Προσφέρουν τώρα και τα κλειδιά των τραπεζών

Η επιχείρηση αφελληνισμού του ΤΧΣ δίνει μια πρόγευση του τι θα συμβεί με το Υπερταμείο και την Ανεξάρτητη Γραμματεία Εσόδων

Στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, όταν η Ελλάδα οργάνωνε Ολυμπιακούς, κατακτούσε το Euro και αποθέωνε την... αστακομακαρονάδα, το εγχώριο τραπεζικό σύστημα, ακμαίο και υπερτροφικό, κόντευε να κατακτήσει το βαλκανικό... σύμπαν. Το ίδιο και ο δημόσιος, έως τότε, οργανισμός τηλεπικοινωνιών, που είχε πατήσει γερό πόδι στα Σκόπια, στη Σερβία και τη Βουλγαρία.

Αυτόν τον τελευταίο τον «καθάρισαν» νωρίς. Πουλήθηκε «εγκαίρως» στη γερμανικών κρατικών συμφερόντων Deutsche Telekom και στη συνέχεια υποχρεώθηκε να εκποιήσει σε τιμές ευκαιρίας όλες τις βαλκανικές επενδύσεις του.
Σήμερα ο ΟΤΕ έχει καταντήσει ένα εσωστρεφές γερμανικό παραμάγαζο, που κοιτά να αυξήσει κέρδη «στύβοντας λεμονόκουπες» για να κάνει ταμείο η μητρική. Σειρά θα έχει σύντομα και η ΔΕΗ. Το πρόβλημα είναι όμως ότι μπορεί να προηγηθεί το τραπεζικό σύστημα.
Οι ελληνικές τράπεζες, από την ώρα που υπογράφηκε το πρώτο Μνημόνιο, βρέθηκαν σε κλοιό στενής επιτήρησης. Σταδιακά η επιτήρηση μετατράπηκε σε ομηρία, που τείνει να πάρει πλέον στοιχεία αιχμαλωσίας διαρκείας με τελικό στόχο την εξόντωση των σημερινών «ελληνόκτητων» διοικήσεων.

Κανείς δεν θα περίμενε ότι η τελευταία πράξη του δράματος θα συντελείτο με μια «αριστερή», έστω κατ' όνομα, κυβέρνηση. Πιο πιθανή φάνταζε μια κρατικοποίηση (που ίσως εν τέλει να αποτελούσε λύση), παρά η παράδοσή τους σε γερμανικά συμφέροντα υπό τη θεσμική κάλυψη των οργάνων της Κομισιόν. Οι τελευταίες εξελίξεις, όμως, στην Τράπεζα Πειραιώς και στον αδύναμο κρίκο του συστήματος, την Τράπεζα Αττικής, μαρτυρούν ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς από τα χέρια της κυβέρνησης.

Στην Αττική διορίστηκε πρόεδρος μία ηλικιωμένη κυρία με γερμανικό επίθετο που έχει θητεύσει σε γερμανική τράπεζα. Στην Τράπεζα Πειραιώς γίνεται προσπάθεια να εκπαραθυρωθεί η σημερινή διοίκηση, που αν μη τι άλλο διαθέτει τεράστια εμπειρία, με μοχλό πίεσης (και δολιοφθοράς) κερδοσκοπικά funds του εξωτερικού που βρίσκονται σε ευθεία διασύνδεση, για να μην πω διαπλοκή, με την Κομισιόν και τον SSM.

Θα μου πείτε, κακό είναι όλο αυτό; Να αλλάξουν χέρια και οι τράπεζες; Η απάντηση δεν είναι καθόλου απλή. Ειδικά αν δεν γνωρίζουμε επακριβώς ποια θα είναι η διάδοχη κατάσταση. Ασφαλώς και οι Ελληνες τραπεζίτες φέρουν ευθύνη για τη δανειακή ασυδοσία των περασμένων ετών. Ασφαλώς και έχουν ανάμειξη σε φαινόμενα ευνοιοκρατίας και προνομιακής μεταχείρισης «επωνύμων». Ομως δεν έχουν ευθύνη για τη δημιουργία της οικονομικής κρίσης. Οι ελληνικές τράπεζες υποχρεώθηκαν να φορτώσουν το χαρτοφυλάκιό τους με τοξικά (όπως απεδείχθη εκ των υστέρων) ελληνικά ομόλογα, τα οποία «κουρεύτηκαν» κιόλας με το PSI του εθνοσωτήρα Παπαδήμου. Στην ουσία καταστράφηκαν λόγω κυβερνητικών χειρισμών και σήμερα καρκινοβατούν διασωληνωμένες με τα λεφτά του Ελληνα φορολογουμένου, ακριβώς επειδή καμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να υπογράψει τη ληξιαρχική πράξη θανάτου τους.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, φαίνεται ότι αποφάσισε να απαλλαγεί από το πρόβλημα, χαρίζοντας τα κλειδιά των τραπεζών σε ξένους με τον πλήρη αφελληνισμό του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Η μεθόδευση δίνει πρόγευση των όσων θα συμβούν με το Υπερταμείο και την Ανεξάρτητη Γραμματεία Εσόδων.

Σύμφωνα με συγκλίνουσες πληροφορίες που δεν διαψεύστηκαν από κυβερνητικής πλευράς, κατ' απαίτησιν των δανειστών «πριονίζονται» οι θέσεις του διευθύνοντος συμβούλου, του προέδρου και άλλων μελών του ΤΧΣ, με στόχο τον πλήρη έλεγχο των διοικητικών συμβουλίων των ελληνικών τραπεζών. Στην περίπτωση της Eurobank η μεταβίβαση έχει ήδη γίνει στον κερδοσκοπικό όμιλο της Fairfax. Ακολουθούν οι υπόλοιπες συστημικές, με πρώτη από πλευράς ενδιαφέροντος την Πειραιώς, όπου την περασμένη εβδομάδα αναπέμφθηκε η επιλογή της διοίκησης Σάλλα για διευθύνοντα σύμβουλο, παρότι ο τελευταίος είχε πάρει αρχική έγκριση με ιδιαίτερα εγκωμιαστικά σχόλια από τον εποπτεύοντα SSM!

Δεν γνωρίζω αν η επιχείρηση άλωσης των ελληνικών τραπεζών γίνεται για τα «κόκκινα» δάνεια ή τον ουσιαστικό έλεγχο του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος. Καθόλου απαρατήρητος δεν πρέπει να περάσει ο γερμανικός τσαμπουκάς για το μέλλον των ιταλικών τραπεζών, που σκόνταψε προσωρινά στην «ένεση» Ντράγκι.

Μόνο που η επιτομή της μόχλευσης, της ασύδοτης κερδοσκοπίας και, εν τέλει, της μεγάλης φούσκας, είναι κατ' ομολογία των Αμερικανών της Fed και του ΔΝΤ η μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα, η Deutsche Bank! Οπότε, αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς τι είδους... «χρηστές διοικήσεις» θα επιφέρει στις ελληνικές τράπεζες η παράδοσή τους στα χέρια του Βερολίνου...

Γιώργος Χαρβαλιάς
Πηγή "Δημοκρατία"

Δημοσίευση: Ιουλίου 20, 2016