Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πέφτει σαν ώριμο φρούτο!

Του Ανδρέα Ζαμπούκα

Η Νέα Δημοκρατία είναι το μοναδικό κόμμα της Μεταπολίτευσης που θα μπορούσε να ενσωματώσει τη χώρα, με αξιώσεις, στον δυτικό κόσμο. Δεν τα κατάφερε. Γιατί στις δημοκρατίες, δεν υπάρχει πουθενά κανένα δείγμα μονοδιάστατης «σωτηρίας» από κομματικές παντοκρατορίες. Χρειάζεται πάντα και ένα γόνιμο αντίπαλο δέος το οποίο θα συμπληρώνει την παραγωγική μηχανή «δράσης- αντίδρασης», σε ένα δημιουργικό και «παιδαγωγικό», για τον λαό, πολιτικό σύστημα.

Η ΝΔ υπήρξε μία αστική πολιτική παράταξη και αν της προέκυπτε στην αντίπερα όχθη, ένας σοσιαλδημοκρατικός σχηματισμός, με πυρήνα την πνευματική Αριστερά (ΕΔΑ, Ηλιού, Κύρκος κλπ), η Ελλάδα θα ακολουθούσε μια διαφορετική πορεία από τη σημερινή. Δυστυχώς όμως, επικράτησε ο λαϊκισμός ο οποίος έχει την συνήθεια να διαβρώνει όχι μόνο τα κοινωνικά στρώματα που εκπροσωπεί αλλά και ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.

Όλα αυτά είναι παρελθόν. Σήμερα το κόμμα της ΝΔ, μετά από πολλές περιπέτειες ταυτότητας, απέκτησε μια ηγεσία φιλοδυτική, εκσυγχρονιστική και φιλελεύθερη. Ελπιδοφόρα, μέσα στην απελπισία των ημερών.

Υπάρχουν όμως, δύο σοβαρά ζητήματα: Το ένα είναι ποιον εκπροσωπεί σήμερα η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη και το δεύτερο, είναι ο δυναμισμός της αντιπολίτευσης απέναντι στην κυβέρνηση. Πόσοι είναι σήμερα, οι Έλληνες που επιθυμούν μια ειλικρινή επικοινωνία με το παλιό αστικό κόμμα που είχε χάσει τον προσανατολισμό του και επέστρεψε μετά από πολλά χρόνια στη σωστή πορεία; Αλλά και πώς ακριβώς πιστεύουν στην ΝΔ, ότι θα σταθούν πολιτικά απέναντι στην τυχοδιωκτική πολιτική του Τσίπρα;

Είναι φανερό ότι υπάρχει μία κούραση και ταυτόχρονα, αμηχανία, στο νέο κτίριο της Πειραιώς και δεν είναι από την μετακόμιση. Από τη μία έχεις μπροστά σου διάφορες ομάδες διψασμένων για εξουσία, «Αριστερών» και από την άλλη, προσπαθείς να διαγνώσεις τις κινήσεις των Νεοδημοκρατών που δεν γνωρίζουν πολλά από τις «συσπειρώσεις» του συνδικαλισμού και τον αριβισμό της πολιτικής «αλητείας».

Η οικονομία όμως, βρίσκεται σε μακροχρόνια ύφεση, η κοινωνία περνάει μία πρωτοφανή κρίση αξιών και το πολιτικό σύστημα είναι βουτηγμένο στην ανυποληψία και στον λαϊκισμό. Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί πια να υποσχεθεί τίποτα σε κανέναν και αυξάνονται συνεχώς οι τάσεις του μηδενισμού.

Η μόνη λύση για μάχιμη αντιπολίτευση είναι να προτάξει κανείς «αλητεία στην αλητεία» του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί υπάρχει κι άλλη «αλητεία» από αυτή του κατσαπλιά. Η «αλητεία» της λαϊκής διεκδίκησης με θάρρος και γενναιότητα. Υπάρχει η φωνή του ηγέτη που ακούγεται τόσο δυνατά στην κοινωνία που δεν αφήνει περιθώρια για αμφισβητήσεις. Που δεν αρθρώνει "απέλπιδα λογική" στον παραλογισμό του απατεώνα αλλά σταθερο ήχο εμπιστοσύνης στους πολίτες μιας φθαρμένης και μηδενιστικής κοινωνίας

Για να είμαστε ειλικρινείς, το μόνο που θα μπορούσε να υποσχεθεί η ΝΔ στους ψηφοφόρους της είναι αυτά ακριβώς αυτά που υποσχέθηκε ο Τσόρτσιλ στους Βρετανούς, τον Μάϊο του 1940, τηρουμένων των αναλογιών: «Προσφέρω μόνο αίμα, μόχθο, δάκρυα και ιδρώτα». Οτιδήποτε άλλο θα ήταν ακόμα μια εκλαϊκευμένη απάτη στους ώμους του ελληνικού λαού. Αν θέλει όμως να κυβερνήσει τη χώρα, ας βρει τρόπο πειστικό να προτείνει δουλειά, δημιουργία και παραγωγικότητα. Απαλλαγή από το τέρας του κρατισμού και της φορολογικής λαίλαπας.

Ένας εκσυγχρονιστής ηγέτης, σαν τον Μητσοτάκη, θα πρέπει να σταθεί με τόλμη, απέναντι σε έναν λαό που πριν από ένα χρόνο υπερψήφισε ένα βρώμικο δημοψήφισμα και που εμπιστεύτηκε μια ομάδα πολιτικών απατεώνων. Και που ακόμα και σήμερα, φαντασιώνεται μεσσίες και σωτήρες καβάλα σε μονόκερους! Αν δεν το κάνει όμως, δεύτερη ζωή δεν έχει. Και νέα απάτη πάνω στην παλιά, θα δώσει σε όλους μας, την χαριστική βολή!

Δύσκολα τα πράγματα για την Πειραιώς και καταλαβαίνω την αμηχανία τους. Από την άλλη όμως, πρέπει να σκεφτούν ότι κάθε μέρα κλείνουν σπίτια, επιχειρήσεις, χρεοκοπούν εταιρείες και καταστρέφεται κόσμος, φορτωμένος με χρέη και άδικες υποχρεώσεις. Κάθε μέρα που περνάει η Παιδεία γυρίζει χρόνια πίσω, τα νοσοκομεία διαλύονται και ο τυχοδιωκτισμός παρασύρει τα πάντα.

Αν είναι να περιμένουν να πέσει σαν χαλασμένο φρούτο, ο Τσίπρας, φοβάμαι ότι δεν θα προλάβουν κανέναν. Το πιθανότερο είναι να σαπίσει το δέντρο και να μας γκρεμίσει όλους μαζί...

Υπάρχει πολύς κόσμος της δημιουργίας και της παραγωγής που είναι έτοιμος να στηρίξει κάθε προσπάθεια ανάτασης της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος. Φτάνει να αισθανθεί σιγουριά και ασφάλεια μπροστά στις νέες προκλήσεις που θα του δοθούν να ακολουθήσει.

Πηγή Liberal

Δημοσίευση: Σεπτεμβρίου 24, 2016