Κερδίζοντας το χαμένο χρόνο

Η ευκαιρία για να δοθούν λύσεις, αρκεί να υπάρξει βούληση και σχέδιο. Πώς εξασφαλίζει χρόνο η Ελλάδα

Η επίκληση της καμμένης γης, ήταν συνήθεια κάθε κυβέρνησης και κάθε πρωθυπουργού σε όλη τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης. Η μετακύλιση του πολιτικού κόστους, όταν πέρναγε η περίοδος χάριτος, λειτουργούσε ως τρικ για να κουκουλώνονται οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις.
Αλλά οι εποχές αυτές έχουν περάσει και έχει αποδειχθεί ότι όποιος πρωθυπουργός δεν κοιτάζει μπροστά και δεν σχεδιάζει, δεν μακροημερεύει στη μνημονιακή εποχή.
Είναι υποχρέωση της κυβέρνησης να εξειδικεύσει τα περί “δίκαιης ανάπτυξης”, που ειπώθηκαν, όχι μόνο γιατί ο λαός χειμάζεται, αλλά και γιατί μετά από πολύ καιρό, οι συνθήκες το επιτρέπουν.
Η δημοσιονομική προσαρμογή έχει λάβει υπόψη της την ύπαρξη των Capital Controls και το βάρος είναι πιο ελαφρύ.
Την ίδια στιγμή, ο τουρισμός πάει καλύτερα σε σχέση με αυτό που είχαμε υπολογίσει και ο έλεγχος στη μάχη των εσόδων δεν έχει χαθεί.
Και όσο για τη δεύτερη αξιολόγηση, ίσως υπάρχει περισσότερος χρόνος απ' ό,τι νομίζουμε. Η αξιολόγηση δεν γίνεται να κλείσει, χωρίς στη συμμετοχή του ΔΝΤ. Αυτό σημαίνει ότι με τα σημερινά δεδομένα, δίνεται στη χώρα μας η δυνατότητα, να καθυστερήσει το κλείσιμο, όχι με δικιά της ευθύνη.
Προκύπτει έτσι περιθώριο χρόνου για την κυβέρνηση, αρκεί αφενός να τον αξιοποιήσει και αφετέρου να μην αναλωθεί σε μάχες που δεν προσφέρουν τίποτα.
Είναι η ώρα για κοστολογημένες λύσεις, για προσέλκυση επενδύσεων και για σχέδια που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας για κανονικούς εργαζόμενους και όχι για “απασχολήσιμους” των 300 ευρώ.
Για πρώτη φορά υπάρχει πολιτικός χρόνος για μια κυβέρνηση, από το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης. Μένει να δούμε αν υπάρχει και η ανάλογη βούληση, για να μην προστεθούν άλλα χαμένα χρόνια στον κατάλογο που άνοιξε από το 2009.

*Του Μάνου Χωριανόπουλου, Διευθυντή Σύνταξης του NEWS 247

Δημοσίευση: Αυγούστου 26, 2016