Ο εκλογικός νόμος θα είναι η δολοφονία της Ελλάδας

Θα είναι το θέμα των ημερών και παρ’ ότι κακώς αφού η Ελλάδα έχει μύρια προβλήματα, αξίζει να σταθούμε στο νέο εκλογικό νόμο. Όχι για κανέναν άλλον λόγο παρά μόνο γιατί θα μετατραπεί στην ταφόπλακα της δημοκρατίας και της χώρας γενικότερα. Κι αυτό το λέμε μετά λόγους γνώσεως, παρ΄ ότι δηλαδή θα μπορούσε να πει κανείς ότι ένα αναλογικότερο σύστημα είναι σίγουρα πιο δημοκρατικό και πιο αντιπροσωπευτικό.

Έχουμε μια Ελλάδα που την τελευταία εξαετία ουσιαστικά έχει καταρρεύσει. Ανεξαρτήτως του ποιος φταίει ή όχι υπάρχουν τα εξής δεδομένα:

Η ανεργία είναι πάνω από 25% ενώ για τους νέους είναι ακόμη και πάνω από 60%.

Έχει χαθεί πάνω από το 25% του ΑΕΠ.

Έχουν κλείσει εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις, μόνο σε ένα χρόνο έχουν βάλει λουκέτο 26 χιλιάδες.

Όσοι επενδυτές από το εξωτερικό υπήρχαν στην Ελλάδα έχουν φύγει και με δυσκολία έρχονται νέοι. Κυρίως όταν αγοράζουν κάποιο ακίνητο στο σφυρί ή κοψοχρονιά καμιά εταιρεία.

Η ανταγωνιστικότητα έχει βουλιάξει, η οικονομία είναι κακή και μια σειρά από παράγοντες διώχνουν κάθε προσπάθεια γίνεται ή κάθε σκέψη να πέσει χρήμα στην αγορά. Τα ηχηρά κανόνια των τελευταίων εβδομάδων, Μαρινόπουλος, Μαμιδάκης, Ηλεκτρονική, Λήδρα κ.λπ. δείχνουν ότι η κατάσταση είναι τραγική.

Ταυτόχρονα, στα χρόνια της κρίσης έχουν σχηματιστεί, μαζί με τη σημερινή, έξι κυβερνήσεις (και όσες οδήγησαν σε εκλογές). Έχουν καταστραφεί πολιτικές καριέρες, έχουν εξαφανιστεί βουλευτές και υπουργοί, έχουν διαλυθεί κόμματα κι έχουν δημιουργηθεί άλλα, σοβαρά και γελοία. Μέχρι και η Χρυσή Αυγή ή ο Λεβέντης μπήκαν στη Βουλή εξαιτίας αυτής της λαίλαπας που χτύπησε την Ελλάδα. Ένα τσουνάμι πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης χτύπησε τη χώρα η οποία βρίσκεται τώρα στον πάτο.

Κάνουμε λοιπόν τη μεγάλη ερώτηση και τη μεγάλη σύνδεση με τον εκλογικό νόμο: Το αναλογικότερο σύστημα και η ψήφος στα 17, δηλαδή όταν ένα παιδί πάει στη Β’ Λυκείου, σε τι θα βοηθήσουν την διαλυμένη Ελλάδα;

Θέλει ή όχι η πατρίδα μια σταθερότητα σε όλα τα επίπεδα; Να φαίνεται και να είναι μια χώρα που έχει γερά θεμέλια και που μπορεί κάποιος να την εμπιστευτεί;

Γιατί είμαστε σίγουροι ότι ο νέος εκλογικός νόμος, πέρα της πολιτικής σκοπιμότητας που υποκρύπτει, θα οδηγήσει σε ένα ακόμη πιο κατακερματισμένο πολιτικό σύστημα. Θα ενισχύσει την πολιτική αβεβαιότητα, θα προταχθεί ο λαϊκισμός, τα παζάρια και οι πολιτικές κουβέντες πίσω από την κουρτίνα. «Τι σου δίνω, τι μου δίνεις για να κάνουμε κυβέρνηση». Ένα ατέλειωτο πολιτικό παζάρι που θα δημιουργήσει μια τεράστια αβεβαιότητα για τη χώρα. Ποιος τρελός θα έρθει άραγε να επενδύσει όταν κάθε τρεις και λίγο θα έχουμε εκλογές, παζάρια, εντολές σχηματισμού κυβέρνησης, αλλαγές υπουργών και ό,τι άλλο ακολουθεί;

Ο μεγάλος κίνδυνος του εκλογικού συστήματος λοιπόν δεν είναι τόσο ότι η ΝΔ δεν θα μπορεί να σχηματίζει κυβέρνηση ακόμη κι αν έχει 10 μονάδες διαφορά. Είναι ότι θα αποτελέσει την ταφόπλακα της ελληνικής οικονομίας και της ίδιας της κοινωνίας.

Θα προκαλέσει ένα απίστευτο χάος, πολύ χειρότερο από αυτό που ζούμε σήμερα. Σε άλλες εποχές, τότε που και στην Ελλάδα δένανε με λουκάνικα τα σκυλιά ίσως να είχε νόημα ένα τέτοιο σύστημα. Ίσως και να μην είχε κανένα νόημα ή να μη δημιουργούσε μεγάλους κινδύνους. Σε άλλες χώρες όπως η Ιταλία που έζησε τον πολυκερματισμό του πολιτικού συστήματος μπόρεσαν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες και να μην επικρατήσει το χάος.

Στην Ελλάδα θα είναι απλά το πιστόλι στον κρόταφο. Ό,τι πιο αυτοκτονικό έχει υπάρξει. Και θα φέρει την υπογραφή του Τσίπρα ο οποίος δεν αρκείται στη ζημιά που έχει κάνει. Θα βάλει την ταφόπλακα και τον σταυρό σε μια χώρα που θα πεθάνει εξαιτίας ακριβώς του χάους που θα επέλθει.

Όσο για την ψήφο στα 17, κυκλοφορεί στο διαδίκτυο μια έρευνα για το ποιες χώρες εφαρμόζουν το μέτρο. Την παραθέτουμε αυτούσια για να καταλάβετε ότι έχουμε να κάνουμε με αρρωστημένους τύπους που μας κυβερνούν:

Στην Αιθιοπία ένας άνθρωπος δύσκολα θα φτάσει τα 50 χρόνια ζωής. Και αν έχει επιζήσει μέχρι τα 17, τότε ξέρει πολλά για τη ζωή –και το θάνατο- στην πατρίδα του. Ε, λογικά ψηφίζει μόλις συμπληρώσει τα 17.


Στο Ανατολικό Τιμόρ ψηφίζουν στα 17. Εκεί, το 40% του πληθυσμού ζουν με λιγότερο από 1,5 ευρώ την ημέρα. Τρεις στους τέσσερις ζουν χωρίς ηλεκτρισμό, τρεις στους πέντε χωρίς ασφαλείς εγκαταστάσεις υγιεινής και ένας στους δύο χωρίς ασφαλές πόσιμο νερό. Το προσδόκιμο ζωής είναι 50 χρόνια. Ο δεκαεπτάχρονος εκεί αντιστοιχεί σε έναν τριαντάρη του δικού μας κόσμου.

Το 2012 η πρόεδρος Κριστίνα Κίσνερ έλαβε την πρωτοβουλία και μείωσε την ηλικία για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος στην Αργεντινή. Πλέον απέκτησαν δικαίωμα ψήφου και οι δεκαεξάρηδες που, όπως θα έλεγε και ο Σαββόπουλος, είναι στην ηλικία που έχουν όρεξη να κάνουν διάφορα στα Λύκεια. Το εκλογικό σώμα άλλαξε βίαια αφού στη δεξαμενή βούτηξαν 1,5 εκατ. επιπλέον ψηφοφόροι. Άπαντες έσπευσαν να ασκήσουν κριτική στην πρόεδρο Κίσνερ που, ανάμεσα στα τόσα περί σκανδάλων, άκουγε ότι ήθελε να χρησιμοποιήσει τα παιδιά για να κερδίσει τις εκλογές. Εκείνη φυσικά δεν δέχθηκε κάτι τέτοιο. Κέρδισε τις εκλογές και η -«μακάρι να ήμασταν» που έλεγε και ο Τσίπρας-Αργεντινή, βάδισε στην οδό της… ευημερίας.

Στην Αυστρία από το 2010 ψηφίζουν και οι δεκαεξάρηδες. Εκεί σκέφτηκαν ότι αφού το εκλογικό σώμα γερνάει και οι αποφάσεις λαμβάνονται από πενηντάρηδες, καλό είναι να μπει νέο αίμα το οποίο, όπως είδαμε στις πρόσφατες εκλογές, συνέβαλε στο υψηλό σκορ της ακροδεξιάς…

Στη Βόρεια Κορέα ψηφίζουν από τα 17. Μένει τώρα να μάθουμε για τι ακριβώς ψηφίζουν. Ας πούμε για το πού θα στηθούν νέα αγάλματα του Κιμ.

Στη Βοσνία Ερζεγοβίνη μπορείς να ψηφίσεις από τα 16 αρκεί να έχεις ένσημα και να πληρώνεις φόρους. Εκεί ο νομοθέτης έκρινε ότι από τη στιγμή που εργάζεσαι και προσφέρεις στο κοινωνικό σύνολο, έχεις το δικαίωμα να αποτυπώνεις σε ψηφοδέλτιο την άποψη σου. Ακούγεται έντιμο.

Το Γκέρνσεϊ είναι νησί στη Μάγχη, μέλος της Κοινοπολιτείας. Βρίσκεται υπό Βρετανική επικυριαρχία, αλλά δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εκεί ψηφίζουν για τοπική κυβέρνηση και οι δεκαεξάχρονοι.

Στην Ινδονησία, πέρα από τα διάφορα με τους ισλαμιστές, έχουν όντως μερικές ενδιαφέρουσες ιδέες. Ας πούμε να αντικαταστήσουν τους δεσμοφύλακες με κροκόδειλους. Να γίνεται χημικός ευνουχισμός σε όσους διαπράττουν σεξουαλικά εγκλήματα. Και, φυσικά, να εκτελούν ακόμα και για τη διακίνηση μικρών ποσοτήτων ναρκωτικών. Εκεί ψηφίζουν από τα 17.

Στην Κούβα ψηφίζουν από τα 16. Αλλά, μεταξύ μας, έχει καμιά σημασία τι ψηφίζει κάποιος στην Κούβα; Εκεί μπορούν να δώσουν δικαίωμα ψήφου και στα δεκάχρονα. Δεν θα αλλάξει κάτι σπουδαίο.

Στη Νικαράγουα τα παιδιά της γενιάς των Σαντινίστας είναι γαλουχημένα με τα ιδεώδη της Επανάστασης, συνεπώς εκ του ασφαλούς ψηφίζουν από τα 16. Οι σημερινοί δεκαεξάχρονοι έχουν ακούσει από τους γονείς τους ιστορίες για τα μέλη της ΚΝΕ που πήγαιναν εκεί να μαζέψουν καφέ. Δεν αποκλείεται δε, κάποιοι ψηφοφόροι να έχουν ελληνικό αίμα.

Πόσοι δεκαεξάχρονοι ζουν στο Νησί του Μαν; Και, τέλος πάντων, έχει καμία σημασία η ψήφος τους; Η χώρα είναι ανεξάρτητη, υποτελής στο βρετανικό στέμμα και οι κάτοικοι της θεωρούνται πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχουν σήμα τα τρία πόδια και οι offshore μπορεί να είναι περισσότερες από τους κατοίκους.

Στο Σουδάν ψηφίζεις στα 17 γιατί στα 20 μπορεί να είσαι και λοχαγός.

Το Νότιο Σουδάν είναι ανεξάρτητο κράτος από το 2011. Εκεί οι νέοι ψηφίζουν στα 16. Είναι η χώρα με το υψηλότερο σκορ στην κατάταξη των Failed States, κοινώς το χειρότερο κράτος στον κόσμο.

Στη Σκωτίαοι δεκαεξάχρονοι είχαν δικαίωμα ψήφου στο δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία. Σε κρατίδια της Γερμανίας ψηφίζουν στα 17 ή στα 16 σε τοπικές εκλογές. Στο Ισραήλ ψηφίζουν στα 17 στις δημοτικές εκλογές.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Ιουλίου 15, 2016