Αδειοδότηση μόνο για… «ξέπλυμα μαύρου χρήματος»!

«Ξέπλυμα χρήματος» λέγεται μια νομιμοφανής οικονομική δραστηριότητα που είναι συνήθως ζημιογόνα και καλύπτει πολύ μεγαλύτερα κέρδη από παράνομες ή αδιαφανείςδραστηριότητες.

Συνήθως η πρώτη ένδειξη «ξεπλύματος», είναι αν διατηρείται για καιρό μια δραστηριότητα που παράγει ζημίες. Για παράδειγμα ένα νυκτερινό κέντρο που δεν βγάζει κέρδη. Και το οποίο κατά πάσα πιθανότητα διακινεί «ναρκωτικά» ή «μπόμπες» ή «νεαρά άτομα» με αφανή κέρδη που υπερκαλύπτουν τις νόμιμες ζημίες.

Ή ένας όμιλος Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που, επισήμως, δεν παράγει κέρδη ή είναι ζημιογόνος, όμως η επιρροή που διαθέτει στην κοινωνία επιτρέπει σε κάποιους από τους ιδιοκτήτες του να παίρνουν συμβόλαια ως κατασκευαστές δημοσίων έργων ή προμηθευτές του δημοσίου, με τρόπους όχι διαφανείς και σε τιμές όχι ανταγωνιστικές, έτσι ώστε να αποκομίζουν κέρδη που υπερκαλύπτουν κατά πολύ τις ζημιογόνες δραστηριότητές τους στην «Ενημέρωση».

Βεβαίως, η παρατεταμένη ζημιογόνα οικονομική δραστηριότητα είναι μια «ένδειξη», αλλά ΔΕΝ είναι επαρκής απόδειξη «ξεπλύματος».

Δεν μπορεί το κράτος σε μια ευνομούμενη πολιτεία να… απαγορεύσει σε ένα επιχειρηματία να λειτουργεί ζημιογόνες επιχειρήσεις για κάποιο διάστημα…

Μπορεί όμως, να ενθαρρύνει τη βιωσιμότητα των επιχειρήσεων, τον υγιή ανταγωνισμό και τη διαφάνεια. Ο μόνος τρόπος να χτυπηθεί ή να περιοριστεί δραστικά η «διαπλοκή», είναι με αυτές τις τρεις λέξεις.

Βιωσιμότητα επιχειρήσεων, υγιής ανταγωνισμός και διαφάνεια.

Η κυβέρνηση Τσίπρα στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών έκανε τα ακριβώς αντίθετα:

Μείωσε τον αριθμό των καναλιών εθνικής εμβέλειας, κάτω από τα σημερινά επίπεδα και πολύ κάτω από τη «χωρητικότητα» της αγοράς. Κι έτσι ενίσχυσε το ολιγοπώλιο και έπληξε ακόμα περισσότερο τον υγιή ανταγωνισμό.

Αντικατέστησε τους «εργολάβους» με… χειρότερους εργολάβους (που έχουν κατηγορηθεί και για σχέσεις με σκοτεινά κυκλώματα).

Κλείνει βίαια επιχειρήσεις με δανεισμό πολλών εκατοντάδων εκατομμυρίων και είναι άδηλο ποιος θα αναλάβει το τραπεζικό κόστος για όλα αυτά. Σίγουρα η Οικονομία (που θα στερηθεί κι άλλο ρευστότητα, που είναι ήδη δυσεύρετη), αν όχι και ο ίδιος ο φορολογούμενος (με νέα ανακεφαλαίωση).

700 εκατομμύρια υπολογίζονται τα δάνεια των επιχειρήσεων που θα αναγκαστούν να κλείσουν. Κι έναντι αυτών το κράτος πήρε 246 εκατομμύρια - περίπου το ένα τρίτο! (κι αυτά μέσα σε δύο χρόνια)…

Αυτά όλα, ασφαλώς, έχουν εντοπιστεί και ήδη λέγονται από παντού.

Εκείνο που δεν έχει εντοπιστεί και δεν λέγεται ακόμα, είναι ίσως και το πιο σημαντικό:

Το κόστος των αδειών!

Το οποίο επιχειρηματικά ΔΕΝ εξηγείται. Ούτε δικαιολογείται…

Για να δούμε μερικούς αριθμούς:

Υποτίθεται ότι μια διαφημιστική αγορά 200 εκατομμυρίων το χρόνο θα τη μοιράσουν 4 εθνικά κανάλια. Άρα ο τζίρος καθενός θα είναι, ας πούμε, (200/4=) 50 εκατομμύρια το χρόνο…

Βέβαια, στην «πίτα» της διαφημιστικής αγοράς θα συμμετάσχουν κι άλλοι: και τα «περιφερειακά» που θα δημιουργηθούν και τα δορυφορικά ή συνδρομητικά που ήδη υπάρχουν ή θα προκύψουν. Άρα το μερίδιο που αντιστοιχεί σε καθένα από τα 4 κανάλια θα είναι στην πραγματικότητα μικρότερο από 50 εκατομμύρια το χρόνο.

Ενώ και ο συνολικός τζίρος ήδη μειώνεται. Έτσι στην πραγματικότητα θα έχουμε για αρκετά χρόνια μικρότερη συνολική πίτα που θα διανέμεται σε περισσότερα μερίδια.

Το πραγματικό μερίδιο καθενός θα είναι γύρω στα 40 εκατομμύρια, αλλά ας ξεκινήσουμε με το συμβατικό αριθμό ετήσιου τζίρου 50 εκατομμυρίων.

Από αυτό πρέπει να αφαιρέσουμε ΦΠΑ 24%, δηλαδή στα 50 εκατομμύρια ετησίως μείον 12 (ή στα 40 ετησίως μείον 10). Μένουν λοιπόν, 38 το πολύ εκατομμύρια ως 30 πιο ρεαλιστικά, μικτά έσοδα μετά την αφαίρεση του ΦΠΑ.

Κάθε κανάλι θα έχει 400 εργαζόμενους. Με κόστος ανά εργαζόμενο αρκετά κάτω από τα 1500 ευρώ κατά μέσον όρο το μήνα, φτάνει σε συνολικό κόστος 2500 χιλιάδες (μαζί με ασφαλιστικές εισφορές κλπ.) Δηλαδή γύρω στις 30 χιλιάδες το χρόνο. Επί 400, κόστος μισθοδοσίας 12 εκατομμύρια περίπου κάθε κανάλι.

Τα κανάλια όμως έχουν κι άλλα σημαντικά λειτουργικά έξοδα: Παραγωγές, δικαιώματα, συνδρομές, κτιριακό κόστος, κόστος μηχανημάτων κλπ. Αυτά είναι περίπου όσο και το μισθολογικό τους κόστος και λίγο παραπάνω. Συνεπώς αν το μισθολογικό κόστος φτάνει τα 12 εκατομμύρια, το υπόλοιπο λειτουργικό κόστος δεν μπορεί να είναι μικρότερο από τα 13.

Σύνολο λειτουργικού κόστους, λοιπόν, 25 εκατομμύρια.

Κι αυτά αρκετά συντηρητικά, χωρίς καμία σχέση με ό,τι συνέβαινε τα προηγούμενα χρόνια. Εδώ δεν μιλάμε για πανάκριβες ελληνικής σειρές. Μιλάμε να μας «φλομώσουν» σε τούρκικα και βραζιλιάνικα σίριαλ. Κι αυτά στοιχίζουν όμως.

Άρα τα καθαρά προ φόρων κέρδη (ΕΒΙTD, όπως λέγονται: καθαρά έσοδα πριν τον φόρο επί των κερδών, πριν το κόστος κεφαλαίου, δηλαδή τις πληρωμές τόκων και πριν την «απόσβεση») θα είναι περίπου (38-25=) 13 εκατομμύρια ετησίως! Και με τον πιο ρεαλιστικό υπολογισμό: (30-25=) 5 εκατομμύρια ετησίως!

Δηλαδή μιλάμε για κέρδη προ φόρων από 5 μέχρι 13 εκατομμύρια!

Τώρα ο συντελεστής φορολόγησης είναι 45%, αλλά πιο ρεαλιστικά γύρω στο 40%. Άρα, θα τους μένει 7,8 εκατομμύρια στην καλύτερη περίπτωση και 3 στην πιο ρεαλιστική.

Από τα οποία πρέπει να πληρώνουν τόκους επί του κεφαλαίου και αποσβέσεις. Εδώ δεν είναι σαφές πόσα δάνεια έχουν ή θα πάρουν οι επιχειρήσεις αυτές. Ούτε τι είδους εξοπλισμό έχουν ή θα προμηθευτούν. Ας υποθέσουμε, πολύ-πολύ συντηρητικά, ότι οι τοκο-χρεωλυτικές δόσεις τους και οι αποσβέσεις τους θα κυμαίνονται γύρω στο 1 με 1,5 εκατομμύρια ετησίως. Άρα τα καθαρά κέρδη τους θα είναι 2 με 6,2 εκατομμύρια περίπου ετησίως!

(Στην συμβατική περίπτωση: 7,8-1,5=6,2 εκατομμύρια και στην πιο ρεαλιστική περίπτωση: 3-1=2 εκατομμύρια).

Και η διάρκεια της άδειας είναι 10 χρόνια!

Δηλαδή, στην καλύτερη περίπτωση θα εισπράξουν σε δέκα χρόνια 62 εκατομμύρια και στη χειρότερη 20!

Δηλαδή από τις τέσσερις αδειοδοτήσεις οι δύο σίγουρα δεν βγαίνουν!

Γιατί κόστισαν γύρω στα 75 εκατομμύρια, μόνο για την άδεια, και θα εισπράξουν στα δέκα χρόνια το πολύ 62!

Η μία βγαίνει ίσως οριακά (και μόνο στην καλύτερη περίπτωση).

Και μόνον η φτηνότερη (πρώτη) άδεια του SKAI έχει πιθανότητα να βγάλει τα λεφτά της και να αφήσει κέρδος (εφ’ όσον βέβαια τα πράγματα δεν πάνε στη χειρότερη περίπτωση, οπότε ούτε κι αυτή βγαίνει).

Και τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, γιατί δεν υπολογίσαμε ως τώρα ότι οι «νεοεισερχόμενοι» (Μαρινάκης και Καλογρίτσας), επειδή πρέπει να φτιάξουν καινούργια κανάλια από την αρχή θα χρειαστεί να επενδύσουν πρόσθετα πολύ περισσότερα. Για τον καθένα από τους δύο η συνολική επένδυση ξεπερνά κατά πολύ τα 100 εκατομμύρια! Κι αυτά τα ποσά, με τις παραπάνω χρηματοροές, δεν θα τα πάρουν ποτέ μέσα στη δεκαετία!

Χώρια που δεν υπολογίσαμε καθόλου το «κόστος ευκαιρίας του κεφαλαίου», δηλαδή όλα αυτά που επενδύουν τώρα, αν τα έβαζαν σε τράπεζα, μέσα σε δέκα χρόνια θα είχαν τουλάχιστον 35% περισσότερα, με τα χαμηλότερα «κλειστά» επιτόκια της αγοράς και χωρίς καθόλου ρίσκο.

Δηλαδή όποιος επενδύει σήμερα 75 εκατομμύρια, πρέπει σε δέκα χρόνια να λάβει περισσότερα από 100, αλλιώς δεν τον συμφέρει να πάρει κανένα επιχειρηματικό ρίσκο, αφού τα ίδια θα έπαιρνε αν τα «έκλεινε «σε ένα προθεσμιακό λογαριασμό.

Συνεπώς, όλοι πια θα μπουν μέσα με τέτοιο τίμημα.

Αντίθετα, αν η κυβέρνηση μοίραζε 15 άδειες (με ελάχιστο αριθμό εργαζομένων 110 κι όχι 400), θα είχαν περισσότερη συνολική απασχόληση και θα προέκυπταν 15 κανάλια εθνικής εμβέλειας όλα ανταγωνιστικά και βιώσιμα (τουλάχιστον στην αφετηρία τους). Θα κόστιζαν το καθένα γύρω στα 17 εκατομμύρια, θα έβγαζαν το καθένα, γύρω στα 3 εκατομμύρια καθαρά κέρδη ετησίως, δηλαδή στην δεκαετία 30 και θα είχαν πολύ σοβαρές πιθανότητες να μη μπει μέσα κανένα.

Ενώ τώρα θα μπαίνουν μέσα όλα!

Ο μόνος τρόπος να «βγαίνουν» είναι με χοντρή «διαπλοκή» και με «ξέπλυμα μαύρου χρήματος»!

Οι αδειοδοτήσεις αυτές είναι κυριολεκτικά πρόσκληση σε «ξέπλυμα»!

Κι ακόμα χειρότερα: Τώρα θα μπουν στην αγορά, χωρίς τις άδειες του κ. Παππά και χωρίς να πληρώσουν ένα ευρώ, κανάλια που πάνε για κλείσιμο (γιατί δεν αδειοδοτήθηκαν) μέσα από δορυφορικές πλατφόρμες ή ιντερνετικά δίκτυα (web TV)! Θα εισβάλλουν από παντού με μηδαμινό κόστος, θα σπάσουν τις τιμές στη διαφήμιση (γιατί θα έχουν περιθώρια, αφού δεν πλήρωσαν άδειες) και θα ρίξουν έξω όσους πήραν επίσημες άδειες ακόμα περισσότερο, κι ακόμα ταχύτερα.

Έτσι σήμερα έχουν πολύ σοβαρό και ισχυρό κίνητρο να ακυρώσουν το διαγωνισμό όχι μόνο αυτοί που ΔΕΝ πήραν άδειες, αλλά κυρίως όσοι ΠΗΡΑΝ άδειες!

Ώστε να γίνει στο εγγύς μέλλον νέος διαγωνισμός (αναγκαστικά από άλλη κυβέρνηση) να αδειοδοτηθούν πολύ περισσότεροι, και να πληρώσουν όλοι λιγότερα. Ώστε να είναι όλοι βιώσιμοι.

Ο Τσίπρας και ο Παπάς, έσκαψαν το λάκκο τους!

Έδωσαν κίνητρο στους πάντες να στραφούν μανιασμένα εναντίον τους…

Προχώρησαν σε μια «αδειοδότηση» τη χειρότερη δυνατή στιγμή, και με τρόπο που κανείς υγιής επιχειρηματίας δεν μπορεί να μπει. Παρά μόνο όσοι θέλουν να «ξεπλύνουν» μαύρο χρήμα.

Κι όσοι από τους αδειοδοτηθέντες ΔΕΝ θέλουν να «ξεπλύνουν» χρήμα, είναι πλέον υποχρεωμένοι να στραφούν εναντίον της κυβέρνησης και να την ρίξουν για να ξαναγίνει ο διαγωνισμός και να γλιτώσουν το «υπέρογκο τίμημα» που «επωμίστηκαν»…

Δεν είναι μόνο οι νομικές εμπλοκές που έχει η αδειοδότηση των Τσίπρα-Παπά. Και για τις οποίες είναι πολύ πιθανό να καταπέσει στα δικαστήρια, Ελληνικά ή Ευρωπαϊκά.

Είναι κυρίως το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί τους πάντες, επιχειρηματίες παλαιούς και νέους, εργαζόμενους στο χώρο της ενημέρωσης και στις παράλληλες δραστηριότητες και κυρίως την ίδια την ενημέρωση και τη τηλεοπτική βιομηχανία.

Γράψτε το από τώρα, για να το θυμάστε:

Αυτό που έγινε θα μπει στα βιβλία της Ιστορίας ως η οικειοθελής και βροντερή αυτοκτονία, μιας κυβέρνησης, που είχε χίλιους λόγους να πέσει μιαν ώρα αρχύτερα, αλλά προκάλεσε η ίδια την πτώση της με τον πιο κραυγαλέο και εξωφρενικό τρόπο:

Στρέφοντας ακόμα και τους φίλους της εναντίον της, και εκθέτοντας τον εαυτό της και τη χώρα, σε μια υπόθεση που δεν στέκει πουθενά, δεν κερδίζεται για κανένα και δεν οδηγεί παρά μόνο στην συντριβή της ίδιας. Με εκκωφαντικό τρόπο…

Έσκαψαν οι ίδιοι το λάκκο τους, κυριολεκτικά!

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Σεπτεμβρίου 10, 2016