Πόσοι 'Μακρυκωσταίοι' και 'Κοντογιώργηδες' χωρούν στη ΝΔ;

Δεν είναι στον χαρακτήρα του πρώην πρωθυπουργού να υποδαυλίζει καταστάσεις, ή να υποκινεί τις αντιδράσεις. Ο ρόλος του "παιδονόμου" δεν συνάδει με το πολιτικό ήθος του Κώστα Καραμανλή

Χάρης Παυλίδης

Αιφνιδίως η κοινή γνώμη έπαψε να ασχολείται με τα πεπραγμένα της κυβέρνησης και ασχολείται με τα "κάγκελα" επί των οποίων υποτίθεται ότι έχουν ανέβει οι "Καραμανλικοί". Προηγουμένως ο πρωθυπουργός χόρεψε στο πανηγύρι του χωριού του, στο Αθαμάνιο της Άρτας, τον παραδοσιακό χορό "καγκελάρι". Μάλλον η συζήτηση που άνοιξε-διόλου τυχαία ως προς το χρόνο και κυρίως ως προς το στόχο - είναι για τα πανηγύρια. Διότι τι άλλο μπορεί να είναι μια συζήτηση, που όταν στην Ελλάδα γίνεται της... το... κάγκελο, την ίδια στιγμή ο φιλοκυβερνητικός τύπος (να που υπάρχουν τελικά "οχυρά" σύντροφε Συρμαλένιε) ανακαλύπτει ότι οι... "Καραμανλικοί είναι στα κάγκελα"; Αφήστε που σύμφωνα με τα ίδια δημοσιεύματα οι στενοί συνεργάτες(;) του Κώστα Καραμανλή προειδοποιούν ότι... "Η υπομονή έχει και τα όρια της".

Επειδή, όμως, υπάρχουν όρια και στην προπαγάνδα, ειδικά όταν αυτή είναι χοντροκομμένη, δεν διανοούμαι ότι υπάρχουν φίλοι, ψηφοφόροι, στελέχη και βουλευτές στη Νέα Δημοκρατία οι οποίοι δεν έχουν καταλάβει ότι, όλα αυτά έχουν στόχο την αποδυνάμωση της Νέας Δημοκρατίας και προσωπικά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και βεβαίως δεν υπάρχει κάτοικος αυτής της χώρας που πιστεύει σοβαρά ότι, πίσω από την προσπάθεια να προκληθεί ρήγμα στην αξιωματική αντιπολίτευση είναι ο Μανδραβέλης από τη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ και ο Παπαδόπουλος από το ΒΗΜΑ. Και δεν κρύβονται Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα "οχυρά" της κρατικής ενημέρωσης. Πάντως στο ερώτημα "ποιος ωφελείται" η απάντηση δεν είναι η Νέα Δημοκρατία. Όσοι δε, παρ' όλα αυτά, "τσίμπησαν", ας ανατρέξουν στον Κλεμανσό ώστε να προβληματισθούν από την απορία του: "Ποιό λάθος διέπραξα για να με επαινούν οι αντίπαλοί".

Για να μη κρυβόμαστε πίσω απ' το δάκτυλο, σ' ένα αστικό δημοκρατικό κόμμα υπάρχουν διαφωνίες, η κριτική είναι επιβεβλημένη και η εκάστοτε ηγεσία δεν είναι υπεράνω. Άλλο όμως η διαφορετική άποψη, ακόμα και όταν εξυπηρετεί προσωπικά κίνητρα, και άλλο ότι η Νέα Δημοκρατία θυμίζει... "καζάνι που βράζει". Διότι αν κάτι "βράζει" αυτή τη χρονική περίοδο στη χώρα δεν είναι η αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά η κοινωνία που δοκιμάζεται με τους ανελέητους φόρους, τη συνεχή μείωση μισθών και συντάξεων, τη χαοτική κατάσταση στα νοσοκομεία, το κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, τη καθεστωτική νοοτροπία της κυβέρνησης με χαρακτηριστικό πρόσφατο παράδειγμα τη στοχοποίηση δημοσιογράφων(προσφάτως του Μ. Παπαπαναγιώτου και του Α. Πορτοσάλτε), αλλά και τα "φιρμάνια" του Κοντονή στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Ωστόσο θα ήταν ανειλικρινές να αποσιωπηθεί το θέμα που προκαλεί τις αντιδράσεις εκείνων που ζητούν από την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να πάρει θέση για τον πρώην πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ. Σ' αυτό το σημείο πρέπει να επισημανθεί ότι δεν είναι στον χαρακτήρα του πρώην πρωθυπουργού να υποδαυλίζει καταστάσεις, ή να υποκινεί τις αντιδράσεις. Ο ρόλος του "παιδονόμου" δεν συνάδει με το πολιτικό ήθος του Κώστα Καραμανλή. Από κει και πέρα κάνουν λάθος όσοι- εμμέσως ή αμέσως- επιχειρούν μέσω αυτού του θέματος να ορίσουν το πλαίσιο εντός του οποίου θεωρούν ότι πρέπει να ασκεί τα καθήκοντά του ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Όπως ατυχές ήταν το άρθρο του πρώην υπουργού Γ. Μιχελάκη, άλλο τόσο ατυχής ήταν και η δήλωση του Λ. Αυγενάκη. Γενικώς σε τέτοιες καταστάσεις μικρή σημασία έχει ποια πλευρά έχει δίκιο. Σε κάθε περίπτωση οι καλές προθέσεις ακυρώνονται από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Εν προκειμένω και επί της ουσίας, ελάχιστοι θεωρούν ότι η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα απολύτως υγιές. Αν ήταν δεν θα έχανε το 2009 και δεν θα λάμβανε το 2012 κάπου 18%! Όλα όμως τα πολυσυλλεκτικά κόμματα αντιμετωπίζουν παρόμοια και σοβαρότερα προβλήματα. Άλλα τα υπερβαίνουν και ανασυγκροτούνται και άλλα συρρικνώνονται γιατί οι ηγεσίες τους δεν τόλμησαν να τα αντιμετωπίσουν. Η επικράτηση του Μητσοτάκη δεν ήρθε τυχαία. Όσοι τον ψήφισαν πίστεψαν στις ιδέες του και περιμένουν την εφαρμογή τους. Αυτό περιμένουν και όσοι δεν τον ψήφισαν, καθώς και οι πολίτες που δεν ψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία αλλά ελπίζουν ότι ένας νέος άνθρωπος με ανοιχτά μυαλά θα έχει τη τόλμη και την αποφασιστικότητα να αλλάξει τα δεδομένα τόσο στο κόμμα όσο και στη χώρα. Γι αυτούς τους λόγους θα ήταν τραγικό για τη Νέα Δημοκρατία, και υπό τις παρούσες συνθήκες για την Ελλάδα, να επιστρέψει η αξιωματική αντιπολίτευση στην εποχή... των "Μακρυκωσταίων" και των "Κοντογιώργηδων".

*Ο Χάρης Παυλίδης, είναι δημοσιογράφος.

Δημοσίευση: Αυγούστου 26, 2016