ΕΥΠ: Μια ωραία ατμόσφαιρα… τώρα τα λύσατε όλα

Έχουμε ασχοληθεί με τη βρόμικη και 100% (γεω)πολιτικά «χρωματισμένη» υπόθεση, την οποία δημοσίευσε χθες ο ιστοχώρος της εφημερίδας «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» και αναδημοσιεύεται αμέσως μετά με τίτλο "ΕΥΠ: Η εσπευσμένη απόλυση στελέχους… «πανίσχυρου»", την εξέλιξη της οποία με την παραπομπή της στο Συμβούλιο της Επικρατείας που θα αποφανθεί, έχουμε διατυπώσει κατά καιρούς πολλά ερωτήματα, ακόμα και για την «καταλληλότητα» ορισμένων που ορίσθηκαν να κάνουν τους κριτές.

Αποφεύγαμε συστηματικά να γράψουμε, όταν όμως το θέμα βλέπει το φως της δημοσιότητας από ένα τόσο μεγάλο μέσο, καταθέτουμε την άποψή μας. Το (γεω)πολιτικό μας αφήνει παγερά αδιάφορους, από τη στιγμή που λαμβάνει τη μορφή «εμφύλιας σύρραξης», αφού στοιχειώδεις κανόνες ηθικής, κατά την υποκειμενική μας γνώμη, επιτάσσουν οι όποιες διαφορές να μη λαμβάνουν προσωπικό και ρεβανσιστικό χαρακτήρα, ασχέτως με ποια πλευρά τάσσεται κανείς. Διότι πολλοί στην Ελλάδα σπεύδουν να βγάζουν αφελή συμπεράσματα.

Όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται να χυθεί άπλετο φως σε μια υπόθεση «ειδικού χειρισμού» που όμως «ξέφυγε» λόγω της ανευθυνότητας με την οποία χειριζόμαστε τα θέματα αυτά στη χώρα μας και να προστατεύσει την Ελλάδα – ακόμα και – από δυνητικό διασυρμό θα φρόντιζε να μην έχει φτάσει εδώ που έφτασε, διακινδυνεύοντας να πάει και παρακάτω. Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας όμως… «δε μασάμε» από τέτοια.

Το δικό μας ρεπορτάζ αναφέρει εδώ και μερικούς μήνες ότι η κατάληξη της υπόθεσης στα ευρωπαϊκά δικαστήρια θα πρέπει να θεωρείται ως πιθανό – αν όχι ορατή – εξέλιξη, όπου και η κρίση στηρίζεται σε «πιο αντικειμενικά» κριτήρια, διότι στη χώρα μας οι σκιές και τα υπονοούμενα για τη Δικαιοσύνη και τις διαδικασίες της δεν έχουν τελειωμό, ακόμα και από αυτούς που υποτίθεται έχουν «το πάνω χέρι», για αντικειμενικούς λόγους.

Έχουν ακουστεί απίθανα πράγματα στην ελληνική Δικαιοσύνη, σε ανοιχτές δίκες, παρουσία διαφόρων «ενδιαφερομένων» (ναι, τόσο γελοίοι είμαστε, αυτή είναι η κουλτούρα μας στα θέματα ασφαλείας, υπήρχαν – τυχαία και αυθόρμητα – παρατρεχάμενοι πρεσβειών, το έχουμε γράψει τόσες πολλές φορές και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός), μια κατάσταση που δεν είναι τιμή για κανέναν και αποτελεί όνειδος για το πολιτικό σύστημα και τη χώρα.

Αυτές οι υποθέσεις αγαπητοί ΔΕΝ κλείνουν έτσι. Εμμένουμε σε αυτή τη θέση και σε όποιον αρέσει. Οι σοβαρές και κυρίαρχες χώρες δεν επιτρέπουν καν να κλιμακωθούν σε τέτοιο επίπεδο και το σύστημα να αποδεικνύεται διαχρονικά – έξι χρόνια τώρα – ανίκανο να πατήσει φρένο. Υποτίθεται, οι ευνομούμενες δημοκρατίες έχουν τη δυνατότητα να θέτουν όρια σε όλους, «πείθοντας» για το ποια είναι τα περιθώρια της δράσης ενός εκάστου από τη θέση που βρίσκεται.

Όποιος θεωρεί ότι με τους χειρισμούς που έγιναν στην υπόθεση αυτή προστάτευσε τη διεθνή εικόνα της χώρας κάνει μεγάλο λάθος. Οι εκτός Ελλάδος ενδιαφερόμενοι για την υπόθεση φαίνεται πως δεν είναι λίγοι. Κάνουμε λάθος; Και για να έχουμε καλό ερώτημα, πώς δικαιολογείται απόλυση όταν στα δικαστήρια σχεδόν όλες οι κατηγορίες έχουν καταρρεύσει;

Όταν μάλιστα θρυλείται ότι απορρίφθηκε υπηρεσιακά η πρόταση του εισηγητή της απόφασης του πειθαρχικού οργάνου της υπηρεσίας που έλεγε το αυτονόητο, αναστολή εκτέλεσης της απόφασης έως ότου τελεσιδικήσει η υπόθεση στη Δικαιοσύνη; Γιατί τόση πρεμούρα;

Κι αν κάποιον δεν τον θέλεις για τον οποιονδήποτε λόγο μέσα σε μια υπηρεσιακή δομή, η μέθοδος απαλλαγής από την παρουσία του/της δεν μπορεί να είναι η προσωπική εξόντωση… ανάμεσα σε παλιούς «συντρόφους», ανάμεσα σε άτομα με κοινές πορείες δεκαετιών. Σε κόμματα που κατέστρεψαν τη χώρα. Και μάλιστα με πρωτοφανή αγριότητα, με τη στέρηση ακόμα και σημαντικού μέρους των αποδοχών του αντιπάλου για μεγάλο χρονικό διάστημα στην εποχή που ζούμε.

Εδώ να επαναλάβουμε αυτό που αναφέρθηκε παραπάνω για τη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας. Όποιος θέλει να καταλογίσει οτιδήποτε, από οποιαδήποτε πλευρά δεν δικαιούται να το κάνει με υπονοούμενα. Διότι αν και οι δημοσιογράφοι γράφανε όσα ακούγονταν «στην πιάτσα» δε θα έμενε τίποτα όρθιο.

Το χειρότερο μάλιστα είναι ότι ζούμε σε μια εποχή όπου πολλά που δεν τολμούσαμε να πούμε τα προηγούμενα χρόνια για να μην εισπράξουμε αγωγές από όσους αποδείχθηκαν στη συνέχεια τεράστια πολιτικά λαμόγια, φαίνεται πως ήταν ακόμα χειρότερα και από τους ψιθύρους της εποχής.

Επιστρέφοντας, έπρεπε να φτάσει η υπόθεση αυτή στο Συμβούλιο της Επικρατείας; Διότι εκεί έχει φτάσει πλέον. Δεν υπήρχε τρόπος να τη μαζέψουν προτού απασχολήσει τη δημοσιότητα; Ως πότε θα γίνεται βούκινο ο πιο κρίσιμος για την εθνική ασφάλεια τομέας;

Έχει κανείς εδώ στην Ελλάδα μελετήσει το Ενωσιακό Δίκαιο μπας και συνειδητοποιήσει τι θα συμβεί εάν η υπόθεση αυτή φύγει εκτός Ελλάδας; Πόσο διαφορετικοί είναι κάποιοι κανόνες και πόσο κοροϊδευόμασταν μεταξύ μας που ενώ υποχρεούμασταν δεν το εφαρμόζαμε ως οφείλαμε ως κράτη-μέλη της ΕΕ; Για παράδειγμα, το πόσο εκτενής είναι ο ορισμός της έννοιας της «τρομοκρατίας» και σε πόσες περιπτώσεις εμπλέκεται; Θα σοκαριστούν.

Για τις μαζικές αγωγές αποζημιώσεων αδιαφορούμε, προφανώς. Όποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια. Εδώ που το φέρανε και η στρατηγική της εξόντωσης θα είχε το τίμημά της. Η χώρα όμως δεν φταίει σε τίποτα να ταλαιπωρείται επειδή δεν είμαστε ικανοί να χωρίσουμε δυο γαϊδάρων άχυρο.

ΕΥΠ: Η εσπευσμένη απόλυση στελέχους… «πανίσχυρου»

Το «defence-point.gr» αναδημοσιεύει χθεσινό ρεπορτάζ και επιχειρεί τον σχολιασμό του στην κεντρική ανάρτηση της ημέρας, σταθερό στις θέσεις που εκφράζει διαχρονικά για τον ορθό τρόπο χειρισμού τέτοιων υποθέσεων, με γνώμονα πάντα το συμφέρον της χώρας. Στην αναδημοσίευση παρεμβάλουμε σχολιασμό δικό μας σε σημεία όπου το δικό μας ρεπορτάζ δίνει διαφορετική εικόνα.

ΠΗΓΗ: http://www.protothema.gr/

«Πρώην παντοδύναμος υποδιευθυντής και κορυφαίος συνδικαλιστής της ΕΥΠ απολύθηκε οριστικά από την υπηρεσία του [σ.σ. είναι ανακριβές, εφόσον προσφεύγει κάποιος στο ΣτΕ δεν μπορεί να εκδιωχθεί έως ότου αυτό αποφανθεί] με απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου, καθώς βρέθηκαν στην κατοχή του 3.719 απόρρητα υπηρεσιακά έγγραφα από εμπιστευτικά έως άκρως απόρρητα ειδικού χειρισμού, αναφορές υπηρεσιακών επιχειρήσεων και γενικά κάθε είδους πληροφορίες.»

Υποστηρίζει ότι η απόλυσή του έγινε για καθαρά πολιτικούς λόγους, εμπλέκοντας ηχηρά ονόματα της Ελληνικής πολιτικής ζωή της χώρας, όπως των Κώστα Καραμανλή, Γιώργου Παπανδρέου, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη κλπ, αλλά και γεγονότα που στιγμάτισαν τα πολιτικά γεγονότα της χώρας κατά την τελευταία 20ετία. Ακόμη, υποστηρίζει έχει ξεκινήσει σε βάρος του ένας ανελέητος ψυχολογικός πόλεμος.

Η διαδρομή του μέσα στην ΕΥΠ ήταν αξιοζήλευτη, όπως ο ίδιος την περιγράφει, ενώ η κατοχή επιστημονικών τίτλων (εξωτερικού και ελλαδικού χώρου) ξεπερνά τα κοινά όρια.

Την πόρτα της ΕΥΠ πέρασε τον Μάρτιο του 1989. Κατέχει διάφορες θέσεις και το 2009 αναρριχήθηκε στη θέση του διευθυντή, ενώ διατέλεσε και πρόεδρος της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων της ΕΥΠ (1997 – 2010).

Συμμετείχε σε πολλές αποστολές κατασκοπείας τόσο του εξωτερικού όσο και εντός Ελλάδος, ακόμη και σε αποστολές σε εμπόλεμες περιοχές, ενώ ήταν εκπαιδευτής τόσο την Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, ενώ διετέλεσε και μέλος της επιτροπής προσλήψεων πρακτόρων στην ΕΥΠ. (σ.σ. DP: της οργανωτικής επιτροπής, όχι της επιτροπής επιλογής).

Μετά από έρευνα στο γραφείο του στην ΕΥΠ και στην Ομοσπονδία Υπαλλήλων της ΕΥΠ, παρουσία εισαγγελικού λειτουργού (σ.σ. DP: διαψεύδεται), βρέθηκαν και κατασχέθηκαν 3.719 απόρρητα υπηρεσιακά έγγραφα από εμπιστευτικά έως άκρως απόρρητα ειδικού χειρισμού (σ.σ. DP: ο πρώτος ανακριτής τα είχε βγάλει 2.880. Μετά από ένα χρόνο ο δεύτερος 3.719!), τα οποία είχε παράνομα (σ.σ. DP: αθωώθηκε) στην κατοχή του.

Τον Σεπτέμβριο του 2010 τέθηκε σε προσωρινή αργία, ενώ ο τότε διοικητής της ΕΥΠ, Κωνσταντίνος Μπίκας, κατέθεσε σχετικές αναφορές στην Εισαγγελία Αθηνών, καθώς βρέθηκαν στην κατοχή του «πλήθος εγγράφων εθνικής ασφαλείας, που τα συμφέροντα της πολιτείας επιβάλλουν να τηρηθούν απόρρητα απέναντι στις ξένες κυβερνήσεις».

Σε βάρος του ασκήθηκαν διάφορες ποινικές διώξεις για διάφορα αδικήματα σε βαθμό κακουργήματος και πλημμελήματος (κατασκοπεία σε βάρος της χώρας, υπεξαγωγή εγγράφων κ.λπ.) από τα οποία για ορισμένα απηλλάγη μεν αλλά και άλλα εκκρεμούν, όπως είναι αυτό ενώπιον του Αρείου Πάγου που αφορά τις κατηγορίες της παράνομης κατοχής απορρήτων εγγράφων. Παράλληλα, του έχει απαγορευτεί η έξοδος από τη χώρα με διάταξη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών (σ.σ. DP: δεν ισχύει εδώ και μια τριετία).

Μία από τις διώξεις σε βάρος του είναι για κατασκοπεία, καθώς «από τον Νοέμβριο του 2009 έως και τον Απρίλιο του 2010 πέτυχε να περιέλθουν παράνομα στην κατοχή του απόρρητα έγγραφα της ΕΥΠ, με σκοπό να τα χρησιμοποιήσει και να τα διαβιβάσει σε άλλους», όπως και για άλλα αδικήματα.

(σ.σ. η κατηγορία της κακουργηματικής κατασκοπείας έχει καταπέσει, αρχικά από το στάδιο της κύριας ανάκρισης, το 2011, διότι όπως αναφέρεται στο παραπεμπτικό βούλευμα «δεν υπάρχει η παραμικρή ένδειξη προς τούτο» και τελικά παραπέμφθηκε στο ακροατήριο για το πλημμέλημα της κατοχής απορρήτων εγγράφων τα οποία βρέθηκαν κλειδωμένα στο γραφείο του, για να αθωωθεί, αφού κρίθηκε στο εφετείο ότι νομίμως τα κατείχε. Στην απόφαση αυτή άσκησε αίτηση αναίρεσης εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, έπειτα από αίτημα της υπηρεσίας και αναμένεται η εκδίκαση της υπόθεσης).

Κατόπιν όλων αυτών κινήθηκε σε βάρος του μεθοδευμένη παράνομη πειθαρχική διαδικασία, όπως υποστηρίζει, που είχε ως αποτέλεσμα την οριστική απόλυσή του.

Έτσι, προσέφυγε το συμβούλιο της Επικρατείας και ζητάει να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική και παράνομη η απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου με την οποία του επιβλήθηκε η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης, κατόπιν μεθόδευσης και κατά παράβαση των νομοθετικών προβλέψεων.

Εμπλοκή πολιτικών και όχι μόνο προσώπων

Στην προσφυγή του υποστηρίζει ότι η απόλυσή του έγινε, μεταξύ των άλλων, καθώς:

- Σταμάτησε τη διαρροή άκρως απορρήτων εγγράφων (ειδικού χειρισμού) που απευθύνονταν προσωπικά στον τότε Πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή, προς τον τότε πρόεδρο της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γεώργιο Παπανδρέου,

- Αντιτάχθηκε στις παρανομίες του (τότε) διοικητή της ΕΥΠ Κ. Μπίκα, του τότε πολιτικού προϊσταμένου του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, αλλά και του κόμματος της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης (2009-2010),

- Αποκάλυψε πολλά στοιχεία για το σχέδιο αποσταθεροποίησης της χώρας (πυρκαγιές του 2007 και εκτεταμένα επεισόδια στο κέντρο της Αθήνας το Δεκέμβριο του 2008),

- Αντιτάχθηκε στην απόκτηση του συστήματος C4I,

- Συμμετείχε ως υπεύθυνος έργου στην απόκτηση του «γεωγραφικού συστήματος διασυνοριακής ασφάλειας κατά την μετακίνηση ανθρώπων και αγαθών», κάτι που θα απάλλασσε την ΕΥΠ από την καταβολή υπέρογκων ποσών σε ξένες υπηρεσίες για την λήψη δορυφορικών φωτογραφιών, κ.λπ. Το σύστημα αυτό παραλήφθηκε (προσωρινά, γιατί η οριστική παραλαβή έγινε το 2009) επί υπουργίας του σημερινού Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου και όταν διοικητής της ΕΥΠ ήταν ο σημερινός αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτρης Παπαγγελόπουλος,

- Ως πρόεδρος της Ομοσπονδίας Υπαλλήλων της ΕΥΠ αρνήθηκε να εκδώσει ψευδή ανακοίνωση για την περιβόητη «εξαφάνιση» Πακιστανών το 2005, «παρά τις έντονες πιέσεις που δέχθηκε από το περιβάλλον του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Γιώργου Α. Παπανδρέου». Υπενθυμίζεται ότι την υπόθεση των Πακιστανών την είχε χειριστή τότε ως εισαγγελέας ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, κατόπιν εντολής του τότε εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημήτρη Λινού και η υπόθεση είχε τεθεί στο αρχείο…

- Προέβη σε πολλές ενέργειες ωφέλιμες μεν για το εθνικό συμφέρον αλλά επιζήμιες για τα κομματικά και επιχειρηματικά συμφέροντα. Στο σημείο αυτό κάνει λόγο για το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών της Vodafone και σημειώνει ότι ήταν παρακολουθούμενος μαζί με τον τότε Πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή.

Ακόμη, αναφέρει ότι η όλη πειθαρχική διαδικασία σε βάρους η οποία τον οδήγησε σε οριστική απόλυση από την ΕΥΠ ήταν κατασκευασμένη και η απόφαση προειλημμένη, ενώ κάνει λόγο για πολιτικές σχέσεις του προέδρου του πειθαρχικού οργάνου με πολιτικά πρόσωπα. Τέλος, υποστηρίζει ότι η απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου με την οποία απολύθηκε είναι αντισυνταγματική και παράνομη.

Πηγή Defence-Point

Δημοσίευση: Ιουλίου 28, 2016