Πολιτική θρασυδειλία

«Όσοι δεν είναι καλά στην ψυχή τους δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα στις χώρες τους, στην Ευρώπη και στον κόσμο όλο. Όσα πλεονάσματα κι αν έχουν κάποιες χώρες, δεν θα πιάσουν ποτέ τα πλεονάσματα ψυχής του ελληνικού λαού».

Τα λόγια αυτά είπε ο πρωθυπουργός μας, ο Αλέξης Τσίπρας, αφού πρώτα αγκάλιασε τα προσφυγόπουλα κι έπαιξε το ρόλο του πονετικού πάτερ φαμίλια που υποδέχεται όλα τα παιδιά σα να είναι δικά του. Τα λόγια του ασφαλώς και προκάλεσαν την απορία. Σε ποιους αναφερόταν; Λίγες ώρες μετά την παρέμβαση Σόιμπλε, ασφαλώς ο νους όλων πήγε σ' αυτόν, στην Μέρκελ, στους σκληρούς του ΔΝΤ που προφανώς είναι άρρωστοι στην ψυχή τους και δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει στην Ελλάδα.

Πέραν των λαθών που έχουν γίνει από τη δική μας πλευρά ο πρωθυπουργός είχε εν μέρει μεγάλο δίκιο. Πέραν της εγκληματικής του πολιτικής η στόχευσή του ήταν συγκεκριμένη. Το εσωτερικό ακροατήριο θέλει να κερδίσει, όλους τους Έλληνες που... λατρεύουν να μισούν τους Γερμανούς, το ΔΝΤ και όποιον άλλον «κακό» θέλει να πλήξει την Ελλάδα. Είναι σα να κλέβει εκκλησία ο πρωθυπουργός όταν αναφέρεται για άρρωστες ψυχές, διότι ξέρει ότι το ίδιο μ' αυτόν σκέφτονται τουλάχιστον 10 εκατ. πολίτες.

Καλώς λοιπόν τα είπε, αν και πολιτικά άκομψα, αλλά τι να την κάνουμε την πολιτική ορθότητα έτσι όπως είμαστε; Ο κ. Τσίπρας σαν καλός θεατρίνος έπαιξε μια παράσταση. Το ίδιο δεν έκανε και ο Σόιμπλε; Στο κομματικό του ακροατήριο απευθύνεται όταν κουνάει το δάκτυλο και κάνει συστάσεις. Ο καθείς και το θέατρό του εν ολίγοις.

Όμως, αν ο κ. Τσίπρας δικαίως μπορεί να μιλά με τέτοιο τρόπο για τους... «σκατόψυχους» (όπως θα ήθελε να πει αλλά θα ήταν εξαιρετικά άβολο) τότε γιατί το Μαξίμου έσπευσε να ρίξει τους τόνους και να το πάρει πίσω; Η διαρροή, όταν έγινε χαμός στα μίντια ήταν «κάνετε λάθος, δεν είναι αυτό που νομίζετε, δεν εννοούσε τον Σόιμπλε». Μα τι λέτε κύριοι εξυπνάκηδες του Μαξίμου; Μήπως εννοούσε τον... Μαδούρο ή τον Κάστρο; Είναι προφανές ποιους φωτογράφιζε ο πρωθυπουργός, τι τη θέλατε τη διάψευση;

Και πάλι ο λόγος είναι προφανής κι εντάσσεται στη στρατηγική του Μεγάρου Μαξίμου όσο πλησιάζουν οι εκλογές. Τα λέμε για να τα ακούσουν οι Έλληνες που θέλουμε να αρπάξουμε την ψήφο τους αλλά μόλις τα ακούνε και οι ξένοι... βάζουμε την ουρά στα σκέλια και κάνουμε την κωλοτούμπα μας. «Δεν ξέρουμε, δεν εννοούσαμε αυτό κι εκείνο». Είναι σαν το ανέκδοτο με το λαγό και το λιοντάρι. Βρίζει ο λαγός τον βασιλιά, τον εξευτελίζει εν απουσία του και μόλις βγαίνει από τη γωνία το... μουστάκι του λιονταριού ο λαγός λέει «Ε, λέγαμε και καμιά μ...α για να περνά η ώρα».

Αυτό είναι πολιτική θρασυδειλία και κακοστημένο θέατρο που προσβάλλει ακόμη περισσότερο τη χώρα και τους πολίτες. Αν έχει τα κότσια ο Αλέξης ας έρθει σε ρήξη απευθείας με τους σκληρούς των δανειστών. Με διευθύνσεις και ονόματα κι όχι με παραστάσεις που στη συνέχεια «μαζεύονται» δήθεν για να δείξουν πόσο καλά και πειθαρχημένα παιδάκια είναι.

ΠΗΓΗ

Δημοσίευση: Δεκεμβρίου 25, 2016