Η χώρα πεθαίνει

Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου

Δεν είναι δυνατόν να συνεχίζεται η πολιτική ζωή ως να βρισκόμαστε στο 2009, ως να μη συμβαίνει τίποτα αρνητικό ή δυσάρεστο σ’ αυτήν τη χώρα. Δεν είναι δυνατόν η Ελλάδα να σπαράσσεται από την οικονομική κρίση, οι πολίτες να βρίσκονται στο ύστατο σημείο πριν από το έμφραγμα, και οι ταγοί του πολιτικού κόσμου περί άλλα να τυρβάζουν. Η εταιρεία «Μαρινόπουλος» με 13.000 και πλέον υπαλλήλους και εκτεθειμένους πέρα των 3.000 προμηθευτών καταφεύγει στη Δικαιοσύνη για να διασωθούν βασικά οι μέτοχοί της που την οδήγησαν στην πτώχευση... Αλλες επιχειρήσεις, που κάποτε ανθούσαν, βρίσκονται κοντά στο τέλος. Ο ιδιωτικός τομέας, που σε άλλες εποχές αποτελούσε τα θεμέλια και τις κολώνες της ελληνικής οικονομίας, καταρρέει από μέρα σε μέρα... Ναι, τόσο άσχημα είναι τα πράγματα...

Την ίδια στιγμή, οι κίνδυνοι για την ανεξαρτησία και την εθνική κυριαρχία είναι υπαρκτοί. Η Τουρκία, που βρίσκεται σε δεινή οικονομική κατάσταση και ηττάται στο τουρκικό Κουρδιστάν από τους αντάρτες του PKK, δεν αποκλείεται να επιχειρήσει να εξαγάγει τα προβλήματά της στις γειτονικές χώρες. Στο Ιράκ και στη Συρία δεν τα κατάφερε, απέτυχε. Η «εύκολη» λύση είναι η Ελλάδα και η Κύπρος. Μερικοί θα γελάσουν, αλλά θα είναι οι απροετοίμαστοι στην περίπτωση υλοποίησης των σχεδίων. Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν έχει εμπιστοσύνη, ούτε και μπέσα. Αδίστακτος ήταν, αδίστακτος είναι... Μην ξεχνάτε ότι εξαφάνισε πολιτικά όλους τους πιστούς συνεργάτες του και μεθοδεύει τη σύλληψη και τον εγκλεισμό στη φυλακή του μέντορά του, του ανθρώπου που τον έκανε πρωθυπουργό της Τουρκίας, τον ιμάμη Γκιουλέν.

Ενώπιον αυτών των προβλημάτων τι κάνουν οι πολιτικοί μας; Η γρήγορη απάντηση είναι ένα μεγάλο ΤΙΠΟΤΑ. Καταναλώνουν τον πολύτιμο χρόνο τους για την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την αναθεώρηση του Συντάγματος. Δεν λέω, σημαντικά θέματα είναι. Αλλά τι σχέση έχουν με τις προσπάθειες σωτηρίας της οικονομίας και της εξόδου από την κρίση.Βεβαίως δεν έχουν σχέση, αλλά είναι θέματα που η κυβέρνηση πιστεύει ότι θα τη βοηθήσουν να συνεχίσει ένα «παραμύθι», έντονα εκνευριστικό. Ενα παραμύθι που στοχεύει στις μάζες. Αλλά και η αντιπολίτευση δεν είναι άμοιρη ευθυνών. Εχει και αυτή το δικό της παραμυθάκι για τους δήθεν φίλους και εταίρους Ευρωπαίους που μας... έσωσαν. Θα σας έλεγα τι μας έκαναν, αλλά δεν μου το επιτρέπουν οι κανόνες ευγενείας. Εχουν αυτοί τις λύσεις και ουδείς άλλος. Ναι, τους είδαμε και αυτούς...

Αυτή είναι η κατάσταση. Η χώρα στον αναπνευστήρα, η ιδιωτική πρωτοβουλία κυνηγημένη πληρώνοντας και δικά της λάθη να αδυνατεί να αναλάβει τον δικό της ρόλο, η κυβέρνηση στον κόσμο της και η αντιπολίτευση να διακρίνεται από τον κλασικό τρόπο άσκησης εξουσίας. Τις υποσχέσεις που δεν υλοποιούνται ποτέ. Με τέτοιο πολιτικό προσωπικό δυστυχώς δεν έχουμε τύχη. Μην τρέφετε αυταπάτες. Μην τους πιστεύετε. Το έχουμε ξαναδεί το έργο. Η καταστροφή της οικονομίας ξεκίνησε από αυτούς, συνεχίζεται από τους ίδιους, οι οποίοι θα γράψουν και το... τέλος με τρόπο που να πιστεύουν οι πολίτες ότι δεν έφταιγαν αυτοί που κυβερνούσαν αλλά οι... άλλοι. Και με αυτά και εκείνα η Ελλάδα έγινε μια αναξιόπιστη χώρα...

Πηγή "Έθνος"

Δημοσίευση: Ιουλίου 18, 2016