Γιατί η γενιά των Millennials κάνει λιγότερο σεξ

Οι Millennials είναι λιγότερο σεξουαλικά ενεργοί ως νέοι ενήλικες από ό,τι ήταν οι προηγούμενες γενιές. Επιφανειακά, αυτό μοιάζει σπουδαίο: φαίνεται πως έχουν μικρότερη ροπή προς επικίνδυνες συμπεριφορές, είναι καλύτερα στο να λένε "όχι" σε ανεπιθύμητες σεξουαλικές σχέσεις, έχουν περισσότερα κίνητρα για να σπουδάσουν, να εργαστούν και να βγάλουν χρήματα, τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πιο οικονομικά ασφαλείς, πιο ευτυχισμένες οικογένειες. Ωστόσο, μπορεί να υπάρχει και μια άσχημη πλευρά, που θα μπορούσε να μετατρέψει αυτό που μοιάζει με αυξημένη ευθύνη σε μια δημογραφική απειλή.

Σύμφωνα με μία νέα εργασία της Jean Twenge του Πανεπιστημίου του Σαν Ντιέγκο και των συναδέλφων της Ryna Sherman και Brooke Wells, που δημοσιεύθηκε την Τρίτη στο περιοδικό Archives of Sexual Behavior, το 15 τοις εκατό των Αμερικανών 20 έως 24 ετών που γεννήθηκαν στη δεκαετία του 1990 δεν είχαν κανέναν σεξουαλικό σύντροφο μετά την συμπλήρωση του 18ου έτους τους, σε σύγκριση με μόλις 6 τοις εκατό των ανθρώπων που γεννήθηκαν στη δεκαετία του 1960 στην ίδια ηλικία. Αυτό συμφωνεί με προηγούμενες έρευνες που δείχνουν ότι οι Millennials που κάνουν σεξ τείνουν να έχουν λιγότερους συντρόφους. Και όταν βρίσκουν σύντροφο, στις περισσότερες περιπτώσεις έχουν το είδος του σεξ που ο Μπιλ Κλίντον… αρνήθηκε να αναγνωρίσει ως σεξουαλική πράξη: σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη της Arielle Kuperberg του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας στο Γκρίνσμπορο, μόνο μια μειοψηφία των φοιτητών κολεγίου των ΗΠΑ λένε ότι είχαν διεισδυτική σεξουαλική επαφή κατά τη διάρκεια της πιο πρόσφατης ερωτικής τους συνεύρεσης.

Είναι δελεαστικό να το θεωρούμε αυτό ως ακίνδυνο. Εξάλλου, μια πρόωρη σεξουαλική μύηση αυξάνει τον κίνδυνο για εγκυμοσύνες εφήβων (που γίνονται όλο και λιγότερο συχνές) και εκτρώσεις, και μπορεί να οδηγήσει σε πιο ριψοκίνδυνη και λιγότερο ευτυχισμένη σεξουαλική ζωή αργότερα, καθώς και υψηλό κίνδυνο σεξουαλικώς μεταδιδόμενων νοσημάτων. Αφήστε τα παιδιά να μελετήσουν και να αποφύγουν τις δύσκολες, διασπαστικές σχέσεις -αυτοί είναι οι λόγοι που αναφέρονται πιο συχνά από τους Millennials όταν ρωτούνται για τα χαμηλά επίπεδα σεξουαλικής δραστηριότητας τους - μέχρι να τους προφτάσει η αναπαραγωγική επιθυμία τελικά σε μια πιο ώριμη ηλικία.

Είναι επίσης ωραίο το ότι οι νεαρές γυναίκες είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, πιο ευτυχισμένες με τις πρώιμες σεξουαλικές τους συναντήσεις. Η συνεχής ανάδειξη των υπό την επήρεια αλκοόλ σεξουαλικών συνευρέσεων και βιασμών στις πανεπιστημιουπόλεις των κολλεγίων υπάρχει, παρά ταύτα υπάρχει λιγότερη σεξουαλική βία που δεν αναφέρεται, επειδή οι γυναίκες είναι πιο σίγουρες από ποτέ - και επειδή το πορνό είναι ένας εύκολος τρόπος για να διοχετεύσουν οι νέοι άντρες τις φαντασιώσεις τους. Υπάρχει επίσης λιγότερη ρετσινιά όσον αφορά το προγαμιαίο σεξ.

Η αυξανόμενη αποδοχή του σεξ κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και σε οποιαδήποτε μορφή, είναι μια μάλλον παράδοξη σύντροφος για την χαμηλότερη σεξουαλική δραστηριότητα, επισημαίνει η Twenge στην εργασία της. Ίσως, υποστηρίζει, αυτό να αποδεικνύει "τον αυξανόμενο ατομικισμό όπου τα άτομα έχουν ανεκτική στάση για μια ποικιλία συμπεριφορών, ενώ παράλληλα αισθάνονται λιγότερη πίεση για να προσαρμοστούν στη δική τους συμπεριφορά". Αυτό ακούγεται πάρα πολύ υγιές - αλλά ο σχηματισμός των οικογενειών είναι εδώ και καιρό θέμα κοινωνικής νόρμας, καθώς και προσωπικής επιλογής. Σε μια μελέτη του 1972, ο Gudmund Hernes περιέγραψε την "κοινωνική πίεση να παντρευτείς" ως κάτι αυτονόητο: "Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτή η πίεση αυξάνεται με την αύξηση του ποσοστού των ήδη παντρεμένων".

Η εργασία αυτή μοιάζει λίγο αστεία σήμερα. Είναι γεμάτη με τα στερεότυπα του 20ου αιώνα για τους εργένηδες τους οποίους καλούν σε πάρτι λιγότερο συχνά καθώς γερνούν, διότι μπορεί να αποτελέσουν απειλή για τα υπάρχοντα ζευγάρια, ή με μια λαϊκή κουλτούρα που περιγράφει μια γυναίκα ως "γεροντοκόρη" αν δεν έχει παντρευτεί σε μια ορισμένη ηλικία. Η απόρριψη αυτού του είδους κοινωνικής συμμόρφωσης από τους Millennials είναι η τρέχουσα επικρατούσα τάση, αλλά είναι πολύ νωρίς για να πούμε αν η εξαφάνιση της "κοινωνικής πίεσης να παντρευτείς" θα είναι κάτι καλό για τα ποσοστά γεννήσεων. Ακόμα και τώρα, είναι υψηλότερα σε χώρες με παραδοσιακούς, κολεκτιβιστικούς πολιτισμούς, όπου η πίεση δεν έχει εξαφανιστεί.

Η σύγχρονη σεξουαλική κουλτούρα έχει επίσης διάφορους μηχανισμούς απόρριψης που είναι ίσως πιο σκληροί από αυτούς της παλιάς σχολής. Η Twenge έγραψε: "Η νέα τεχνολογία μπορεί να έχει δημιουργήσει άνισα αποτελέσματα. Ενώ κάποιοι νεαροί ενήλικες μπορούν να χρησιμοποιούν εφαρμογές όπως το Tinder για να συνδεθούν με πολλούς συντρόφους, μια αυξανόμενη μειοψηφία μπορεί να εξαιρείται από αυτό το σύστημα εξ' ολοκλήρου, ίσως λόγω της διαφοράς στην φυσική εμφάνιση που εμφανίζονται στις ιστοσελίδες γνωριμιών".

Αυτό, περισσότερο από κάθε είδους πρόσφατα ριζωμένης αποστροφής κινδύνου ή ευθύνης, μπορεί κάλλιστα να εξηγήσει τα υψηλότερα ποσοστά σεξουαλικής αδράνειας. Οι άνθρωποι που θα μπορούσαν να αποδειχθούν αρκετά ελκυστικοί για ένα ραντεβού στον πραγματικό κόσμο δεν έχουν καν την ευκαιρία να βγουν έξω με κανέναν επειδή η εικόνα τους σε μία εφαρμογή για ραντεβού δεν είναι ιδιαίτερα φανταχτερή. Είναι περίεργο το γεγονός ότι, όπως επισημαίνει η εργασία της Twenge, τα ποσοστά σεξουαλικής αδράνειας δεν έχουν αυξηθεί για τους προπτυχιακούς φοιτητές κολεγίου: στο κολέγιο, οι άνθρωποι δεν χρειάζονται μια εφαρμογή για να αρχίσουν να μιλάνε ο ένας στον άλλο και τελικά να βγουν ραντεβού.

Οι αντιλήψεις περί ελκυστικότητας - και μερικές από τις σεξουαλικές πρακτικές που ακολουθούνται όταν οι νέοι αποκτήσουν μια σχέση- πιθανότατα διαμορφώνονται από το πορνό σε μεγαλύτερο βαθμό από ό,τι αντιλαμβανόμαστε. Υπήρξαν πολλές προειδοποιήσεις σχετικά με το ότι "μπορεί να κλέψει την σεξουαλικότητά μας", αλλά οι χώρες έχουν ως επί το πλείστον επιλέξει να μην θέσουν κανόνες - μόνο η παιδική πορνογραφία έχει απαγορευθεί σε παγκόσμια κλίμακα, και υπάρχει μικρή έρευνα για το πώς αυτό επηρεάζει τις σεξουαλικές συνήθειες της πραγματικής ζωής.

Το να συγχαίρουμε τα σημερινά παιδιά επειδή είναι πιο υπεύθυνα δεν είναι πιθανώς η καλύτερη δυνατή αντίδραση στην αργά εξελισσόμενη σεξουαλική αντεπανάσταση. Ο υπουργός Υγείας της Σουηδίας Gabriel Wilkstroem ανησυχεί για τις ολοένα και περισσότερες αποδείξεις ότι οι Σουηδοί κάνουν λιγότερο σεξ. Έγραψε σε μια στήλη της εφημερίδας Dagens Nyheter την περασμένη εβδομάδα: "Το πρόβλημα είναι ότι όσο θα επικεντρωνόμαστε μόνο στις αρνητικές πλευρές, χωρίς να υπογραμμίζουμε επίσης τη θετική και ευχάριστη πλευρά του σεξ, δεν θα είμαστε ποτέ πραγματικά σε θέση να λύσουμε τα προβλήματα. Πώς μπορούμε να αποτρέψουμε μια διαστρεβλωμένη άποψη των γυναικών, που συχνά συνδέεται με την εξευτελιστική για τις γυναίκες πορνογραφία, και ακόμη και τη σεξουαλική παρενόχληση ή τον βιασμό, αν δεν μπορούμε να παρουσιάσουμε εναλλακτικές εικόνες για το πώς το σεξ και οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων θα μπορούσαν να είναι;

Ο Wilkstroem εγκαινιάζει μια λεπτομερή μελέτη με κρατική χρηματοδότηση για τη σεξουαλική ζωή των Σουηδών, προκειμένου να κατανοήσουν τον καλύτερο τρόπο για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να καταλάβουν ότι το σεξ δεν είναι μόνο κάτι για το οποίο θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Όπως και το μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου, η Σουηδία έχει ένα ποσοστό γεννήσεων λιγότερο από δύο παιδιά ανά γυναίκα (ποσοστό πολύ μεγαλύτερο στην αυξανόμενη μουσουλμανική κοινότητα της χώρας), και θα ήθελε οι νέοι να είναι λίγο πιο ανεύθυνοι, όπως συνήθιζαν να είναι σε μια εποχή προ Tinder και σε μια εποχή όπου το online πορνό δεν ήταν παντού.

bloomberg.com

Δημοσίευση: Αυγούστου 16, 2016