ΔΙΕΘΝΗΣ ΗΜΕΡΑ ΑΓΡΟΤΙΣΣΑΣ

Αγρότισσα, για όσους δεν γνωρίζουν είναι η γυναίκα του Αγρότη, η γυναίκα που έχει ως επάγγελμά της κύριο, την καλλιέργεια της γης, του αγρού.

Η Διεθνής Ημέρα Αγρότισσας, καθιερώθηκε με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 18 Δεκεμβρίου 2007 και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Οκτωβρίου για να υπενθυμίζει τη συμβολή της γυναίκας στην αγροτική παραγωγή και την αγροτική κοινωνία εν γένει, αλλά και τις προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζει.

Είναι η γυναίκα που σε ολόκληρο τον κόσμο «κρατά» ζωντανό τον επαγγελματικό της χώρο, είναι αυτή που παράγει τροφή και πρώτη ύλη για να κρατηθούν στη ζωή τα δισεκατομμύρια των ανθρώπων του πλανήτη….

Είναι ΑΥΤΗ που οφείλουμε την ύπαρξή μας, αυτή που σε δύσκολους καιρούς και καταστάσεις στηρίζει το ΑΓΡΟΤΙΚΟ επάγγελμα, αυτή που συνάμα συμπαραστέκεται σε γονείς, σύζυγο, παιδιά, αυτή που δεν γνωρίζει τι θα πει μέρα ή νύχτα, αργία ή καθημερινή, Χριστούγεννα, Πρωτοχρονιά ή Ανάσταση, είναι η γυναίκα του μόχθου, της χειρονακτικής σχεδόν πάντα εργασίας, αυτή που παλεύει με τις λάσπες, το κρύο ή τον καύσωνα, αυτή που δεν ξέρει τι θα πει «μακρύ βαμμένο νύχι», τι θα πει άρωμα γιατί ολόκληρη ευωδιάζει το «πραγματικό» άρωμα του χώματος, είναι η ΧΩΡΙΑΤΙΣΣΑ με τα όχι φανταχτερά μοδάτα φορέματα, τις γόβες στιλέτο, τα λούσα που ΑΛΛΕΣ κουβαλάνε την ημέρα πάνω τους….

Είναι η ηθική συμπαραστάτης, η όμορφη, αέρινη παρουσία στο πλευρό του Αγρότη, είναι αυτή που «δίνει ζωή» στην μονοτονία και τον «χειμώνα» που βιώνει ο αγροτικός κόσμος ανά την υφήλιο, είναι η νοικοκυρά – σύζυγος – μητέρα και συνάμα «σκλάβα» του αγροτικού σπιτιού…

Είναι η γυναίκα που συχνά πυκνά παραμένει ευάλωτη στην τραχύτητα του αγροτικού επαγγέλματος, αυτή που χωρίς η ίδια να το θέλει παραγκωνίζετε από την κοινωνική ζωή, αυτή που «δίνει» το απαλότερο χάδι παρά την άγρια επιδερμίδα του χεριού της, είναι η γυναίκα που περνά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της δίπλα στο φυτικό και ζωικό «βασίλειο», αυτή που αρμέγει, που σηκώνει το βάρος του μαγειρέματος, είναι η «χωριάτισσα», η «αμόρφωτη», η «ρυτιδιασμένη», αυτή που δεν ξέρει σχεδόν ποτέ να διασκεδάζει, να ξενυχτά, να πίνει «βαριά ποτά» και να καπνίζει «βαριά τσιγάρα»...

Είναι ΟΜΩΣ αυτή που ζει κοντά, μέσα στη φύση, που συνομιλεί με τα λουλούδια του αγρού και τα πουλάκια του ουρανού, αυτή που απολαμβάνει τη μαγική ανατολή του ήλιου και το αυθεντικό ηλιοβασίλεμά του, είναι η γυναίκα που δίνετε «ψυχή τε και σώματι» σε αυτό που αγαπά, που ΖΕΙ την κάθε ώρα και στιγμή της, που απολαμβάνει αυθεντικές γεύσεις, αυθεντικά ακούσματα, που ξέρει να μιλά την γλώσσα των δένδρων, του αμπελιού, τη γλώσσα της ΜΑΝΑΣ ΓΗΣ, είναι η ακούραστη ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ…..

ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΡΟΤΙΣΣΑ…. και την ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ για όλα όσα κάνει….

Στην εικόνα, ΑΓΡΟΤΙΣΣΕΣ του Ζεμενού, όπως αποτυπώθηκαν το 1963 στην γιορτή σταφυλιού που οργάνωναν οι Αφοι Τυπάλδου, για να θαυμάσουμε εξαιρετικές γυναικείες φιγούρες αγρότισσας!!!

Γιώργος Γκίνης

Δημοσίευση: Οκτωβρίου 15, 2016