Η 100 εκατ. δολαρίων ερωτική ζωή του Φιντέλ Κάστρο: Οι 20 επαύλεις, το ιδιωτικό νησί, το 26 μέτρων γιοτ

Ο μεγαλοαστικός βίος ενός επαναστάτη

ΝΑΤΑΣΑ ΚΑΡΥΣΤΙΝΟΥ

Δεν έχουν καλά-καλά κλείσει ούτε τρία 24ωρα από τον θάνατο του 90χρονου επαναστάτη και μακροβιότερου Κουβανού ηγέτη Φιντέλ Κάστρο και ήδη οι αποκαλύψεις για τη μεγαλοαστική ζωή ενός σκληροπυρηνικού κομμουνιστή έρχονται στο φως.

Σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα Daily Mail, τα πούρα Αβάνας δεν ήταν η μοναδική πολυτέλεια κι απόλαυση που επέτρεπε στον εαυτό του ο Κομαντάντε. Ο Κάστρο ήταν διαβόητος γυναικάς και καλοφαγάς, που συντηρούσε για την καλοπέρασή του 20 πολυτελείς επαύλεις σε όλη την Καραϊβική -συμπεριλαμβανομένου κι ενός ιδιωτικού νησιού, το οποίο επισκεπτόταν με το 26 μέτρων γιοτ του φτιαγμένο από σπάνιο ξύλο από την Αγκόλα.

Ο άνθρωπος που ξόδεψε ολόκληρη τη ζωή του αντιμαχόμενος τον καπιταλισμό και το lifestyle του, σύμφωνα με το δημοσίευμα, ζούσε σαν βασιλιάς. Μάλιστα, ο επαναστάτης Φιντέλ φέρεται να σφετεριζόταν τα έσοδα από κρατικές επιχειρήσεις, μεταξύ των οποίων κι ένα μικρό χρυσορυχείο, προκειμένου να μπορεί ο ίδιος να διάγει πολυτελή ζωή.

Ωστόσο, όταν το 2006 το περιοδικό Forbes τον είχε κατατάξει στη λίστα με τους πιο πλούσιους «βασιλιάδες, βασίλισσες και δικτάτορες» του κόσμου, είχε εξοργισμένος απαντήσει πως ζούσε με μόλις 20 δολάρια τον μήνα.

Το 2014 όμως, διέρρευσαν πολλά για τον πολυτελή βίο που διήγε ο Φιντέλ Κάστρο, όταν ο επί χρόνια σωματοφύλακάς του Χουάν Ρεινάλδο Σάντσες έγραψε ένα βιβλίο για την κρυφή του ζωή η οποία εκτιμάτο τότε σε τουλάχιστον 100 εκατομμύρια δολάρια.

Ο κήπος της Εδέμ

Ο Σάντσες αποκάλυψε γαργαλιστικές λεπτομέρειες παρομοιάζοντας μια τυπική ημέρα ψαρέματος του Κάστρο στα κρυστάλλινα νερά του ιδιωτικού του νησιού, με «τα βασιλικά κυνήγια του Λουδοβίκου του 15ου στα δάση γύρω από τις Βερσαλλίες». Συνήθιζε σε καθημερινή βάση να πίνει πανάκριβο ουίσκι και να τρώει ψητές καραβίδες, που είχαν αλιευτεί από τα νερά του ιδιωτικού του νησιού, το οποίο ο Σάντσες χαρακτηρίζει «κήπο της Εδέμ» στο οποίο είχαν φιλοξενηθεί διάσημοι καλεσμένοι, όπως ο συγγραφέας Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές. Σε αυτούς έκανε επίδειξη της λιμνοθάλασσας του νησιού στο οποίο ζούσαν θαλάσσιες χελώνες και δελφίνια.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, στην Αβάνα, ο Κομαντάντε είχε ένα τεράστιο «στρατηγείο» με αίθουσα μπόουλινγκ στην ταράτσα, ένα μίνι προσωπικό νοσοκομείο, εσωτερικό γήπεδο μπάσκετ, πισίνα, τζακούζι και σάουνα. Η πιο διάσημη έπαυλη του ήταν το Unit 160 ή Punto Cero (σημείο μηδέν), το οποίο έμοιαζε εξωτερικά με φρούριο στο οποίο λειτουργούσε μέσα ακόμα και εργοστάσιο παρασκευής παγωτού!

Η σχέση με τη Λολομπρίτζιτα

Ο Κάστρο φοβόταν ότι μπορεί να τον δηλητηρίαζαν και για αυτό φρόντιζε είτε να παρασκευάζει «ο ίδιος» το φαγητό του είτε να το προμηθεύεται από πλούσιους φίλους του που το έστελναν από το εξωτερικό. Μάλιστα, είχε και δική του φάρμα με αγελάδες, προκειμένου από αυτές να πίνουν γάλα τα παιδιά του, ενώ το Punto Cero ήταν ο χώρος στον οποίο συναντούσε σε καθημερινή βάση τις ερωμένες του. Είχε αποκτήσει άλλωστε 9 παιδιά από 4 διαφορετικές γυναίκες, ενώ ίσως η πιο διάσημη ερωμένη του ήταν η Ιταλίδα ηθοποιός Τζίνα Λολομπρίτζιτα. Την πιο γαργαλιστική λεπτομέρεια για τη σεξουαλική του συμπεριφορά είχε δώσει στον Τύπο μία χορεύτρια η οποία είχε δηλώσει ότι ο Κάστρο κάπνιζε συνεχώς κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης. Η πολυτάραχη σεξουαλική του ζωή ήταν η αιτία που είχε το ψευδώνυμο «το άλογο». Μάλιστα, άλλη ερωμένη του κατά την περίοδο της επανάστασης είχε δηλώσει ότι κατά τη σεξουαλική επαφή φορούσε τις στρατιωτικές του αρβύλες, καθώς ήθελε να είναι σε ετοιμότητα να αντιμετωπίσει τον εχθρό ανά πάσα στιγμή.

Ο Κάστρο ήταν άπιστος και στις δύο συζύγους τους. Με την πρώτη, Μίρτα Ντίας-Μπαλάρτ, την οποία παντρεύτηκε όταν ακόμα ήταν φοιτητής της Νομικής, απέκτησε έναν γιο, τον Φιντελίτο. Ωστόσο, όταν τον χώρισε, ο ίδιος απαίτησε ο γιος του να τον συνοδεύσει σε ένα ταξίδι του στο Μεξικό κι έτσι κατάφερε και χώρισε το παιδί από τη μητέρα του, μην της επιτρέποντας να τον ξαναέχει ποτέ κατά τη διάρκεια της ανήλικης ζωής του. Ο Φντελίτο μορφώθηκε στη Μόσχα κι επιστρέφοντας στην Κούβα έγινε κορυφαίος πυρηνικός επιστήμονας μέχρι τη στιγμή που ο πατέρας του τον απέλυσε.

Η Νατάλια Ρεβουέλτα, μία από τις πρώτες ερωμένες του, σύζυγος καρδιολόγου, του χάρισε μια κόρη. Η Αλίνα έγινε αργότερα μοντέλο και προκάλεσε εγχώριο σκάνδαλο όταν εμφανίστηκε με μπικίνι σε μια διαφήμιση για το ρούμι Havana Club. Λίγο αργότερα, αυτομόλησε από την Κούβα φορώντας περούκα κι έχοντας στην κατοχή της ένα πλαστό ισπανικό διαβατήριο.

Έπειτα, ο Κάστρο διατηρούσε σχέση με την επί χρόνια γραμματέα του, Σέλια Σάντσες και όταν εκείνη πέθανε το 1980, παντρεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του, τη Ντάλια, μια πρώην δασκάλα, με την οποία απέκτησε ακόμη πέντε νόμιμους γιους. Με την Ντάλια ήταν εραστές επί πολλά χρόνια και της είχε παραχωρήσει μυστικά ένα σπίτι έξω από την Αβάνα.

Σύμφωνα πάντα με το βιβλίο του Σάντσες, ο Κάστρο είδε για πρώτη φορά την «εκθαμβωτική» Ντάλια σε μια ομιλία το 1961. Εκείνη καθόταν στην πρώτη σειρά και ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά.

Δεινός εραστής μέχρι το τέλος: Μέχρι και βιάγκρα έπαιρνε

Σε άλλες γαργαλιστικές λεπτομέρειες, προς το τέλος της ζωής του ο Κομαντάντε χρησιμοποιούσε βιάγκρα και είχε σχέσεις με Αγγλίδες και Γαλλίδες μεταφράστριες και μια αεροσυνοδό, αλλά «και πολλές άλλες που εγώ δεν γνωρίζω» είχε πει ο Σάντσες.

Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η αδυναμία του στις πόρνες ήταν κάτι που ενοχλούσε τους Κομμουνιστές συντρόφους του. Για παράδειγμα, ο Markus Wolf, ο πρώην αρχηγός της Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Ανατολικής Γερμανίας, είχε σημάνει συναγερμό όταν ο Κάστρο είχε «εξαφανιστεί» κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στο ανατολικό Βερολίνο. Αποδείχθηκε ότι ο Κάστρο είχε πηδήξει από το παράθυρο του ξενοδοχείου του για να πάει σε έναν παράνομο οίκο ανοχής. Παρά το ότι γνώριζε ότι οι σύντροφοί του θα τον προμήθευαν με κορίτσια, ο Wolf είχε πει ότι «απλά αυτός δεν ήταν ο τρόπος του».

Σύμφωνα με τον Σάντσες, οι ισχυρισμοί του Κάστρο ότι ζούσε με «φειδώ» ήταν τόσο «ψευδείς», που οι «περισσότεροι Κουβανοί δεν μπορούν να διανοηθούν την πολυτέλεια με την οποία ζούσε».

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 30, 2016