Νεοϋορκέζικες ασκήσεις παραπλάνησης, με φόντο τη λύση στο Κυπριακό

Σε άλλες περιόδους τα καραγκιοζιλίκια με τις μεταμφιέσεις των παπαράτσι δημοσιογράφων, όχι μόνον θα περνούσαν απαρατήρητα, αλλά ούτε καν κυβερνητικοί παράγοντες θα έδιναν σημασία, και πολύ περισσότερο θα έβαζαν τους σωματοφύλακές τους να τα καταγγείλουν στην αμερικανική Αστυνομία. Ο Νίκος Παππάς, όμως, άδραξε την “ευκαιρία” να αναδείξει σε μείζον (!) το θέμα, βάζοντας μάλιστα το -ελεγχόμενο απόλυτα από τους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ- Αθηναϊκό Πρακτορείο να μεταδώσει την “είδηση”. Οι λόγοι είναι προφανείς: 1.Επικοινωνιακή επιχείρηση παραπλάνησης της κοινής γνώμης από το φιάσκο των τηλεοπτικών αδειών, κάτι που τον αφορά άμεσα, επειδή αυτός είναι ο ιθύνων νους. 2. Τα νευραλγικής σημασίας εθνικά ζητήματα που θα θιγούν στη Νέα Υόρκη, τόσο κατά το διάστημα της Γενικής Συνέλευσης, όσο και μετά. Και το κυριώτερο εξ' αυτών, είναι το Κυπριακό.

Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, προκειμένου να απευθυνθεί στη διεθνή κοινότητα για το Μεταναστευτικό – Προσφυγικό, όπως επισήμως αναφέρει το μέγαρο Μαξίμου ότι είναι το πρόγραμμά του, αλλά το κυρίως πιάτο είναι “εθνικό μενού” και Κυπριακό. Οι Αμερικανοί πιέζουν αφόρητα για λύση του, ο Αναστασιάδης φαίνεται πως θέλει να πάρει το Νόμπελ Ειρήνης και φέρεται να είναι έτοιμος να κάνει τα πάντα για να κλείσει το θέμα, και οι δικοινοτικές διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα (;) του ΟΗΕ, έχουν προχωρήσει εξαιρετικά, ενώ οι δυο ηγέτες κάθε τόσο εμφανίζονται χαρωποί και δηλώνουν άκρως αισιόδοξοι. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία, η οποία είναι αυτή που κάνει το κουμάντο πίσω από τον Ακιντζί, φαίνεται πως δείχνει κάπως “διαλλακτική” στο θέμα των εγγυήσεων και της ασφάλειας, αλλά είναι ανυποχώρητη στο εδαφικό. Δηλαδή, δεν θέλει να δώσει πίσω κατεχόμενα εδάφη, τα αφήνει όλα στον αέρα, και βέβαια ούτε καν συζητάει για Μόρφου. Αλλά και στο θέμα της ασφαλείας, δεν θέλει να δεσμευθεί με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα για την απομάκρυνση -όχι όλων, αλλά του 75%- των κατοχικών στρατευμάτων αφότου επιτευχθεί συμφωνία. Κατά την προσφιλή τακτική της, προφανώς -και- στο θέμα ατό θα συνεχίσει να «τρενάρει» μέχρι τέλους, προκειμένου να αποκομίσει οφέλη στο εδαφικό και στο Συνταγματικό. Να σημειωθεί πως η Αθήνα έχει “σηκώσει” υψηλά το θέμα των εγγυήσεων και της ασφάλειας.

Ο κ.Τσίπρας, λοιπόν, δεν πάει στη Νέα Υόρκη για ένα ταξιδάκι δημοσίων σχέσεων. Πάει για ιδιαίτερα σοβαρά ζητήματα. Εξάλλου, η Γενική Συνέλευση ολοκληρώνεται ουσιαστικά σήμερα, αλλά ο πρωθυπουργός θα φύγει από τις ΗΠΑ την Παρασκευή. Μέχρι τότε, αύριο συγκεκριμένα, θα συναντηθεί με τον Αμερικανό αντιπρόεδρο, Τζο Μπάϊντεν, ο οποίος έχει αναλάβει την επίλυση του Κυπριακού και ασκεί ασφυκτικές πιέσεις. Ο Μπάϊντεν θα συναντηθεί τόσο με τον Ταγίπ Ερντογάν, όσο και με τον Νίκο Αναστασιάδη, και τον κατοχικό ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί. Με τον Ερντογάν θα συναντηθεί και ο κ.Τσίπρας, την Τετάρτη. Να σημειωθεί ότι ο Αμερικανός αντιπρόεδρος θέλει πάση θυσία να πραγματοποιηθεί πενταμερής συνάντηση με τη συμμετοχή και της Βρετανίας για το Κυπριακό (Κύπρος -εκπρόσωποι των δυο κοινοτήτων- Ελλάδα, Τουρκία, Βρετανία, ΟΗΕ). Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, την πλήρη αντίθεσή του σε πενταμερή, φέρεται να έχει εκφράσει ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος συνοδεύει τον Α.Τσίπρα στις ΗΠΑ. Μια πενταμερής θα επιτάχυνε θεαματικά τις εξελίξεις στο Κυπριακό, κάτι για το οποίο, έμπειροι διπλωμάτες θεωρούν ότι “δεν είναι η σωστή στιγμή”.

Οι επαφές του κ.Παππά, βέβαια, στις 2-3 ημέρες που ήταν στις ΗΠΑ, προτού πάει εκεί ο πρωθυπουργός, παραμένουν άγνωστες, αφού ουδέν δημοσιοποιήθηκε εκ μέρους του. Η διαφάνεια στα καλύτερά της, λοιπόν. Ουδείς, βέβαια, υποστηρίζει ότι δεν πρέπει να κάνει και μη δημόσιες επαφές. Εξάλλου, δεν υπάρχουν κυβερνήσεις που να μην χρησιμοποιούν “ειδικούς απεσταλμένους” σε “εξ' απορρήτων” αποστολές. Ο κ.Παππάς, πάντως, φαίνεται να στήνει ή να επιχειρεί να στήσει γέφυρές του στις ΗΠΑ. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι επανειλημμένως έχει δεχθεί στο μέγαρο Μαξίμου αμερικανούς απεσταλμένους, όπως για παράδειγμα την υφυπουργό των ΗΠΑ για ευρωπαϊκές υποθέσεις, Βικτόρια Νούλαντ, και τον ειδικό απεσταλμένο για ενεργειακά θέματα, Αμος Χοχστάϊν. Ως “άτυπο δεξί χέρι” του κ.Τσίπρα, κάτι τέτοιο μπορεί να είναι κατανοητό. Ως υπουργός Επικρατείας, κανέναν θεσμικό ρόλο δεν έχει να εμπλέκεται σε σοβαρά θέματα εξωτερικής πολιτικής. Αυτά επισήμως. Διότι, ανεπίσημα ουδέποτε διευκρινίστηκε τι είδους γέφυρες στήνει και με ποιους στις ΗΠΑ. Βέβαια, αντίστοιχη αποστολή, είχε και ο Βαρουφάκης όταν ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ.

Εάν, βέβαια, κατά την παραμονή του στις ΗΠΑ, έκανε ή και κάνει επαφές για εθνικά θέματα, αυτό θα ήταν πολιτικά τουλάχιστον “άκομψο”. Έως τώρα, πάντως, δεν υπάρχει εικόνα για τέτοιου είδους επαφές, και οι χειρισμοί μάλλον είναι αποκλειστικά στα χέρια του Ν.Κοτζιά, ο οποίος εξάλλου δεν φημίζεται για υπουργός που του αρέσει να μπαίνουν άλλοι στα “χωράφια” του. Από τη μεριά του, ο κ.Παππάς, αντί των επικοινωνιακών πυροτεχνημάτων και επιθέσεων στους ανεμόμυλους της διαπλοκής των ΜΜΕ, ενδεδυμένων με ντετεκτιβίστικα σενάρια και μεταμφιέσεις αλά θέατρο σκιών, καλό είναι να δηλώσει εάν και τι είδους επαφές είχε. Διότι, η “μυστική διπλωματία”, και καταδικασμένη προ πολλού είναι, και μόνο εκ του πονηρού υποθέσεις μπορεί να γεννήσει. Σίγουρα, μάλιστα, πολύ πιο σοβαρές από τις εντυπώσεις που προκάλεσε ο Καραγκιόζ μπερντές της Νέας Υόρκης.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Οκτωβρίου 04, 2016