Με το άρωμα του ελληνικού!

Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος

Οι τίτλοι περί "πολιτικού καύσωνα", "θύελλας" τώρα, με στρώμα τον εκλογικό νόμο, τις τηλεοπτικές άδειες και μαξιλάρι κάποιες απο τις "θηλιές" στην ζωή όλων, δίνουν την θέση σε "νέους" για "καυτό φθινόπωρο" "θερμό χειμώνα".
Η αβεβαιότητα και τα "σύννεφα", κυρίως για τα οικονομικά, σε ευρωπαικό και διεθνές επιπεδο, δεδομένα.
Η "κουλτούρα" του λαού και των πολιτικών για τα μπάνια είναι σε διαζύγιο αφού έχουν διαφορετική "ατζέντα".

Ο εκλογικός νόμος, η μηχανή παραγωγής πολιτικών και συσχετισμού εδρών, είναι θέμα, όχι όπως στο πεδίο βολής κυβέρνησης και κομμάτων.
Ο τωρινός ξεπεράστηκε (πολυκομματικό κοινοβούλιο, κυβερνήσεις συνεργασίας) άρα εκεί που ο λαός θέλει, μπορεί. Επομένως η αυτοδυναμία δεν αποκλείεται και με απλή.
Οι πιο πολλοί την αποδέχονται αφού επισημαίνουν οτι δύναμη διακυβέρνησης με περιστροφή στο 30% και την αποχή να αυξανει, άρα με 25%, δεν υφίσταται.

Με το άρωμα του ελληνικού και την εναλλαγή στην παρέα σε ένα ορεινό χωριό, σταχυολογώ και μεταφέρω το "μωσαϊκό" των απόψεων: ο Κωστής, νέος επιχειρηματίας στην επεξεργασία προιόντων χαλκού, πιστεύει : ότι είμαστε σε νέα κατάσταση, δεν την ονομάζει "κρίση" και θεωρεί ότι "ή προσαρμόζεσαι ή εξαφανίζεσαι".

Παραπέμπει στον πατέρα του τις αποφάσεις για περικοπές μισθών ή απολύσεις. Και ελπίζει με το "θετικό", όπως λέει, που τον "ευνοεί" στον "πόλεμο": μειώνονται οι ανταγωνιστές δηλαδή καταστρέφονται διαρκώς επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας στον κλάδο. Η Ντίνα, νέα μηχανικός, ελεύθερος επαγγελματίας, παρά τα μέτρα και τις ατέλειωτες ώρες εργασίας για την εξασφάλιση ενός εισοδήματος 12χιλ την προηγούμενη χρονιά, το παλεύει. Εκτιμά οτι τα πάντα είναι μαχητά εκτός απο την γραφειοκρατική "τρέλλα" στις αδειοδοτήσεις, ειδικά βιομηχανικών κτιρίων και εγκαταστάσεων, διαχωρίζοντας την αναγκαία για τον δημόσιο έλεγχο, απο την περιττή!

Ο Μάκης, μισθωτός στο δημόσιο, απαριθμεί τις μειώσεις και φοβάται τον κόφτη για νέες. Ο Διονύσης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός, περιμένει νέα κάθοδο στην σύνταξη αφού βλέπει την κλίμακα με βάση την εθνική να καταλήγει στα χίλια η ανώτερη. Ο Βασίλης, μικρομεσαίος, με ετήσιο κέρδος 36χιλ υπολογίζει είκοσι δύο για εφορία και εισφορές και διερωτάται αν πρέπει να συνεχίσει ή να γίνει μισθωτός σε άλλον στον τομέα του. Ο μπάρμπα Γιάννης με την σύνταξη του ΟΓΑ αγωνιά για την εγγονή-τελειώνει φιλοσοφική- αν θα βρεί δουλειά, πότε θα έρθει νέος αγροτικός γιατρός και μετρά πόσο του κοστίζει: ζάχαρη, καφές, μακαρόνια κά το χρόνο!

Ο Γιώργος, κτηνοτρόφος, υπογραμμίζει: εμείς "κουτσά, στραβά θα ζήσουμε εσείς στην Αθήνα να δούμε" και αναφέρει οτι εδώ και τρία χρόνια νοιώθουν και στην ύπαιθρο την κρίση όλο και πιο έντονα. Στην αρχή νομίζαμε οτι δεν μας αφορά γιατί "την ακούγαμε αλλά δεν την βλέπαμε"!

Με το "με τα παιχνίδια τους, αν εμείς δεν κοιτάξουμε... μην περιμένουμε..." προσγειώνει ο Γιώργος απο ξεστρατίσματα την κουβέντα στα πρακτικά. Το μόνο που την αποσπά ο χρόνος των εκλογών. Η αλλαγή του εκλογικού εκλαμβάνεται ως προμήνυμα, λίγοι υποστηρίζουν το ενδεχόμενο του φθινοπώρου και όλοι τις προεξοφλούν εντός του ´17.

Αυτό το καλοκαίρι μάλλον η σκέψη "πετάει" αλλά πατάει στην γη και οι λέξεις "πάνε" με τα πόδια, γιατί "ο γρίφος είναι στην ζωή" και όχι εκεί που θέλει η "πολιτική" και οι "πολιτικοί" να ορίσει οτι ζούμε!

Πηγή "Το Παρόν"

Δημοσίευση: Αυγούστου 02, 2016