. Απόλυτη παράκρουση και απόλυτος ανορθολογισμός εκτός και εάν η είδηση είναι λάθος. Φαίνεται πέραν πάσης αμφιβολίας ότι οι μεθυσμένοι τεχνοκράτες δεν γνωρίζουν ότι το Η.Β. δεν είναι Ελλάδα. Όταν δηλαδή το ημιπαράνομο Eurogroup… απέβαλε τον κ. Βαρουφάκη. Σε ένα κανονικό κράτος-μέλος που γνωρίζει τι σημαίνει να είσαι ισότιμος μέλος της ΕΕ η αποβολή του κ. Βαρουφάκη δεν αφορούσε τον κ. Βαρουφάκη αλλά το κράτος και τις διακρατικές σχέσεις. Το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν αντέδρασε είναι επειδή δεν είναι Η.Β. αλλά η νεο-Ελλάδα η οποία τους δύο τελευταίους αιώνες έμαθε να είναι εξαρτημένη και υποχείριο ξένων (καμιά αμφιβολία; Ερωτώ μήπως και λόγω τσίπουρου λέω καμιά υπερβολή). Για να δούμε τι θα κάνει το Λονδίνο...

Τέταρτον, οι τεχνοκράτες ζούνε στον κόσμο τους. Δεν γνωρίζουν τι έπεται. Τι έπεται με μαθηματική ακρίβεια; Πολλά χρόνια διαπραγματεύσεων όπου στην μια πλευρά θα είναι η πανίσχυρη Βρετανική διπλωματία (οριακός ο ρόλος του οποιουδήποτε Κάμερον ή Φάρατζ) και στην άλλη πλευρά ένα σκορποχώρι. Οι άσπονδοι φίλοι Γερμανία – Γαλλία (πόσες φορές Γάλλοι υπουργοί άμυνας σε στημένες ερωτήσεις αν τα πυρηνικά όπλα τα έχουν και για την Γερμανία απαντούσαν «στοχεύουν όλα τα αζιμούθια»!). Ο νότος επίσης του οποίου οι κοινωνίες βρίσκονται σε καταστολή. Κράτη τα οποία εν πολλοίς κατεξουσιάζονται από εγχώριους πραιτοριανούς τους οποίους οι κοινωνίες παραμονεύουν να γίνουν… Βρετανοί.

Πέμπτο, οι τεχνοκράτες γνωρίζουν από στρατηγική τόσο όσο και η αγρότισσα αείμνηστη γιαγιά μου (η τελευταία από ένστικτο και ιστορική μνήμη ίσως περισσότερο).
α) Στα θεμέλια της Ευρώπης και του κόσμου οι στρατηγικές σεισμικές πλάκες κινούνται επικίνδυνα,
β) οι ΗΠΑ εξάντλησαν τα όρια των καταχρηστικών επεμβάσεων της «νέας τάξης» και αναζητούν και αυτές τις νέες ισορροπίες,
γ) το διεθνές σύστημα είναι ήδη πολυπολικό και νέες μεγάλες δυνάμεις αναζητούν θέση και ρόλο στις περιφέρειες,
δ) το μείζον στρατηγικό ζήτημα των επόμενων δεκαετιών είναι η σχέση Γερμανίας – Ρωσίας,
ε) η Γαλλία κυριολεκτικά τρέμει μέσα στο πετσί της, και πολλά άλλα, για τα οποία η τεχνόσφαιρα είναι πολύ απασχολημένη για να σκεφτεί. Πολύ απασχολημένη γιατί από καιρό αλώθηκε από διεθνικούς δρώντες, τοκογλύφους, κερδοσκόπους και αλητήριους κάθε είδους των χρηματοοικονομικών παρασκηνίων. Αλητήριοι οι οποίοι πέραν του ότι είναι κοινωνικοπολιτικά ανεξέλεγκτοι είναι και από άποψη γνώσης της διεθνούς πολιτικής ΣΤΟΥΡΝΑΡΙΑ. ΣΤΟΥΡΝΑΡΙΑ, κατά την λαϊκή ρήση, οι οποίο περιστοιχίζονται από άλλα στουρνάρια κάθε είδους. Ιδιώτες, αλήτες των χρηματοοικονομικών παρασκηνίων, αλήτες περιφερόμενοι μεταξύ πανεπιστημίων εκατοστής τάξης πλην συμβατικά πρώτης τάξης, και τα λοιπά.

Γράφοντας τα πιο πάνω με αναγκαστικά σκληρά λόγια –όποιοι ιδιώτες παίζουν με την ζωή των ανθρώπων είναι εν δυνάμει πολιτικοοικονομικά εγκληματικά στοιχεία και απαιτείται να στηλιτεύονται ως τέτοια– κατά νου έχουμε αυτό που και ήδη γράψαμε. Ότι δηλαδή στον επερχόμενο πολυπολιτικό διεθνή κόσμο και στην μπερδεμένη λόγω ΟΝΕ ΕΕ, τεχνοκρατικοί ανορθολογισμοί μπορεί να προκαλέσουν πολλούς θανάτους. Εκατομμυρίων ίσως και πολύ περισσότερων.

Έτσι, ενώ το δημοψήφισμα στο Η.Β. θα μπορούσε να καταστεί ευκαιρία πολιτικοοικονονομικού και στρατηγικού εξορθολογισμού, τυχόν ανεξέλεγκτοι τεχνοκράτες δυνατό να οδηγήσουν την Ευρώπη στα βράχια.

Αν δε και στο Λονδίνο δεν αντιδράσουν με σφοδρότητα κατά τέτοιων ανορθολογισμών, τα βράχια κοντεύουν.

Δημοσίευση: Ιουλίου 05, 2016