Εφτά αλήθειες που ΔΕΝ λέγονται…

To 1987 κυκλοφόρησε το εμβληματικό τραγούδι του Leonard Cohen: First we take Manhattan, then we take Berlin.

Δηλαδή, «πρώτα θα καταλάβουμε το Μανχάταν, κι ύστερα θα μπούμε στο Βερολίνο»…

Πολλαπλοί οι συμβολισμοί και τα μηνύματά του…

Κατά μια εκδοχή, αυτό ήταν το σύνθημα στις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν πολλοί αμερικανοί μεταστρέφονταν ραγδαία εναντίον των Ναζί της Γερμανίας, αλλά ως τότε το κατεστημένο της χώρας δεν ήθελε ούτε να σκέπτεται σύγκρουση με τη ναζιστική Γερμανία!

Τότε λοιπόν, οι πιο ζωηροί φιλελεύθεροι των ΗΠΑ έλεγαν ο ένας στον άλλο:

- Πρώτα πρέπει να καθαρίσουμε το εσωτερικό μέτωπο της χώρας, κι ύστερα να πάμε να νικήσουμε τον εχθρό.

Γιατί τι θυμήθηκα ξαφνικά αυτό;

Θα δείτε…

- Τώρα που το κλίμα αλλάζει – και στην κοινωνία ευρύτερα, και στην Παράταξη στενότερα, και στη ΝΔ πιο συγκεκριμένα, αλλά και στο ΣΥΡΙΖΑ «απέναντι»

- Τώρα που όλοι – άλλοι περισσότερο κι άλλοι λιγότερο - αρχίζουν να υποψιάζονται πως η απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να στήσει δικό του «καθεστώς» και να αντέξει «για χρόνια», μάλλον θα αποτύχει

- Τώρα, που αρκετοί αντιλαμβάνονται πως οι ξένοι για να σωθεί η Ελλάδα πρόκειται να της αλλάξουν το Πρόγραμμα(που οι ίδιοι ομολογούν ότι δεν βγαίνει), αλλά μόνο με ΑΛΛΗ κυβέρνηση να το εφαρμόσει, γιατί οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι πια παντελώς ΑΝΑξιόπιστοι!

- Τώρα είναι ευκαιρία να πούμε και μερικές αλήθειες έξω από δόντια…

Αλήθεια πρώτη: Τον Σαμαρά δεν τον έριξαν μόνο ο «λαϊκισμός» του ΣΥΡΙΖΑ και «οι ξένοι που του τράβηξαν το χαλί».

Τον έριξαν και κάποιοι ΜΕΣΑ από τη Νέα Δημοκρατία. Ή στις «παρυφές» της…

Κάποιοι δεν περίμεναν με τίποτε ότι ο Σαμαράς θα κέρδιζε την ηγεσία του Κόμματος το 2009, και μάλιστα με άμεση εκλογή από τη βάση και μάλιστα με 850 χιλιάδες που πήγαν και ψήφισαν τότε και μάλιστα με την πρώτη!

Κι όταν ο Σαμαράς κέρδισε τον είδαν ως… Πρόεδρο «μιας χρήσεως»!

Σου λέει, κάθε φορά που η ΝΔ χάνει τις εκλογές με 10 τουλάχιστον μονάδες διαφορά, κάνει τουλάχιστον 10ετία να επανέλθει στη διακυβέρνηση!

Άσε, λοιπόν, τον Σαμαρά «να το παίξει αρχηγός» μέχρι την επόμενη διετία, να χάσει και να τον παραμερίσουμε οριστικά…

Ήταν τότε, στις αρχές του 2010, που η «συμβατική σοφία» των στελεχών της «παλαιάς φρουράς» της ΝΔ έλεγε πώς «ο ΓΑΠ θα κυβερνά για 10 χρόνια τουλάχιστον»…

Αλήθεια δεύτερη: Ο Σαμαράς τους διέψευσε όλους!

Μέσα σε δυόμιση χρόνια κατάφερε να επαναφέρει τη ΝΔ στη διακυβέρνηση, και μάλιστα διαλύοντας στο μεταξύ «το κραταιό ΠΑΣΟΚ» και «εξολοθρεύοντας» κυριολεκτικά τον ΓΑΠ!

Όταν έφερε ο ΓΑΠ το Μνημόνιο, όλοι περίμεναν ότι ο Σαμαράς θα το ψήφιζε!

Η ΝΔ θα κατέρρεε πολύ περισσότερο και πολύ ταχύτερα από το ΠΑΣΟΚ, καθώς η «υπερψήφιση» του πρώτου Μνημονίου, θα εμφανιζόταν (από την πανίσχυρη τότε ΠΑΣΟΚικη προπαγάνδα), ως «έκφραση ενοχής» για τα λάθη του Κώστα Καραμανλήτην περασμένη πενταετία.

«Ενοχική»ήξεραν τη ΝΔ για πολλά χρόνια.

Και «ενοχικά» την περίμεναν να πολιτευθεί ξανά.

Και να διαλυθεί μια ώρα αρχύτερα…

Πλην ο Σαμαράς τους διέψευσε!

Δεν ψήφισε το πρώτο Μνημόνιο.

Παραμέρισε τα συνήθη ενοχικά σύνδρομα της ΝΔ και πέρασε στην αντεπίθεση:

Τους είπε κατάμουτρα:

- Εσείς φταίτε που η Ελλάδα ήλθε στο Μνημόνιο.

- Εσείς φταίτε με το λαϊκισμό που καλλιεργήσατε και τον κρατισμό που εκθρέψατε επί δεκαετίες.

- Εσείς φταίτε που δεν βοηθήσατε τον Κώστα Καραμανλή, όταν σας το ζήτησε να παρθούν μέτρα ήδη από τον Απρίλιο του 2009.

- Εσείς φταίτε που λυσσάξατε να γίνουν εκλογές με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας (τον Οκτώβριο του 2009), υποσχόμενοι στους πάντες τα πάντα, με το περιβόητο σύνθημα «λεφτά υπάρχουν»…

- Εσείς φταίτε που ενώ γνωρίζατε πως το έλλειμμα για το 2009 ήταν διψήφιο, εσείς προχωρήσατε σε ευρεία πολιτική παροχών, ως το Δεκέμβριο του 2009!

- Εσείς φταίτε που μετά, ενώ η χώρα έβγαινε ακόμα στις αγορές (ως τα τέλη Ιανουαρίου του 2010) και δανειζόταν με υποφερτά επιτόκια, βγήκατε και φωνάζατε ότι είναι μια… «διεφθαρμένη χώρα», ένας «Τιτανικός» λίγο πριν το παγόβουνο….

Και με ευθύνη δική σας οι διεθνείς αγορές έκλεισαν για τη χώρα…

- Εσείς φταίτε τέλος, που ως το Μάρτιο που σας πρότεινα να σας στηρίξω για να αποφύγουμε το Μνημόνιο - να σας βάλω πλάτη - εσείς δεν θελήσατε ούτε τότε τη στήριξη που σας προσέφερα.

- Εσείς μας φέρατε στο Μνημόνιο, ηθελημένα.

Και το Μνημόνιο που μας φέρατε ΔΕΝ πρόκειται να βγει.

Και δεν το ψηφίζω!

Και τότε τους «κούφανε» όλους…

Μια βουλευτής μόνο της ΝΔ υπερψήφισε το λάθος (όπως αποδείχθηκε) πρώτο Μνημόνιο του ΓΑΠ!

Όλοι οι άλλοι ευθυγραμμίστηκαν απολύτως με την πολιτική Σαμαρά.

Και την ίδια περίοδο ο Σαμαράς υπερασπίστηκε τον Κώστα Καραμανλή, απ’ όλες τις άδικες επιθέσεις που εξαπέλυε εναντίον του το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ (Μερικές φορές τον υπερασπίστηκε και από μερικές πιο «δικαιολογημένες» επιθέσεις…).

Αλήθεια τρίτη: πέρα από την πολιτική αντεπίθεση, ο Σαμαράς εξαπέλυσε τότε και ιδεολογική αντεπίθεση:

Στο Ζάππειο-1 ανέλυσε ένα προς ένα όλα τα στοιχεία για τα οποία ήταν λάθος το πρώτο Μνημόνιο. Και δεν επρόκειτο να βγει…

Έτσι ενέγραψε υποθήκες για το πώς πρέπει να αλλάξει το Μνημόνιο, ώστε να μπορέσει να βγει.

Ταυτόχρονα άρχισε να διατυπώνει με πολιτικούς, οικονομικούς και ιδεολογικούς όρους την νέα μεταρρυθμιστική ατζέντα της ΝΔ.

- Την απενεχοποίηση της επιχειρηματικότητας.

- Την προτεραιότητα στην ανταγωνιστικότητα.

- Την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.

- Την προτεραιότητα στις αποκρατικοποιήσεις.

- Την ανάγκη σταδιακής μείωσης ΌΛΩΝ των φορολογικών συντελεστών.

- Την κατάργηση των συνδικαλιστικών προνομίων.

- Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων και το χτύπημα της φοροδιαφυγής.

- Το χτύπημα των καρτέλ.

- Τη σταδιακή μείωση των εργοδοτικών εισφορών.

- Την εξυγίανση του ασφαλιστικού συστήματος, από συντάξεις-μαϊμού, από επιδόματα-μαϊμού και από «συνταξιούχους» 40ρηδες ή 50ρηδες.

- Το χτύπημα της σπατάλης στην Υγεία.

- Την κατάργηση του ασύλου παρανομίας στα Πανεπιστήμια.

- Το ηλεκτρονικό κράτος και την φορολογική μεταρρύθμιση.

- Το άνοιγμα των ενεργειακών πόρων της χώρας και της ΑΟΖ.

Τίποτε απ’ αυτά δεν είχε τολμήσει ποτέ να διακηρύξει κόμμα εξουσίας στην Ελλάδα. Η οποιοδήποτε κόμμα.

Όλα αυτά τα διατύπωσε σε τρεις ιστορικές ομιλίες του:

Στο Ζάππειο-1, αρχές Ιουλίου του 2010, στο Ζάππειο-2 αρχές Μαΐου του 2011, και ενδιαμέσως στη ΔΕΘ στα μέσα Σεπτεμβρίου του 2010. Αλλά και σε πολυάριθμες συζητήσεις στη Βουλή και συνεντεύξεις που παραχώρησε τότε…

Και στο μεταξύ το κλίμα είχε αρχίσει να γυρίζει.

Τον Ιούνιο του 2011 η ΝΔ βρέθηκε μπροστά στις δημοσκοπήσεις…

Αλήθεια τέταρτη: Το φθινόπωρο του 2011, όταν φάνηκε πως ο ΓΑΠ έχει χάσει κάθε έλεγχο, οι δανειστές αποφάσισαν να αλλάξουν το Μνημόνιο, και να φέρουν μέσα στην κυβέρνηση τον Σαμαρά να διαπραγματευθεί τις αλλαγές.

Κι αυτό έγινε μέσα σε μόλις πέντε μήνες (τέλη Νοεμβρίου 2011 με μέσα Απριλίου 2012).

Κι αυτό που προέκυψε, το δεύτερο Μνημόνιο ήταν εντελώς διαφορετικό πρόγραμμα από το προηγούμενο.

Τότε αντιμετωπίστηκε και το θέμα του χρέους!

Κουρεύτηκαν 105 δισεκατομμύρια χρέους με το PSI!

Κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην Παγκόσμια Ιστορία…

Ενώ το Δεκέμβριο του 2012, επί κυβέρνησης Σαμαρά πλέον κουρεύτηκαν κι άλλα 20 δισεκατομμύρια με την «επαναγορά χρέους!».

Ποτέ δεν έχει ξαναγίνει τέτοιας έκτασης επαναγορά εθνικού χρέους, στο ένα τρίτο της τιμής του!

Αλήθεια Πέμπτη: Την ώρα που ο Σαμαράς άλλαζε το Μνημόνιο μαζί με το Βενιζέλο, στο εσωτερικό του μέτωπο, ένα κομμάτι της ΝΔ τον εγκατέλειψε τον Μάρτιο του 2012!

Έφυγαν 22 βουλευτές από μια κοινοβουλευτική ομάδα 87 ατόμων τότε!

Βέβαια, σε λίγες εβδομάδες γύρισαν πίσω οι 12…

Αυτοί κατάλαβαν το λάθος αμέσως…

Αλλά η ζημιά, προσωρινά τουλάχιστον, είχε γίνει.

Στις εκλογές που έγιναν αρχές Μαΐου του 2012, η ΝΔ πήρε μόλις 19%, αλλά βγήκε πρώτο κόμμα!

Και με το, πάλαι ποτέ «κραταιό» ΠΑΣΟΚ, στο 13,5% πλέον και στην τρίτη θέση…

Μεγάλο μέρος των οργανωμένων δυνάμεων της ΝΔ είχε δώσει τότε τη «γραμμή» της αποχής!

Ή της ψήφου στους ΑΝΕΛ. Το πρώτο κομματίδιο που φτιάχτηκε για να κόψει ψήφους από το Σαμαρά…

Ή της ψήφου σε μικρότερα κόμματα τύπου Μάνου, Τζήμερου κλπ.

Ο,τιδήποτε φτάνει να μη βγει ο Σαμαράς…

Ο ίδιος ο Σαμαράς δεν πτοήθηκε.

Γελά καλύτερα όποιος γελά τελευταίος…

Στον επόμενο γύρο, 40 μέρες αργότερα, και μπροστά στο δίλημμα ΝΔ ή ΣΥΡΙΖΑ, ο κόσμος αψήφησετη γραμμή διάφορων «κέντρων» και ψήφισε τη ΝΔ Σαμαρά! Που πήρε τότε 30% περίπου.

Κάποιοι θυμήθηκαν, εκ των υστέρων, το 19% το Μάϊο του 2012…

Αλλά ξεχνούν το 29,66% στις εκλογές της 19ης Ιουνίου του 2012.

Ποτέ στο παρελθόν δεν κατάφερε κανένα κόμμα να αυξήσει τη δύναμή του μιάμιση φορά (πάνω από 50%) μέσα σε 40 μέρες!

Η ΝΔ άντεξε και παρέμεινε κόμμα εξουσίας, με ποσοστό 30%, ενώ το κραταιό ΠΑΣΟΚ, «ο φόβος και ο τρόμος των Νεοδημοκρατών» επί δεκαετίες, είχε συρρικνωθεί. Ουσιαστικά και οριστικά…

Κι αυτό ήταν επίτευγμα του Σαμαρά αποκλειστικά.

Αλήθεια έκτη: Ήδη από την άνοιξη του 2014, και βλέποντας ότι η χώρα αρχίζει να βγαίνει στις αγορές, τα διάφορα κέντρα εξουσίας στις παρυφές της ΝΔ, το «χόντρυναν»:

Έφτιαξαν νέο κόμμα, το «Ποτάμι», για να κόψουν ψήφους και από το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου (να τον «τιμωρήσουν», έτσι, για την ταύτισή του με τον Σαμαρά) και από τη ΝΔ του Σαμαρά.

Λίγο αργότερα, πρόβαλαν το «άνοιγμα» του Τσίπρα στην… πολιτική κληρονομιά του Κωνσταντίνου Καραμανλή!

Έτσι εμφάνιζαν τον Τσίπρα… «λιγότερο ακραίο,περισσότερο ενωτικό, υπεύθυνο και συναινετικό»!

Στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, στελέχη από τον παραδοσιακό κορμό της ΝΔ στη νότιο Ελλάδα έδιναν γραμμή να υπερψηφιστεί το… Ποτάμι!

Ενώ στελέχη από τον παραδοσιακό κορμό της ΝΔ στη βόρειο Ελλάδα έδιναν γραμμή να υπερψηφιστεί ο… Λεβέντης!

Αυτά όλα τα ξέρουν ήδη πολλοί. Και δεν κρύβονται εύκολα πια…

Μετά την ήττα της ΝΔ στις 25 Ιανουαρίου του 2015 βγήκαν διάφοροι ανοικτά και ζητούσαν «να φύγει ο Σαμαράς»!

Και τότε βρέθηκαν να κατηγορούν το Σαμαρά για… «λαϊκισμό» στελέχη της ΝΔ που ήταν υπέρτου πρώτου (λάθος) Μνημονίου, μαζί με στελέχη που είχαν αποχωρήσει από τη ΝΔ τον Μάρτιο του 2012 επειδή ο Σαμαράς είχε ψηφίσει το δεύτερο (και διορθωμένο) Μνημόνιο! Μιλάμε για στελέχη και κυκλώματα τέτοιους «επιπέδου» και τέτοιου «ήθους»…

Το πραγματικό αίτημά τους τότε, βέβαια, ήταν να στηριχθεί η «διαπραγμάτευση Τσίπρα»!

Να σταματήσει η κριτική και οι προειδοποιήσεις Σαμαρά («μας πάτε στα βράχια»).

Να γίνει η ΝΔ πιο «υπεύθυνη» και πιο συναινετική», λέει...

Όμως οι περισσότεροι καταλάβαιναν πια ότι ο Τσίπρας τότε, μαζί με το Βαρουφάκη, πράγματι πήγαινε τη χώρα κατευθείαν «στα βράχια».

Όταν αυτό επαληθεύθηκε πλήρως (με το δημοψήφισμα τον Ιούλιο του 2015) βγήκαν πάλι διάφοροι και ζητούσαν «να φύγει ο Σαμαράς».

Τότε, όμως, ο Σαμαράς είχε πλήρως δικαιωθείαπό τα πράγματα…

Και παραιτήθηκε από την αρχηγία, ήσυχος, πως το πρόβλημα πια το είχε ο Τσίπρας.

Πράγματι, λίγο αργότερα έγιναν εκλογές.

Ο Τσίπρας έχασε μέσα σε έξη μήνες 320 χιλιάδες ψήφους!

Ενώ ο Σαμαράς είχε χάσει μέσα σε 2,5 χρόνια 107 χιλιάδες ψήφους.

Η ΝΔ του Σαμαρά είχε πάρει 1 εκατομμύριο 719 χιλιάδες ψήφους, όταν ο Τσίπρας απέναντι της ήταν στο απόγειο της δύναμής του.

Η ΝΔ χωρίςπρόεδρο τον Σαμαρά πήρε το Σεπτέμβριο 1 εκατομμύριο 523 χιλιάδες ψήφους, όταν απέναντι της ο Τσίπρας ήταν πελαγωμένος.

Κατάφεραν, έναντι πολύ πιο αδύναμου αντιπάλου να χάσουν 200 χιλιάδες ψήφους περίπου.

Αιτία φυσικά η «γραμμή συναίνεσης» με τον Τσίπρα που επικράτησε για λίγο. Και που έδιωξε κόσμο από τη ΝΔ, την από-συσπείρωσε, αντί να την δυναμώσει…

Αλήθεια έβδομη: Στους μήνες που ακολούθησαν εκδηλώθηκαν όσοι επέμειναν στη γραμμή συναίνεσης με τον Τσίπρα!

Και κατάφεραν παρ’ ό,τι εξέφραζαν το σύνολο σχεδόν των «παλαιών τζακιών» της ΝΔ να χάσουν την μάχη της Προεδρίας.

Ο Σαμαράς ήταν και πάλι απέναντί τους, στήριξε τον Κυριάκο και τους νίκησε! Ξανά…

Κι από τη στιγμή που ηττήθηκε η γραμμή της «συναίνεσης» με τον Τσίπρα, η ΝΔ πήρε κεφάλι στις δημοσκοπήσεις!

Κι όσο ο Κυριάκος επιμένει στη γραμμή αυτή, η διαφορά με τον Τσίπρα διευρύνεται συνεχώς…

Συμπέρασμα: Ο Σαμαράς κράτησε την παράταξη όρθια και ενωμένη, όταν εναντίον του συνωμοτούσαν συνεχώς ένα σωρό «κυκλώματα» μέσα στη ΝΔ, από κοινού με τους πολιτικούς αντιπάλους του.

Ενώ απέναντί του διαλύθηκε το ΠΑΣΟΚ…

Ο Σαμαράς έφερε την ΝΔ ξανά στην εξουσία μέσα σε 2,5 χρόνια μετά από τη μεγάλη και στρατηγική ήττα του 2009, πράγμα που δεν έχει συμβεί ποτέ ξανά.

Ο Σαμαράς δικαιώθηκε και στην κριτική του για το πρώτο Μνημόνιο και στην εφαρμογή του δεύτερου (διορθωμένου ) Μνημονίου, και στις προειδοποιήσειςτου για την καταστροφική πολιτική του Τσίπρα, και πριν και μετά τις εκλογές του 2015…

Τελικά ο Σαμαράς κράτησε τη ΝΔ μακριά από την επιρροή των «συναινετικών» προς τον Τσίπρα, ακόμα και όταν έφυγε από την ηγεσία.

Ενώ ο Σαμαράς στήριξε τον επόμενο εκλεγμένο αρχηγό της ΝΔ, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, όσο δεν έχει στηρίξει ποτέπροηγούμενος αρχηγός τον επόμενο!

Ούτε στη ΝΔ ούτε σε οποιοδήποτε άλλο κόμμα.

Κι έτσι η ΝΔ παραμένει ενωμένη (γιατί η «συναινετική γραμμή» θα τη διασπούσε), παραμένει ακόμα σήμερα η μόνη ελπίδα για τη σύντομη απομάκρυνση του Τσίπρα από την εξουσία.

Το οφείλει σε μεγάλο βαθμό στο Σαμαρά.

Και τα διάφορα παραδοσιακά «κυκλώματα» και παρακμασμένα «τζάκια», ποτέ δεν είχαν μικρότερη επιρροή και ποτέ δεν προκαλούσαν μεγαλύτερη αποστροφή στον κόσμο της παράταξης, απ’ ό,τι τώρα.

Τη δικαίωση Σαμαρά σήμερα την αναγνωρίζει η συντριπτική πλειοψηφία της βάσης της Παράταξης…

Την αναγνωρίζουν και πολλοί πρώην πολιτικοί του αντίπαλοι από άλλα κόμματα.

Την αναγνωρίζουν και πρώην στελέχη της ΝΔ, που κάποτε τον πολέμησαν. Την αναγνωρίζουν και όλοι οι ξένοι.

Ακόμα και μερικοί που ο Σαμαράς συγκρούστηκε μαζί τους.

Ακόμα και κάποιοι που του «τράβηξαν το χαλί», εκεί στα τέλη του 2014.

Οι μόνοι που εξακολουθούν να τον πολεμάνε, είναι ο Τσίπρας και «άτακτοί» του, που χάνουν μέρα με τη μέρα το έδαφος κάτω από τα πόδια τους…

Αλλά και κάποιοι εσωκομματικοί «παρατρεχάμενοι», που αυτοί έχουν χάσει προ πολλού το έδαφος κάτω από τα πόδια τους.

Αυτές είναι οι αλήθειες που συνήθως ΔΕΝ λέγονται.

Αλλά το ότι δεν τις λέμε, δεν σημαίνει ότι δεν τις ξέρουμε…

Ούτε σημαίνει ότι δεν την λαμβάνουμε υπ’ όψιν σε ό,τι λέμε…

Βεβαίως, για να κάνει τη διαφορά η ΝΔ όταν θα έλθει ξανά στην εξουσία πρέπει να απαλλαγεί απ’ όλες αυτές τις νοσηρότητες.

Αλλά αυτό ήδη συμβαίνει. Ήδη έχουν απομονωθεί.

Ήδη έχουν εκτεθεί ανεπανόρθωτα. Ήδη πληρώνονται με το ίδιο νόμισμα.

Δεν ανοίγουμε τέτοιες ώρες «εσωτερικά μέτωπα», διότι πολύ απλά, σε αυτά η Παράταξη έχει ήδη κερδίσει.

Βέβαια, πρέπει να έχουμε το νου μας συνεχώς…

Αλλά σήμερα όποιος μιλήσει «συναινετικά» για το ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα πείσει κανένα. Θα τον φτύσουν μόνο κάμποσοι...

First we take Manhattan, then we take Berlin!

Δημοσίευση: Αυγούστου 17, 2016