Τα δάκρυα του Κωνσταντίνου, κατά την ταπεινή μου άποψη, ανήκαν σε έναν γέροντα σε προχωρημένη ηλικία και επιβαρυμένη υγεία , που όπως κάθε θνητός, αναπολούσε ένδοξες στιγμές της νεανικής του ζωής , τότε που ο Παυλόπουλος θα ήταν πιθανόν σύμβουλος του και που προφανώς θα καθόταν σε ένα τόσο δα καθισματάκι πίσω από τον «θρόνο» του Άνακτος , ενώ δίπλα του είναι βέβαιο ότι θα παρεκάθοντο η Άννα-Μαρία και οι πρίγκιπες , καθώς και οι κυρίες των τιμών.
Το «ελαφυντικό» της προχωρημένης ηλικίας λειτούργησε σαν κύμα συμπάθειας όταν ο «Βασιλεύς» τόνισε με εξέχουσα βαρύτητα αυτό που γνώριζαν όλοι και για το οποίο οι «υπεύθυνοι» σφύριζαν αδιάφορα.
Ομολογώ ότι μετά τη συνέντευξη σε Κοσιώνη –Παπαχελά , αυτό ήταν ακόμη ένα ισχυρό κτύπημα στον τοίχο της «αποστροφής» μου για τη μοναρχία… «ο Βασιλιάς είναι … όχι μόνο γυμνός»… αλλά ευάλωτος, ανήμπορος και με όλο τον σεβασμό στον γέροντα… αν λέγαμε ότι όταν ήταν νέος , στερείτο ωριμότητας, τώρα μπορούμε με λύπη να διαπιστώσουμε… ότι «το `χει χάσει…»
Τα θέματα των αναρτήσεων δεν εκφράζουν απαραίτητα και τις απόψεις των διαχειριστών και των συντακτών του ιστολογίου μας. Τα σχόλια εκφράζουν τις απόψεις των σχολιαστών και μόνο αυτών.
Σχόλια που περιέχουν ύβρεις ή απρεπείς χαρακτηρισμούς διαγράφονται κατά τον έλεγχο από την ομάδα διαχείρισης. Ευχαριστούμε.