Οσμή σκανδάλων και μυρωδιά εκλογών...

Του Κώστα Στούπα

Από την περασμένη Άνοιξη όλες οι ενδείξεις συνέκλιναν πως το φετινό Φθινόπωρο θα ήταν δύσκολο για την κυβέρνηση. Εκτός από τη δοκιμασία της δεύτερης αξιολόγησης, όσοι καταλάβαιναν έστω και λίγο από οικονομικά προέβλεπαν πως η φορολογική καταιγίδα και η έλλειψη στοιχειώδους εμπιστοσύνης του οικονομικού κόσμου στο συνονθύλευμα του κ. Τσίπρα που παριστάνει την κυβέρνηση, θα επέτεινε την ασφυξία στην οικονομία.

Ο πρωθυπουργός στις αρχές της Άνοιξης, μετά την Ανάσταση, περίμενε την ανάσταση της οικονομίας. Επιφανή στελέχη έλεγαν πως μετά την πρώτη αξιολόγηση θα αρχίσει να βρέχει δισεκατομμύρια Ευρώ. Το μόνο τελικά που έβρεξε εν μέσω του θέρους ήταν οικονομικές "σφαλιάρες". Η ύφεση συνεχίστηκε, οι ακάλυπτες επιταγές εκτοξεύθηκαν, οι εξαγωγές μειώθηκαν, οι λιανικές πωλήσεις μειώθηκαν και οι ληξιπρόθεσμες σε όλα τα πεδία συνέχισαν να αυξάνονται ακάθεκτες.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία που έχουν γίνει γνωστά στο τέλος του καλοκαιριού, η κατάσταση όχι μόνο δεν βελτιώθηκε αλλά εμφανίζει σημάδια ραγδαίας επιδείνωσης.

Μαζί με τη βοήθεια της οικονομίας που τελικά δεν ήρθε ακόμη, η κυβέρνηση από τα μέσα του καλοκαιριού είχε έναν στρατηγικό σχεδιασμό, να αλλάξει το επικοινωνιακό κλίμα υπέρ της. Για το σκοπό αυτό είχε επιλέξει την ανάδειξη ζητημάτων όπου μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης ταυτιζόταν με τις θέσεις της.

Τέτοια ζητήματα ήταν μεταξύ άλλων ο εκλογικός νόμος, οι τηλεοπτικές άδειες κλπ.

Η κυβέρνηση στις αρχές του Σεπτέμβρη προσπάθησε λοιπόν να καθορίσει την ατζέντα των εξελίξεων προτάσσοντας τον τομέα που θεωρούσε προνομιακό για την ίδια, αυτόν των τηλεοπτικών καναλιών.

Για την ακρίβεια η κυβέρνηση προσπάθησε να προσεταιριστεί τη θολή κοινωνική δυσθυμία για τη λειτουργία των καναλιών χωρίς τυπικές άδειες και τη διαπλοκή μερικών εξ αυτών με πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα.

Θα είχε πετύχει σημαντικό μέρος του στόχου της αν είχε προκρίνει καθαρούς όρους με έγκυρες διαδικασίες. Αντ’ αυτού όμως με ευδιάκριτα χονδροειδείς κινήσεις προσπάθησε να ελέγξει το τηλεοπτικό τοπίο προς όφελός της και να οργανώσει τη δική της διαπλοκή με οικονομικά συμφέροντα.

Την εβδομάδα που πέρασε όλο το εγχείρημα φαίνεται πως της έσκασε στα χέρια καθώς αποκαλύφθηκαν αδυναμίες αλλά και αμαρτίες των φερέλπιδων πρωταγωνιστών της διαπλοκής. Είχαμε περιγράψει τον "πρωτότυπο" διαγωνισμό των υποψήφιων καναλαρχών σαν κωμωδία που αμαυρώνει το κύρος της χώρας διεθνώς αλλά η συνέχεια ξεπέρασε κάθε φαντασία.

Κάθε μέρα που περνά αποκαλύπτονται κωμικοτραγικά στοιχεία για τη φερεγγυότητα και τη διαπλοκή των νέων προσώπων. Την εβδομάδα που πέρασε το "χαρτί" των τηλεοπτικών αδειών και της μάχης κατά της διαπλοκής με τα οποία η κυβέρνηση φιλοδοξούσε να ανακόψει τη φθορά του πρώτου εξαμήνου και να εξισορροπήσει τις απώλειες από το κλίμα που θα δημιουργήσει η δεύτερη διαπραγμάτευση, γύρισε εναντίον της…

Οι ιστορίες με τους νέους "άφραγκους" εργολάβους καναλάρχες, άλλους υποψήφιους που παραδέχθηκαν δημοσίως πως έπαιξαν το ρόλο του λαγού, ο ρόλος κάποιων τραπεζών που ελέγχονταν από την κυβέρνηση και κρύβουν σκελετούς στη ντουλάπα τους, αντί να βοηθήσει την εικόνα της κυβέρνησης της προκαλεί μεγαλύτερη φθορά.

Η εβδομάδα που πέρασε ίσως αποδειχτεί καθοριστική για τις εξελίξεις που θα ακολουθήσουν τους επόμενους μήνες. Πόσο μάλλον που οι εκτιμήσεις συνεχίζουν να συγκλίνουν πως τα νέα από την οικονομία θα συνεχίσουν να είναι αρνητικά, ακόμη και αν η πορεία των εσόδων από τον τουρισμό τον Αύγουστο επιβεβαιώσει τα πιο αισιόδοξα σενάρια.

Το καράβι μπάζει νερά εδώ και πολύ καιρό και έχει γύρει τόσο που είναι απίθανο να βρει ξανά ισορροπία. Το πιθανότερο είναι η επιτάχυνση της βύθισης...

Οι τελευταίες εξελίξεις επιβεβαιώνουν την εκτίμηση για πολιτικές εξελίξεις λίαν συντόμως καθώς η διαχείριση της κατάστασης κάθε μέρα που περνά γίνεται και δυσκολότερη.

Εκτός από την οσμή των ιστοριών που θυμίζουν το σκάνδαλο Κοσκωτά, η μυρωδιά των πρόωρων εκλογών αρχίζει να γίνεται πιο έντονη.

Αν δεν πάει γρήγορα σε πρόωρες εκλογές και συνεχίσει να χάνει προς όλες τις κατευθύνσεις κινδυνεύει με πολιτικό αφανισμό. Η διατήρηση της εξουσίας πάση θυσία θα έχει ακόμη μεγαλύτερο κόστος που δεν θα είναι μόνο πολιτικό.

Τα φαινόμενα αυταρχισμού και χειραγώγησης όπως π.χ. στη δικαιοσύνη, τα κανάλια κλπ φανερώνουν κυρίως πανικό και αδυναμία και όχι βεβαιότητα και ισχύ...

Δημοσίευση: Σεπτεμβρίου 20, 2016