Φλυαρία και απραξία για τις καυτές λίστες

Η κυβέρνηση Τσίπρα επιβάρυνε τη μοίρα της Ελλάδας με τη διόγκωση του χρέους και συνεχίζει να κάνει τραγικά λάθη, αλλά διαθέτει ακόμα το πολιτικό και ηθικό πλεονέκτημα ότι μάχεται καλύτερα από πολλούς άλλους για τη διαφάνεια και την προστασία του δημόσιου χρήματος.

Το αίτημα για διαφάνεια και ισότητα έναντι του νόμου παραμένει στην κορυφή του λαϊκού ενδιαφέροντος, ανεξάρτητα από κομματικές προτιμήσεις. Γι' αυτό και θα χρειαστούν ειλικρινής πολιτική βούληση, μεγάλος κόπος και αρκετός χρόνος μέχρι η Κεντροδεξιά να ξεφορτωθεί από τους ώμους της την εικόνα αδιαφορίας, ολιγωρίας (ή και συγκάλυψης) σε υποθέσεις φοροδιαφυγής, όπως και της ανοχής σε στελέχη και φίλους που καλύπτουν τις δικές τους αμαρτίες σε βάρος του παραταξιακού συμφέροντος.
Ωστόσο, με τη συμπλήρωση 20 μηνών από την πρώτη εκλογή ΣΥΡΙΖΑ και ενός έτους από την επανεκλογή του, έχει έρθει η ώρα να μετρηθούν και οι δικές του κινήσεις στη ζυγαριά των υποσχέσεων και της πραγματικότητας:

Πρώτον, στη «λίστα Λαγκάρντ», παρά τον μόχθο της Δικαιοσύνης και τους καταλογισμούς προστίμων σε αρκετούς καταθέτες, δεν έχουν εγκλωβιστεί τα «μεγάλα ψάρια». Οσο κι αν παρόμοιες υποθέσεις απαιτούν χρόνο και διασταυρώσεις στα πέρατα του κόσμου, δεν είναι κολακευτικό για την κυβέρνηση και τους ανεξάρτητους εισαγγελικούς λειτουργούς να αρκούνται στις καταθέσεις των λίγων εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, χωρίς να καταφέρνουν να ρίξουν φως στους κωδικούς των δεκάδων ή και εκατοντάδων εκατομμυρίων. Μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει, αλλά δεν μπορεί; Ή μήπως θέλει μόνο για ορισμένους και ανάλογα με τη συγκυρία;

Δεύτερον, η κυβέρνηση δεν έχει αποτολμήσει ακόμα το μεγάλο βήμα! Να στραφεί το Ελληνικό Δημόσιο (στα πρότυπα της Γαλλίας και του Βελγίου) κατά όσων τραπεζών και επενδυτικών εταιριών ενέχονται σε εκτεταμένη φοροδιαφυγή με πλοκάμια σε offshore παγκοσμίως. Το Μαξίμου ασχολείται με τα εύκολα, όπως η πρόεδρος τράπεζας (άλλη αδιανόητη περίπτωση κι αυτή!) με το «κόκκινο» δάνειο, αλλά δεν αγγίζει τα ξένα πιστωτικά ιδρύματα.

Τρίτον, το Μαξίμου ελάχιστα ενδιαφέρεται για θεσμικές παρεμβάσεις και πραγματική ενίσχυση των υπηρεσιών καταπολέμησης του «μαύρου» χρήματος. Χρησιμότατη η κάθε «λίστα Μπόργιανς», που δωρίζεται από ξένες κυβερνήσεις, αλλά η Ελλάδα απέχει έτη φωτός από τη Δανία, που αγοράζει για «ψίχουλα» έγγραφα τα οποία σχετίζονται με τα Panama Papers (σ.σ.: φημολογείται ότι είναι παρόμοια με εκείνα που δημοσίευσε η «δημοκρατία» τον περασμένο Απρίλιο και Μάιο)!

Ασφαλώς, η κυβέρνηση δεν είναι η μόνη υπεύθυνη. Η Τράπεζα της Ελλάδος, επίσης, ολιγωρεί, αντί να γίνεται πρωτοπόρος στη διαλεύκανση σειράς υποθέσεων (περίεργα εμβάσματα και δανειακές συμβάσεις) στα εποπτευόμενα πιστωτικά ιδρύματα. Το παράδειγμα και το πνεύμα του μέγιστου Ξεν. Ζολώτα ζουν μόνο στους πίνακες που κοσμούν το κτίριο.
Ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας Γιάννης Στουρνάρας βρίσκει χρόνο συμμετοχής σε δείπνα της Κεντροαριστεράς, αλλά δεν αφιερώνει δευτερόλεπτο στην επιβολή νέων κανόνων διαφάνειας. Ανήκει στους «εκσυγχρονιστές», αλλά βρίσκεται πολύ πίσω από τη «συντηρητική» Τράπεζα της Αγγλίας, που (με τη συναίνεση της κυβέρνησης των Συντηρητικών) εισήγαγε, την περασμένη Τετάρτη, διατάξεις και, κυρίως, κίνητρα αποκάλυψης παρανομιών από το προσωπικό πάσης φύσεως χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων με κεφάλαιο άνω των 250.000.000 στερλινών. Με λίγα λόγια, δεν χρειάζονται ο Φαλτσιανί της HSBC ή ο «Τζον Ντόε» των Panama Papers (ούτε θα υπάρξει διολίσθηση σε «καρφώματα» και εκβιασμούς), αφού η ίδια η κεντρική τράπεζα ζητεί τη συνδρομή στελεχών τραπεζών, επενδυτικών ομίλων και ασφαλιστικών εταιριών. Τους παροτρύνει να πράξουν το καθήκον τους, τους καλύπτει και τους επιβραβεύει. Πολύ μακρινό ή τολμηρό για την Τράπεζα της Ελλάδος και τον διοικητή της, που είχε καυχηθεί ότι ο ίδιος, ως υπουργός Οικονομικών, έφερε τη «λίστα Λαγκάρντ» (το δεύτερο αντίγραφό της), αν και στη συνέχεια δεν έπραξε τίποτα για να τη διερευνήσει.

Αλέξανδρος Τάρκας
* Εκδότης του περιοδικού «Αμυνα & Διπλωματία» και σύμβουλος ξένων εταιριών μελέτης επιχειρηματικού ρίσκου για τη ΝΑ Ευρώπη
Πηγή "Δημοκρατία"

Δημοσίευση: Οκτωβρίου 02, 2016