Παγκοσμιοποίηση στοπ… πάμε γι' άλλα!

Καταρχήν προτείνω στους αναλυταράδες που προέβλεπαν νίκη της Χίλαρι, να χρησιμοποιούν τα πτυχία τους από εδώ κι στο εξής για να τυλίγουν σουβλάκια.

Μόνο βλάξ μπορεί να είναι κάποιος, για να μην πω τίποτα χειρότερο, αν δεν μπορεί να δει την κατάρρευση της παγκοσμιοποίησης και που αυτή οδήγησε.

Είναι προφανές ότι όλο αυτό το οικονομικό μοντέλο που δομήθηκε με μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων και όχι των λαών, έχει φτάσει πλέον στο τέλος του.

Διότι δεν μπορείς να ξεζουμίζεις τον κόσμο, να αφήνεις τα κοράκια των αγορών να κατασπαράζουν τα πάντα και να μην υποστείς τις συνέπειες.

Αν δει κάποιος το ντοκιμαντέρ “Inside Job”, που εξηγεί τους λόγους για την οικονομική κρίση του 2008 στις ΗΠΑ, θα καταλάβει γιατί βρεθήκαμε στο σημερινό τέλμα. Είναι χαρακτηριστικό ένα απόσπασμα, όπου ένα από τα golden boys της εποχής αναφέρει ότι το αμερικανικό κράτος θα πρέπει να επιβάλει αυστηρότερους κανόνες στις αγορές καθώς «δεν μπορούμε να ελέγξουμε την απληστία μας».

Τι έκανε όμως η αμερικάνικη κυβέρνηση; Απλώς υποτάχθηκε και διέσωσε τα κοράκια αφήνοντάς τα ανενόχλητα να συνεχίζουν τη λεηλασία της παγκόσμιας οικονομίας, μέσω των περιβόητων Hedge Funds.

Φυσικά, η κατάσταση κατέστη ανεξέλεγκτη και όταν εξαπλώθηκε και στην Ευρώπη, οι ανίκανοι ηγέτες της, αντί να βάλουν τα καπιταλιστικά... «αδηφάγα γουρούνια» να πληρώσουν τον λογαριασμό, έβαλαν τον λαό. Εφηύραν τα περίφημα μνημόνια δηλαδή!

Και κάπως έτσι άρχισε να ξηλώνεται το πουλόβερ της παγκοσμιοποίησης. Φυσικά τα καμπανάκια χτυπούσαν ανελλιπώς, αλλά εκεί, οι άχρηστες ηγεσίες συνέχιζαν να πίνουν το αίμα των λαών με το μπουρί της σόμπας.

Και κάπου εκεί έσκασε και η μεταναστευτική κρίση, η οποία επιτάχυνε τις εξελίξεις. Η ανεπάρκεια της Μέρκελ να διαχειριστεί και τα μεταναστευτικά κύματα, αναπόφευκτα οδήγησε και στο Brexit. Γιατί μην γελιέστε αγαπητοί αναγνώστες. Το Ηνωμένο Βασίλειο άγεται και φέρεται ακόμα με τα αντανακλαστικά της αυτοκρατορίας. Ήταν δεδομένο, ότι κάποια στιγμή θα έπαιρνε την κατάσταση στα χέρια του.

Για μια ακόμα φορά οι Γερμανοί στάθηκαν ανάξιοι να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της Ευρώπης, με αποτέλεσμα να την οδηγήσουν ξανά στην άβυσσο. Δεν νομίζω να πιστεύει κανείς ότι το BREXIT δεν επιταχύνει της διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σε συνδυασμό με την οικονομική ασφυξία και την έλλειψη ασφάλειας, μεγάλο ρόλο για το σημερινό αδιέξοδο έπαιξε και η «πολιτική ορθότητα» καθώς και η υποτιθέμενη υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δύο εντελώς επιφανειακά τεχνάσματα που αντί να καλυτερεύσουν τις κοινωνίες οδηγώντας τες σε πραγματική ισονομία, οδήγησαν σε μεγαλύτερη κοινωνική ανισότητα και διχασμό.

Αποτέλεσμα όλων αυτών η διαρκώς ογκούμενη οργή του κόσμου κατά των πολιτικών ελίτ που του έκαναν τη ζωή μαύρη κι άραχνη. Στοιχείο που αντικατοπτρίζεται περίτρανα και θα συνεχίσει, στις επιλογές των πολιτών στις κάλπες.

Όσο κι αν δεν μας αρέσει, ο Τραμπ, εκμεταλλεύτηκε όλο αυτό το εκρηκτικό κοκτέιλ και σε συνδυασμό με την εσωτερική πολιτική – οικονομική - κοινωνική κατάρρευση των ΗΠΑ λόγω της πολιτικής Ομπάμα, πήρε την μεγάλη και ανέλπιστη νίκη.

Όσοι ασχολούνται με τα εσωτερικά των ΗΠΑ θα έχουν διαπιστώσει ότι ο Ομπάμα ακολούθησε μία πολύ φιλελεύθερη, για να μην πούμε “αριστερή” πολιτική. Αποτέλεσμα ήταν να αρχίσει να φθίνει το αμερικανικό έθνος – κράτος και το αμερικανικό όνειρο. Δηλαδή άμεση απειλή για τον αμερικανό πολίτη. Αυτό το χαρτί έπαιξε ο Τραμπ (Make America Great Again) και τους πήρε και τα σκαλπ.

Με λίγα λόγια σύντροφοι... οδηγούμαστε στην εποχή ενός νέου ιδιότυπου αμερικανικού απομονωτισμού.

Πως θα εξελιχθεί άγνωστο. Όμως, όπως μας έχει διδάξει η ιστορία, όταν σημειώνονται τέτοιες μεγάλες πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές, συνήθως οδηγούμαστε σε αλλαγή του παγκόσμιου γεωπολιτικού χάρτη.

Το τραγικό είναι ότι μπροστά σε όλη αυτή την... κοσμογονία δεν υπάρχουν ηγεσίες να κουμαντάρουν... τον Αρμαγεδώνα που έρχεται.

Ας ελπίσουμε ότι τα πράγματα θα έχουν αίσιο τέλος χωρίς να χυθεί αίμα.

ΥΓ. Για παν ενδεχόμενο, πάντως, ήδη κατέβασα τον πράσινο μπερέ από το πατάρι...

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Νοεμβρίου 15, 2016