"Οι φυλακισμένοι της Ευρώπης": Η καθημερινή ταπείνωση των προσφύγων που έχουν "κολλήσει" στην Ελλάδα

Υπό αυτόν τον τίτλο, ο Patrick Kingsley γράφει στον Guardian για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων στην χώρα μας.
Στο στρατόπεδο προσφύγων της Softex στη βόρεια Ελλάδα, ένα πρώην εργοστάσιο παραγωγής χαρτιού υγείας, οι αίθουσες είναι πιο φωτεινές τη νύχτα απ' ότι τη μέρα- δεν υπάρχουν παράθυρα και οι λαμπτήρες λειτουργούν μόνο τα βράδια… Με αυτή την εισαγωγή, το άρθρο κάνει λόγο για την "ταπείνωση" των προσφύγων που έχουν εγκλωβιστεί στην Ελλάδα, από τις μεταναστευτικές πολιτικές που η Ευρώπη έχει ακολουθήσει. "Προσπαθώντας να ανακόψουν τη ροή προς την Ευρώπη, οι πολιτικοί έχουν δημιουργήσει μια συμφωνία απέλασης με την Τουρκία, από όπου έρχονται οι περισσότεροι μετανάστες, και έχτισαν φράκτες σε όλα τα Βαλκάνια, εγκλωβίζοντας περίπου 50.000 ανθρώπους στην Ελλάδα" γράφει.

"Το σύστημα δεν δουλεύει" λέει ένας εγκλωβισμένος πρόσφυγας. "Με αυτούς τους ρυθμούς θα χρειαστούν 10 χρόνια για να τελειώσουν. Αν όμως μείνουμε εδώ έναν μήνα ακόμα, θα βρεθούμε σε ψυχιατρείο". Αυτή είναι μια κοινή αίσθηση. Ένας 17χρονος βρίσκεται στον καταυλισμό μόνος του. Ευελπιστούσε να πάρει άσυλο ως ανήλικος και να κάνει αίτημα επανασύνδεσης με την οικογένειά του που βρίσκεται στο Χαλέπι. Αντ' αυτού, το πιθανότερο είναι να κλείσει τα 18 του μέσα στον καταυλισμό. Έχει οδηγηθεί δεκάδες φορές στο νοσοκομείο με κρίσεις πανικού.

Στα Βασιλικά, έξω από τη Θεσσαλονίκη, έναν από τους επτά καταυλισμούς που επισκέφθηκε ο Guardian, η αποθήκες είναι πιο φωτεινές από της Softex, αλλά η απογοήτευση ίδια. "Για χρόνια έβλεπα ανθρώπους να σκοτώνονται στη Συρία, και στη συνέχεια βρέθηκα εδώ για έξι μήνες χωρίς να γνωρίζω τι συμβαίνει και δεν μπορώ να κοιμηθώ" λέει ένας άλλος πρόσφυγας. "Αυτό που συνέβη στη Συρία παίζει κάθε βράδυ σαν μια ταινία μπροστά στα μάτια μου. Ψυχολογικά, χρειάζομαι έναν γιατρό".

Ακόμη και οι βασικές υπηρεσίες βοήθειας είναι δύσκολο να ανταπεξέλθουν. Πολλές, όπως ο Ερυθρός Σταυρός, είναι παρόντες πολλές ώρες στα περισσότερα στρατόπεδα, αλλά οι υπηρεσίες που μπορούν να προσφέρουν είναι περιορισμένες. Σε σοβαρές περιπτώσεις, τα ασθενοφόρα μερικές φορές χρειάζονται πολύ χρόνο για να φτάσουν. Επιπλέον, κανείς δεν νιώθει ασφαλής. Ο στρατός διαχειρίζεται τα στρατόπεδα και η αστυνομία τα φυλάσσει, αλλά η παρουσία τους δεν είναι πάντα έντονη, ιδιαίτερα τα βράδια. Έτσι, έχουν δημιουργηθεί συμμορίες που κλέβουν, κακοποιούν γυναίκες και τις εξωθούν στην πορνεία. Πολλοί άντρες επίσης αναγκάζονται να εκπορνευθούν για να βγάλουν τα προς το ζειν.

"Το πρόγραμμα μετεγκατάστασης της ΕΕ και η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας είχαν σκοπό το να μετακινηθούν οι περισσότεροι αιτούντες άσυλο εκτός Ελλάδας" καταλήγει το άρθρο. "Αλλά με τα δύο συστήματα να παραπαίουν, ένας από τους πρώτους αρχιτέκτονες της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας πιστεύει ότι πολλοί πρόσφυγες μπορεί να καταλήξουν να μην φύγουν ποτέ. Σύμφωνα με τον Gerald Knaus, τον επικεφαλής του thinktank ο οποίος οραματίστηκε για πρώτη φορά τη συμφωνία τον περασμένο Σεπτέμβριο, η Ελλάδα θα μπορούσε να καταλήξει ένα γιγαντιαίο μαντρί για τους πρόσφυγες, εκτελώντας τον ίδιο αμφιλεγόμενο ρόλο για την Ευρώπη που είχαν τα νησιά Ναούρου και Μάνους για την Αυστραλία στον Ειρηνικό.

'Εάν η κατάσταση δεν βελτιωθεί', λέει ο Knaus λέει, 'τότε αυτό που θα έχουμε θα είναι ένα σύστημα σε στυλ Αυστραλίας, όπου η Ελλάδα θα γίνει Ναούρου'".

theguardian.com

Δημοσίευση: Σεπτεμβρίου 07, 2016