«Ριζοσπάστες» προοδευτικοί της χώρας… ξαποστάστε λίγο! Εθνική ομοψυχία χρειάζεται

Με τον ΣΥΡΙΖΑ έχω μπερδευτεί σε μερικά πράγματα. Καταλαβαίνω να καταδικάσει την εμφυλιοπολεμική δήλωση του Άδωνι Γεωργιάδη περί απαγόρευσης του κομμουνισμού.

Καταλαβαίνω να θέλει να εκμεταλλευθεί επικοινωνιακά την ακραία δεξιά κίνηση του Αντιπροέδρου της ΝΔ, την στιγμή που ο Αρχηγός του προσωπικά και η κυβέρνηση κατηγορούνται για αντιδημοκρατική συμπεριφορά και αυταρχικές μεθόδους στην άσκηση της εξουσίας.

Γράφει η Αλίκη Χατζή

Δεν καταλαβαίνω με τίποτα όμως να πυροβολούν τους αντικομμουνιστές, υψώνοντας τις γροθιές τους αγκαλιά με τους «ψεκασμένους» ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ. Να με συγχωρούν οι αριστεροί αγωνιστές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η εικόνα με την κ. Χρυσοβελώνη να κουνά το δάχτυλο στην κα Ασημακοπούλου και έξαλλη να φωνάζει ότι… «θα τρίζουν τα κόκκαλα του αείμνηστου Αβέρωφ» για όσα είπατε εναντίον των κομμουνιστών… ξεπερνά κάθε φαντασία.

Μέρες που είναι, καλό είναι οι κυβερνώντες να σέβονται τη νοημοσύνη μας. Όλοι θυμόμαστε την πρώτη στρατιωτική παρέλαση που διοργάνωσε η Πρώτη φορά Αριστερή κυβέρνηση, η οποία κατάφερε να συγκινήσει βαθύτατα την οικογένεια Πλεύρη, που την παρακολούθησε τηλεοπτικώς, αλλά και τον τέως μεγαλειότατο Κωνσταντίνο, ένθερμο υποστηρικτή (όπως είχε δηλώσει) των παρελάσεων και της κυβέρνησης, που παρεμπιπτόντως διέθετε και μία πιο εποπτική θέση από το μπαλκόνι της σουίτας του στη Μεγάλη Βρετανία!

Η εν λόγω παρέλαση ανέδειξε όλο το στέρεο ιδεολογικό υπόβαθρο και τα λοιπά επίσημα βάθρα της κυβερνητικής συνεργασίας μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.

Δεν επιδιώκουμε να επαναφέρουμε στο προσκήνιο τις γνωστές ριζοσπαστικές στο πανελλήνιο θέσεις του προ κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ. Όλοι θυμούνται έντονα τις σχετικές διακηρύξεις και ιδίως τις «αγωνιστικές» ενέργειές του και τις ευφυείς επισημάνσεις, ότι «οι δρόμοι είναι για να περπατάμε ή για να διαδηλώνουμε και όχι για να παρελαύνουμε»!

Θα επισημάνουμε όμως το κόστος αυτών των υπερβολικών πατριωτικών εκδηλώσεων, που σε όλους θύμισαν αισθητική επταετίας, σε μια περίοδο μάλιστα που δεν είχαμε (έχουμε) χρήματα για… μαντίλι να κλάψουμε!

Αυτό – δηλαδή το κόστος του εθνικολαϊκού καρακατσουλιού – θα το επισημάνουμε στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ μαζί με ό, τι προηγήθηκε της παντρειάς Τσίπρα – Καμμένου, μιας και τώρα τελευταία οι πολίτες καλούνται να καταπίνουν πολλά παράδοξα μαζεμένα.

Πάμε λοιπόν….

Πριν από την έναρξη της ελληνικής κρίσης, εάν τολμούσε κάποιος αρθογράφος με φαντασία να ισχυριστεί ότι σε περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ ερχόταν στην εξουσία, θα σχημάτιζε κυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ, (αν δεν γελούσαν) θα τον έπαιρναν με τις πέτρες… Στην Κουμουνδούρου σε κάτι τέτοια είναι μανούλες.

Όταν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, μετέπειτα Υπουργοί και κάποιοι άλλοι, ψεκασμένοι ακροδεξιοί, πρότειναν λαϊκά δικαστήρια, μιλούσαν για νέο Γουδή και ζητούσαν κρεμάλες … Τότε που το κυβερνητικό κόμμα διαδήλωνε: «Η Χούντα δεν σταμάτησε το ‘73»

Κι όμως, το σενάριο του πιο απορριπτέου ενδεχομένου, της εκδοχής που δεν χωρούσε ούτε στη σκέψη, έγινε -εκτός από πραγματικότητα- και άνετα αποδεχτό και πλασαρίστηκε στον «σοφό και «δημοκρατικό» λαό σαν κάτι θεμιτό – στην προπαγάνδα που κάνει το άσπρο μαύρο είναι επίσης μανούλες οι σημερινοί διαχειριστές της εξουσίας. Το βιώνουμε στον απόλυτο βαθμό εδώ και μήνες.

Τα γεγονότα της πλατείας Συντάγματος με τους «Αγανακτισμένους» είχαν δύο όψεις, την εξής μία: Τραμπουκισμούς, βιαιότητα και αιτήματα για την κατάλυση του πολιτεύματος, «να καεί το μπο@@λο η βουλή» οι ακροδεξιοί, «η Χούντα δεν σταμάτησε το ‘73» οι Συριζαίοι κι εξωκοινοβουλευτικοί αντισυστημικοί αριστεροί. Και είναι γνωστό ποιοι πρωταγωνίστησαν στις αθλοπαιδιές αυτές και ποιοι ωφεληθήκαν πολιτικά καταλαμβάνοντας τα έδρανα της Βουλής και αλλάζοντας επί τα χείρω το πολιτικό προσωπικό. Εκεί έκαναν την εμφάνιση τους για πρώτη φορά απίθανοι αστέρες ( σημερινοί Υπουργοί ), αναμορφωτές σωτήρες ενάντια στο διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.

Στη συνέχεια, και ενώ είχε γίνει από το «αντιδραστικό» παλιό πολιτικό σύστημα μια σοβαρή προσπάθεια περιθωριοποίησης των κακοποιών στοιχειών ( ναζί ) που εισήλθαν στην Βουλή , ο ΣΥΡΙΖΑ που στην κοινοβουλευτική συμπεριφορά και ρητορική του είχε κοινούς (αντιμνημονιακούς) τόπους μ’ αυτήν, αναλαμβάνοντας την εξουσία και σχηματίζοντας κυβέρνηση προσπάθησε να δώσει μια θεσμική νομιμοποίηση στο κόμμα της Χρυσής Αυγής, νομιμοποίηση που είχε απολέσει χάρη στο παλιό πολιτικό σύστημα των «διεφθαρμένων»…

Όλοι θυμόμαστε την ανεκδιήγητη πρόεδρο της Βουλής και τις σχετικές θεαματικά «θεσμικές» τοποθετήσεις της. Στον αντίποδα και επί ΣΥΡΙΖΑ (και με ομολογία φόνου!) αποφυλακίστηκε ο Ρουπακιάς ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να βρεθεί μια θεσμική, επίσης, λύση για να μην συμβεί αυτό το ασύλληπτο σκάνδαλο.

Ωστόσο, η ΕΡΤ των Ταγματάρχη – Καπάκου για την οποία η κυβέρνηση έδωσε τον υπέρτατο αγώνα – και ενώ δεν μας έχει συνηθίσει στην… πολλή δημοκρατία -κάλυψε σε ένα αιφνίδιο κρετσέντο «θεσμικότητας» τη λήξη του συνεδρίου της ναζιστικής Χρυσής Αυγής. Δεν θα κουραστούμε εδώ να επαναλαμβάνουμε το τι θα ακολουθούσε αν αυτό συνέβαινε με άλλη κυβέρνηση – «αντιδραστική»…

Εμβρόντητοι οι τηλεθεατές βρέθηκαν αντιμέτωποι με έναν λόγο προκλητικά διχαστικό που ζωντάνευε τον Εμφύλιο, το μίσος, την μισαλλοδοξία, όλη εκείνη την κακουργηματικά δραματική περίοδο, ως πολιτικό αίτημα.

Επειδή η Αριστερά παραδίδει μαθήματα με …συμβολισμούς, ένα είναι σίγουρο: μετέδωσε το συνέδριο των κακών γιατί είναι ασυγκράτητα δημοκρατική, είναι υπόδειγμα αντικειμενικότητας, δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί της πάνω σε ζητήματα δεοντολογίας!

Και υπό το πρίσμα αυτό, «ο μοναδικός και απόλυτος» Υπουργός κ. Παππάς, με τις ευλογίες του πρωθυπουργού επεδίωξε το θεσμικό πραξικόπημα στον χώρο των ΜΜΕ.

Πρακτικές Παππάδων, Πολάκηδων, Σκουρλέτηδων μόνο απελπιστικά αποτελέσματα έχουν και μόνο τις πολιτικές φιλοδοξίες του Αδωνι και των ομοϊδεατών του εξυπηρετούν…

Ας μην εξάπτεται λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ κι οι ακροδεξιοί συνεταίροι του των ΑΝΕΛ και ας μην ωρύονται για τις δηλώσεις του Άδωνι Γεωργιάδη, και όποιου άλλου Άδωνι…

Βάλαν το χεράκι τους γι αυτό, όπως και για την άνοδο της Χρυσής Αυγής.

Όποιοι ακραιφνείς δημοκράτες θεωρούν ότι η δημοκρατία κερδίζεται με παρελάσεις, γιαουρτώματα, μπουνιές και κλοτσιές… αγανακτισμένων, έχουν, τουλάχιστον, νηπιακή αντίληψη για την πολιτική. Όπου εκφράζουν χέρι – χέρι από κοινού αριστεροί και ακροδεξιοί τις… δυναμικές τους διαμαρτυρίες, στο όνομα της Δημοκρατίας, του λαού και του Έθνους, κινδυνεύουν άμεσα οι Δημοκρατίες, οι λαοί και τα Έθνη. Όσοι δαιμονοποιούν ένα πολιτικό πρόσωπο που μετέχει του πολιτικού συστήματος και όχι το πολιτικό σύστημα, είναι βαθιά νυχτωμένοι ό, τι κι αν πιστεύουν.

Πρακτικές Πολάκηδων, Παππάδων και Σκουρλέτηδων μόνο απελπιστικά αποτελέσματα έχουν και το πολιτικό σύστημα θα αναπαράγεται ανακυκλώνοντας ή αναλώνοντας πρόσωπα, αλλά όχι πολιτικές και νοοτροπίες, φθαρμένες, επικίνδυνες και αντιδημοκρατικές. Αν τα σύνθετα πολιτικά, κοινωνικά, πολιτισμικά και εμφυλιοπολεμικά μας προβλήματα λύνονταν με μούντζες και κραυγές εμπνευσμένων αντισυστημικών , είναι προφανές ότι δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα. Δυστυχώς όμως…

Είναι κάποτε… στο μέλλον ανάγκη , σε αυτήν την χώρα, να αναζητηθεί μια διέξοδος στη σοβαρότητα, όχι στον φτηνό τσαμπουκά, στον ρηχό εντυπωσιασμό, στην εύκολη και ανώδυνη «επαναστατικότητα».

Η κρίση χρέους αντιμετωπίζεται· αυτό που δεν αντιμετωπίζεται με κανένα μέτρο είναι η κακή νοοτροπία και η ριζωμένη περιφρόνηση που έχουμε απέναντι στους θεσμούς. Ωστόσο Δημοκρατία δίχως θεσμούς δεν νοείται!

Δημοσίευση: Οκτωβρίου 29, 2016