Η απάντηση ενός «αφεντικό του εαυτού μου» στην βουλευτίνα Χαρά Καφαντάρη

Του Γιώργου Μουργή

Το παράδειγμα ενός μικρομαγαζάτορα, «αφεντικό του εαυτού μου,.που έχει ξεκοκαλίσει την 18η Μπρυμαίρ:
Αν υποθέσουμε ότι δημιουργούμε ένα μαγαζί, πέντε μαγαζάτορες(μικρό), τόσοι χρειάζονται για μια ΚοινΣεπ κατά το νόμο, το ερώτημα είναι απλό και θα ακολουθήσει μετά την οικονομική περιγραφή, μόνο των εσόδων.
Ο Κατρούγκαλος υπολογίζει το μέσο μισθό σήμερα στα 700 ευρώ.

Λέω ό,τι μια μια χαρά είναι το ποσό αυτό, για να συνεχίσουμε το παράδειγμα.

Έχουμε λοιπόν, 5 συνεταίρους επί 700 ευρώ, μηνιαίως καθαρά, μας κάνει 3.500 ευρώ.

Πολλαπλασιάζω με τους 12 μήνες του έτους και έχω καθαρά κέρδη 42.000 ευρώ.

Με τους σημερινούς φορολογικούς συντελεστές για να έχουν οι μικρομαγαζάτορες, το απίστευτο ποσό, στα 700 καθαρά μηνιαίως τα κέρδη προ φόρων, για να φτάσουμε στο μαγικό - καθαρό 42.000 ευρώ, πρέπει να ξεπεράσουν τουλάχιστον τις 150.000 ευρώ. Αυτό σημαίνει κάτι περισσότερο από 1,5 εκατομμύριο ευρώ συνολικό τζίρο.

Τουτέστιν μεθερμηνευόμενον, όποιος αντέχει να έρθει να κάνουμε έναν συνεταιρισμό να χεστούμε στα ευρά και ας μην ανήκει στην νομική μορφή των ΚοινΣεπ.

Τέλος, είμαι σίγουρος, ότι αν ζητήσω από τη κυρία Χαρά να αποφορολογήσει την αξία του ΦΠΑ, για το πορτοφόλι που έχει αγοράσει, αξίας 100 ευρώ, ώστε να μου πει την αγοραία καθαρή αξία του, θα με κοιτάει σαν σπάνιο πουλί.

Καλό είναι όποιος δεν αντιλαμβάνεται τον καπιταλισμό μέσα από αληθινές πράξεις, αληθινής οικονομίας,να βγάζει το σκασμό.

Ειδικά όταν είναι και υπουργάρα.

Διαφορετικά ό,τι κριτική της ασκείται όχι μόνο δεν είναι δημαγωγική,αλλά ουσιαστικά εποικοδομητική, μπας και βγουν στην αληθινή αγορά εργασίας οι κυρίες Χαρές και αντιληφθούν τι σημαίνει μεροκάματο.

Αλλιώς δημαγωγούν οι ίδιοι, μέσα από την ασχετοσύνη της σαχλαμάρας τους, με κίνδυνο μάλιστα να ανοίξει ένας ανερμάτιστος κοινωνικός αυτοματισμός,

Επιμύθιο: Όση Μπρυμαίρ και να βάζουμε, όσο Γκοτα, όσο Πολιτική Οικονομία κλπ κλπ, η πραγματική ζωή στον ύστερο καπιταλισμό και στα μνημόνια είναι σκληρή, πικρή, αδυσώπητη, βάναυση, για τους μικρομαγαζάτορες και για τους εργάζομενους.

Εξάλλου δεν μπορεί να γίνουμε όλοι, ούτε μπάτσοι με σιγουράκι τα 700 ευρώ,όπως παρατήρησα από την δημοφιλία της σχολής. ούτε θεωρητικoί του Μαρξισμού, με παρκαρισμένα μύρια ευρώ στη BlackRock.

Βγάλτε μια βόλτα την κυρία Χαρά και τους υπόλοιπους στο πεζοδρόμιο να πάρουν αέρα και να συνομιλήσουν με κάποιον «αφεντικό του εαυτού του».

Υγ.1.Ο Π. Σκούτας, πανηγύριζε για τα αυξημένα έσοδα του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ.
Να μιλήσει στην κυρία Χαρά, να της εξηγήσει, από που εισπράττει ο οργανισμός, μπας και λύσει την παρεξήγηση στο μυαλό της, αν και το θεωρώ απίθανο.

Υγ,2. Πέρσι τέτοια μέρα, ο εστέτ υπουργός, ο οποίος ξέχασε να δηλώσει ένα μύριο,μιλώντας στο κόκκινο, εξέφραζε την άποψη, ότι «είναι ζήτημα χρόνου, η άρση των catital control».
Εξηγήστε τι σημαίνει αυτό, για την στεγνή από ρευστότητα αγορά, στη κυρία Χαρά.
Στον μποέμ τύπο με τα «δεν ξέρω πόσα ακίνητα έχω», να ευχηθούμε, ότι με το «ζήτημα χρόνου», δεν εννοούσε... του αγίου πούτσου ανήμερα,

Υγ.3, Αν τα σαλονάτα, παρασιτικά,κρατικοδίαιτα απολειφάδια της πολιτικής, τύπου κυρίας Χαράς, κλείσουν τα παραμαγαζάκια τους, ζητώντας δουλειά στην αγορά, ούτε σαν αυγοθήκες μιας χρήσης δεν θα τα προσλαμβάνουν.

Υγ.4 Και ανατριχιαστικό...Οι διακοπές άσκησης επαγγέλματος που φτάνουν στον ΟΑΕΕ, ως αιτία θανάτου στα χρόνια του μνημονίου, σύμφωνα με τα στοιχεία του οργανισμού, έχουν πολλαπλασιαστεί.

Το τραγικό είναι ότι τα συγγενικά πρόσωπα των εκλιπόντων ελεύθερων επαγγελματιών, που καταθέτουν τα σχετικά έγγραφα,στην πλειονότητα τους αποκρύπτουν,την αίτια θανάτου όταν πρόκειται για αυτοκτονία.

Σε συνεννόηση με γιατρούς και νοσοκομεία, πριν την έκδοση της ληξιαρχικής πράξης, αποκρύπτεται η αληθινή αιτία, ώστε να μη φέρει ο εκλιπών και η οικογένεια του το «στίγμα της αυτοκτονίας».

Υπογραφή:
Γ Μ, «αφεντικό του εαυτού μου».

Δημοσίευση: Σεπτεμβρίου 02, 2016