Θρασύδειλοι και απάτριδες

«Εμείς αγόρι μου, είμαστε δρακογενιά. Κοιμηθήκαμε πάνω στο χιόνι κι ανάμεσα στα σκίνα, δεχτήκαμε ιατρικές επεμβάσεις χωρίς αναισθητικό, ζήσαμε στα ξερονήσια και τις φυλακές, μάθαμε ν' αντέχουμε. Δεν προλάβαμε να βγούμε στην κοινωνία και βγήκαμε στην Αντίσταση. Τα οράματα ερχόντουσαν από μόνα τους να σε συναντήσουν».

Αυτά είχε γράψει ο Λάκης Σάντας, ένας πραγματικός αντιστασιακός, κατέβασε τη ναζιστική σημαία μαζί με τον Μ. Γλέζο, έκανε τις επιλογές του, εξορίστηκε, έμεινε στη συλλογική μνήμη. Αυτός και η γενιά του, ανεξαρτήτως των πολιτικών τοποθετήσεων ήταν πραγματική... δρακογενιά σε αντίθεση με τους σημερινούς «αγωνιστές».

Πώς να συγκρίνεις εκείνους που κοιμήθηκαν στο χιόνι και χειρουργήθηκαν χωρίς αναισθητικό με τους σημερινούς γιαλαντζί επαναστάτες, εντός κι εκτός κυβέρνησης;

Πρόσφατα ο πατέρας του Νίκου Παππά, ιστορικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ χαρακτήρισε δρακογενιά τους κυβερνώντες. Είχε γράψει: «Κι ´σεις Δρακογενιάς βλαστοί. Τιμονιέρηδες».

Αλλά για σκεφτείτε ποιοι είναι οι σημερινοί... δράκοντες και τιμονιέρηδες.

Είναι ο Αλέξης Τσίπρας που δεν έχει ούτε ένα ένσημο ή μάλλον τα μοναδικά του ένσημα είναι οι καταλήψεις και το μπάχαλο.

Είναι ο Νίκος Παππάς που δεν είχε καμιά σχέση με την πραγματικότητα στην Ελλάδα κι επέστρεψε να κάνει τη «βρόμικη» δουλειά της κυβέρνησης.

Είναι ο Πάνος Καμμένος άραγε που όλοι γνωρίζουμε την προσωπική του ιστορία, μέσα ή έξω από τον... Ηλιάτορα;

Είναι ο Σπίρτζης, ο Κουρουμπλής, η Τζάκρη, ο Κοτζιάς και όλοι οι υπόλοιποι Πασόκοι που βρήκαν καταφύγιο στον ΣΥΡΙΖΑ;

Είναι κάποιοι αμετανόητοι πρώην Κνίτες και Σταλινικοί που σήμερα έχουν υπουργεία, οδηγούς, λιμουζίνες και γραμματείς;

Είναι μήπως όλοι οι μπαχαλάκηδες που καίνε την Αθήνα και η μόνη εμπειρία που έχουν από τη ζωή είναι να παίρνουν χαρτζιλίκι από τον μπαμπά για να αγοράσουν μπουκάλια για μολότοφ; Και που η επανάστασή τους, το δικό τους... Πολυτεχνείο είναι να καίνε ξένη περιουσία και καμιά φορά και ορισμένους λεβέντες και λεβέντισσες;

Μήπως δρακογενιά είναι ο Ρωμανός, οι Ρουβίκωνες, οι Πυρήνες της Φωτιάς, ο Κουφοντίνας και ο Ξηρός που ουκ ολίγες φορές βρήκαν μια ζεστή αγκαλιά σε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ; Μήπως είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου η πορφυρογέννητη ή ο Βαρουφάκης που κάνει καριέρα με τα λεφτά των άλλων;

Μήπως οι καταληψίες που μπουκάρουν όπου γουστάρουν λες και είναι σπίτι τους και έχουν τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να λένε «τι αξιαγάπητα παιδιά, πόσο καλές οι καταλήψεις, μήπως να τις νομιμοποιήσουμε»;

Όλοι αυτοί οι αντάρτες της π..ης με τα λεφτά του μπαμπά που το παίζουν αγωνιστές και δίνουν ραντεβού στα γουναράδικα, με την πρώτη φωτοβολίδα θα τρέχουν από το φόβο τους. Τζάμπα μάγκες είναι που εκμεταλλεύτηκαν και συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται μια χώρα – μπάχαλο η οποία έχει νόμους και δεν τους τηρεί. Ποια σχέση έχουν όλοι αυτοί με τον Σάντα και τους αγωνιστές στα αλβανικά βουνά; Τι σχέση μπορεί να έχουν ακόμη και με όσους πήγαν εξορία, βασανίστηκαν, διώχθηκαν για τα ιδανικά τους, για τα πιστεύω τους; Τι μπορεί να πιστεύει αυτή η κυβέρνηση που το μόνο που ενδιαφέρεται είναι η διατήρηση στην εξουσία, τα παιχνίδια διαπλοκής, ο έλεγχος του κράτους, της δικαιοσύνης και των μέσων ενημέρωσης;

Όχι, αυτοί δεν είναι ούτε βλαστοί δρακογενιάς, ούτε τιμονιέρηδες, ούτε τίποτε. Θρασύδειλοι είναι και απάτριδες. Είναι το χειρότερο είδος Ελλήνων που καθημερινά τη «βιάζουν». Είναι η ντροπή της αριστεράς, είναι το τέλος της, είναι η ταφόπλακά της.

Δημοσίευση: Αυγούστου 19, 2016