Ντρέπομαι που είμαι Έλληνας

Ντρέπομαι που είμαι Έλληνας ή όχι; Αισθάνομαι οργή για την κυβέρνησή μου ή τους ανέχομαι ακόμη;

Έχω άλλες αντοχές για να βλέπω να εξευτελίζεται η πατρίδα μου ή είμαι πολύ...αντιΣυριζαίος και τα βλέπω όλα υποκειμενικά;

Έχουμε πάθει ένα βέρτιγκο με την κυβέρνηση αυτή. Από τη μια για εθνικούς λόγους θέλουμε να υπερασπιστούμε ό,τι είναι ελληνικό. Από την άλλη, όμως, η ντροπή που νιώθουμε για τον Τσίπρα, τον Καμμένο και τους υπόλοιπους «τελειωμένους» που όσο μένουν τελειώνουν και τη χώρα μας, μας κατατρώει τα σωθικά.

Δεν ντρέπομαι γιατί ζω στην Ελλάδα που είναι πανέμορφη, έχει κατά γενική ομολογία καλούς, φιλότιμους και φιλόξενους ανθρώπους.

Δεν ντρέπομαι που ακόμη και τους χιλιάδες μετανάστες τους βοηθάμε ακόμη και από τα λίγα που όλοι έχουμε.

Δεν ντρέπομαι γιατί αν μια άλλη χώρα ζούσε 8 χρόνια απίστευτων θυσιών μπορεί και να είναι καταστραφεί, όμως, εμείς αντέχουμε και υπομένουμε με καρτερία πότε θα έρθει μια πραγματικά ελληνική ηγεσία που θα μας οδηγήσει σε βατούς δρόμους.

Δεν ντρέπομαι γιατί αυτός ο λαμπερός ήλιος δίνει ενέργεια, δίνει ζωή, ελπίδα.

Ντρέπομαι, όμως, γιατί έρχεται ένας ξένος να μου θυμίσει ότι αυτή η χώρα γέννησε τη Δημοκρατία κι εμείς δυστυχώς την έχουμε τσαλαπατήσει.

Ντρέπομαι που έναν μεγάλο ηγέτη τον υποδέχονται παιδαρέλια αμόρφωτα και κάτι καφενόβιοι τύποι που δεν ξέρουν ούτε τους βασικούς κανόνες συμπεριφοράς και επικοινωνίας.

Ντρέπομαι που αυτός ο μεγάλος ηγέτης, έστω και στο τέλος της πολιτικής του καριέρας μας υπενθύμισε ότι υπάρχει η Ακρόπολη και ο Παρθενώνας που πολλοί από εμάς δεν ξέρουν ούτε κατά που πέφτει ή νομίζουν ότι είναι ερείπια που θέλουν γκρέμισμα.

Ντρέπομαι γιατί ο Πρόεδρός μου ικετεύει σαν ζήτουλας ένας άνθρωπο που ουσιαστικά δεν μπορεί τίποτε να κάνει. Και ποιος τα λέει όλα αυτά; Ο Πρ. Παυλόπουλος που διέλυσε τα κρατικά ταμεία διορίζοντας μερικές χιλιάδες κηφήνες στο ελληνικό δημόσιο και που έβλεπε την Αθήνα να καίγεται αλλά έμενε... Παυλόπουλος.

Ντρέπομαι που στον πρωθυπουργό μου έχει μείνει τελικά μόνον η Μέρκελ και ο μισητός Σόιμπλε. Γιατί έτσι τα έκανε, έτσι τα λούζεται τώρα. Και παρακαλάει για μια ρύθμιση όταν αυτός ήταν που έδωσε εντολή στον ανίκανο και εγκληματικό Βαρουφάκη να διαλύσει τη χώρα.

Ντρέπομαι που εγώ και πολλοί άλλοι μπορεί μαζί να μην τα φάγαμε, ή να φάγαμε λιγότερα από τους άλλους, όμως, πάντα βγάζουμε απ' έξω την ουρά μας και μας φταίνε μόνο οι κακοί ξένοι που δεν μας χαρίζουν τα δάνεια. Δάνεια που τα κάναμε κωλόμπαρα στην Εθνική οδό και «Τζόνια» στα σκυλάδικα ή τα πήραμε και τα βγάλαμε στο εξωτερικό για να έχουν και τα εγγόνια μας.

Ντρέπομαι που αυτή την πανέμορφη χώρα την καταντήσαμε τόπο όπου κάνουν κουμάντο τα λαμόγια, η μαφία της ναυτιλίας, των κατασκευών, των μέσων ενημέρωσης, του λιανεμπορίου της βιομηχανίας.

Ντρέπομαι που αναγκάζομαι να χειροκροτήσω τον Ομπάμα όταν μου λέει για τον λαϊκισμό και τον κίνδυνο να διολισθήσει η δημοκρατία. Και αυτή η χώρα αυτοκαταστρέφεται γιατί ακριβώς αφήσαμε εμείς τον λαϊκισμό να πάρει κεφάλι.

Ντρέπομαι γιατί δεν μπορώ να είμαι περήφανος για το πολιτικό σύστημα και τους εκπροσώπους μου στη Βουλή. Που αναγκάζονται να εξυμνήσω τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον Κωνσταντίνο Τσάτσο, τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο ή ακόμη και τον Κώστα Σημίτη και τον Αντώνη Σαμαρά γιατί αυτοί είχαν ήθος, αξιοπρέπεια, λόγο και άποψη και δεν ήταν τα καραγκιοζάκια από τα οποία καλούμαι να αποφασίσω ποιος είναι καλύτερος.

Έκανα τον εαυτό μου και με έκαναν έτσι ώστε να ντρέπομαι μπροστά σε έναν μεγάλο ηγέτη αλλά μιας χώρας όπως οι ΗΠΑ βαθιά διχασμένης, με τεράστια κοινωνικά προβλήματα, ανισότητες, τρομακτικές διαφορές, ρατσισμό, αγραμματοσύνη.

Να δούμε μέχρι πότε θα ντρέπομαι...

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 19, 2016